BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

 

 

 

 

    " ป๊อปปี้ รอด้วยซิ "  ฉันเรียกเค้าแล้วเดินตาม ให้ตายเหอะ นายนี่เดินเร็วเป็นบ้าเลย

 

 

" เอาละ วันนี้แค่นี้ก่อนละกัน คุณเดช พรุงนี้ขอตีมของภายในโดยระเอียดด้วยนะครับ" เค้าหันไปสั่งลูกน้อง นายนี่ดูดีชะมัดเลยแฮะ

 

 

" ไง ขาสั้นเดินช้า วันนี้แค่นี้แหละ ป่ะ"

 

 

" เดี๋ยว ไปไหน"

 

 

" ไม่ไปเที่ยวตลาดหรือไง ไป อาบน้ำแต่งตัว"

 

 

" หือ จริงๆเหรอ เย้ เร็วๆๆๆๆ" ยายนี่ท่าจะดีใจจริง วิ่งมาจูงมือผมวิ่งไปห้องพักจนได้

 

 

" ป๊อปปี้ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว นายรีบเลยนะ"

 

 

" อะไรๆ น้อยๆหน่อยนะเธอนะ ฉันเหนื่อยทำงานเนี่ย เห็นมั้ย เร่งอยู่ได้"

 

 

 " ก็นายช้านี่นา เร้วๆเหอะน่า อย่าบ่นดิ รีบไปอาบน้ำ"

 

 

" เธอนี่มัน " แล้วป๊อปปี้ก็ต้องเดินเข้าห้องน้ำไป เพราะคนที่เค้าจะว่าดูจะไม่สนใจเค้าซะแล้ว 

 

 

" ป่ะ พร้อมค่ะ " ฟางพูดขึ้นทันทีที่ป๊อปปี้ออกมาจากห้องน้ำ

 

 

" ครับๆๆๆ นี่ผมจ้างคุณมาเป็นแฟนนะ ไม่ใช่เจ้านายผม" ป๊อปปี้แอบบ่น

 

 

" แหม เอาใจแฟนแค่นี้ทำมาเป็นบ่น น่าน้อยใจจริงๆเลย" ฟางทำหน้ามุ่ย

 

 

" จุ๊บ โอเคครับ พร้อมหรือยัง" ป๊อปปี้ ที่ฉวยโอกาสหอมแ้ก้มฟางถามขึ้น

 

 

" บ้า ไปเลยนะ" แล้วทั้งสองคนก็เดินออกมาจากห้องพัก ไปยังรถของป๊อปปี้ ขับไปเรื่อย จนถึงตลาดน้ำสามพันนาม

 

 

" ฟาง หิวหรือยัง"

 

 

" อืม ป๊อปปี้ กินก๋วยเตี๋ยวเรือกันเหอะ โว้้ มีรถไฟด้วย นั่งกันเถอะ" ฟางที่หันไปเจอขบวนรถรางจำลองก็อ้อนป๊อปปี้ทันทีเลย

 

 

" ระวังซิ เดี๋ยวก็ล้มหรอก ฟางอย่าวิ่ง" ป๊อปที่เอ็ดคนที่ทำตัวเหมือนเด็กๆ วิ่งไม่สนใจอะไรจนเกือบล้ม

 

 

แล้วทั้งคู่ ก็ไปหาอะไรกิน แล้วเดินดูของซื้อของใช้ไปเรื่อยๆ รวมถึงของฝากอีกเยอะแยะมากมาย

 

ซักพักทั้งคู่ก็มานั่งหลบร้อนที่สนามหญ้าที่มีต้นไม้มากมาย ไว้ให้ผู้คนนั่งทอดกายพักผ่อน

 

 

" ไง หมดแรงแล้วเหรอ ยังเหลือ ตลาดโต้รุ่ง กับสวนศรีอีกนะ" ป๊อปปี้เอ่ยแซวคนที่นั่งอย่างหมดแรง

 

 

