BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

 
 
 
 
     ตอนเช้า
 
 
" ทำอะไรครับ " ป๊อปปี้ื่นขึ้นมาทักแฟนสาวที่คลุกตัวอยู่แต่ในครัวตั้งแต่งตื่น
 
 
" อ่อ พี่๊ป๊อปตื่นแล้วเหรอค่ะ กำลังอบขนมอยู่เลยค่ะ กะจะเอาไปให้คุณพ่อซักหน่อย "
 
 
" เหรอ ฟางเอาไปให้คุณพ่อเหอะ เดี๋ยวกลางวันพี่จะไปรับหาอะไรกินนะครับ "
 
 
" ไม่เอาดีกว่าค่ะ ซื้อมาทานกับคุณพ่อดีกว่าค่ะ "
 
 
" ตามใจฟางก็แล้วกันครับ งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ " บอกกับคนตัวเล็กที่กำลังง่วนกับการอบขนมแล้วเดินหันหลังกลับห้องไป
 
 
   สามสิบนาทีผ่านไป
 
 
" อ่าว พี่ป๊อปเสร็จแล้วเหรอค่ะ "
 
 
" อะหะ "
 
 
" มาทนข้าวเช้าก่อนซิค่ะ " บอกแฟนหนุ่มเสร็จก็ยกเตรียมอาหารมาจัดวาง ก่อนแฟนหนุ่มจะเดินยิ้มเข้ามานั่ง
 
 
" เออ พี่ป๊อปค่ะฟางขอติดรถไปโรงพยาบาลด้วยได้ไหมค่ะ " เอ่ยถามแฟนหนุ่มขณะทานข้าว
 
 
" ฟาง ฟางเป็นแฟนพี่นะ ถึงฟางไม่บอกพี่ก็ต้องไปส่งฟางอยู่แล้วละ "
 
 
" ก็ฟางกลัวพี่งานยุ่งนี่ค่ะ "
 
 
" ถึงงานพี่จะยุ่ง พี่ก็ต้องส่งคนรถมารับฟางอยู่ดี จะปล่อยให้แฟนไปเองได้ยังไงกันละ "
 
 
" แหวะ " ฟางทำหน้ายู่ล้อเลียนความหวานที่แฟนหนุ่มส่งมาถึงตัวเอง
 
 
" แหวะอะไรหือ ไปยัง อิ่มหรือยัง " ป๊อปปี้ถามแฟนสาวก่อนจะขยี้หัว
 
 
" พี่ป๊อปอ่า ผมฟางยุ่งหมด " หน้ายู่ไปใหญ่ก่อนจะเดนตามออกไปทันที
 
 
" พี่ไปละนะ เดี๋ยวมาหาตอนเที่ยงครับ " ทันทีที่ถึงโรงพยาบาลเค้าก็บอกกับแฟนสาวของเค้า
 
 
" ขับรถดีๆนะค่ะ " บอกแฟนหนุ่มก่อนจะเดินผ่านเข้าโรงพยาบาลไป
 
 
         มุมหนึ่งของโรงพยาบาลมีบุคคลสองคนที่ยืมมองเธอเดินเข้าไปอย่างเครียดแค้น
 
 
" ตายยากจริงๆนะนางฟาง แกทำไมถึงทำงานพลาดแล้วพลาดอีกห๊ะ " สาววัยกลางคนต่อว่าชายอีกคนหนึ่ง
 
 
" ผมพยายามแล้ว แต่ไอ้ป๊อปปี้คู่หมั้นนางนั่นแหละ มันเสือกทุกที "
 
 
" พวกศิริมงคลกุลมันต้องพังพินาศ แกคิดว่าแกจะทำยังไงต่อ "
 
 
" ผมคงต้องพึ่งคุณ จัดการกับศิริมงคลกุล ส่วนผมจะจัดการกับคู่หมั้นนางนั่นเอง "
 
 
" หึ ดี จัดการกับคู่หมั้นมันก่อนค่อยจัดการพวกมัน "
 
 
    ห้องพักฟื้นคนไข้
 
 
" พี่แก้วค่ะ คุณพ่อฟื้นหรือยังค่ะ "
 
 
" อ่าวฟาง ยังเลยพี่ก็รออยุ่เหมือนกัน "
 
