The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ

เฟย์ : พริ้นเซสคนนั้นก็คือ...
 
          ฉันยังไม่ทันได้ตอบก็ได้ยินเสียงคนโหวกเหวกโวยวาย กรี๊ดกร๊าดเหมือนมีดารามาที่คลับฉันงั้นแหละ อะไรจะเสียงดังขนาดนี้
 
... : แกๆ เมื่อกี้ตอนเดินเข้ามานะ ฉันได้ยินว่าพริ้นเซสที่ได้ฉายาว่า Princess of cool น่ะเธอมาที่นี่แหละ!
 
... : เป็นไงบ้างแก!
 
... : เห็นว่าโคตรสวยเลยแก
 
พวกฉันเมื่อได้ยินรุ่นน้องโต๊ะข้างๆพูดคุยกันถึงเรื่องที่กำลังเป็นประเด็นในวงสนทนาของพวกเราอยู่ ก็เกิดอาการอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาบ้าง ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งเงียบเพื่อรอฟังประโยคที่รุ่นน้องโต๊ะนั้นกำลังจะสนทนากัน(มารยาทดีมากอ่ะ : Sai)(แน่อยู่แล้ว : เฟย์)(ประชดค่ะ ประชดคูณแปด : Sai)
 
... : แกๆ นั่นไงๆพี่เขาเดินเข้ามาแล้ว คนที่อยู่ในวงล้อมของคนกลุ่มนั้นอ่ะ
 
รุ่นน้องคนนั้นพูดพร้อมกับชี้ไปที่ทางเข้า พวกเราหันไปดูก็เห็นคนยืนล้อมวงอยู่เต็มไปหมด แทบจะไม่มีทางให้อากาศผ่านเข้าออก ฉันสงสารคนที่อยู่ในวงล้อมนั่นมาก คงจะหาอากาศหายใจไม่ค่อยสะดวกน่าดูเลย
 
... : กรี๊ดดดดดด!!! พี่ฟางค่ะ ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ
 
... : พี่ฟางค่ะ ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยค่ะ
 
      พวกเราเมื่อได้ยินถึงชื่อคนที่อยู่ภายในวงล้อมของคนกลุ่มใหญ่นั้น ก็หันกลับมามองหน้ากันอย่างตกใจ
 
5 สาว : พี่ฟาง/ฟาง เหรอนั่นอ่ะ
 
เฟย์ : พี่ฟางมาแล้วๆๆ
 
4 สาว : นั่นสิ! กว่าจะมา
 
พวกเรานั่งสังเกตการณ์อยู่ห่างๆ เวลาผ่านไปเกือบๆครึ่งชั่วโมง คนที่อยู่ภายในวงล้อมของคนกลุ่มนั้นก็หลุดออกมาได้ เนื่องจากทุกคนที่ล้อมพี่ฟางอยู่ได้ลายเซ็นและได้ถ่ายรูปคู่กันกับพี่ฟางหมดแล้ว ตอนนี้พี่ฟางกำลังเดินเข้ามาที่โต๊ะของพวกเราพร้อมกับขนมจีน พี่ฟางและขนมจีนอยู่ในชุดทำงาน ซึ่งขนมจีนใส่กระโปรงสีชมพูอ่อนๆประมาณเข่าไม่มีลาย(กระโปรงจีบ) เสื้อแขนยาวสีชมพูอ่อนสีเข้ากับสีกระโปรง ดูดีมากๆๆๆ ส่วนพี่ฟางก็ไม่น้อยหน้าพี่ฟางใส่เสื้อกล้ามสายเดี่ยวสีขาว มีเสื้อสูทสีดำทับอยู่ด้านนอก กระโปรงทำงานเป็นชั้นๆสีดำ(กระโปรงตัวนี้สวยสุดๆค่ะ) 
 
ฟาง : ขอโทษทีนะทุกคนที่ฟางมาช้าอ่ะ
 
Part's Poppy
        พี่สาวของเฟย์เดินเข้ามาที่โต๊ะพร้อมกับขนมจีน เมื่อพวกผมเห็นหน้าพี่สาวของเฟย์ถึงกับตาค้าง เธอคือคนที่พวกผมเจอที่สนามบิน เธอคืนคนที่พวกผมใช้ในการเดิมพัน เธอคือคนที่อยู่ที่ร้านกาแฟแห่งนั้น ซึ่งเรื่องทั้งหมดที่ผมรับรู้ได้ในตอนนี้มันทำให้ผมอึ้งมากๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าเธอคนนั้นที่ผมคิดว่าผมไม่น่าจะได้เจอเธออีก คนที่ทำให้ผมคิดว่าผมไม่น่าจะได้แปลนบ้านของผมคืน แต่ตอนนี้เธอได้ยืนอยู่ตรงหน้าของพวกผม เธอสวยมาก น่ารักสุดๆ เธอหุ่นดีมากๆ เธอแต่งตัวได้ดูดีเหมาะสมกับเธอมาก ซึ่งลักษณะของเธอทั้งหมดในความเป็นจริงตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิงกับลักษณะของเธอในความคิดของพวกผม
 
มิน : ไม่เป็นไรหรอก นั่งเถอะฟาง
 
ฟาง : จ้าๆ ขอโทษทีนะ 
 
       ฟางพูดขอโทษอีกครั้งก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับผมแล้วเธอก็ดึงขนมจีนให้นั่งลงข้างๆเธอ ผมหันหน้าไปดูเพื่อนๆของผมทุกคน พวกมันกำลังนั่งมองหน้าฟางอย่างตะลึงในความสวยของเธอ อย่าว่าแต่พวกมันเลยครับ ผมที่ไม่เคยชอบใครและไม่เคยมองว่าใครสวยนอกจากแฟนๆทั้ง 4 คนของเพื่อนๆผม แต่ครั้งนี้ผมขอยอมรับตรงๆอย่างลูกผู้ชายเลยครับว่าผมมองว่าเธอ(โคตร)สวยเลย ผมแอบหวั่นไหวไปกับเธอนิดๆแล้วล่ะครับ
 
พิม : ฟางแกมาแต่ละครั้งจะมาแบบไม่แย่งซีนพวกฉันบ้างจะได้ไหม
 
พิม เธอคนนี้ไม่เคยยอมให้ใครเรื่องความสวยความงามเอ่ยเอ็ดเพื่อนสาวของเธออย่างอิจฉาน้อยๆ
 
ฟาง : ฉันก็อยากจะมาแบบเงียบๆเหมือนกันแหละน่า ไม่ชอบเลยคนเยอะๆแบบนั้นอ่ะ มันอึดอัด -_-
 
ฟางเอ่ยออกมาพร้อมกับทำหน้าอย่างหงุดหงิดใจ 
 
เฟย์ : พี่ฟาง พี่เพิ่งกลับมาวันนี้ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมพี่แต่งตัวอย่างกับไปทำงานมางั้นแหละ
 
ฟาง : ก็พี่ไปทำงานมาน่ะสิเฟย์
 
เฟย์ : พี่ฟางอย่ามาโกหกเฟย์หน่อยเลย ก็พี่ฟางอ่ะยังไม่ได้หางานเลยไม่ใช่หรือไงกัน
 
ฟาง : ก็...
 
