รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

9.1

เขียนโดย tanopa

วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.06 น.

  50 chapter
  365 วิจารณ์
  135.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 23.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) การเจรจาของเคนตะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เวลา 7.30 น.

แจม - ฮัลโหลๆๆๆ ยัยแก้วแกได้ยินที่ฉันพูดไหม ยัยแก้ว ว่ะแกรับโทรศัพท์ทำไมไม่พูด ยู้ฮู

แก้ว - อือออ ฮะฮัลโหลลล ใครอ่ะแก้วพูดสะสายยยย มีอะไรแต่เช้า ว่าไง

แจม - เฮ้ยแกเป็นอะไรป่าวแก้วๆ ฉันจะโทรมาบอกว่าวันนี้ตอนเก้าโมงครึ่งอาจารย์จะเรียกคุยคนเรียนตัวสอบสำหรับด้านที่จะสอบต่อเนติอ่ะ พอดีอาจารย์ตามตัวกันใหญ่แกว่าไงแก้ว

แก้ว - เอิ่ม อืม เคกี่โมงน๊าาาแจมอาจารย์นัดกี่โมงน่ะ

แจม - เก้าโมงครึ่งจ้า แกไหวไหมถ้าไม่ไหวเลื่อนไปก่อนก็ได้น่ะ ยัยแก้วแกไม่สบายเหรอแก้วๆๆๆ

แก้ว - เคๆแก้วสบายดี เก้าโมงครึ่งน่ะจ้าแค่นี้น่ะบาย (จากนั้นฉันก็นอนต่อไม่ไหวจริงปวดหัว อยากอ้วก พอนอนได้แป้ปตื่นมาก็ใกล้แปดครึ่งไม่ทันแล้ว)

 

 

ด้านมหาวิทยาลัย

เขื่อน - ไงสาวๆมาแต่เช้าเชียว เคนตะ จงเบล่ะเนย

เนย - อ่อ เคนตะไปซื้อนมกับขนมน่ะเขื่อน จงเบไปรับจินนี่กับยัยแจมใกล้ถึงแล้วนั่นพูดถึงก็มาแล้ว แล้ววันมาคนเดียวเหรออีกสองหนุ่มหายไปไหนอ่ะเขื่อน

เขื่อน - ไงจงเบ จินนี่ ดีครับแจม ป๊อปกับไอ่โมะเหรอเหมือนว่าโมะมันจะวนไปรับป๊อปมันก่อน เหมือนป๊อปว่ารถมันเสียรอช่างมารับรถไปซ่อมน่ะเขื่อนมาถึงมหาลัยก่อนโมะเลยวนรถไปรับแทน

แจม - ไงเคนตะนายซื้อนมมาแค่นี้น่ะนะ ไม่มีเผื่อฉันเลยหรือไงกัน แกนี่มันน่านัก เฮๆขอกินบ้างสิ

ป๊อปปี้ - หวัดดีทุกคน วันนี้เรียนกี่โมงกันแน่ว่ะ ฉังซักจะงง โมะมันบอกสิบโมง ฉันว่าเก้าครึ่ง

เขื่อน - มาถึงก็บ่นเลยน่ะครับคุณชาย เรียนสิบโมงคร๊าบบบ โมะทางนี้เว้ยเพื่อน มองไรอยู่ฮิ้ววว

แจม - ทำหน้าอย่างกะคนนอนไม่อิ่มเลยน่ะพวกนายตอนนี้กี่โมงแล้วอ่ะ เฮียเควินนายมาทำอะไรแต่เช้าแบบนี้เนี๊ยะผิดนิสัยแกจริงๆเว้ย ดีจ้าน้องเกล อ่าฉันรู้แล้วๆ

เขื่อน / ป๊อปปี้ - แมร่งน่าเบื่อชิบคนบางคนตีตารางเที่ยวรถสลับแมร่งเก่งชิป

จงเบ - อะไรของพวกนายสองตัวว่ะ (ผมงงคำพูดของพวกมันจริงๆ ไม่รู้อะไรดลใจให้พวกมันเอ่ยออกมาแบบนั้น)

โทโมะ - เคนตะ ฉันมีเรื่องอะไรจะคุยหน่อย คือเรื่องที่นายท้าฉันเอาไว้ ถ้าจะขอถอนตัวยังทันไหมว่ะ

เคนตะ - อะไรน่ะ แกจะขอถอนตัวเกิดอะไรขึ้น เขาไม่น่าสนใจไม่ตรงใจแกตรงไหนว่ะ เขาก็ออกจะน่ารักเหมาะกับแกนี่ อ้าวแกจะลากข้าไปไหนว่ะ 

โทโมะ - ไปคุยกันข้างนอก เฮ้ยพวกแกไม่ต้องตามมา เรื่องของพวกข้าสองคน ส่วนตัว (จากนั้นผมก็ลากเคนตะไปทันทีเพื่อเจรจากับเคนตะกันสองคน)

 

 

ด้านฝ่ายป๊อปปี้เขื่อน เองตอนนี้กำลังมองหน้าเควินด้วยความไม่พอใจเพราะเมื่อคืนเขาเห็นนายนี่อยู่กับเฟย์ ฟาง แต่ตอนนี้มาอยู่กับเกลรุ่นน้องในคณะของเนยแฟนของเคนตะนั้นเอง 

 

 

แจม - เควินใช่ๆเดี๋ยวน่ะ เนยนี่เควิน เพื่อนสนิทฉันเอง เป็นแฟนกับน้องรหัสแกอ่ะยัยเนย แล้วเควินนี่เนยเพื่อนฉันเองแล้วส่วนนี่ก็จินนี่ สองคนนี่เป็นเพื่อนสนิทของเนยเองเรียนอยู่คณะนิเทศเอกการแสดงอ่ะ อ่าแล้วนั่นก็หนุ่มๆน่ะ คนนี้ที่ใส่แว่นชื่อจงเบแฟนยัยจิน สองคนนั่นชื่อเขื่อนกับป๊อปปี้ แล้วสองคนที่้เดินออกไปคนหน้าหวานๆชื่อโทโมะ อีกคนชื่อเคนตะแฟนเนยมัน 

เควิน - ยินดีที่ได้รู้จักครับทุกคน ผมเควินเรียนคณะเดียวกับแจม เป็นแฟนกับเกลครับ 

ทุกคนยกเว้นแจม - ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ 

แจม - ว่าแต่นายเหอะมีเรียนเกือบบ่ายมาแต่เช้าแบบนี้อย่าบอกน่ะว่ามาส่งเกลแค่นั้น แล้วเมื่อคืนไปเที่ยวกันมาไม่ชวนกันบ้างเลยน่ะ

เควิน - พูดถึงก็.....เหนื่อยว่ะแจม ยัยแฝดนรกเมาหัวราน้ำ กว่าจะลากมันกลับบ้านพามันโยนเข้าห้องนอนมันแต่ล่ะคนเล่นเอาเหนื่อยจะปลุกแม่บ้านมาเปลี่ยนชุดให้มันก็เกรงใจ ฉันเลยตัดสินใจทิ้งมันให้นอนเน่าคาชุดเมื่อคืนไปสะเลย ฮ่าๆๆๆ 

แจม - แกก็เกินไป ยังไงสะมันก็เพื่อนเราสองคนน่ะเว้ย แถมแกยังมีศักดิ์เป็นญาติผู้พี่มันสะอีก

 

 

(จากบทสนทนาของพวกเขาสองคน ก็มีสองหนุ่มที่แอบเนียนฟังเรื่องที่พวกเขาคุยกันตอนแีรกก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟแต่พอประโยคหลังที่ได้ยินว่าญาติผู้พี่ พวกเขาสองคนก็รู้สึกโล่งมาทันทีและในขณะเดียวกันนั้นเองโทโมะที่ไปคุยกับเคนตะกันอยู่นานก็ได้คำตอบจากเคนตะว่าให้ลองเจอแก้วก่อนค่อยถอนตัวแล้วกันเพราะเล่นไปเจอใครผับแล้วไม่เอาใช่ไม่ได้ โทโมะจึงต้องจำใจรับปากต่อไปแล้วพากันเดินกลับมาในกลุ่มของพวกเขาโทโมะและเคนตะก็ได้ยินในสิ่งที่เควินกับแจมคุยกันพอดี)

เควิน - เ่อ่อ ๆ เมื่อคืนนอกจากยัยแฝดนรกจะเมาราน้ำยังมีใครบางคนหนักกว่าสองคนนั้นอีกเนอะเกลเนอะ

เกล - อะไรพี่เควิน พี่อย่ามาว่าพี่แก้วน่ะ เป็นเพราะพี่เควินนั้นแหละทำตัวซักศึกเข้าบ้านอ่ะพี่แจม ไปเจอพวกพี่แม็ค พี่เอ็ม เข้าก็พากันแข่งดวลเหล้าพี่แจมก็รู้ว่าพี่แก้วน่ะกลัวใครที่ไหน แข่งกับเขาด้วยคุณชายเควินได้ทีเนียนไม่ดื่มพี่แก้วก็กระดกมันส์สิค่ะงานนี้ เมาไม่รู้เรื่องรู้ราวจนเกลต้องรีบพากลับบ้านก่อนพี่เฟย์ พี่ฟางสะอีก พอตอนเช้าพี่โทรเรียกเจ๊มามหาลัยตอนเก้าครึ่ง เจ๊ก็ตะลีตะลานตื่นแบบไม่เต็มร้อยมานี่อ้าวเฮ้ย พี่เควินพี่แก้วๆเราทิ้งพี่แก้วมาก่อนนี่นา

เควิน - ช่างมันเหอะเกลปล่อยมันอ้วกให้หมดตัวก่อนดีกว่าไหม หน้าตาพะิอืดพะอมซะแบบนั้นพี่ว่าถ้ามันไม่อ้วกไม่ดีขึ้นแน่ๆ พี่เอาน้ำเปล่าไว้ให้มันไว้ล้างปากแล้ว พี่ก็นัดให้มันตามมาที่โต๊ะนี่หลังจากมันดีขึ้นหรือก่อนเก้าครึ่งพี่จะำพาไปเจออาจารย์เองเพราะปล่อยเดินไปเองมันคงไม่ทัน มันเองก็อือๆอย่างเดียวสงสัยเมาค้างอย่างแรง

เนย - แจมแก้วไหวแน่นะฟังดูจากอาการที่เควินเล่ามาหนักน่าดู

จินนี่ - นั่นสิ จินว่าแจมกับเควินเตรียมหายาแก้เมา แก้แฮงค์ มาให้แก้วก่อนดีไหม นั่นอ๊ะแจมๆนั่นแก้วเปล่ามี่กำลังเดินแบบไม่มีเรี่ยวแรงมาทางนี้อ่ะ

แจม - ไหนๆมองไม่ค่อยแป้บน่ะ

โทโมะ - ...............................................................

 

 

 

เอาล่ะสิงานนี้ แก้วกับโทโมะ จะเจอกันแบบเต็มๆแล้วฮะงานนี้ แถมความสัมพันธ์ของเฟย์ ฟาง เควินก็เป็นอันกระจ่างและสว่างโล่ง สำหรับป๊อปปี้กับเขื่อนแล้ว พวกเขาสองคนคงลุยสองสาวได้เต็มสตรีมแน่ๆงานนี้

ก็เหลื่อแต่โทโมะกับแก้วคู่สุดท้ายแล้ว ว่าโมะเมื่อเจอแก้วตอนหน้า ดูสิว่าเป็นยังไง

ฝันดีน่ะค่ะรีดเดอร์ ม๊วฟฟฟฟฟฟ>x,<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา