ว้าวุ่น2 [In Our Dream]

10.0

เขียนโดย ออมอนี่cake

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.17 น.

  27 ตอน
  370 วิจารณ์
  46.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กันยายน พ.ศ. 2559 16.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) ตอนที่ 18

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก


เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
ผู้แต่ง : ออมอนี่_cake
 
 
 
 
♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น 2 ตอนที่ 18 ♥
 
 
 
 
"ฟางบอกให้เลิก ทำไมไม่ยอมเลิกเสียทีล่ะ มันจะมากเกินไปแล้วนะ เดี๋ยวฟางจะคุยกับโทโมะเอง คนอะไรทำแบบนี้กับแฟนตัวเองได้ไง ไม่ถนอมกันบ้างเลย"
 
 
 
 
 
 
 
"เฟย์สงสารพี่หมีจัง สงสัยจะเหี่ยวแห้งเพราะรอน้ำผึ้งจากพี่ฟางไม่ไหวแหงมๆ เนอะแก้วเนอะ // ฮ่าๆๆๆ แก้วโนคอมเม้นฮับ เพราะกำลังถูกโจมตีอยู่ฮับ Y___Y "
 
 
 
 
 
            กลับจาก ม. มาได้ ก็รีบเอาตัวเองเข้าบริษัท เพราะถึงแม้ว่าจะยังไม่มีเพลงใหม่ แต่เธอและเพื่อนๆก็ตั้งใจแล้วว่า ถ้ามีเวลาก็จะมาเจอกัน  ได้พูดคุยได้ทานข้าวด้วยกันบ้าง แต่อาการของตัวเองวันนี้มันแย่เสียจริง เพราะเมื่อคืนอยู่จนดึกจนดื่นแถมยังเสียพลังงานไปมากโข สภาพจึงดูสะโหลสะเหลจนถูกยายกระต่ายดุเสียจนหูชา จะหันไปหาตัวช่วยที่ไหนก็หามีไม่ เพราะขนาดยายแฝดน้องของคุณนายก็โดนบ่นเสียจนหูดับเช่นกัน นึกตามที่ยายเฟย์พูดก็พึ่งนึกขึ้นได้ ตั้งแต่เรียนจบเมื่อ 3 ปีก่อนหลังจากคอนเสิร์ตใหญ่ของพวกเธอไม่นาน KOTIC ก็ประกาศยุบวง เหตุเพราะสมาชิกในวงต้องแยกย้ายกันไปตามความฝันและหน้าที่ของตัวเอง จองเบต้องไปรับใช้ชาติที่บ้านเกิด ป๊อบปี้ไปเรียนต่อเมืองนอก ส่วน 3 หนุ่มที่เหลือ ก็ตั้งใจเรียนและรับงานบ้างเป็นครั้งคราวให้แฟนๆได้หายคิดถึง
 
 
 
 
 
            ส่วนตอนนี้ จองเบก็กลับมาร่วมลงทุนกับะเคนตะ เปิดโรงเรียนสอนเต้นข้างๆบริษัท เขื่อนก็เป็นรีเซบชั่นรูปหล่อไฟแรงในโรงแรมหรูระดับ 6 ดาว ก็เหลือแต่คุณชายหน้าหมีแหล่ะนะ ได้ยินมาจากโทโมะว่าเรียนจบแล้ว กำลังจัดการเอกสารอีกนิดหน่อยอีกเดี๋ยวก็คงกลับ แอบห่วงยายกระต่าย ที่ภายนอกดูเข้มแข็งแต่ข้างในหัวใจคงหดหู่น่าดู คนรักห่างกันไปเกือบๆ 3 ปี ไม่เคยได้เจอกันสักครั้งนอกจากผ่านทางโซเชียลเน็ตเวิร์ค ..... ถ้าวันนึงเธอและโทโมะต้องห่างกันนานๆแบบนี้บ้าง เธอจะยังเรียกความเข้มแข็งให้กลับมาได้ไหม ไม่รู้จริงๆ
 
 
 
 
 
"นั่นไง มาพอดี นี่!! พวกนายสี่คนมานี่ ตรงนี้ๆ" ออกจากภวังค์ เมื่อยายกระต่ายเรียก 4 หนุ่มที่กำลังเดินออกมาจากห้องของเฮีย เห็นว่าอยากให้รับงานถ่ายแบบด้วยกันเมื่อพี่หมีกลับมาล่ะมั้ง นี่แค่เดินผ่านหน้าห้องนะ กระจกอันแค่นั้นยายกระต่ายยังเห็น รีบวิ่งมาเปิดประตูเรียกเพื่อนๆเข้ามา ตาดีจริงๆ
 
