รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

เควิน - อ้าวเดินไหวไหมนั้นยัยแก้วแตก ฮ่าๆวันนี้ดูหน้าไม่จืดเลยน่ะแก อะอ้าวไหวไหม
แก้ว - เหอะน๊า ไหวอยู่ตอนนี้เก้าโมงอีกครึ่งชั่วโมงจะถึงเวลานัด แกมียาดม ยาอม ยาหม่องไหมว่ะครับเพื่อน
แจม - แก้วทางนี้เควินแกพาว่าที่พี่ภรรยาแกมานั่งก่อนเร็วๆ นั่งๆก่อนแก้วฉันกลัวแกจะเป็นลมไปซะก่อน อ่ะนี่ยาดม ยาหอม น้ำแดงดื่มซะจะได้สดชื่นขึ้น
แก้ว - ขอบใจ เฮ่อ เกือบไม่รอดดด
 
 โทโมะตอนนี้ที่แอบสังเกตแก้วอยู่อย่างเงียบ เขารู้สึกคุ้นหน้าเธออย่างแปลกๆเหมือนเขาเคยเห็นเธอมาก่อนยังไงอย่างงั้น แต่นึกเท่าำไหร่ก็นึกไม่ออกสักที แต่มันก็ทำให้เขานึกถึงใครบางคนที่เขาแสนคิดถึงใช่ เมื่อลองเอาแก้วใจกับสาวสวยเมื่อคืนคนที่เขาเกือบขโมยจูบได้สำเร็จ แล้วมันช่างดูคล้ายคลึงกัน แต่ต่างกันตรงที่สาวสวยของเขาเซ็กซี่ ยั่วยวนใจเขาให้สั่นคลอน แต่แก้วใจเธอมาในมาดสาวจืดสนิท
เกล - งั้นพี่แก้ว ไหวไหมค่ะ ทีเมื่อคืนน่ะเอาชนๆรวยๆ หมดแก้วๆ เช้ามาพี่สาวเกลกลายเป็นแก้วอ๊อบแอ๊บไปล่ะ
เควิน - มันไม่ได้เรียกว่าดื่มแล้วเกล มันเรียกว่า ชด จนเมาแล้วคร๊าบบที่รัก
แก้ว - พวกแกนี่มันเข้ากันจริงๆเลยน่ะ ฝากไว้ก่อนเหอะแม่จะเอาคืนทบต้นทบดอกเลยไปไอ่เคแกไปส่งฉันเลยจะได้เวลานัดแล้ว วันนี้เราไม่มีเรียนเพราะฉะนั้นทำตัวเป็นน้องเขยที่ดีของพี่แกสะไปกันๆเกลพี่ไปก่อนน่ะแล้วพี่กับเควินจะรอรับแกกลับบ้านด้วยกันเลย ไปกันเอิ่ม เดี๋ยวแป้บน่ะเควิน แก้วขอโทษที่ไม่ได้ทักทายเพื่อนแจมน่ะเดี๋ยวถ้าเจอกันอีกรอบจะมาแนะนำตัวใหม่น่ะค้าบบ ไปแจมแกรอแก้วก่อนนน่ะ(ฉันก็รีบเดินกอดคอเควินไปที่รถของมันทันทีถ้ามันชักช้าอดแน่งานนี้)
เขื่อน - แจมเมื่อคืนเธอไปเที่ยวด้วยเหรอไม่น่าเชื่อปกติพวกเราชวน เธอไม่ได้ทุกครั้งเลย 