" ป่าว ไม่ได้หมดแรง แค่อิ่มแล้วก็ง่วงมาก" ฟางหันมาตอบแล้วก็ล้มตัวหนุนตักป๊อปปี้ทันที

 

 

" เห้ย ทำอะไรของเธอเนี่ย มาหนุนตักฉันทำไม จริงๆฉันต้องหนุนเธอซิ"

 

 

" ไม่เอา ก็ฉันง่วงก่อนนินา ฉันนอนแล้ว" พูดแล้วก็นอนหลับตาลง

 

 

" เธอมันขี้โกงนี่นา"

 

 

" อะไรๆ ก็คนมันง่วงนินา" คนที่หนุนตักเค้าตอบทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา

 

 

" ฉันจะหักเงินเดือนเธอให้หมดเลย ทั้งค่ากิน ค่าเสื้อผ้าเนี่ย"

 

 

" อย่ามางกหน่อยเลย ไหนบอกว่ารวยละ ซื้อให้แฟนแค่นี้ก็ำไม่ได้ " หลับตาตอบคนที่เธอหนุนตักอยู่

 

 

" เฮ้อ ไ่ม่นอนละ ไหนบอกว่าง่วง"ก้มมองคนที่หนุนตักอย่างจ้องจับผิด

 

 

" ง่วง แต่นอนไม่หลับ" ลืมตาขึ้นมาบอกป๊อปปี้

 

 

" จุ๊บ นอนนะ ป๊อปก็จะเอนหลังกับต้นไม้ซักหน่อย ตื่นแล้วจะเรียก" จุ๊บหน้าผากคนที่หนุนตัก ก่อนลูบหัวเธอเบาๆ เธอได้แต่พยักหน้าตอบเค้า

 

   ผ่านไป 1ชั่วโมง ป๊อปปี้ที่สะดุ้งตื่นก่อน ก็ก้มมองคนที่หนุนตักด้วยความเอ็นดู

 

 

" ใคร ทำเธอได้ลงคอนะ ผู้หญิงขี้อ้อน ผู้หญิงขี้กลัวแบบนี้ จะทิ้งได้ยังไงกัน เดี๋ยวก็ร้องไห้ขี้มูกโป่งพอดี" พูดกับตัวเอง ก่อนจะเขย่าร่างบางเบาๆ

 

 

" ฟาง ฟาง ตื่นได้แล้ว หกโมงเย็นแล้ว ไปเดินสวนศรีกัน" บอกคนที่ กำลังงัวเงีย ขยี้ตา

 

 

" อะ อืม หิวแล้วอ่า" ฟางที่ตื่นมาก็พูดขึ้น

 

 

" 5555 เห้อ งั้นก็รีบไป"

 

 

" หัวเราะอะไร ตลกตรงไหน มีอะไรติดหน้าเหรอ" ฟางถามป๊อปปี้อย่างเอะใจ

 

 

" ไม่หรอก สวยแล้วไปเหอะ สวนศรีของกินเยอะนะ"

 

 

" จริงเหรอ ป่ะ พร้อมแล้วครับผม" ฟางบอกกับป๊อปปี้ด้วยรอยยิ้ม

 

 

แล้วเค้ากับเธอกับขับรถมาถึงสวนศรี ทั้งคู่เดินจูงมือกันเลือกซื้อของกิน นั่งผลัดกันป้อนของกิน จูงมือกันเดินดูของต่างๆ

 

 

" ไง ต่อไหวไหม โต้รุ่ง"

 

 

" ไม่ไหวแล้ว อิ่ม" ฟางทำท่าลูบท้องบอกป๊อปปี้

 

 

" ชวนไปเที่ยว ไม่ได้ชวนไปกิน 5555 "

 

 

" นี่แน่ หมั้นไส้ หัวเราะอยู่ได้" ฟางที่เข้าไปบีบจมูกป๊อปปี้พูดขึ้น ก่อนเดินนำหน้าเค้าไปที่รถจอด

 

 