 
 
 
"จองเบ เคนตะ จินนี่กับมีนรออยู่ที่ร้านกาแฟ ไปให้ไวนะ // เขื่อนช่วยงัดน้องสาวฟางออกจากหน้าจอไอแผดทีถ้าทำได้ วันนี้จะอนุญาตให้ไปติวหนังสือที่คอนโด "
 
 
 
 
"โหะ แก้ว ดูพี่ฟางสิ .... นี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นนักร้อง นึกว่าควบตำแหน่งเมเนจเจอร์ด้วยนะเนี่ย !!// ครับผม วาจาเธอช่างทรงพลังเกินต้านทานจริงๆครับ // เขื่อนก็ว่า ว่าแต่เมื่อไหร่หัวหอมจะวางซักทีล่ะครับ กบอยากไปติวนะครับที่รักอ่า......"
 
 
 
กระพริบตาปริบๆ เมื่อเมเนเจอคนใหม่ จัดการบงการสิ่งมีชีวิตตรงหน้าให้หายไปภายในเวลาไม่ถึง 5 นาที คุณพระ เก่งจริงๆ นศ.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยคนนี้ ก่อนจะอึ้งอะไรไปมากกว่าเดิมก็แอบตกกะใจนิดหน่อย ที่เพื่อนคนสวยเรียกคนรักเข้าไปยังมุมเสาในห้องซ้อม เหงื่อบนใบหน้าเริ่มซึมทีละน้อย เพราะพึ่งคิดได้ว่าคนรักของเธอไม่ชอบโกหก และไม่คิดจะช่วยปิดบังความลับที่ไม่น่ารักของคนอื่นแม้กระทั่งของเธอเอง ....'ตายแน่แก้วใจ งานนี้คงไม่มีใครช่วยได้แล้ว T__T '
 
 
 
 
"นายผีดิบเพื่อนซี้มาตรงนี้"
 
 
 
 
"ว่า?" เมื่อเรียกเพื่อนซี้พร้อมควบตำแหน่งคนรักของเพื่อนเข้ามุมมาได้ ก็เปิดปากบ่นในสิ่งที่คิดในใจออกมา เธอเป็นห่วงแก้วจริงๆ เพราะอยากให้เราสามคนเรียนจบพร้อมๆกัน จะได้ตั้งใจออกอัลบั้มใหม่ให้แฟนๆที่รักและรอพวกเธออยู่ในตอนนี้
 
 
 
 
 
"นายเลิกทำแบบนั้นกับยายแก้วเสียที รู้ไหมสองสามวันมานี้ยายแก้วไม่ยอมเอาความรู้เข้าสมองเลย บ่นแต่จะนอน นอนไม่พอ เพราะนาย!!!!!"
 
 
 
 
"ผมเปล่า" ผีดิบรับฟังสิ่งที่เธอพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉย พร้อมกับเอ่ยตอบมาแทบจะทันทีที่เธอพูดจบประโยค
 
 
 
 
"เปล่าอะไรยะ!!! ก็ยายแก้วบอกว่านอนดึกทุกคืนเพราะนาย!!!"
 
 
 
 
"แล้วฟางก็เชื่อเหรอครับ?" 
 
 
 
"ไม่ให้เชื่อได้ไง ดูตาสิ คล้ำเป็นหมีแพนด้า แถมมาถึงห้องซ้อมก็หลับแบบลืมญาติเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น แล้วจะให้เข้าใจว่าไงคะ?"
 
 
 
 
 
 
"แก้วนอนดึกจริงครับ แต่ไม่ใช่เพราะผม ..... "
 
 
 
 
"ยายแก้วมาตรงนี้! มาพูดให้เคลียว่ามันเป็นเพราะใคร!" เมื่อต้นเหตุไม่ยอมรับความผิดเธอจึงต้องเรียกผู้เสียหายอย่างยายแก้วมาเป็นผู้อธิบายและแจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน เธอไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เพื่อนกำลังทำอยู่นั้น(?) ผิดหรือไม่เหมาะไม่ควร เธอรู้ดีว่าคนรักกันย่อมต้องอยากแสดงออกให้เห็นถึงความรักที่มีต่อกัน แค่เธอได้เห็นว่าทั้งสองยังคงรับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
 
 
 
 
" =[]= ....... /)_____(\........ (U___U)"
 
 
 