แจม - ตามไปทีหลังน่ะพอดีใกล้จบงานมันเลยบางเบาชิลๆบ้างไรบ้างแต่ที่ไหนได้ เหอะเหมือนฉันเป็นพวกคอยเก็บศพเพื่อนขี้เหล้าเมา ก็เพราะเมื่อวานฉันเข้าไปที่โต๊ะ เสียงยัยเฟย์กับยัยแก้วดังมากที่สุด จากนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาโอบเอวยัยแก้ว.....
เขื่อน - ห๊ะยัยจืดนั้นน่ะนะ สงสัยผู้ชายคนนั้นคงเมามากแน่ๆ อุ้ย(เขื่อนเมื่อเห็นสายตาดุๆจากแจมก็รีบเงียบทันที)
แจม - เอ่ิอหมอนั้นจู่ก็มาโอบเอวยัยแก้ว แล้วบอกแก้วว่าอยากชนแก้วด้วยจังแล้วอยากรู้จักชื่อ ยัยแก้วก็ยิ้มให้หมอนั้นแล้วตอบว่าอยากรู้จักก็จะบอกให้แต่ให้แลกกันคือแข่งกันดื่มถ้าแก้วแพ้จะยอมบอกชื่อแต่ถ้าตานั้นแพ้ให้รีบไซ้หัวไปไกลๆแล้วเอามืือออกไปด้วย เท่านั้นล่ะก็ชนกันแก้วต่อแก้วจน ไอ่คนนั้นยุบจนต้องให้บ่อยลากออกจากโต๊ะพวกฉันไป
เขื่อน - สะสุดยอดยัยหน้าจืดนี่โครตเจ๋ง เป็นบ้าเลยว่ะ 
แจม - ขอโทษค่ะคุณเขื่อนพวกยัยแก้วน่ะ ปกติมาเรียนก็จืดๆกันเป็นปกติแต่ไปเที่ยวเขาจัดหนักกันทุกคนน่ะเขื่อนถ้าแกเจอแก้วเมื่อคืนแกจะไม่บอกแบบนี้หรอก
โทโมะ - แล้วเขาแต่งตัวยังไงเหรอแจม(ผมเองก็นั่งฟังสองคนนี้คุยกันไปคุยกันมาก็อดนึกถึงแม่สาวคนนั้นขึ้นมาได้ผมแอบหวังนิดๆว่าขอให้ใช่เหอะ ขอเป็นคนนั้นได้ไหม ถ้าใช่นั้นก็แบบว่าผมเจอแล้วครับแม่ของลูกผมในอนาคต)
แจม - เดี๋ยวน่ะแจมนึกก่อนๆ เพราะเมื่อคืนมันมืดมากเลยเห็นไม่ชัดอ่ะ อ่าใช่ๆแก้วมันใช่กางเกงขาสั้นสีน้ำเงินใส่เสื้อซีทรูสีเนื้อทับเกาะอกสีดำด้านใน 
โทโมะ - ชัดเจนเลย ขอบใจน่ะแจม (ผมดีใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่งอย่างไงอย่างงั้น ส่งสัยต้องไปทำบุญสักเก้าวัด เฮ้ยไม่ใช่ ต้องหาทางจีบแก้วให้ได้แล้วสิ แก้วใจของโทโมะ อิอิ)
 
