รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

อดิศักดิ์ -  อ้าวไงเจ้าเคนตะมาแบบนี้พวกลุงตกใจหมดลูก แกล้งแบบนี้ทุกทีสิน่าเรา แล้วมาแบบนี้เจ้าโทโมะอยู่ไหนล่ะลูก แล้วเคนตะรู้จักแก้วได้ไงลูก
เคนตะ - เรียนมหาลัยเดียวกันครับ เจ้าโมะหาที่จอดรถอยู่ผมมาก่อนล่วงหน้าครับนี่ครับป๊ากับม๊าฝากกระเช้ามาแสดงความยินดีด้วยครับพ่อศักดิ์
อดิศักดิ์ - ขอบใจลูกมากน่ะ อ๋อหนูแก้วเงียบไปเลย พ่อของเคนตะชื่อทาโร่ดาชิเป็นเพื่อนในกลุ่มของพวกพ่อเอง ทาโร่ดาชิสนิทกับลุงกับพ่อกิตมากที่สุดหนูแก้วเคยเจอเจ้าทาโรดาชิหรือยังลูก
แก้ว - ไม่เคยค่ะ แต่เคยได้ยินชื่อมาบ้างค่ะ เคนตะมากลับโทโมะเหรอ นึกว่ามาเองสะอีกแล้วจะอยู่อีกนานไหม
เคนตะ - อืมสักพักอ่ะแก้วเคนจะต้องไปทานข้าวเย็นที่บ้านเนยด้วย แก้วเรื่องที่พิมกับแก้วทะเลาะกันนี่มาจากเจ้าโมะมันจริงๆใช่ไหม
อดิศักดิ์ - นี่เจ้าโทโมะมันไปทำให้หนูแก้วลำบากใจเหรอเคนตะ
เคนตะ/แก้ว - ไม่ใช่ครับ/ค่ะ 
อดิศักดิ์ - อ๋อ อย่างนั้นหรอ นี่แม่นี่ลูกเคนตะกับหนูแก้วมาแสดงความยินดีด้วย 
ซากิ - ดีจ้าเด็กๆ ตาเคนตะยิ่งโตยิ่งหล่อเนอะ ไม่เหมือนลูกชายแม่เลยยิ่งโตยิ่งน่าเบื่อ โอ๊ะหนูแก้วใช่ลูกคุณกิตกับคุณมลที่ตอนเล็กๆวิ่งวนแม่ใช่ไหมพ่อ 
อดิศักดิ์ - แม่นแล้วจ้าแม่ จำได้ถูกต้องสุดๆ
ซากิ - ยิ่งโตยิ่งสวยน่ะเนี๊ยะ มีแฟนรึยังลูก (ชมไปจับหน้าแก้วมองซ้ายมองขวาด้วยความปลื้มใจ)
เคนทาโร่ - แม่ครับพ่อครับหวัดดีครับ ไงเคนตะไม่ได้เจอกันเกือบปีสบายดีไหมเรา
อดิศักดิ์ - นึกว่าลูกชายคนโตจะไม่โผล่หน้าออกจากปราจีนมากรุงเทพสะอีก
ซากิ - พอเหอะพ่อพอๆ เคนทาโร่นี่น้องแก้วลูกสาวคุณกิตกับคุณมล เพื่อนคุณพ่อเขาลูก
เคนทาโร่ - สวัสดีครับน้องแก้วพี่เป็นลูกชายคนโตของบ้านนี้เอง ยินดีที่ได้รู้กันน่ะครับ
แก้ว - อะอ่าๆ ค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
เคนตะ - แก้วใช่ๆ เคนตะพึ่งนึกได้อะไรอย่างหนึ่งไปคุยตรงโน้นกันหน่อยสิ ผมขอตัวสักปะเดี๋ยวน่ะครับ 
แก้ว - งั้นแก้วก็ขอตัวน่ะค่ะ
 
"จากนั้นทั้งคู่ก็พากันไปอีกมุมหนึ่งของงาน ภายในห้องเพื่อพูดคุยในสิ่งที่เคนตะต้องการทราบจากปากแก้วเอง"
เคนทาโร่ - แม่ๆเคนได้ยินมาว่าเจ้าโทโมะ..มันเอิ่มจะกลับไปคุยกับยัยหนูพิมลูกสาวคุึณตินเทพอีกรอบแล้วอ่ะแม่
ซากิ - อะไรไม่น่ะแม่ไม่ยอมน่ะ ตอนคบกันก็สร้างปัญหาสาระพัดให้ตามแก้ไม่พอตอนบอกแรก ก็ทำลูกชายแทบไม่เป็นผู้เป็นคน
อดิศักดิ์ - แต่ถ้ามันจะกลับไปรักกันคุณก็ห้ามเจ้าโทโมะมันไม่ได้อยู่ดี ก่อนที่คุณจะห้ามผมว่าคุณไปทำใจก่อนดีกว่า
ซากิ - ไม่รู้แหละถ้าเจ้าโมะจะมีแฟนใหม่แม่อยากได้แบบหนูแก้วนี่ แม่ถูกซะตามากเด็กคนนี้สวย น่ารัก
เคนทาโร่ - สงสัยละครฉากนี้อีกนาน แม่เลือกลูกสะใภ้เองแล้วงานนี้สนุกแน่
อดิศักดิ์ - พ่อปวกหัวหนีไปรับแขกหน้างานดีกว่าเร้วคุณอย่ามัวแต่คิดเรื่องไร้สาระ ทำงานต้อนรับแขกกันดีกว่า
 
  "อีกฝั่งหนึ่ง เมื่อเคนตะเดินมาถึงจุดที่คิดว่าเงียบพอสมควร เคนตะก็เริ่มประเด็นที่เธอต้องการมากที่สุด"
เคนตะ - แก้วเคนได้ยินมาว่าแก้วซื้อหุ้นจากบ้านพิมมาเหรอ 
แก้ว - ใช่แก้วซื้อมันเองแหละ แต่สงสัยพิมเขาคงไม่รู้ว่าสถานการณ์บ้านย่ำแย่เค่ไหน
เคนตะ - เคนอยากให้แก้วนึกให้ีดีๆน่ะ มันจะกระทบอะไรมากน้อยและค่ะ แต่เคนเชื่อว่าทำได้แก้วไม่ทำร้ายใครอย่างไม่มีเหตุผลแน่นอน
แก้ว - ขอบใจเคนตะมากน่ะที่เข้าใจแก้ว แก้วจะพยายามรักษาสติเอาไว้ให้มากๆก็แล้วกัน
เคนตะ - แล้วเรื่องของเจ้าโมะอ่ะแก้ว ไม่ให้โอกาสมันจริงๆเหรอ หรือว่าำไง
แก้ว - แก้วรอดูก่อนน่ะผู้หญิงของโทโมะ เยอะจนจำแทบไม่ไหว แค่อยากรู้ว่ารักแก้ว หรือ ว่าคำท้าทายของเคนตะเทานั้นเอง
 
 
/////เคยคิดไหมว่าทำไม.....ความรักมันถึงรอยมาตามลม/////
คืนนี้ฝันดีน่ะค๊าาาา รักน่ะม๊วฟฟฟฟฟฟฟ>x,<
 
ตอนนี้ไร้สาระดีเนอะ เอาเป็นตอนหน้าๆๆ โมะกับแก้วจะเจอกันแล้ว