 
"แก้วครับ มานี่เลยครับ ไม่ต้องมาทำหน้าบูด ไม่ใจอ่อนนะครับวันนี้" ยายเพื่อนตัวแสบเดินมาตามเสียงเรียก เพราะรู้อารมณ์ของเธอในเวลานี้ มาถึงก็ส่งค้อนวงใหญ่ให้เพื่อนชายของเธอ พร้อมกับทำหน้าบอกบุญไม่รับเพราะขัดใจ
 
 
 
 
"คุณหนูจริญญามีอะไรก็พูดมาเลย ไม่ต้องกลัวนะฟางอยู่ข้างแก้วนะ"
 
 
 
"โมะอ่า....................................... Y_____Y พลีส...... เฮลพ์มี [Help me] ได้โปรด เค้าไม่อยากโดนแม่เป็ดกระซวกไส้นะครับ....." แอบเห็นเพื่อนรักที่ก่อนหน้าทำงอนเพื่อนผีดิบ แต่เวลานี้กลับยืนเกาะแขนเกาะขาพร้อมพูดจาออดอ้อนให้ได้ยินกันแค่สองคน อะไรกระซวกไส้นะ ? คนนะยะไม่ใช่ปอบ!!!!!!!!!!!
 
 
 
 
"ยายแก้ว!!! บอกมา ๆๆ  // แก้วครับ...." เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักไม่ยอมพูด แถมการกระทำเมื่อสักครู่ก็ทำให้ดูแปลกๆ จึงกระตุ้นเพื่อนจอมแสบให้ตกใจแล้วพูดออกมาเสียที
 
 
 
 
"แฮ่ ฉันแอบลุกมาเล่นเฮเดย์ตอนดึกๆ เล่นเท่าไหร่ๆมันก็ไม่ชนะซะที เลยเผลอเล่น.....จนเช้า มาสามวันแล้ว แฮ่..........................เค้าพยายามตีมือตัวเองแล้วนะ จริงๆ สาบานอ่ะ"
 
 
 
 
            ยายเพื่อนรักที่บัดนี้ได้ย้ายตัวเองไปยืนซ้อนข้างหลังของผีดิบ โผล่หน้าออกมาพูดถึงสาเหตุที่อดหลับอดนอนมาสามสี่วัน ห้ะ เฮเดย์? เดี๋ยวนะ แล้วที่เธอคิดไปไกลถึงโลกหน้านู้นแล้วล่ะ???
 
 
 
 
"กรี๊ด..........................ยายแก้ว!!!!!!"
 
 
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
 
//twitter//
 
 
LADY @ fang_ffk
Status : Lonely [IG ภาพลูฟฟี่(ตัวเอกในการ์ตูนเรื่องวันพีช)ยืนถือเบ็ดตกปลาอยู่คนเดียว]
 
 
 
 
            tk_007 @ fang_ffk กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ฟางคะ ชอบลูฟฟี่เหมือนหนูเบยยยยย
 
            Smile_ffk @ fang_ffk เอ.....ชื่อเพลงใหม่ หรือคิดถึงใครหรือเปล่าน้า อิอิ
 
            PFneverDIE @ fang_ffk ไม่โลนลี่นะคะแม่เป็ดจ๋า T____Tเดี๋ยวพ่อหมีก็กลับน้าตัวเอง โอ๋ๆๆๆๆๆๆ
 
 
            etc.
 
 
 
 
"เปล่าคิดถึงเสียหน่อย .... ฮึ" หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่ถือว่าบ้าบอที่สุดในชีวิตของตัวเองก็กลับมาพักที่บ้าน เพราะคืนนี้ตั้งใจว่าจะสะสางงานที่ยังเหลือค้างคาอีกไม่เท่าไหร่ให้เสร็จ ก่อนอาบน้ำให้ร่างกายคลายความเมื่อยล้า ก็อัพรูปที่ยายแก้วพึ่งส่งมาให้ทางไลน์เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เพื่อง้อให้หายโกรธ จะไม่ให้โกรธได้ไง ไอเราก็คิดอกกุศลกะนายผีดิบไปซะแบบนั้น ไม่รู้จะเอาหน้าสวยๆไปมองโทโมะมันได้แบบสะดวกใจอีกได้ยังไง ที่ไปใส่ร้ายว่าคุณชายเป็นพวกบ้ากาม ก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นคนดีขนาดนั้นนี่นา นอนที่โซฟายายแก้วมาได้ตั้ง 3-4 ปี ใครจะคิดล่ะ ว่าตอนนี้ก็ยังคงอยู่แค่โซฟาน่ะ คิดแล้วก็อายจริง -//////-
 
 
 
