ว้าวุ่น2 [In Our Dream]

 

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 

ผู้แต่ง : ออมอนี่_cake

 

 

 

 

 

 

 

 

 

♥ นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น 2 ตอนที่ 19 ♥

 

 

 

 

 

"นายหมีดำจะกลับพรุ่งนี้เหรอฟางจ๋า?"

 

 

 

 

 

          หลังจากที่ซ้อมติดต่อกันเกือบๆ 4 ชั่วโมง  ก็ได้เวลาพักเอาอากาศรอบตัวเข้าปอดให้ผ่อนคลายและหายเมื่อยล้าเสียหน่อย ก่อนจะเปิดประเด็นถึงหัวข้อใหม่ล่าสุดของวันนี้ พี่หมีของยายเป็ดกำลังจะกลับมา หอบเอาปริญญาโทมาอวดหวานใจที่กำลังจะจบตรีอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้เหมือนกัน คู่รักนักเรียนจริงๆให้ตาย

 

 

 

 

 

 

 

"อืม ทำเรื่องจบเรียบร้อยแล้วน่ะ....."

 

 

 

 

 

"กลับมาก็มีบริษัทแย่งตัวกันให้วุ่นวายเลยนะขอบอก!"

 

 

 

 

 

          ก่อนแม่เป็ดจะได้พูดอะไรต่อ ยายหัวหอมก็แทรกขึ้นมาประมาณว่า เอ้อ ฉันก็อยู่ด้วยนะ รบกวนมองเห็นหัวฉันหน่อย อยากมีส่วนร่วมในวงสนทนาประมาณนั้น พึ่งสังเกตว่าระยะนี้ ยายหัวหอมสวยขึ้นผิดหูผิดตายังไงบอกไม่ถูก เอ.... แฟนคนพี่นะที่จะกลับน่ะ ไหงยายคนน้องสวยแข่งซะงั้น ??? สงสัยจะเอาไว้ปราบกบสโนว่ามั้ง ฮิฮิ

 

         

 

 

 

"แล้วจะไปทำอะไรที่ไหนยังไงเหรอ? จะกลับมารับงานที่บริษัทบ้างไรบ้างป่ะ เหมือน 4 คนนั้น"

 

 

 

"ก็คงจะเป็นแบบว่าโปรเจคพิเศษ มารวมตัวกันร้องเพลง ถ่ายแบบ อะไรแบบนั้นแหล่ะ 4 คนนั้นก็ไม่ได้ยึดการร้องเพลงเป็นอาชีพหลักแล้วนี่ เขื่อนก็เป็นหัวหน้าแผนกประชาสัมพันธ์ของโรงแรมหรูอนาคตไกล จองเบกับเคนตะเองก็เปิดโรงเรียนสอนเต้นเป็นเรื่องเป็นราว ส่วนคุณชายของแก้วก็มีธุรกิจพันล้านหมื่นล้านรออยู่ที่ญี่ปุ่นนี่นา ใช่ป่ะล่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

          ไม่ได้คิดจะอู้อะไร แต่ได้พักยาวๆแบบนี้ก็เลยยังไม่อยากจะลุกขึ้นไปเต้น แม้ตอนนี้เพลงใหม่ที่กำลังใกล้คลอดจะมีแค่ซาวน์ดนตรี แต่มันก็ดูน่าฟังและชวนให้ลุกขึ้นเต้นสุดๆไปเลย แต่จะให้ติดต่อกันหลายชั่วโมงขนาดนั้นก็แย่เหมือนกัน นึกคึกอยากให้เรียนจบเร็วๆอยู่เหมือนกัน อยากจะเจอแฟนๆในฐานะนักร้องซะแล้วสิ

 

 

 

 

 

          แอบชวนยายหัวหน้าวงคุยอะไรไปเรื่อยๆ ซึ่งฟังแล้วมันก็เพลินๆดีอ่ะนะ ก่อนจะถูกขัดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงชื่นชม(?)ของยายแฝดน้องเกี่ยวกับความสามารถในการรับรู้เรื่องชาวบ้านของผู้เป็นพี่  ตัวเองก็เลยโดนลูกหลงโดยไม่ได้ตั้งใจจะว่าคุณเธอจริงๆ สาบานอ่ะ ถ้าไม่จริงขอให้มีแฟนหล่อเหอะเอ้า!!!!

