ลงทัณฑ์อาญารัก

 ณ รถเฟอร์รารี สุดหรูของโทโมะ
 
 
~ ได้แต่ตั้งคำถาม แต่ม่กล้าถามเธอสักครั้ง ~ (เสียงโทรศัพท์มือถือของแก้ว )
 
โทโมะ : แม่เธอโทรมา
 
แก้ว :  นายจอดตรงนี้เลยก็ได้น่ะ ฉันเดินไปเองได้
 
โทโมะ ไม่จอด ฉันมีเรื่องจะต้องตกลงกับเธอ
 
แก้ว : ตกลงหรอ ว่ามาเลยสิ ( O_O แล้วทำไมต้องกระชากตัวฉันไปใกล้ ๆ ด้วย )
 
โทโมะ : เธอต้องไปบอกเลิกกับนายป๊อปปี้แล้วอนุญาติให้ฉันไปรับไปส่งเธอด้วย
 
แก้ว : งั้นฉันก็ขอคุณบ้างคุณต้องไปบอกเลิกป้าเบลล์ แต่ห้ามแตะต้องตัวฉัน ทำได้ไหม
 
โทโมะ แตะตัวเธอหรอ บังเอิญไม่ใช่สเปกเลยน่ะ แต่ข้อตกลง แค่นี้ง่ายมาก ๆ เลยล่ะ
 
แก้ว : งั้นฉันเข้าบ้านและน่ะ
 
โทโมะ : ตามสบาย ฉันก็จะกลับไปพักคอนโดและง่วง
 
เช้าวันถัดมา
 
~ ได้แต่ตั้งคำถาม แต่ม่กล้าถามเธอสักครั้ง ~ (เสียงโทรศัพท์มือถือของแก้ว )
 
แก้ว : ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ย เบอร์นายโทโมะ นี่แนะตัดสายทิ้ง เรื่องอะไรฉันจะรับ
 
แม่ของแก้ว : ก๊อก ๆ แก้วตื่นหรือยังลูก
 
แก้ว : ตื่นแล้วค่ะแม่ กำลังจะไปอาบน้ำ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ
 
แม่ของแก้ว : คุณโทโมะมารอไปส่งแก้วที่มหาลัยอยู่น่ะลูก
 
แก้ว : ค่ะ เดี๋ยวแก้วลงไป
 
 มีมาโหวตเดียวเม้นสี่ คนแต่งท้อแท้ ตัวเหี่ยว