รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ
เขียนโดย tanopa
วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.06 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 23.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
33) แผนซ้อนแผน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความป๊อปปี้ - ไงหวายเธอหนีพวกฉันไปไหนมา
หวาย - ปะเปล่าฉันไม่ได้หนีไปไหนแค่อยากเข้าห้องน้ำเฉยๆว่าแต่ทำไมเหลือแต่พวกนายสองคนล่ะเฟย์กับฟางไปไหน
เขื่อน - กลับบ้านไปแล้ว ว่าแต่เธอเหอะโกหกไม่เนียนจริงๆเล๊ยให้ตายเหอะ
จงเบ/เคนตะ - พวกฉันสองคนเห็นเธอไปกับพิมมาน่ะ
หวาย - เฮ้ยพวกนายยย มาดะได้
เขื่อน - มันก็มาๆไปๆกับพวกฉันทั้งนั้นแหละ นอกจากเสียแต่ว่าแฟนของพวกมันไม่ว่างพวกมันถึงมาสมทบพวกฉันสามคนแปลกใจอะไรแม่สาวนักกระจายข่าว
เคนตะ - พอเหอะเขื่อนแกล้งผู้หญิงทำไม สงสารเขาน่ะ แกขึ้นชื่อว่าผู้ชายน่ะเว้ย
จงเบ - หวายถ้าเธอยังรักพิมบอกพวกเรามาตามตรงดีกว่าว่าพิมเขาเรียกผู้ชา่ยคนที่พวกเธอไปพบมาเพื่อทำอะไรเพราะดูท่าทางนายนั้นไม่ไช่ธรรมดาเลยน่ะหวาย
หวาย - ฉะฉันไม่ได้ไปพบกับพิมสักหน่อย ....... จากนั้นหวายก็เล่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาให้พวกป๊อปปี้ฟังทั้งหมด หลังจากที่ทุกคนได้ฟังเรื่องราวนั้นก็ลงความเห็นกันทันที
ป๊อปปี้ - หวายฉันว่าเธอคงต้องลงมือตัดหน้าพิมแล้วล่ะงานนี้
หวาย - ทำไมอ่ะก็ฉันว่าคำพูดสุดท้ายที่ฉันบอกพิมไปฉันว่าคงจะ.......
เขื่อน - ผมว่าน่ะครับคุณหวาย พิมเขาไม่ยอมลามืออย่างง่ายๆแน่นอน พิมเป็นเพื่อนเํธอ แต่เธอจะแน่ใจได้ไงว่าเขาจะคิดได้เพียวคำพูดเดียวของเธอง่ายๆ
หวาย - คือ.....ฉันก็ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่แต่ฉันคิดว่าๆๆ
เคนตะ - เธอก็มัวแต่คิดว่าๆอยู่นั้นแหละ ถ้าเํธอไม่แก้แล้วใครจะแก้ปัญหาพวกนี้
ป๊อปปี้ - สรุปง่ายๆ เอาเป็นว่าหวายเธอฟังฉันน่ะ เรื่องนี้ฉันให้เธอทำ เธอมีเบอร์นายไมค์ไหม
หวาย - ก็มีนายจะเอาเบอร์หมอนั้นไปทำไม นายจะให้หมอนั้นอะไร
ป๊อปปี้ - ไม่ๆไม่ใช่ฉันแต่เป็นตัวเธอหวาย เธอต้องจัดการโทรไปบอกไมค์ว่าจะจ้างหมอนั้นทำงานให้พวกเราโดยเธอจะต้องให้หมอนั้นรายงานทุกเีืรื่องที่พิมให้มันทำงานอะไรให้แบบไม่ปกปิด ค่าจ้างเสนอไปเท่าหนึ่งของค่าจ้างที่พิมจ้่างมัน
หวาย - อะไรน่ะนายจะให้ฉันไปจ้างไมค์น่ะเหรอไม่เอาอ่ะ ฉันไม่ยอมเสียให้นายนั้นมากหรอกน่ะ
เขื่อน - เรื่องเงินไม่ต้องเป็นห่วงพวกฉันจัดการเรื่องนี้เองเธอทำหน้าที่ประสานงานกับเจ้าไมค์อะไรนั้นไปแล้วกันทำได้น่ะเรื่องง่ายๆแต่ช่วงที่โทรเธอต้องคุยให้พวกฉันได้รู้เรื่องด้วยเพื่อความปลอดภัย
ป๊อปปี้ - ไม่ใช่ว่าำไม่ไว้ใจเธอหรอกน่ะ มันก็เพื่อตัวเธอด้วยถ้าหมอนั้นเกิดตุกติกอะไรขึ้นมาพวกฉันก็ซับพอดเธอไว้ได้ทันด้วยเพราะหมอนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ
หวาย - อะอืมๆ งั้นจะให้ฉันโทรตอนนี้เลยไหมหรือว่าเอาไง ก็บอกแล้วกัน
จงเบ - พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ค่อยโทรถ้าเธอรีบร้อนโทรไปรับร้องเรื่องถึงพิมแน่ๆต้องรอพรุ่งนี้ให้เรื่องที่เกิดตอนเมื่อกี๊เย็นๆลงก่อน
เคนตะ - เรื่องแบบนี้มันต้องรีบทำตอนร้อนๆสิทำตอนเย็นมันจะได้เรื่องเหรอว่าไงพวกนายสองคนเห็นตามจงเบหรือว่าฉัน
เขื่อน - รอพิมเคลื่อนไหวค่อยโทรจะดีกว่า ดักทางแบบไม่มีเหตุจะเสียเวลาเปล่าๆ
ป๊อปปี้ - ถูก ถ้าไม่มีเหตุอ้างกับเจ้านั้น มันคงตลกพิลึก เอาเป็นว่าแยกย้ายกันก่อนดีกว่าหวายเธอกลับยังไงก่อนฟางจะกลับฝากฉันไปส่งเํธอน่ะเธอลงที่ไหนบอกแล้วกัน
หวาย - ขอบใจน่ะเขื่อน ป๊อปปี้ จงเบ และก็นายเคนตะ ฉันได้เรื่องยังไงจะรีบมาหาพวกนายเลยแล้วกัน ป๊อปปี้วันนี้แฟนหวายมารับไม่รบกวนนายหรอกใจน่ะไปล่ะเดี๋ยวพี่กวินมาจะไม่เจอไปก่อนน่ะเจอกันพรุ่งนี้
ป๊อปปี้ - เดินทางปลอดน่ะหวายพรุ่งนี้เจอกัน
ทุกคนยกเว้นหวาย ป๊อปปี้ - บาย บายหวาย
อีกด้านหนึ่งของกรุงเทพฯ มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังพูดคุยกันอยู่ถ้าเป็นคนอื่นอาจมองดูเหมือนคู่รักช่วยกันเลือกของแต่ความจริงแล้วคือ.......
แก้ว - นี่โทโมะพอทีเหอะนายจะเลือกร้านอาหารอะไรมากมาย นู่นนั่นนี่โน่นก็ไม่เอา แล้วนายจะเอาอะไรห๊ะฉันหิิวข้าวแล้วน่ะเว้ย ทำความสะอาดจนลิ้นห้อยเสร็จยังต้องมาเดินขาลากตามนายแบบนี้เหรอฟะ
โทโมะ - ใจเย็นสิครับที่ร๊ากกกกนั้นไงๆเจอแล้วๆๆ ร้านอาหารญี่ปุ่น ไทยะ ไปกันๆ (จากนั้นโทโมะก็ลากแก้วไปร้านอาหารของพี่สาวตนเองทันที เมื่อเข้าไปในร้านพนักทุกคนก็ล้วนทักทานโทโมะเป็นอย่างดีแถมทุกคนก็พากันแอบมองหญิงสาวที่มาด้วยอย่างสนใจจนเสียงซุปซิบดังไปถึงหูพี่สาวของเขาอีกด้วย)
มากิ - ไงน้องชายตัวแสบลมอะไรพาให้นายหอบสาวน้อยคนสวยมาด้วยได้ ปกติมาคนเดียวตลอด หวัดดีจ้าพี่ชื่อมากิเป็นพี่สาวหมอนี่ (ว่าแล้วเอามือจิ้มหัวมันสะเลยแสบดีนักน้้องบ้า)
แก้ว - สะสวัสดีค่ะ แก้วค่ะยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ
โทโมะ - โหยเจ๊ โมะจะพาแฟนมาเปิดตัวกับเจ๊ อย่ามาพูดไร้สาระมากเลยเอาที่อร่อยๆที่สุดมาเลยน้องสะโอ๊ยย แก้วตีโมะทำไม
แก้ว - พูดอะไรใครๆแฟนโทโมะ แก้วยังไม่ได้รับปากอย่ามาโมเมที่ทำข้อตกลงไว้ยกเลิก
มากิ - ฮ่าๆเจ๋ง พพี่ชอบคุมมันให้อยู่น่ะน้องแก้วเอาให้ถอดเล็บหมดทุกนิ้วเลยน่ะพี่สนับสนุน อิอิิ
และทั้งสามคนก็คุยกันอย่างสนุกสนานโดยไมารู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งที่เจอภาพของพวกเขาโดยบังเอิญและภาพนั้นสร้างความคับแค้นใ้ห้เขาอย่างมากมาย เพราะภาพนี้เองบันดาลให่เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นมา
ฮ๊ากกกกกกก มาลุ้นกันต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น ง่วงมากฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
คืนนี้ฝันดีกันน่ะค่ะทุกๆคน รักน่ะค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ >x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