รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

โทโมะ - แก้วนี่มันทางไปคอนโดนิครับวันนี้แก้วนอนคอนโดเหรอครับ หือ

แก้ว - ป่าวหรอกแก้วมาทำความสะอาดประจำอาทิตย์น่ะ แก้วจะทำสองอาทิตย์ครั้ง ครบกำหนดแล้วด้วยวันนี้โทโมะส่งแก้วตรงนี้แหละไม่ต้องไปไกลไง

โทโมะ - งั้นโมะช่วยแก้วแล้วกัน จะได้เสร็จไวๆด้วยโมะจะได้มีอะไรทำแก้เบื่อด้วยไงครับ

แก้ว - ภาคนิพงนิพนธ์ ส่งจบไม่มีให้ทำให้แก้แล้วเหรอครับคุณชาย มาชงมาช่วยแก้วเอาเวลานี้ไืปเคลียร์เอกสารดีกว่าไหม ไม่ต้องถามแก้วเลยว่าแก้วไม่ทำบ้างเหรอ ดูปากแก้วดีๆน่ะ แก้ว - จบ - แล้ว รอประกาศจากมหาลัยอย่างเป็นทางการอย่างเดียว

โทโมะ  - โมะพึ่งส่งเมื่อเช้าก่อนไปหาแก้วเองรออาจารย์ตรวจคร๊าบบบ พอใจยังป่ะขึ้นห้องกันไปช่วยกันจะได้เสร็จไวๆ

โทโมะรีบลากแก้วไปยังห้องของเธอเอง และสิ่งที่แก้วไม่เคยให้ใครได้รู้จักโทโมะที่พึ่งย่างเข้าไปในห้องซึ่งเป็นโลกส่วนตัวของเธอนั้นถึงกับทึ่งและตะลึง ชีวิตอีกด้านหนึ่งของแก้วภายในห้องนี้เอง โทโมะถึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแก้วจึงไม่จ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดห้องนี้ เพราะทุกอย่างในห้องนี้ดัดแปลงเป็นห้องทำงานของแก้วเลยก็ว่าได้ มีห้องน้ำสองห้องตามปกติ ห้องครัวก็ไม่มีเหมือนห้องของเขาพื้นนี้กลายเป็นห้องที่มีคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ในการดูการเคลื่อนไหวของตลาดหุ้น ส่วนห้องนอนที่มีก็กลายเป็นห้องเก็บเอกสารทั้งหมดของเธอ จะมีเหมือนห้องเดียวก็คือห้องรับแขก และที่โทโมะตกใจมากกว่านั้นก็คือ...เอกสารการซื้อขายหุ้นโรงแรมที่แก้วได้ทำการซื้อ-ขายทั้งหมดนั้นเขารู้จักเกือบทุกทีซึ่งล้วนแก้วกว้านซื้อในขณะที่กำลังจะล้มละลายทั้งสิ้นและตอนนี้ก็กลับมาเป็นปกติแล้วทั้งหมดเช่นกัน หนึ่งในนั้นเขารู้จักดีเสียด้วย........

แก้ว - ไงค่ะคนมือบอลแก้วให้โทโมะมาช่วยทำความสะอาดห้องน่ะไม่ใช่มานั่งอ่านเอกสารนี่ค่ะคุณชายเจ้าขาาาาา

โทโมะ - ก็มันน่าสนใจนี่นา พวกนี้โรงแรมที่ฟื้นใหม่ทั้งนั้นแก้วไม่ซื้อมาแพงเหรอเนี๊ยะ

แก้ว - อย่าสนใจมากเลยตอนนี้ เอานี่ไม้กวาดกับถุงขยะเก็บค่ะๆแก้วจะเสร็จที่ห้องเอกสารแล้วน่ะโทโมะออกไปทำส่วนห้องรับแขกเลยเพราะไม่มีเอกสารสำคัญอะไร ฝากเก็บผ้าห่มด้วยน่ะค่ะพอดีแก้วนอนค้างเมื่อสองวันก่อนลืมเก็บผ้า แก้วจะแยกเอกสารที่ไม่ใช้แล้วก่อนอีกสักพักแก้วจะเลี้ยงข้าวเย็นเป็นการตอบแทนน่ะค่ะขอบคุณค่ะ

โทโมะ - ก็ได้โมะจะทำให้สะอาดๆเลยแต่ข้อแลกเปลี่ยนเพิ่มเติมอีกหน่อย โมะอยากรู้เรื่องซื้อขายหุ้นโรงแรมในมือแก้ว แก้วเล่าให้โมะฟังได้ไหมครับว่าแก้วทำไปทำไม .... มันเกินตัวไปรึเปล่าที่ซื้อเยอะแบบนั้น

แก้ว - ที่จริงเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวและความลับทางธุรกิจ แต่ช่างเถอะๆมันเรื่องปกติแล้วแก้วจะเล่าให้ฟังเท่าที่บอกได้แล้วกันน่ะแยกย้ายไปทำงานได้แล้ว