 
" ยายเฟย์ละค่ะ " ฟางที่เดินเอาขนมต่างไปเก็บถามถึงน้องสาวคนเล็กทันที
 
 
" พอดียายเฟย์กับพี่เขื่อนจะรอจัดการกับนางมารนั่นอยุ่ที่บ้านอ่า ตั้งแต่เกิดเหตุมันก็หายไปเลย แถมยังพานมไปอีก ไม่รู้นมจะเป็นยังไงบ้าง "
 
 
" ห๊ะ แล้วแจ้งความหรือยังค่ะ "
 
 
" ยังเลย ยังไม่ครบ24ชั่วโมงนะ เด็กที่บ้านบอกว่าเมื่อเช้ามันบอกว่าจะพานมมาโรงพยาบาล แล้วก็ไม่มีใครติดต่อได้อีกเลย "
 
 
" ทำไม ยายนั่นต้องการอะไร ทำไมถึงพานมไป แทนที่จะเอามีค่าไปมากกว่าซิ "
 
 
" อะ แฮกๆ " เสียงไอค่อยดังขึ้นทำให้สองสาวหันมองเตียงคนไข้ในทันที
 
 
" คุณพ่อค่ะ เป็นไงบ้างค่ะ " แก้ววิ่งเข้าไปถามท่านทันที
 
 
" นะ น้ำ " เธอหยิบแก้วน้ำใกล้ๆ ค่อยๆป้อนผู้เป็นพ่อ
 
 
" นี่ค่ะ ค่อยๆดื่มนะค่ะ "
 
 
" ขอบใจมากนะ พ่อเป็นอะไรไปนะ"
 
 
" โรคเดิมนั่นแหละค่ะ "
 
 
" อือ น้องละลูก "
 
 
" ยายเฟย์เฝ้าบ้านนะค่ะ น้องฟาง เออ "
 
 
" ฟะ ฟาง อยู่นี่ค่ะ " ผู้หญิงตัวเล็กๆที่แอบมองผู้เป็นพ่ออยู่เงียบๆที่มุมห้องส่งเสียงขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อหันมองตามเสียง
 
 
" ฟะ ฟาง ฟาง ฟางลุกพ่อ " ผู้เป็นพ่อพูดเสียงสั่นเครือ
 
 
" ค่ะ ฮึก ฟางเอง " เธอร้องไห้ทันทีที่ได้ยินพ่อเรียกเธอ
 
 
" ฟาง พ่อขอโทษลูก พ่อไม่ได้ตั้งใจ ฟังพ่อก่อนนะ " ผู้เป็นพ่อพยายามอธิบายทั้งน้ำตาให้ลูกสาวฟัง
 
 
" ค่ะพ่อ ฟางเข้าใจหมดแล้ว ฟางไม่ดีเอง พ่อไม่ต้องพูดแล้วนะค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะค่ะ "
 
 
" แต่พ่ออยากขอโทษหนูจริงๆ"
 
 
" พอเถอะค่ะ ฟางรักพ่อนะค่ะ รักมาก พ่อดูแลตัวเองดีๆนะค่ะ ฟางเป็นห่วง "
 
 
" ขอบใจนะลูกขอบใจ ขอบใจที่เข้าใจพ่อ " พ่อลูกกอดกันทำให้ลูกสาวคนโตยิ้มทั้งน้ำตาความปราบปลื้ม
 
 
" อ่อ คุณพ่อวันนี้ฟางอบขนมมานะค่ะ ลองชิมหน่อยนะค่ะ ตั้งแต่เมื่อวานแล้วคุณพ่อยังไม่ได้กินอะไรเลย"
 
 
" แหมๆๆ แล้วพี่ละจ๊ะ ลืมกันเลยนะ" 
 
 
" ป่าวค่ะพี่แก้ว ฟางเตรียมไว้ให้แล้ว ทั้งพี่แก้วแล้วก็ยายเฟย์ด้วย อิอิ " ฟางบอกก่อนเข้าไปกอดพี่สาวอ้อนๆ
 
 
" จริงอ่า 555 พี่ล้อเล่นนะ " พ่อที่นั่งมองลูกสาวคุยกันอดยิ้มอย่างมีความสุขไม่ได้ 
 
 
" แล้วยายเฟย์ทำไมไม่มาหาพ่อละ " ผุ้เป็นพ่อถามขึ้นทำให้สองสาวชะงัก
 
 
" เออ คือ ... "
 
 
" อะไรยายแก้ว น้องทำไม "
 
 
" พอดีน้องเฟย์กับพี่เขื่อนอยู่เฝ้าบ้านนะค่ะ กลัวว่าจะมีคนวางแผนทำอะไรคุณพ่ออีกนะค่ะ " ฟางบอกปัดๆไปเพื่อไม่ให้พ่อเป็นห่วงกังวลเรื่องของเมียใหม่ที่ลักพาตัวคนเก่าแก่ของบ้านไป
 
 
" อ่อ แล้วคู่หมั้นเราสองคนละ หือ "
 
 
" พี่โมะ ทำงานนะค่ะ ตอนเย็นเลิกงานจะมาอยู่เป็นเพื่อนแก้วเฝ้าคุณพ่อนะค่ะ "
 
 
" พี่ป๊อป จะเข้ามาตอนพักเที่ยงนะค่ะ "
 
 
" อืม เห็นพวกเราเป็นฝั่งเป็นฝาพ่อก็ดีใจ "
 
 
         พ่อลูกนั่งกินขนมกับผลไม้ต่างๆกันไปเรื่อยๆ จนเวลาล่วงเลยมาตอนกลางวัน
 
 
" ก๊อกๆ "
 
 
" เดี๋ยวฟางไปเปิดเองค่ะ " บอกพี่สาวกับคุณพ่อก่อนจะเดินไปเปิดประตู
 
 
" อ่าว คุณพ่อฟื้นหรือยัง พี่ซื้อราดหน้าเจ้าโปรดของฟางกับก๋วยเตี๋ยวปลามาฝากคุณพ่อด้วย "
 
 
" จะยืนโม้อีกนานไหมค่ะพี่ป๊อป แก้วหิวแล้วนะ " แก้วที่เดินตามฟางมาเอ่ยแซวว่าที่น้องเขยทันที
 
 
" อ่าวแก้วก็อยู่เหรอ พี่ไม่ได้ซื้อมาเผื่อด้วยซิ " ป๊อปที่เดินเข้ามาพูดขึ้น
 
 
" พี่ป๊อป " ฟางที่เอ่ยขึ้นเมือแฟนหนุ่มเอ่ยไม่ถูกใจเธอ
 
 
" สวัสดีครับคุณลุง ก็พี่พูดจริงนี่ฟาง " สวัสดีพ่อฟางก่อนจะหันไปตอบฟาง
 
 
" เออ ไม่เป็นไรค่ะ แก้วกำลังจะไปหาอะไรกินพอดีเลย " แก้วรีบพูดก่อนที่น้องสาวของเธอจะทะเลาะกับแฟนหนุ่ม
 
 
" พี่ล้อเล่นนะแก้ว โอ๋ๆๆๆ " หันไปยิ้มให้แก้ว ทำให้ทั้งหมดมีรอยยิ้มขึ้นมา ยกเว้นก็แต่ฟาง
 
 
" สนุกมากไหม "
 
 
" โธ ฟางก็แก้วแซวพี่ก่อนนี่ ว่าพี่มัวแต่โม้ พี่ก็แซวบ้างซิ " อ้อนแฟนสาวอย่างน่าเอ็นดูทำให้สองคนที่เหลืออดยิ้มไม่ได้
 
 
" ไม่ต้องมาพูดดีเลย หิวแล้ว " 
 
 
" ครับๆ จัดให้ครับ " ทันใดที่ทั้งสามช่วยกันจัดของกินลงจานเสร็จป๊อปปี้ก็เอ่ยทักว่าที่พ่อตาอีกครั้ง
 
 
" คุณลุงเป็นยังไงบ้างครับ "
 
 
" เรียกว่าพ่อดีกว่ามั้งตาป๊อป พายายฟางไปอยู่ด้วยซะขนาดนั้น " ผู้เป็นพ่อเอ่ยแววว่าที่ลูกเขย
 
 
" เอ่อ คือ ผมต้องขอโทษคุณพ่อด้วยนะครับ " เอ่ยขอโทษว่าที่พ่อตาแบบเกรงๆ
 
 
" 5555 ตาป๊อป พ่อดีใจนะที่ได้เรามาเป็นเขย แถมยังพาฟางกัลบมาหาพ่ออีก พ่อไม่โกรธหรอก ขอแค่ ต่อไปนี้ดูแลน้องดีๆนะลูก พ่อฝากน้องด้วย "
 
 
" ครับ ป๊อปขอสัญญาว่าจะดูแลฟางให้ดีที่สุดเท่าที่ชีวิตป๊อปจะทำได้เลยครับ "
 
 
" อือ ขอบใจมากนะ อ่อ พ่อออกจากโรงพยาบาลพาน้องมาเที่ยวหาพ่อบ่อยๆนะ "
 
 
" พ่อค่ะ คือฟางจะบอกพ่อว่า ฟางจะกลับไปอยู่กับคุณพ่อพี่แก้วและน้องที่บ้านนะค่ะ "
 
 
" อะไรนะ ฟางแล้วพี่ละ " ป๊อปปี้อุทานแบบตกใจ
 
 
"  นั่นซิ พ่อว่าลูกอยู่กับพี่ก่อนไหม "
 
 
" ทำไมละค่ะพ่อ ในเมื่อ .. "
 
 
" ในเมื่ออะไร ลุกอยู่กับพี่ไปก่อนนั่นแหละ "
 
 
" พี่แก้ว .... " ฟางหันไปหาความช่วยเหลือจากพี่สาว
 
 
" คือ น้องฟางคงคิดถึงคุณพ่อนะค่ะ เอางี้ซิค่ะ ให้พี่ป๊อปมาอยู่ด้วยไหมละค่ะ " แก้วเสนอออกไปเพราะรู้ว่าพ่อกลัวฟางโดนแม่เลี้ยงทำร้าย
 
 
" พี่แก้ว .. " ฟางเอ่ยขึ้น
 
 
" ก็ได้ แล้วเราละคิดว่าไง " ผู้เป็นพ่อหันไปถามป๊อปปี้
 
 
" ผมจะพาน้องไปคืนนี้นะครับ "
 
 
" งั้นตกลงตามนี้ " ตอนนี้ป๊อปปี้ยิ้มหน้าบาน แต่ฟางหน้ามุ่ยทำให้สองคนแอบขำไม่ได้
 
 
" งั้นป๊อปกลับก่อนนะครับ เดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับ " บอกคุณพ่อกับแก้ว ก่อนหันมาบอกแฟนสาว เดินออกมาจากห้องพัก
 
 
" เอะ " หันหลังทันที เมื่อรู้สึกเหมือนมีคนตามมา แต่ก็ไม่เจออะไร
 
 
" หรือเราจะคิดมากไป " พูดก่อนจะเร่งเดินขึ้นรถไป
 
 
" คนนี้เหรอครับนาย " ชายฉกรรสองคนเอ่ยขึ้น
 
 
" อือ อย่าให้มันรอดมาอีกละ " บอกลูกน้องก่อนจะเดินเลยไป
 
 
            ณ. บริษัทจิระคุณ 
 
 
" ป๊อปค่ะป๊อป จินนี่มีเรื่องให้คุณช่วยนะค่ะ "
 
 
" อะไรอีกละจินนี่ ป๊อปว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ "
 
 
" คือ คุณแม่จินนี่รถคว่ำนะค่ะ ช่วยพาจินนี่ไปหาแม่หน่อยนะค่ะ " จินนี่เอ่ยบอกด้วยน้ำตา ซึ่งดูยังไงก็ไม่ใช่เรื่องโกหก
 
 
" เออ จินนี่ ใจเย็นๆก่อนนะ แม่อยู่ที่ไหนบอกป๊อปซิ "
 
 
" มะ แม่ ฮึก อยู่โรงพยาบาล ฮึก กรุงเทพ ฮือๆ" เธอบอกผมทั้งน้ำตา
 
 
" อะหะ ป่ะ เดี๋ยวป๊อปพาไปนะ ใจเย็นๆ อย่าร้องไห้นะ "
 
 
     หน้าบริษัทจิระคุณ
 
 
" เห้ย พี่ รถมันออกมาอีกแล้วเนี่ย "
 
 
" ไหนว่ะ เออ จริงด้วยไม่ต้องรอให้เมื่อยเลย ป่ะ ตามมันไป "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ฝากด้วยนะค่ะ 
 
 
ที่หายไป เพราะติดสอบบ้าง ไปต่างจังหวัดบ้างไม่ได้ลืมทุกคนนะ รักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิม
 
 
สุขสันต์วันพ่อค่ะ