 
            นานๆจะลงรูปสักที ยังไม่ทันถึงนาที แฟนๆที่ตั้งใจรอก็รีบเมนชั่นกลับหาแทบจะทันทีเช่นกัน .... คิดถึงเหรอ ใช่ เธอคิดถึงเขาจริงๆ แม้จะไม่อยากยอมรับก็ตามทีเถอะ
 
 
 
 
"พี่ฟาง แม่บอกว่าจะพาไปทำบุญนะพรุ่งนี้เช้า ปลุกเฟย์ด้วยล่ะ นอนละ อย่ามัวแต่นั่งมองไอแปดด้วยความคิดถึงใครบางคน จนไม่หลับไม่นอน รีบง่วงล่ะเดี๋ยวจะกลายเป็นแม่เป็ดตาดำในวันเกิดนะ  ฮี่ๆๆๆ กู๊ดไนท์..........ปัง......." หันไปตามเสียงปิดประตูห้องของตัวเอง จับใจความได้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปทำบุญวันเกิดที่วัดแต่เช้า กรุณาเลิกคิดถึงนายหน้าหมีแล้วเข้านอนซะ แบบนี้หรือเปล่านะยายแฝดน้องปากดี
 
 
 
 
"คิดถึงเหรอ......ใช่สินะ คิดถึงมากๆ ....อ๊ะ...."
 
 
 
 
....ตึ๊ง.....
 
 
 
 
 
//Line// อันนี้ขออนุญาตมั่วนะคะ พี่ไม่มีโทรศัพท์ที่เล่นไลน์ได้ แต่เคยเห็นว่าเป็นการพูดโต้ตอบกันไปมาในกลุ่มที่ตัวเองสร้างขึ้นใช่ไหมคะ ^_^
 
 
 
 
"นอนหรือยังครับ"
 
"ดึกแล้วนะ นอนได้แล้ว"
 
 
"พรุ่งนี้ต้องไปทำบุญแต่เช้า ไม่ใช่เหรอครับ"
 
 
"ช่วงนี้ทำโปรเจคจบ ยุ่งมาก"
 
 
 
"ฟาง ....."
 
 
 
 
                                                                             "อืม"
 
 
 
"นึกว่าจะให้พูดคนเดียวซะแล้ว"
 
 
                                                                             "ง่วงแล้ว"
 
 
 
"OK ครับ นอนเถอะ อ้อ ป๊อบไปตัดแว่นมาใหม่"
 
 
"น่ารักป่ะ"
 
 
 
 
[ภาพลูฟฟี่ที่ฟางพึ่งลงใน tw ถูกในไปแต่งในคอมพิวเตอร์ ให้สวมแว่น ผูกโบว์ที่คอเสื้อ และทาแก้มสีชมพูเหมือนกำลังอาย ข้างๆมีสาวน้อยน่ารักสวมหูกระต่าย พร้อมกับข้อความที่เขียนว่า I Miss You ]
 
 
 
"ฝันดีนะครับ"                                            
 
 
                                                                                                "คนบ้า!!!!!!"
 
 
 
"๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕"
 
 
"ไม่กวนแล้วล่ะ ไม่อยากโทรฯไปหา"
 
 
"กลัวว่าได้ยินเสียงแล้วจะทนคิดถึงไม่ไหว"
 
 
"จะรีบกลับนะครับ"
 
 
 
                                                                             "ไม่ต้องมาพูด"
 
 
 
"สุขสันต์วันเกิดนะครับ.....แม่กระต่ายของพ่อหมี"
 
 
"ป๊อบรักฟางนะครับ"
 
 
 
 
...........
 
 
 
 
"เขินบ้าอะไรเนี่ยเรา เฮ่อ.................. /)_______(\ นอนดีกว่า -//////////////- "
 
 
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
 
 
"สายแล้วๆๆ วันนี้มีอัดเพลงใหม่ด้วย ตายแน่ โดนด่าเลยแน่ T___T "
 
 
 
"สาย 35 นาที ซ้อมเพิ่ม 3 ชั่วโมง 5นาที"
 
 
 
"เพราะแกคนเดียวยายแก้ว!!!!! // เลิกเรียนตั้งนานแล้วมัวไปเถลไถลที่ไหนมาล่ะคุณหนูแก้ว??"
 
 
 
"เอางานไปเข้าเล่มอ่ะจิ่ครับ แก้วขอโทษ......น้า......."
 
 
 
 
 
"เริ่มซ้อมได้จ้า วันนี้กลับเที่ยงคืน 5 นาทีนะจ๊ะเด็กๆ ^__^"
 
 
 
"โหย............................. // ค่ะ // คร้าบ........................ T____T"
 
 
 
 
 
to b con.

