ลงทัณฑ์อาญารัก

 ณ ทางเดินห้องน้ำ

โทโมะ : ไงครับว่าที่คู่หมั้นไม่คิดจะทักทายกันหน่อยหรอครับ

แก้ว : สวัสดีค่ะคุณโทโมะ ทักทายแค่นี้พอใจไหมค่ะ ถ้าพอใจแล้วแก้วขอตัวก่อน

โทโมะ : เดี๋ยวก่อนสิครับ กลัวคู่ควรจะรอนานหรอครับ

แก้ว : ค่ะพี่ป๊อปเขาน่ารักจะปล่อยให้รอนานได้ยังไง แล้วคุณไม่กลัวสาวรอนานหรอค่ะ

โทโมะ : เบลล์เขาเป็นคนมีมารยาทน่ะครับ รอผมได้ตลอดเวลา

~ ได้แต่ตั้งคำถาม แต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้ง ( เสียงโทรศัพท์แก้ว )

แก้ว : เอาโทรศัพท์แก้วมานี่น่ะ

โทโมะ : หึ ยอดรักโทรมา ผมจะลบทิ้ง แล้วเมมเบอร์ผมแทน

แก้ว : แต่นายไม่มีสิทธิ์น่ะเอามานี่

โทโมะ : มีสิก็คุณเป็นคู่หมั้นผม

แก้ว : ได้ นายใช้สิทธิ์นี้ใช่ไหม ( เดี๋ยวเจอเอาคืน ^_^ )

~ ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป ( เสียงโทรศัพท์โทโมะ )

โทโมะ : ผมเมมเบอร์ผมไว้ในเครื่องคุณเรียบร้อยแล้ว

แก้ว : คนเสียมารยาท

โทโมะ เรื่องแค่นี้มันไม่ถือว่าเป็นการเสียมารยาทหรอกน่ะคุณ ไปขึ้นรถผม

แก้ว : ปล่อยแขนฉันน่ะ อีตาบ้า

    ชายหนุ่มใช้โทรศัพท์ของหญิงสาวกดเบอร์ของตัวเอง พร้อมเมมเบอร์ว่าที่รักไว้ในเครื่องของหญิงสาวแล้วเมมเบอร์ของหญิงสาวไว้ในเครื่องของตัวเอง แต่ก็สังเกตเห็นป๊อปปี้กับเบลล์กำลังเดินตามหาเขาหญิงสาวอยู่จึงกระชากมือเออกไปขึ้นรถเฟอร์รารีสุดหรูทางด้านหลัง