ลงทัณฑ์อาญารัก

   โทโมะมาที่บ้านของผู้เป็นหญิงสาวในอีก 1 เดือนต่อมาหลังจากที่ไม่ได้โทรหาและปรับความเข้าใจกันเลย

โทโมะ : สวัสดีครับคุณแม่ แก้วอยู่ไหมค่ะ

แม่ของแก้ว : ยัยแก้วไม่อยู่หรอกตาโทโมะ

โทโมะ : ไม่อยู่หมายความว่าไงครับ

แม่ของแก้ว : ตั้งแต่มีปัญหากับคุณโทโมะวันนั้น ยัยแก้วก็เก็บกระเป๋าไม่รู้ไปไหนเหมือนกันค่ะ

โทโมะ : แล้ววันนั้นใครอยู่เป็นเพื่อนแก้วเป้นคนสุดท้ายครับ

แม่ของแก้ว : ก็ยัยฟางกับป๊อปปี้น่ะลูก

( ฟางต้องรู้แน่ ๆ ว่าแก้วอยู่ไหน Y_Y )

   โทโมะจึงรีบขับรถไปบ้างฟางอย่างรีบเร่ง เมื่อฟาง้ดินลงมาจากห้องนอนเขาก็คะยั้นคะยอถามเป็นการใหญ่

โทโมะ : ฟางแก้วอยู่ไหน  ( ถามไปเขย่าตัวไป E_E )

ฟาง : ยัยแก้วหรอไม่รู้สิ ( ทำไม่รู้ไม่ชี้ B_B )

โทโมะ : บอกโมะเถอน่ะ ( ใช้ลูกอ้อนเพื่อฟางจะใจอ่อน )

ฟาง : ถึงฟางจะรู้ว่าแก้วอยู่ที่ไหนฟางก็จะไม่บอกโมะเด็ดขาด

     โทโมะทำท่าคอตกออกจากบ้านของฟางกลับมาขึ้นรถ เขาจะไปตามหาแก้วได้จากที่ไหนบ้าง

ฟางโทรหาแก้ว

แก้ว : แหวะ ฟางมีอะไรหรือเปล่า

ฟาง : แก้วแกยังไม่หายไม่สบายอีกหรอ คุณโทโมะเขามาถามฉันว่าแกอยู่ที่ไหน

แก้ว : ยัง เป็นแบบนี้มาสามเดือนแล้วอ่ะ กางเกงขาสั้นก็ใส่ไม่ได้

ฟาง : แกไปตรวจเลยน่ะ

แก้ว : อือ

 รักคนอ่าน เม้นและโหวตจะดีใจมาก