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
ผู้แต่ง : ออมอนี่_cake
 
 
 
 
♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น 2 ตอนที่ 18 ♥
 
 
 
 
"ฟางบอกให้เลิก ทำไมไม่ยอมเลิกเสียทีล่ะ มันจะมากเกินไปแล้วนะ เดี๋ยวฟางจะคุยกับโทโมะเอง คนอะไรทำแบบนี้กับแฟนตัวเองได้ไง ไม่ถนอมกันบ้างเลย"
 
 
 
 
 
 
 
"เฟย์สงสารพี่หมีจัง สงสัยจะเหี่ยวแห้งเพราะรอน้ำผึ้งจากพี่ฟางไม่ไหวแหงมๆ เนอะแก้วเนอะ // ฮ่าๆๆๆ แก้วโนคอมเม้นฮับ เพราะกำลังถูกโจมตีอยู่ฮับ Y___Y "
 
 
 
 
 
            กลับจาก ม. มาได้ ก็รีบเอาตัวเองเข้าบริษัท เพราะถึงแม้ว่าจะยังไม่มีเพลงใหม่ แต่เธอและเพื่อนๆก็ตั้งใจแล้วว่า ถ้ามีเวลาก็จะมาเจอกัน  ได้พูดคุยได้ทานข้าวด้วยกันบ้าง แต่อาการของตัวเองวันนี้มันแย่เสียจริง เพราะเมื่อคืนอยู่จนดึกจนดื่นแถมยังเสียพลังงานไปมากโข สภาพจึงดูสะโหลสะเหลจนถูกยายกระต่ายดุเสียจนหูชา จะหันไปหาตัวช่วยที่ไหนก็หามีไม่ เพราะขนาดยายแฝดน้องของคุณนายก็โดนบ่นเสียจนหูดับเช่นกัน นึกตามที่ยายเฟย์พูดก็พึ่งนึกขึ้นได้ ตั้งแต่เรียนจบเมื่อ 3 ปีก่อนหลังจากคอนเสิร์ตใหญ่ของพวกเธอไม่นาน KOTIC ก็ประกาศยุบวง เหตุเพราะสมาชิกในวงต้องแยกย้ายกันไปตามความฝันและหน้าที่ของตัวเอง จองเบต้องไปรับใช้ชาติที่บ้านเกิด ป๊อบปี้ไปเรียนต่อเมืองนอก ส่วน 3 หนุ่มที่เหลือ ก็ตั้งใจเรียนและรับงานบ้างเป็นครั้งคราวให้แฟนๆได้หายคิดถึง
 
 
 
 
 
            ส่วนตอนนี้ จองเบก็กลับมาร่วมลงทุนกับะเคนตะ เปิดโรงเรียนสอนเต้นข้างๆบริษัท เขื่อนก็เป็นรีเซบชั่นรูปหล่อไฟแรงในโรงแรมหรูระดับ 6 ดาว ก็เหลือแต่คุณชายหน้าหมีแหล่ะนะ ได้ยินมาจากโทโมะว่าเรียนจบแล้ว กำลังจัดการเอกสารอีกนิดหน่อยอีกเดี๋ยวก็คงกลับ แอบห่วงยายกระต่าย ที่ภายนอกดูเข้มแข็งแต่ข้างในหัวใจคงหดหู่น่าดู คนรักห่างกันไปเกือบๆ 3 ปี ไม่เคยได้เจอกันสักครั้งนอกจากผ่านทางโซเชียลเน็ตเวิร์ค ..... ถ้าวันนึงเธอและโทโมะต้องห่างกันนานๆแบบนี้บ้าง เธอจะยังเรียกความเข้มแข็งให้กลับมาได้ไหม ไม่รู้จริงๆ
 
 
 
 
 
"นั่นไง มาพอดี นี่!! พวกนายสี่คนมานี่ ตรงนี้ๆ" ออกจากภวังค์ เมื่อยายกระต่ายเรียก 4 หนุ่มที่กำลังเดินออกมาจากห้องของเฮีย เห็นว่าอยากให้รับงานถ่ายแบบด้วยกันเมื่อพี่หมีกลับมาล่ะมั้ง นี่แค่เดินผ่านหน้าห้องนะ กระจกอันแค่นั้นยายกระต่ายยังเห็น รีบวิ่งมาเปิดประตูเรียกเพื่อนๆเข้ามา ตาดีจริงๆ
 
 
 