ขนมจีน : อย่างยัยฟางอ่ะ ไม่ต้องไปสมัครงานหรอกเฟย์ ยัยนี่อ่ะอยู่นิ่งๆก็มีงานเข้ามาหาเองแล้ว ใครจะไม่อยากทำงานกับยัยฟางเล่นเก่งไปซะทุกเรื่องขนาดนี้
 
ขนมจีนเอ่ยแทรกขึ้นมาก่อนที่ฟางจะได้อธิบายให้น้องสาวฟัง
 
เฟย์ : จริงอ่ะพี่ฟาง
 
เฟย์เอ่ยถามฟางอีกครั้งอย่างไม่เชื่อหูในสิ่งที่ตนเองได้ยิน
 
ฟาง : อืม วันนี้โบว์รุ่นน้องที่มหาลัยอ่ะ โทรมาเรียกให้พี่ไปดีไซน์เกี่ยวกับการตกแต่งบ้านให้เธออ่ะ
 
เขื่อน : นี่! ขอถามอะไรเธอหน่อยได้ไหม
 
       เขื่อนที่เงียบอยู่นานมากเอ่ยถามขึ้นมาเบาๆอย่างแสดงถึงความเกรงอกเกรงใจสุดๆ ซึ่งแตกต่างกับตอนที่อยู่กับพวกผมเป็นอย่างมาก
 
ฟาง : เอ่อ...ได้สิ ว่าแต่พวกนายคือใคร
 
       ฟางที่หันมาตามเสียง ก็ทำหน้างุนงงเล็กน้อย สงสัยเธอคงจะยังไม่ได้สังเกตว่าที่โต๊ะนี้จะไม่ได้มีแต่พวกเธออย่างเดียวเท่านั้น
 
เฟย์ : อ๋อ นี่อ่ะเขื่อน แฟนเฟย์เองค่ะ นั่นเคนตะ แฟนจินนี่ นั่นโทโมะ แฟนพิม นั่นจองเบ แฟนมิน ส่วนนั่นป๊อปปี้ ยังไม่มีแฟน พวกนี้เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยของพวกเราน่ะคะพี่ฟาง
 
        เฟย์หันมาแนะนำพวกผมให้กับพี่สาวของเธอรู้จัก ตอนที่เฟย์แนะนำชื่อของพวกเพื่อนผมนะ ไอพวกนี้ก็ไม่ปล่อยเวลานั้นให้เสียไปโดยเปล่าประโยชน์ พวกมันส่งยิ้มหวานปานน้ำผึ้งไปให้กับฟางที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ส่วนฟางก็ได้แต่ยิ้มน้อยๆตอบกลับมา
 
ฟาง : อ๋อ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันฟางนะคะ รุ่นพี่มีอะไรจะถามฉันเหรอค่ะ
 
        ฟางแนะนำตัวเองให้ผมรู้จัก พร้อมกับถามตอบกลับไปให้เขื่อนอย่างสุภาพ ผมดูๆแล้วฟางกับขนมจีนคงจะเป็นคนที่มีมารยาทที่สุดล่ะมั้งครับ เพราะยัย 4 สาวนั่นน่ะ ตอนเจอกับพวกผมครั้งแรกก็เรียกชื่อพวกผมแบบผิดๆแถมยังไม่มีคำว่า พี่ นำหน้าชื่อซะด้วยล่ะครับ
 
เขื่อน : เรียกพี่ว่าเขื่อนเฉยๆก็ได้ครับ คือพี่จะถามว่าฟางใช่พริ้นเซสที่ได้ฉายาว่าเจ้าหญิงแห่งความเย็นชาหรือป่าวครับ
 
ฟาง : ค่ะ ฟางเองค่ะ พี่มีอะไรหรือป่าวค่ะ
 
เคนตะ : ทำไมน้องถึงไม่แสดงตัวออกมาล่ะครับ ว่าน้องเป็นพริ้นเซส แถมวันที่เลี้ยงจบน้องก็ยังไม่ขึ้นเวทีไปแสดงตัวอีกต่างหาก
 
ฟาง : คือว่าฟางไม่ค่อยชอบเป็นจุดสนใจของผู้คนเท่าไหร่น่ะคะ ส่วนวันงานเลี้ยงจบฟางไม่ได้อยู่ที่ไทยแล้วน่ะคะ ตอนนั้นฟางอยู่ที่ต่างประเทศน่ะคะ 
 
เฟย์ : ใช่ๆ พี่ฟางน่ะ พอหลังจากสอบเสร็จวันนึงก็บินไปเรียนต่อต่างประเทศทันทีเลยล่ะ
 
จองเบ : อ๋อครับ แล้วน้องฟางก็ไม่ได้เป็นคนเย็นชาซักหน่อยทำไมถึงได้ฉายาว่าเป็นเจ้าหญิงแห่งความเย็นชาล่ะครับ
 
         จองเบก็ไม่น้อยหน้าเหมือนกันครับ ประมาณว่าในเมื่อทุกคนได้คุยจองเบก็ต้องได้คุยอะไรแบบนั้นอ่ะครับ
 
มิน : จะไม่ให้มันได้ฉายานั้นยังไงล่ะเบ ฟางอ่ะตอนที่เข้าไปก็ตั้งใจเรียน ไม่ค่อยพูดกับใคร นอกจากเวลาที่ฟางอ่านหนังสือเสร็จแล้วเท่านั้นแหละที่จะเฮฮากับเพื่อนๆน่ะ 
 
พิม : ใช่ๆ ฉันล่ะอยากจะรู้จริงๆเลยฟาง ว่าถ้าตอนนั้นแกไม่ขยันอ่านหนังสือแกจะได้เกียรตินิยมอันดับ 1 หรือป่าวนะ
 
จินนี่ : ยังต้องตอบอีกเหรอพิม ฟางอ่ะอ่านไม่อ่านยังไงก็ได้อยู่แล้ว เรียนเก่งซะขนาดนี้
 
ฟาง : พวกแกก็พูดเกินไป ฉันไม่เก่งหรอกหน่า
 
ขนมจีน : ถ้าอย่างแกเรียกไม่เก่ง แล้วอย่างพวกฉันนี่เรียกอ่ะไร
 
ฟาง : พอเถอะ! อย่ามาไร้สาระเถียงกันเพียงแค่เรื่องแบบนี้เลย
 
          ฟางพูดห้ามศึกสงครามของตนเองกับเพื่อนๆ ที่คาดว่าน่าจะเกิดขึ้นภายในเวลาไม่นานเท่าไหร่นัก
 
โทโมะ : พี่ขอถามอะไรหน่อยสิครับ ร้านของฟางอ่ะ ใครเป็นคนออกแบบเหรอ
 
ฟาง : ฟางออกแบบเองค่ะ ทำไมเหรอคะ
 
โทโมะ : ถ้าพี่จะให้น้องฟางไปช่วยออกแบบการตกแต่งที่บริษัทของพวกพี่หน่อยได้ไหมครับ
 
เฟย์ : อย่าไปหวังเลยโทโมะ พี่ฟางน่ะไม่ทำอะไรให้ใครง่ายๆหรอก
 
โทโมะ : ว่าไงครับน้องฟาง
 
         โทโมะ ยังไม่ละความพยายามในการตื้อให้ฟางไปออกแบบบริษัทของพวกเรา พวกผมเปิดบริษัทเกี่ยวกับการออกแบบบ้าน ตกแต่งภายนอก-ภายใน หรืองานที่เกี่ยวกับวิศวะและสถาปัตย์ทุกประเภท ตอนนี้เพื่อนๆทุกคนของผมกำลังทำหน้าลุ้นอย่างหนัก
 
ฟาง : ....
 

 
พี่ฟางของเราจะตกลงรับคำหรือป่าวยังไงก็ต้องติดตามกันต่อไปนะคะ นิยายเรื่องนี้ในช่วงแรกประมาณตอน 1-5 อาจจะไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่นะคะ เพราะมันยังเป็นแค่การเกริ่นนำเรื่องราวเท่านั้นนะคะ
          ช่วยโหวต คอมเม้นต์ กันด้วยนะคะ (ถ้าเม้นเยอะ โหวตเยอะจะมาอัพให้อย่างรวดเร็วเลยค่ะ 55)