ในขณะที่แก้วกับโทโมะทำความสะอาดกันนั้น ด้านหวายเองก็กำลังวางแผนกับเฟย์ ฟาง เขื่อน ป๊อปปี้ เรื่องดัดนิสัยพิมกันอยู่นั้นเอง หวายก็เหลือบไปเห็นพิมที่กำลังเดินลับๆล่อๆไปทางหลังมหาลัยหวายก็ขอตัวออกมาคนเดียวเพื่อแอบเดินตามพิมไปอย่างเงียบๆเมื่อไปถึงจุดหมายปลายทางหวายก็พบกับพิมจะคนที่พิมนัดมาเจอทันที

พิม - ไงไมค์ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีไหม

ไมค์ - ไงยาหยี ไอคิดถึงยูมากๆ ถึงมันจะเป็นแค่คืนเดียวของเราสองคนไอก็ยังคิดถึงยูอยู่น่ะแต่ช่างเหอะไอก็ไม่คิดจะสานต่อ ยู ต่ออยู่แล้ว ว่าแต่ ยู เรียกไอ มาทำไมหรือ 

พิม - เงียบไปเลยไมค์ ฉันไม่ได้ติดใจอะไรนายสักนิด ฉันแค่มีเรื่องจะจ้างแกนิดๆหน่อย

หวาย - นี่พวกเธอคิดจะทำอะไร ไมค์นายยังกล้ามาเสนอหน้าอีกเหรอแกทำร้ายเพื่อนฉันไว้ยังหน้าด้านมาอีกน่ะ เธอก็เหมือนกันพิม นอนกับมันแล้วโดนมันทิ้งแท้ๆยังไม่เข็ดอีกเหรอ

พิม - หยุดเลยน่ะหวาย แกแอบตามฉันมาเหรอ ยังไงซะความมันก็จะแตกแล้วฉันบอกแกตรงๆเลยก็ได้หวาย ไมค์ไม่ได้ข่มขืนฉัน ฉันเต็มใจนอนกับเขา เพราะวันไนท์สเตรท ไง รู้จักไหมวันไนท์

หวาย - วันไนท์ๆแกไม่เคยเห็นคุณค่าของตัวเองเลยใช่ไหม การที่แกเบื่อผู้ชายคนนั้นคนนี้ง่ายๆ มันทำให้แกหัดมานอนกับคนอื่นไปทั่วแบบคืนนี้มาซัมติงลองกัน เช้ามาทางใครทางมันเหรอ ศักดิ์ศรีแกหายไปไหนหมดห๊ะยัยพิม

พิม - ศักดิ์ศรีมันกินได้ทีไหน เรื่องตัวฉัน ฉันตัดสินเอง อ๋อ อีกอย่างพี่กราฟฉันเองก็ไม่ได้อยากรั้งเขาไว้หรอกน่ะเขา ไม่ไปเอง อย่าได้คิดว่าฉันเกาะเขาจำเอาไว้ด้วยไมค์เรื่องที่จะคุยกับนายยกเลิกไปก่อนหมดอารมณ์แล้ว แล้วไงจะโทรหาใหม่

ไมค์ - โอเคๆ ยูพร้อมก็เรียกไอได้เสมอ ไปก่อนแล้วกัน

หวาย - ดะเดี๋ยวๆ หยุดก่อนพิม แกเรียกนายนั้นมาทำไม แกคิดจะทำอะไร ถึงแกจะแย่แค่นั้น แกก็ขึ้นชื่อว่าเพื่อนฉันซึ่งฉันไม่อยากให้แกทำเรื่องเสียๆหายๆมากไปกว่าที่เป็นอยู่

พิม - เฮ่อ อออออออ ก็พ่อกับแม่ฉันน่ะสิเขาไม่ช่วยให้ฉันได้โทโมะคืน เขาถอนหุ้นออกจากบริษัทของโทโมะมาหมดแถมไม่พอยังจะให้ฉันถอนหุ้นจากร้านเราอีก ในเมื่อเขาไม่ช่วยฉันฉันก็จำเป็นต้องหาทางกำจัดยัยแก้วด้วยตัวเอง

หวาย - พิมฉันว่ามันถึงเวลาที่แกต้องยอมรับความจริงสักที และยึดหลักความจริงของโลกใบนี้ แกถ้าเรื่องที่แกจะทำมันเกี่ยวกับเรื่องถึงตำรวจแกก็จะซวยได้น่ะฉันยังไม่อยากให้แกติดคุกกับแรงผู้ชายน่ะเว้ยแกลองเอาไปทบทวนดูคืนนี้นอนคิดดีว่าๆว่าคนแบบนี้คุ้มไหมที่แกจะอนาคตอันสดใสของแกมาแลกกับมันด้วย

พิม - ......................................

หวาย - ฉันรู้ว่าแกฉลาดพอน่าจะเข้าใจในความหมายที่ฉันพูด ลองไปทบทวนดูดีๆน่ะเพื่อน

โอ้วววววววว หวายพูดให้พิมคิด ลองติดตามกันต่อไปน่ะค่ะว่า พิมเขาจะคิดได้หรือไม่

แต่ตอนนี้ไรเตอร์คิดได้อย่างเดียวคือ ง่วงมากกกกกกกกก ฝันดีน่ะค่ะทุกคน รักน่ะม๊วฟฟฟฟฟฟ>x,<