" ว่าไง ไปต่อไหม หรือจะพัก" ป๊อปปี้ถามฉัน

 

 

" กลับไปพักดีกว่า พรุ่งนี้ต้องทำงานอีก ป๊อปเหนื่อยแล้ว"

 

 

" อืม ตามใจนะ "

 

 

" อือ ว่าแต่ข้อแลกเปลี่ยนคืออะไร"

 

 

" หึหึ เดี๋ยวก็รู้ ว่าแต่ นวดให้หน่อยนะ ปวดตัวมาก" 

 

 

" อะ อืม หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องแบบนั้นนะป๊อป"

 

 

" ไม่รู้ซิ นวดให้หน่อยซิฟาง ปวดหลัง"

 

 

" ก็รีบๆขับซิ เอะ หมอนวดก็มีไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่เรียกละ ใช้ฉันทำไม ฉันก็เมื่อยนะ"

 

 

" อ่าๆ งั้นเดี๋ยวเรียกมาสองคนละกัน" ฟางถึงกับเอะใจ ปรกติเค้าจะเป้นคนเจ้าเล่ห์ทำไมยอมง่ายจังนะ

 

 

" ป๊อป เจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ ไหน มาดูซิ" ฟางที่เอื้อมมือ ไปนวดไหล่ ลำคอให้ป๊อปปี้

 

 

" อือ แรงอีกนิดซิ " ป๊อปปี้บอกฟาง

 

 

" ไปทำอะไรมา สงสัยเมื่อกี้แน่เลย ไปยกของตอนทำงาน สงสัยคงต้องใช้น้ำมันนวดแล้วละป๊อป"

 

 

" อืม " พอถึงโรงแรม ป๊อปก็บอกให้พนักงานขึ้นไปนวดตัวเค้าและฟางทั้งสองคนที่ห้องขอเค้า

 

 

" ขอโทษนะค่ะ คุณภาณุ เตียงสามารถนวดได้ทีละคนค่ะ" พนักงานบอกป๊อปปี้

 

 

" ไม่เป็นไรค่ะ นวดให้ป๊อปเลยค่ะ ฟางจะไปอาบน้ำแล้ว" 

 

 

" อ่าว แล้วฟางละ เมื่อยไม่ใช่เหรอ"

 

 

" ไม่มากหรอกป๊อป ป๊อปไปเปลี่ยนชุดซิ จะได้มานวด"

 

 

" ไม่ได้หรอก นวดทีละคนก็ได้ อาบน้ำแล้วค่อยมานวด"

 

 

" อืม งั้นป๊อปเปลี่ยนชุดมานวดก่อนเลยนะ ฟางอาบน้ำก่อน" แล้วฟางก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ

 

 

" ป๊อป พรุ่งนี้มีอะไรต้องเตรียมไหม" ฟางที่แต่งตัวเสร้จ เดินเช็ดผมมานั่งข้างๆป๊อป

 

 

" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวป๊อปเตรียมเอง เออ ฟางทำไมที่ป๊อปชวนแต่งงาน ทำไมไม่แต่งละ "

 

 

" ปะ ป๊อป บ้า มาถามอะไรแบบนี้ นวดไปเลยนะ"

 

 

" จริงๆ อยากรู้ "

 

 

" เอ่อ คือ เออ ป๊อปไปเคลียร์สาวๆป๊อปให้หมดก่อนซิ" ฟางที่เหลือบดูพนักงานนวดแล้วตอบป๊อปไป เพราะกลัวโดนจับได้ว่าแกล้งเป็นแฟนกันเฉยๆ

 

 

" อ่อ งั้นจำได้ไหม ข้อแลกเปลี่ยนที่ป๊อปบอกไว้นะ ออกไปก่อนครับ "   ป๊อปปี้ถามฟาง แล้วหันไปบอกพนักงาน

 

 

"ค่ะ " พนักงานจึงออกห้องไป

 

 

ณ.ลอบบี้

 

 