 
"จองเบ เคนตะ จินนี่กับมีนรออยู่ที่ร้านกาแฟ ไปให้ไวนะ // เขื่อนช่วยงัดน้องสาวฟางออกจากหน้าจอไอแผดทีถ้าทำได้ วันนี้จะอนุญาตให้ไปติวหนังสือที่คอนโด "
 
 
 
 
"โหะ แก้ว ดูพี่ฟางสิ .... นี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นนักร้อง นึกว่าควบตำแหน่งเมเนจเจอร์ด้วยนะเนี่ย !!// ครับผม วาจาเธอช่างทรงพลังเกินต้านทานจริงๆครับ // เขื่อนก็ว่า ว่าแต่เมื่อไหร่หัวหอมจะวางซักทีล่ะครับ กบอยากไปติวนะครับที่รักอ่า......"
 
 
 
กระพริบตาปริบๆ เมื่อเมเนเจอคนใหม่ จัดการบงการสิ่งมีชีวิตตรงหน้าให้หายไปภายในเวลาไม่ถึง 5 นาที คุณพระ เก่งจริงๆ นศ.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยคนนี้ ก่อนจะอึ้งอะไรไปมากกว่าเดิมก็แอบตกกะใจนิดหน่อย ที่เพื่อนคนสวยเรียกคนรักเข้าไปยังมุมเสาในห้องซ้อม เหงื่อบนใบหน้าเริ่มซึมทีละน้อย เพราะพึ่งคิดได้ว่าคนรักของเธอไม่ชอบโกหก และไม่คิดจะช่วยปิดบังความลับที่ไม่น่ารักของคนอื่นแม้กระทั่งของเธอเอง ....'ตายแน่แก้วใจ งานนี้คงไม่มีใครช่วยได้แล้ว T__T '
 
 
 
 
"นายผีดิบเพื่อนซี้มาตรงนี้"
 
 
 
 
"ว่า?" เมื่อเรียกเพื่อนซี้พร้อมควบตำแหน่งคนรักของเพื่อนเข้ามุมมาได้ ก็เปิดปากบ่นในสิ่งที่คิดในใจออกมา เธอเป็นห่วงแก้วจริงๆ เพราะอยากให้เราสามคนเรียนจบพร้อมๆกัน จะได้ตั้งใจออกอัลบั้มใหม่ให้แฟนๆที่รักและรอพวกเธออยู่ในตอนนี้
 
 
 
 
 
"นายเลิกทำแบบนั้นกับยายแก้วเสียที รู้ไหมสองสามวันมานี้ยายแก้วไม่ยอมเอาความรู้เข้าสมองเลย บ่นแต่จะนอน นอนไม่พอ เพราะนาย!!!!!"
 
 
 
 
"ผมเปล่า" ผีดิบรับฟังสิ่งที่เธอพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉย พร้อมกับเอ่ยตอบมาแทบจะทันทีที่เธอพูดจบประโยค
 
 
 
 
"เปล่าอะไรยะ!!! ก็ยายแก้วบอกว่านอนดึกทุกคืนเพราะนาย!!!"
 
 
 
 
"แล้วฟางก็เชื่อเหรอครับ?" 
 
 
 
"ไม่ให้เชื่อได้ไง ดูตาสิ คล้ำเป็นหมีแพนด้า แถมมาถึงห้องซ้อมก็หลับแบบลืมญาติเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น แล้วจะให้เข้าใจว่าไงคะ?"
 
 
 
 
 
 
"แก้วนอนดึกจริงครับ แต่ไม่ใช่เพราะผม ..... "
 
 
 
 
"ยายแก้วมาตรงนี้! มาพูดให้เคลียว่ามันเป็นเพราะใคร!" เมื่อต้นเหตุไม่ยอมรับความผิดเธอจึงต้องเรียกผู้เสียหายอย่างยายแก้วมาเป็นผู้อธิบายและแจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน เธอไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เพื่อนกำลังทำอยู่นั้น(?) ผิดหรือไม่เหมาะไม่ควร เธอรู้ดีว่าคนรักกันย่อมต้องอยากแสดงออกให้เห็นถึงความรักที่มีต่อกัน แค่เธอได้เห็นว่าทั้งสองยังคงรับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
 
 
 
 
" =[]= ....... /)_____(\........ (U___U)"
 
 
 
 
"แก้วครับ มานี่เลยครับ ไม่ต้องมาทำหน้าบูด ไม่ใจอ่อนนะครับวันนี้" ยายเพื่อนตัวแสบเดินมาตามเสียงเรียก เพราะรู้อารมณ์ของเธอในเวลานี้ มาถึงก็ส่งค้อนวงใหญ่ให้เพื่อนชายของเธอ พร้อมกับทำหน้าบอกบุญไม่รับเพราะขัดใจ
 
 
 
 
"คุณหนูจริญญามีอะไรก็พูดมาเลย ไม่ต้องกลัวนะฟางอยู่ข้างแก้วนะ"
 
 
 
"โมะอ่า....................................... Y_____Y พลีส...... เฮลพ์มี [Help me] ได้โปรด เค้าไม่อยากโดนแม่เป็ดกระซวกไส้นะครับ....." แอบเห็นเพื่อนรักที่ก่อนหน้าทำงอนเพื่อนผีดิบ แต่เวลานี้กลับยืนเกาะแขนเกาะขาพร้อมพูดจาออดอ้อนให้ได้ยินกันแค่สองคน อะไรกระซวกไส้นะ ? คนนะยะไม่ใช่ปอบ!!!!!!!!!!!
 
 
 
 
"ยายแก้ว!!! บอกมา ๆๆ  // แก้วครับ...." เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักไม่ยอมพูด แถมการกระทำเมื่อสักครู่ก็ทำให้ดูแปลกๆ จึงกระตุ้นเพื่อนจอมแสบให้ตกใจแล้วพูดออกมาเสียที
 
 
 
 
"แฮ่ ฉันแอบลุกมาเล่นเฮเดย์ตอนดึกๆ เล่นเท่าไหร่ๆมันก็ไม่ชนะซะที เลยเผลอเล่น.....จนเช้า มาสามวันแล้ว แฮ่..........................เค้าพยายามตีมือตัวเองแล้วนะ จริงๆ สาบานอ่ะ"
 
 
 
 
            ยายเพื่อนรักที่บัดนี้ได้ย้ายตัวเองไปยืนซ้อนข้างหลังของผีดิบ โผล่หน้าออกมาพูดถึงสาเหตุที่อดหลับอดนอนมาสามสี่วัน ห้ะ เฮเดย์? เดี๋ยวนะ แล้วที่เธอคิดไปไกลถึงโลกหน้านู้นแล้วล่ะ???
 
 
 
 
"กรี๊ด..........................ยายแก้ว!!!!!!"
 
 
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
 
//twitter//
 
 
LADY @ fang_ffk
Status : Lonely [IG ภาพลูฟฟี่(ตัวเอกในการ์ตูนเรื่องวันพีช)ยืนถือเบ็ดตกปลาอยู่คนเดียว]
 
 
 
 
            tk_007 @ fang_ffk กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด พี่ฟางคะ ชอบลูฟฟี่เหมือนหนูเบยยยยย
 
            Smile_ffk @ fang_ffk เอ.....ชื่อเพลงใหม่ หรือคิดถึงใครหรือเปล่าน้า อิอิ
 
            PFneverDIE @ fang_ffk ไม่โลนลี่นะคะแม่เป็ดจ๋า T____Tเดี๋ยวพ่อหมีก็กลับน้าตัวเอง โอ๋ๆๆๆๆๆๆ
 
 
            etc.
 
 
 
 
"เปล่าคิดถึงเสียหน่อย .... ฮึ" หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่ถือว่าบ้าบอที่สุดในชีวิตของตัวเองก็กลับมาพักที่บ้าน เพราะคืนนี้ตั้งใจว่าจะสะสางงานที่ยังเหลือค้างคาอีกไม่เท่าไหร่ให้เสร็จ ก่อนอาบน้ำให้ร่างกายคลายความเมื่อยล้า ก็อัพรูปที่ยายแก้วพึ่งส่งมาให้ทางไลน์เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เพื่อง้อให้หายโกรธ จะไม่ให้โกรธได้ไง ไอเราก็คิดอกกุศลกะนายผีดิบไปซะแบบนั้น ไม่รู้จะเอาหน้าสวยๆไปมองโทโมะมันได้แบบสะดวกใจอีกได้ยังไง ที่ไปใส่ร้ายว่าคุณชายเป็นพวกบ้ากาม ก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นคนดีขนาดนั้นนี่นา นอนที่โซฟายายแก้วมาได้ตั้ง 3-4 ปี ใครจะคิดล่ะ ว่าตอนนี้ก็ยังคงอยู่แค่โซฟาน่ะ คิดแล้วก็อายจริง -//////-
 
 
 
 
            นานๆจะลงรูปสักที ยังไม่ทันถึงนาที แฟนๆที่ตั้งใจรอก็รีบเมนชั่นกลับหาแทบจะทันทีเช่นกัน .... คิดถึงเหรอ ใช่ เธอคิดถึงเขาจริงๆ แม้จะไม่อยากยอมรับก็ตามทีเถอะ
 
 
 
 
"พี่ฟาง แม่บอกว่าจะพาไปทำบุญนะพรุ่งนี้เช้า ปลุกเฟย์ด้วยล่ะ นอนละ อย่ามัวแต่นั่งมองไอแปดด้วยความคิดถึงใครบางคน จนไม่หลับไม่นอน รีบง่วงล่ะเดี๋ยวจะกลายเป็นแม่เป็ดตาดำในวันเกิดนะ  ฮี่ๆๆๆ กู๊ดไนท์..........ปัง......." หันไปตามเสียงปิดประตูห้องของตัวเอง จับใจความได้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปทำบุญวันเกิดที่วัดแต่เช้า กรุณาเลิกคิดถึงนายหน้าหมีแล้วเข้านอนซะ แบบนี้หรือเปล่านะยายแฝดน้องปากดี
 
 
 
 
"คิดถึงเหรอ......ใช่สินะ คิดถึงมากๆ ....อ๊ะ...."
 
 
 
 
....ตึ๊ง.....
 
 
 
 
 
//Line// อันนี้ขออนุญาตมั่วนะคะ พี่ไม่มีโทรศัพท์ที่เล่นไลน์ได้ แต่เคยเห็นว่าเป็นการพูดโต้ตอบกันไปมาในกลุ่มที่ตัวเองสร้างขึ้นใช่ไหมคะ ^_^
 
 
 
 
"นอนหรือยังครับ"
 
"ดึกแล้วนะ นอนได้แล้ว"
 
 
"พรุ่งนี้ต้องไปทำบุญแต่เช้า ไม่ใช่เหรอครับ"
 
 
"ช่วงนี้ทำโปรเจคจบ ยุ่งมาก"
 
 
 
"ฟาง ....."
 
 
 
 
                                                                             "อืม"
 
 
 
"นึกว่าจะให้พูดคนเดียวซะแล้ว"
 
 
                                                                             "ง่วงแล้ว"
 
 
 
"OK ครับ นอนเถอะ อ้อ ป๊อบไปตัดแว่นมาใหม่"
 
 
"น่ารักป่ะ"
 
 
 
 
[ภาพลูฟฟี่ที่ฟางพึ่งลงใน tw ถูกในไปแต่งในคอมพิวเตอร์ ให้สวมแว่น ผูกโบว์ที่คอเสื้อ และทาแก้มสีชมพูเหมือนกำลังอาย ข้างๆมีสาวน้อยน่ารักสวมหูกระต่าย พร้อมกับข้อความที่เขียนว่า I Miss You ]
 
 
 
"ฝันดีนะครับ"                                            
 
 
                                                                                                "คนบ้า!!!!!!"
 
 
 
"๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕"
 
 
"ไม่กวนแล้วล่ะ ไม่อยากโทรฯไปหา"
 
 
"กลัวว่าได้ยินเสียงแล้วจะทนคิดถึงไม่ไหว"
 
 
"จะรีบกลับนะครับ"
 
 
 
                                                                             "ไม่ต้องมาพูด"
 
 
 
"สุขสันต์วันเกิดนะครับ.....แม่กระต่ายของพ่อหมี"
 
 
"ป๊อบรักฟางนะครับ"
 
 
 
 
...........
 
 
 
 
"เขินบ้าอะไรเนี่ยเรา เฮ่อ.................. /)_______(\ นอนดีกว่า -//////////////- "
 
 
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
 
 
"สายแล้วๆๆ วันนี้มีอัดเพลงใหม่ด้วย ตายแน่ โดนด่าเลยแน่ T___T "
 
 
 
"สาย 35 นาที ซ้อมเพิ่ม 3 ชั่วโมง 5นาที"
 
 
 
"เพราะแกคนเดียวยายแก้ว!!!!! // เลิกเรียนตั้งนานแล้วมัวไปเถลไถลที่ไหนมาล่ะคุณหนูแก้ว??"
 
 
 
"เอางานไปเข้าเล่มอ่ะจิ่ครับ แก้วขอโทษ......น้า......."
 
 
 
 
 
"เริ่มซ้อมได้จ้า วันนี้กลับเที่ยงคืน 5 นาทีนะจ๊ะเด็กๆ ^__^"
 
 
 
"โหย............................. // ค่ะ // คร้าบ........................ T____T"
 
 
 
 
 
to b con.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา