ลงทัณฑ์อาญารัก

ณ ห้องน้ำบ้านแก้ว

แก้ว  : แหวะ ( นี่เราเป็นอะไรเนี่ยตั้งแต่มีอะไรกับโมะประจำเดือนไม่มา 2 เดือนและ )

โทโมะ : ไปหาหมอไหมแก้ว ( ห่วงใยน่ะก๊าบลูบหลัง ๆ W_W )

แก้ว : แหวะ ออกไปได้แล้ว

โทโมะ : ก็ได้ครับ ( ผมก็อุตสาห์ห่วง X_X )

     หลังจากที่แก้วอาเจียรออกจนหมดแล้ว โทดมะก้ออกรถกลับไปบ้านของเขาโดยทันที ตามมาด้วยรถฟางกับป๊อปปี้ที่แม่ของเธอโทรตามให้มาอยู่เป็นเพื่อนแต่ใจแก้วตอนนี้ต้องการอยู่ห่าง ๆ จากกรุงเทพมหานคร เอจึงถามฟางกับป๊อปปี้ว่า

แก้ว : ฟางแกรู้จักรีสอรท์ที่ไหนที่เงียบสงบติดภูเขาบ้างไหม

ฟาง : รู้จักที่หนึ่งน่ะ เจ้าของเขาเป็นคนแต่งนิยายชื่อดังชื่อว่าธามไท

แก้ว : แกช่วยจองให้ฉันที ฉันไม่อยากอยู่บ้าน

ป๊อปปี้  : ก็ดีน่ะ แก้วจะได้ไม่ต้องเครียดแถมมีเวาคิด

     ฟางจึงโทรไปจองรีสอรท์ของธามไทให้แก้ว พร้อมช่วยจัดกระเป๋าเดินทางและไปส่งแก้วที่เพชรบูรณ์แก้วเดินเข้าห้องพักไปได้ไม่นานก็รู้สึกว่าอยากกินอะไรเปรี้ยว ๆ จึงเดินไปถามพนักงานของรีสอรท์

แก้ว : พี่ค่ะ ๆ ที่นี่มีผลไม้เปรี้ยว ๆ ขายไหมค่ะ

พนักงาน : มีครับคุณผู้หญิง

     เมื่อหญิงสาวได้ผลไม้เปรี้ยวสมใจแล้วก็กินหมดไปถึง  2 จสน ธามไทวึ่งกำลังแต่งนิยายอยู่พอเห็นแก้วก็ตกหลุมรักขึ้นมาเลยเดินไปทักทาย

ธามไท : สวัสดีครับคุณ

แก้ว : ฉันขื่อแก้วค่ะ แล้วคุณชื่อ

ธามไท : ผมธามไทครับ