" อ้าย แก คุณภาณุนะของคุณฟางแต่งงานด้วยละ ต่อหน้าฉันเลย" พนักงานนวดพูดขึ้น

 

 

" ว้าย จริงเหรอแก โธ่ คุณภาณุสุดหล่อ แต่แกมีคู่หมั้นแล้วนิ" พนักงานอีกคนพูดขึ้น

 

 

" แหม แต่คนนี้คุณภาณุรักมากเลยนะ ขอต่อหน้าฉันเลย เสียดายคุณฟางกำลังจะคุยเรื่องนี้ต่อ คุณภาณุให้ฉันออกมาซะก่อนนะซิ"

 

 

" อะแห่ม ไม่ทำงานกันเหรอค่ะ" 

 

 

" เอ่อ ผู้จัดการ ขอโทษค่ะ" พนักงานเลยสลายตัว

 

 

" หึหึ ไงครับคุณผู้จัดการ"

 

 

" อ่อ สวัสดีค่ะ คุณคือพี่ชายคุณฟางซินะค่ะ"

 

 

" ครับ ผมว่าผมดูคุณออกนะว่าคิดอะไรกับว่าที่น้องเขยผมนะ"

 

 

" ไม่หรอกค่ะ คุณภาณุคือเจ้าของที่นี่นะค่ะ ฉันไม่กล้าคิดหรอกค่ะ"

 

 

" โอ้โห ถึงว่ายายฟางถึงจับไม่ปล่อย เจ้าของเลยเหรอ"

 

 

" คุณหมายความว่าไงค่ะ"

 

 

" ก็ ยายฟางนะจะปลอกลอกเจ้านายคุณไงละ ถ้าคุณรักเค้าก็ดูแลเค้าดีๆละักัน ผมเตือนคุณได้แค่นี้ละ"

 

 

" คุณทำไมถึงมาบอกฉันละค่ะ"

 

 

" เอาตรงๆนะ ผมไม่ใช่พี่ชายแท้ๆของเธอ เรามีความต้องสะสางกันอยู่นะ"

 

 

" ขอบคุณนะค่ะ ฉันจะช่วยคุณเองเรื่องนี้ แล้วขอโทษที่เคยมองคุณผิดไป"

 

 

" ครับ แค่คุณเข้าใจผม ผมก็ดีใจแล้ว ผมมาร์คนะครับ"

 

 

" ค่ะ ฉันแอร์ค่ะ"

 

 

ณ. ห้องของป๊อปปี้ ฟาง

 

 

" อือ ทำไม นายมีข้อแลกเปลี่ยนอะไร"

 

 

" คือ เออ คือ ฉันแค่อยากให้เธอกับฉันเป็นแฟนจริงๆนะ"

 

 

" หือ ฉันไม่เข้าใจ "

 

 

" เป็นแฟนกับป๊อปได้ไหม"

 

 

" ตอนนี้ก็เป็นอยู่นี่ไง"

 

 

" ไม่ใช่ซิ ฉันไม่รู้จะบอกยังไงดี ฉันต้องพูดยังไงละ ฉันเคยเจอผู้หญิงมาเยอะ ฉันก็ไม่รุ้เหมือนกันว่าทำไม เวลาแค่สองสามวันที่ได้อยู่กับเธอ ฉันถึงอยากอยู่กับเธอตลอดไป"

 

 

" นายกำลังจะบอกรักฉัน"

 

 

" คนกำลังโรแมนติก เธอนี่่ ข้อแลกเปลี่ยนของฉันคือ"

 

 

" คืออะไร"

 

 

" คือ ถ้าฉันทำให้คู่หมั้นฉันสมหวังแล้ว เธอช่วยเปิดใจดูฉันหน่อยได้ไหม คบกับฉันได้ไหม " 

 

 

" หือ  อะไรนะ "  .................................. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อย่าลืมมาทวงคำตอบของฟางนะจ๊ะ

 

 

มี Spacail Ma SISนะจ๊ะ ฝากเม้นท์+โหวตนะ