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าว พี่ฟางรู้ทุกเรื่อง........... // ยกเว้นเรื่องตัวเอง ฮ่าๆๆๆๆๆ ....โอ๊ย....."

 

 

 

 

 

"สมน้ำหน้า พูดมากดีนัก ไปตั้งใจซ้อมต่อเลยอีก 2 ชั่วโมงก็ได้กลับกันแล้ว"

 

 

 

 

 

 

 

....หยุดๆแค่นี้ก่อน ในใจผมร้อนจนทนไม่ไหว จะรักคุณแล้ว หยุดๆ ใจไว้บ้าง ห้ามใจเอาไว้ ต้องเตือนตัวเอง คนน่ารักมักใจร้าย.....

 

 

 

 

 

 

 

"ว่างาย"

 

 

 

 

 

 

 

          กรอกเสียงหอบๆตอบรับไปกับมือถือรุ่นโบราณที่เพิ่งไปสอยมาจากคุณแม่เพราะเครื่องเก่าโดนดอลล่าล์ฉี่ใส่ยังอยู่ที่ศูนย์ซ่อม เมื่อคนรักโทรฯเข้ามาอย่างถูกจังหวะพอดิบพอดีตามกำหนดเวลาซ้อม ทั้งหิว ทั้งเมื่อย ทั้งเหนื่อย ทั้งหอบ คิดถึงอาหาร น้ำอุ่นๆและเตียงนอนเป็นที่สุด อยากจะขอบคุณโทโมะมากที่สุดในเวลาแบบนี้ เพราะเขาไม่เคยจะทิ้งให้เธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์อึดอัด หรือแย่ๆตามลำพัง 4 ปีที่คบกันไม่เคยเลยที่จะร้องไห้ให้กับความหวั่นไหวของความรู้สึกในหัวใจตัวเองที่มีต่อเขา และเกือบ 7 ปีแล้วที่ชายหนุ่มมักจะยืนข้างเธอเสมอ ดูแล ห่วงใย และใส่ใจ แม้ก่อนหน้านั้นจะไม่ได้มีฐานะไปมากกว่าคำว่าเพื่อน แต่โทโมะก็เป็นเพื่อนที่ดีตลอดมา จนถึงตอนนี้ ก็ยังได้รับตำแหน่งแฟนที่น่ารักเพิ่มอีกตำแหน่งด้วยสิ 

 

 

 

 

 

((ผมรอที่ลานจอดรถนะครับ ซ้อมเสร็จหรือยัง))

 

 

 

 

 

 

 

"เสร็จแล้ว เหนื่อยจะตายแล้วคร้าบ......."

 

 

 

 

 

 

 

          เก็บของลงกระเป๋าแบบไม่ต้องสืบว่าอะไรอยู่ตรงไหน เก็บมาหมดได้นี่ก็นับว่าดีแล้ว แค่นั้นก็เกินพอ กรอกเสียงอ้อนสุดฤทธิ์เพื่อให้คุณชายผีดิบตามใจ กลับบ้านไปจะได้อาบน้ำรอทานข้าวแล้วเข้านอนอย่างสงบสุข เพราะถ้าไม่บ่งบอกให้รู้ว่าเหนื่อยจะแย่ ไม่มีแม้แต่แรงจะหายใจล่ะก็ คุณชายจะต้องให้ลุกมาช่วยกันทำนู่นนี่นั่นกว่าจะได้กิน กว่าจะได้นอน คงเกือบๆเช้ากันพอดี

 

 

 

 

 

 

 

((ก็ไม่ใช่เพราะแก้วมาสายหรือไงล่ะครับ))

 

 

 

 

 

"ฮึ่ย!! ใช่เวลามาซ้ำเติมไหมเนี่ยคุณชายผีดิบ!!??"

 

 

 

 

 

 

 

((ลงมาได้แล้วครับ เหนื่อยไม่ใช่เหรอครับ จะได้รีบกลับคอนโด))

 

 

 

 

 

 

 

"รู้แล้วย่ะ!! ....อ้อ ฟางพรุ่งนี้จะไปรับไหมล่ะ เดี๋ยวแก้วไปเป็นเพื่อน ยายเฟย์แกไม่ว่างไม่ใช่เหรอ"

 

 

 

 

 

 

 

"อือ ไม่ว่าง พรุ่งนี้กบบอกว่าจะมีดาราเกาหลีเข้าพักที่โรงแรม เฟย์จะไปสัมภาษณ์ซะหน่อย ฮิฮิ ดีจังน้าที่เรียนสายนี้มา กะว่าจะทำเรื่องสัมภาษณ์เด็ดๆสัก 10 เรื่องแล้วส่งเป็นโปรเจคจบน่ะ ดีป่ะล่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ล่ะแก้ว ให้ที่บ้านเค้าไปรับดีกว่า จะได้พักผ่อนกับครอบครัว ไม่ได้เจอกันตั้งนานนี่คงคิดถึงกันแย่...."

 

 

 

 

 

"อ่อ แล้วแฟนคนนี้ไม่คิดถึงงั้นสิ?"

 

 

 

 

 

"......................"

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้าเปลี่ยนใจก็โทรมาบอกแล้วกันนะ คืนนี้เปิดโทรศัพท์ทั้งคืนอ่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

"อืม....ขอบใจ"

 

 

 

 

 

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

GENTELMAN @poppy_kotic

 

          Status : Let 's Go Home

 

 

 

 

 

          PFneverDIE กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด @poppy_kotic จะกลับบ้านแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด @fang_ffk กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

 

 

 

 

 

 

          Smile @poppy_kotic ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ 3 ปี เร็วจริงๆเลย อยากเจอวิศวกรรูปหล่ออนาคตไกลซะแล้วสิ คิคิ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูไปรับที่ สนบ นะคะ

 

 

 

 

 

          PF_PF @poppy_kotic ดีใจจังพ่อหมีจะกลับแล้ว @fang_ffk แม่กระต่ายไม่เหงาแล้วน้า ฮิฮิ

 

 

 

 

 

          tomo_kotic @poppy_kotic @jongbae_kotic @kenta_kotic @koen_kotic @poppy_kotic Welcome Man!

 

          etc.

 

 

 

 

 

 

 

((ว้าว ประกาศออกสื่อเสียด้วย แบบนี้ สนามบินคนเป็นแสนอ่ะ))

 

 

 

 

 

"มารับดาราเกาหลี"

 

 

 

 

 

((แล้วยายกระต่ายเน่าจะไปรับดาราเกาหลีกี่โมงครับผม ป้ายไฟน่ะทำเสร็จหรือยัง ฮ่าๆๆๆ ))

 

 

 

 

 

"แก้ว.... ไม่ไปได้ไหมล่ะ ไม่รู้สิ ไม่รู้จะทำหน้ายังไง ไม่เจอกันตั้ง 3 ปี"

 

 

 

 

 

((ก็คุยกันตลอดไม่ใช่หรือไง แล้วยายเฟย์ไปไหน ปล่อยให้แม่กระต่ายคิดมากจนหน้าแก่หมดละ))

 

 

 

 

 

 

 

"ไปค้างที่คอนโดเขื่อนน่ะ เห็นบอกว่าพรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้า"

 

 

 

 

 

((ฮึ ยายเฟย์จะตามไปคุมนายปลาไหลมากกว่าเหอะ))

 

 

 

 

 

"โตๆกันแล้วน่ะแก้ว ว่าแต่ตัวเองเถอะอยู่ที่ไหนคะคุณหนู?"

 

 

 

 

 

((อยู่ที่ห้องสิครับ รอนมอุ่นๆก่อนนอนอยู่ครับผม ....ว้าว ....หอมจัง ผีดิบ แต๊งหลาย))

 

 

 

 

 

 

 

"ตัวเองก็ตามคุมอยู่ไม่ใช่หรือไงน่ะ"

 

 

 

 

 

((แบบนี้เค้าเรียกว่า มาให้คุม ไม่ได้ตามไปคุมจ้ะที่รัก ตกลงพรุ่งนี้ไปนะ เดี๋ยวเราก็รอที่ลานจอดรถเลย ให้แก้วไปรับหรือไง?))

 

 

 

 

 

 

 

"............................"

 

 

 

 

 

 

 

((โมะว่างป่ะ ไปรับหมีกันเหอะ นะนะ OK  อ่ะ ยายฟางเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปรับ 10 โมงนะ เครื่องลง 9 โมงครึ่งอ่ะ แค่นี้นะ บาย))

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ่อ......... รู้สักหวั่นใจยังไงไม่รู้แฮะเรา"

 

 

 

 

 

 

 

....ตึ๊ง.....

 

//Line//
อันนี้ขออนุญาตมั่วนะคะ พี่ไม่มีโทรศัพท์ที่เล่นไลน์ได้ แต่เคยเห็นว่าเป็นการพูดโต้ตอบกันไปมาใช่ไหมคะ ^_^

 

 

 

"หลับยังครับ"

 

"พรุ่งนี้มารับป่ะ?"

 

 

 

                                                                             "เห็นแก้วกะโมะจะไปน่ะ"

 

 

 

"งั้นเดี๋ยวป๊อบโทรฯไปบอกว่าไม่ต้อง"

 

"11โมง ป๊อบมีสัมภาษณ์งาน"

 

"เย็นๆเจอกันนะครับ ป๊อบจะไปหาที่ห้อง"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คิดถึง....อยากกอดจะแย่แล้ว แค่นี้นะครับ รักนะ..บาย"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                             "แล้วใครไปรับ"

 

                                                                             "จะกลับยังไง"

 

                                                                             "มากับใคร?"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึก......................"

 

 

 

 

 

.

 

.

 

.

 

.

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ผีดิบ นายว่ายายกระต่ายดูแปลกๆไปป้ะ?"

 

 

 

 

 

"แปลกยังไงครับ"

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่รู้สิ ก็แฟนสุดที่รักจะกลับมาทั้งที ไม่ยักกะอยากไปรับ ต้องให้เรายุอีกแน่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

"ยุกับยุ่งนี่คล้ายๆกันหรือเปล่าครับ? อ๊ะ เจ็บนะครับแก้ว!"

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึ สมน้ำหน้า ที่ยุ่งก็ไม่ใช่เพราะรักเพราะห่วงเพื่อนหรือไงกันเล่า  โทโมะ!!!!!!!!!! ถ้าจะกอดแน่นขนาดนี้ ไม่เอาแก้วเข้าไปใส่ไว้ในเสื้อนอนของโมะเลยล่ะ? มันอึดอัดนะ!!!"

 

 

 

 

 

"แค่ให้ผมย้ายจากโซฟาไปเป็นเตียงนอนในห้องแก้วก็พอแล้วครับ"

 

 

 

 

 

"....เพียะ..... น้อยๆหน่อยเหอะ เตียงที่ห้องตัวเองมีก็ไปนอนสิ เรื่องอะไรมาแย่งที่นอนของคนอื่นล่ะ!"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ....

 

"พรุ่งนี้ไม่ต้องมารับข้านะ ข้ามีสัมภาษณ์งานต่อหลังจากเครื่องลงเดี๋ยวเย็นๆเจอกันที่ร้านเดิม"

 

 

 

 

 

 

 

"ร้านเดิมของมันนี่ที่ไหนเหรอ? หมีมันลืมหรือเปล่าว่าจากที่นี่ไป 3 ปีแล้วน่ะ ?? เห็นป่ะ แก้วบอกแล้วว่ามันแปลก แปลกทั้งคู่!!!"

 

 

 

 

 

 

 

"เรื่องคนอื่น..........ครับที่รัก ...จุ๊บ...ฝันดีนะครับ..."

 

 

 

 

 

 

 

to be con.