ทุกคนก็แปลกใจมากันทันทีเพราะหลังจากนั้นโทโมะก็นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียวแจมก็มองอย่าง งงๆ เพราะไม่เข้าใจว่าโทโมะหมายถึงอะไีร จนกระทั่งเนยและจินนี่ขอตัวไปคณะเพื่อขึ้นเรียน และพวกเขาก็ขึ้นเรียนบ้างสุดท้ายก็เหลือแต่แจมที่นั่งเล่นอยู่คนเดียวไม่นานแก้วกับเควินก็กลับมาจากคณะของพวกเขา
แจม - ไง เร็วเหมือนกันน่ะแก ว่าแต่อาจารย์นฤมลว่าไงบ้างเรื่องที่นัดแกไปคุยด้วยอ่ะ
แก้ว - ก็ให้ไปลองสอบเข้าเนติก่อนสองปี จากนั้นลงสอบสนามเล็กสำหรับคนที่จะสอบเพื่อตำแหน่งผู้พิพากษาอ่ะไม่ง่ายเหมือนกันว่ะแก 
แจม - แกต้องบรรจุเนติตั้งสองปี แล้วแกจะไหวเหรอสอบอัยยการก็พอม๊างงง เควินแล้วแกอ่ะจะสอบแบบยัยแก้วมันไหม
เควิน - ไม่อ่ะขอทำงานในสำนักงายทนายความเก็บประสบการณ์ก่อนสอบบรรจุดีกว่าแก 
  ไม่นานบรรดาหนุ่มๆเดินมารวมตัวกันทันทีหลังจากเรียนเสร็จโทโมะเองเมื่อลงมาถึงโต๊ะที่มีพวกแจมอยู่ก่อนแล้วเมื่อเขาเห็นว่าใครอีกคนยังอยู่ในกลุ่มก็ดีใจทันที
เขื่อน - หวัดดีแก้วเราเขื่อนน่ะ นั้นเคนตะ จงเบ ป๊อปปี้และสุดท้าย ท้ายสุด โทโมะครับบ
แก้ว - ยินดีที่ได้รู้จักน่ะทุกคน ส่วนแฟนเคนตะกับจงเบ เรารู้จักแล้ว พอดีเจอกันตอนสองคนนั้นแวะไปหาแจมบ่อยๆ เอิ่มเดี๋ยวแก้วขอตัวน่ะ ไปห้องน้ำไหมแจม ถ้าไม่ไปแก้วไปน่ะ 
      จากนั้นแก้วก็เดินออกไปทันที โทโมะเมื่อเห็นโอกาสที่จะได้อยู่คนเดียวได้ก็รีบตามไปอย่างไม่รีรอเพราะเขาเป็นพวกอยากได้อะไรก็ต้องได้ เมื่อเขาเดินมาถึงบริห้องน้ำเขาก็เห็นว่าแก้วเดินเข้าไป เขาไม่อยากโดนมองเป็นพวกโรคจิตก็แอบอยู่ใกล้ๆเมื่อรอได้สักพักแก้วก็เดินออกมา เขาจีบฉวยโอกาสดึงข้อมือแก้วแล้วพาแก้วเดินไปคุยกันเป็นการส่วนตัว
แก้ว - เฮ้ยตกใจหมดนะนายเอิ่ม.....อ่อนายโทโมะ มีอะไรดึงมือฉันทำไมปล่อยๆมีอะไรคุยมาสิ
โทโมะ - แก้วจำเรื่องเมื่อคืนได้ไหมครับ ที่เราได้พบกันครั้งแรก
แก้ว - .................เราเคยเจอกันด้วยเหรอเจอกันตอนไหนเมื่อไหร่บ้ารึเปล่านาย ฉันพึ่งเคยเห็นนายวันนี้วันแรกนายนี่ท่าจะบ้า
โทโมะ - เดี๋ยวก็ผมคือคนที่อยู่ข้างๆทางไปห้องน้ำไงครับ 
แก้ว - ห้องน้ำไหนฉันไปหลายรอบใครจะไปจำ นายจำคนผิดแล้วม๊างงงงงง
โทโมะ - ก็ผมคนที่จะได้จูบแรกเธอไงแก้วใจ หึหึ
แก้ว - เว้ยยย คนเราไม่รู้โว้ยฉันไม่รู้จักนาย ไม่ต้องมายิ้มเลยไอ่บ้า ไอ่โรคจิต 
โทโมะ - โอ้ยยยยยย เตะขามาได้ยัยตัวแสบเอ๊ย เจอกันคราวหน้าจะจับทำเมียให้รู้แล้วรู้รอดเลยดีไหม ยุบหนอ พองหนอ ขาวหนอ หอมหนอเอ๊ยไม่ใช่ล่ะ
 
 
 
 
เอาล่ะสิ แก้วจำโทโมะไม่ได้สะงั้น กรี๊ดดดด โทโมะจะจีบแก้วได้ไหมน๊าาาาา ฟางกับเฟย์หายไปเลยวันนี้
พรุ่งนี้ สามสาว มาครบทีมแน่นอนค่ะ ฝันดีน่ะค่ะรีดเดอร์ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟรักค๊าบบบบบบ >x,<