ว้าวุ่น2 [In Our Dream]

10.0

เขียนโดย ออมอนี่cake

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.17 น.

  27 ตอน
  370 วิจารณ์
  45.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กันยายน พ.ศ. 2559 16.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) ตอนที่ 14

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ
^__^~

 

นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น 2 ตอนที่ 14

 

 

 

....ผมอยากให้แก้วเชื่อใจผมนะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไร อยากให้แก้วเชื่อใจผู้ชายคนนี้ ผมรักใครไม่ได้อีกแล้ว.....ด้วยความสัตย์จริง.... 

 

 

 

....ผมอยากให้แก้วเชื่อใจผมนะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไร อยากให้แก้วเชื่อใจผู้ชายคนนี้ ผมรักใครไม่ได้อีกแล้ว.....ด้วยความสัตย์จริง....

 

 

 

.....ความสุขจ๋าอย่าจากแก้วใจไปไหนอีกเลยนะ.....

 

 

.

.

"ผมชอบจัง หัวสิงโตของแก้วเนี่ย ไปเอามาจากไหนครับ? อ๊ะ แก้วผมเจ็บนะครับ" ระหว่างที่นั่งอยู่บนเครื่องคนสวยของเขาก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือ แต่นั่นก็ไม่น่าสนใจไปกว่า วิกผมทรงอาฟโฟ แว่นตาดำ แมสปิดปากสีชมพูที่คนสวยประโคมใส่ออกจากโรงแรมมาตั้งแต่ตี 5 เพื่อมาขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพฯพร้อมเขา ....จะน่ารักไปไหนกันนะ แค่นี้ก็ไม่รู้จะรักยังไงแล้วเนี่ย ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อคนน่ารักข้างกายหันมาหยิกพุง(?)ไม่เบานัก พร้อมกับใช้นิ้วมือข้างที่ว่างยกขึ้นมาจุ๊ๆที่ปาก ประมาณว่าอย่าเสียงดัง

.

.

"ชู่ว อยู่บนเครื่องห้ามเสียงดังสิ วิกนี่เหรอ?ของยายกิ่งก้านใบ ชอบใช่ป่ะ? เดี๋ยวถึงห้องจะยกให้ก็แล้วกัน อื้อ!.....โมะทำแบบนี้อีกแล้วนะ ฮึ่ย...." นอกจากคนน่ารักจะหันมาหาแถมยังเปิดเอาแมสปิดปากออก พร้อมกับยกยิ้มกวนๆมาให้ทีนึง ไอเรามันก็พวติดสัมผัสเสียด้วย เปิดโอกาสขนาดนี้ไม่รับไว้เห็นทีจะเสียเชิงญี่ปุ่นล่ะครับ จัดสักที.....

.

.

"....จุ๊บ....ชู่ว อยู่บนเครื่องอย่าเสียงดังสิครับ ราตรีสวัสดิ์ครับที่รัก" แอบจุ๊บปากยืดหยุ่นเหมือนเยลลี่ไม่เบาแรงแล้วรีบหันหน้ากลับมา พร้อมกับหลับตาใส่แว่นดำทำเนียนไม่สนใจคนน่ารักข้างกายว่าจะหัวฟัดหัวเหวี่ยงแค่ไหนที่เขาทำอะไรตามใจตัวเองอีกแล้ว

.

.

 

"ตอนบ่ายผมมีงานแทรกที่ Yakk นะครับ แก้วเสร็จงานตอนไหนครับ?" มาถึงคอนโดผีดิบก็เอาแต่ประชิดตัวแล้วถามนู่นนี่นั่นจนปวดหัว ก็รู้ว่าเป็นห่วงเป็นใยแต่ไม่ใช่เวลานี้ครับ คนหล่อง่วงเข้าใจไหม!!!!

.

.

 

"ไม่รู้ดิ่" ไงล่ะ กวนไปสักทีจะได้เลิกถาม

.

.

"บ่ายนี้มีงานอะไรครับ?" แน่ะยังไม่ยอมหยุดพูดอีกนะ

.

.

"ไม่รู้ดิ่ ฮ้าว....." หาวใส่หน้าเสียเลยจะได้รู้ว่าง่วงจริงๆว้อย!!!

.

.

"แล้วรู้หรือเปล่าครับว่าตัวเองกำลังจะมีคอนเสิร์ตใหญ่ในปีนี้?" หืม....กล้าถามแบบนี้กลับข้ารึเจ้าผีญี่ปุ่น?

.

.

"รู้...................................... แก้วไม่ได้ความจำเสื่อมสักหน่อย" หันหน้าที่ไร้แว่นสีชา แมสปิดหน้าและวิกผม กลับไปเผชิญหน้ากับชายคนรักที่เดินตามมา แล้วตอบไปด้วยเสียงยานคางว่าเธอยังมีสติครบถ้วน ร่างกายยังครบ32

.

.

"ก็เห็นไม่ค่อยจะรู้อะไรเท่าไหร่นี่ครับ....ตอนเย็นมีซ้อมเต้นไหมครับ" น่าน เจ้าผีดิบ!!! พอมีคนถือหางเข้าหน่อยเริ่มมีปากมีเสียง จิกกัดเป็นแล้วใช่มะ อัยยะ!!! อาศัยจังหวะที่คนตัวโตเผลอเธอจึงล้วงมือเข้าไปในเสื้อฮู้ดตัวโคร่งของชายหนุ่มแล้วหยิบเอามือถือออกมากดโทรหาเพื่อนรักร่วมวง ก่อนจะยัดเจ้าเครื่องมือสื่อสารคืนให้เจ้าของ

.

.

"ฮัลโหลกระต่ายตื่นยัง?.......// อ่ะโมะอยากรู้อะไรก็ถามแฟนเพื่อนหมีเอาก็แล้วกันนะ แก้วง่วง แก้วจะนอน ..ปัง!!.." ปิดประตูใส่หน้าแล้วลากกระเป๋ามาไว้ข้างๆเตียงก่อนจะฝังตัวเองลงบนที่นอนที่คุ้นเคย ง่วงจะตายอยู่แล้ว ที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเมื่อคืนทำให้ง่วงมากๆอยู่ตอนนี้ก็เพราะคนที่ยืนโวยวายอยู่ข้างนอกนั่นล่ะ จะรู้ตัวไหม ฮึ พูดอะไรแบบนั้นออกมาได้ น่าไม่อายที่สุด -////////////- ทำเอานอนไม่หลับทั้งคืนเลย

.

.

.

.

 

"อ้าว แก้วครับ! ผมผิดหรือเนี่ย? // อ่ะ ฮัลโหลฟาง คืองี้นะ..................."

 

 

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

"กบ เอาของเฟย์คืนมานะ" หันหน้าไปมองคู่รักกบกับหัวหอมคุยกันเสียงดังอย่างออกรสออกชาติ รู้แล้วครับว่ารักกันมาก แต่ตอนนี้ต้องการสมาธิครับ ขอล่ะเงียบหน่อยเหอะ

.

.

.

"ได้ไง ขนมนี่เงินกบนะครับ กบก็มีสิทธิ์กินครึ่งนึงอ่ะ" เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโทรฯหาคนน่ารัก จับใจความได้ว่าตื่นแล้ว กำลังรีบมาอย่างสุดชีวิตแล้วเนี่ย อีกไม่เกิน20นาทีก็ถึง จนเวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงก็โทรฯตามใหม่ ไม่ใช่คนพูดไม่รู้เรื่องหรอกนะ แต่ตารางงานที่มีน่ะมันเลทมาเกือบๆจะ 20นาทีแล้ว ทีมงานก็รอแค่คนสวยของเขาคนเดียว

.

.

.

"แต่กบซื้อให้เฟย์แล้ว มันเป็นสมบัติของเฟย์ เอามาๆๆๆๆๆ" สุดท้ายก็ลุกขึ้นจากที่นั่งกับกลุ่มเพื่อนๆแล้วออกไปโทรฯเงียบๆในมุมที่สุดของห้องซ้อมของ FFK ใช่ครับ วันนี้เขามีงานแทรกที่ Yakk และก็เพิ่งจะรู้ว่าเป็นงานที่ทำกับสามสาว

.

.

.

"นี่เลิกสามัคคีกันสักนาทีได้ป่ะครับคุณทั้งสอง จะแสดงความรักกันอีกนานไหมจะได้ทำอย่างอื่นบ้างครับ" หันไปมองตามเสียงหมี(?)ที่พูดออกมาด้วยความเหลืออด คงไม่ได้โมโหหรือโกรธอะไรจริงจังนักหรอก เพียงแต่เมื่อเช้าพวกเขามีงานทั้งเช้า ตอนนี้คงเหนื่อยหมีมันคงอยากพักสมองบ้าง'ไรบ้าง หัวหน้าวง KOTIC ดึงหัวหน้าวง FFK มานั่งด้วยกัน เพราะตอนนี้กระต่ายน้อยเดินไปเดินมาจนทำให้ตาลายกันทั้งสตูดิโอแล้ว

.

.

 

"จะให้ทำอะไรล่ะครับคุณชายหมี เมื่อคุณนายสายเสมอยังเดินทางมาไม่ถึงอ่ะครับ"

.

.

 

"เออ น่า ไอโมะ กับฟางก็ช่วยกันโทรฯตามอยู่นั่นไง เงียบๆมั่งเหอะขี้เกียจฟังอ่ะ"

.

.

 

"แก้วถึงไหนแล้วครับเนี่ย?" ต่อสายถึงคนรักอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเขาคิดไม่ผิด ไอ 20 นาทีที่ว่าจะถึงเนี่ย มันถึงไหน ไม่ใช่ถึงบริษัทอย่างที่เจ้าตัวพูดใช่ป่ะ บอกมาเสียดีๆ

.

.

 

((อีก 20 นาทีถึงน่า)) นั่นไงครับ 20 นาทีครั้งที่ 2 มันเพิ่มเป็น 40 นาทีแล้วครับที่รัก พยายามข่มเสียงไม่ให้คนตัวเล็กรู้สึกว่ากำลังถูกดุ แต่เจ้าตัวก็ดันทำเสียงดังตอบกลับมา คงโมโหที่เขาเร่งสินะ เฮ่อ.....จะรู้ไหมเนี่ยว่าเค้ารอสุดที่รักของโทโมะคนเดียวนะครับเนี่ย ตอนนี้

.

.

 

"แก้วพูดแบบนี้มา 2 รอบแล้วนะครับ พึ่งออกจากคอนโดใช่ไหม?"

.

.

 

((รู้แล้วยังจะถามมากทำไมเนี่ย ห๊ะ!! แล้วทำไมเกี่ยวอะไรกะโมะไม่ทราบ?))

.

.

 

"มันก็เกือบๆจะไม่เกี่ยวแล้วอ่ะ ถ้างานแทรกของโมะที่ว่า มันไม่ใช่งานที่ต้องมาสัมภาษณ์พิเศษวงเกิร์ลกรุ๊ปที่กำลังเตรียมตัวมีคอนเสิร์ตใหญ่ปลายเดือนนี้อ่ะครับ"

.

.

 

((ไม่เห็นยายฟางพูดไรเลย บอกแต่ให้รีบๆมาอ่ะ)) เมื่อเถียงไม่ได้ก็เลยเอาชื่อของคนน่ารักร่วมวงมาช่วยให้รอดพ้นจากสถานการณ์ที่เจออยู่ ตอนนี้คนน่ารักคงกำลังเดือดปุดๆแล้วล่ะ เพราะตัวเองกำลังเสียหน้าที่มาช้าทำให้คนอื่นเสียงานเสียการ และยังถูกเขาถือไพ่เหนือกว่าแบบนี้คงจะอารมณ์เสียน่าดูเชียว .... อยากเห็นหน้าจังตอนนี้ คงน่ารักดีนะ ตอนหัวฟัดหัวเหวี่ยงเนี่ย หึหึ

.

.

  

"ยังจะแก้ตัวอีกครับ รู้งี้ลากมาด้วยตั้งแต่เช้าก็คงดี" ไหนๆเขาก็กำลังถือไพ่เหนือกว่าใช่ไหมครับ งั้นต้องข่มต่ออีกนิด อย่างน้อยแก้วจะได้เลิกเอาแต่ใจตอนเขาเอาเรื่องนี้มาอ้างล่ะนะ เพราะเจ้าตัวผิดจริงๆน่ะสิ

.

.

 

((อ๊าย คนบ้า!!!!! ตรู๊ดๆๆๆ)) นั่นไงครับ พอเถียงไม่ได้ก็ตัดสายทิ้งตลอด......แฟนใครหนอน่ารักจริงๆ ^__^

.

.

 

"เด็กดื้อ!"

 

 

                พูดออกมาอย่างไม่ได้รู้สึกจริงจังอะไรมากนัก ก่อนจะเก็บมือถือลงกระเป๋าแล้วกลับมานั่งรวมตัวกับเพื่อนๆที่กำลังแต่งหน้าเซ็ตผม เอ่ยขอโทษพี่ทีมงานที่เลทมาเกือบๆครึ่งชั่วโมง และเอ่ยบอกถึงสาเหตุที่คนน่ารักของเขามาสายเป็นเพราะว่าเจ้าตัวเล็กท้องเสียตั้งแต่เมื่อวานเพราะอาหารทะเล แต่กำลังตั้งใจมาให้ถึงในอีกไม่เกิน 20 นาทีนี้ ให้พี่ๆเตรียมถ่ายไว้ได้เลย

 

                ก็คนรักกันนี่เนอะ เข้าข้างหน่อยจะเป็นไรไป จริงไหมครับ....

.

.

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

"อ่าสาวๆ ซ้อมเต้น 6 ชั่วโมงนะจ๊ะ อนุญาตให้กลับบ้านได้หลัง 23.00 น. นะจ๊ะ OK เดี๋ยวพี่จะโทรฯมาเช็คเป็นระยะ พี่ไปนะ วันนี้มีนัดดินเนอร์กะชายหนุ่มรูปงาน ฮิฮิ"

 

               

                เพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับ พอได้กลับถึงห้องเธอก็จมสู่ห้วงความฝันแบบไม่อยากจะตื่นเอาเสียอย่างนั้น กว่าจะตื่นก็ปาไปเกือบบ่าย 2 ที่ลุกขึ้นมาได้ก็เพราะเสียงโทรฯตามจากเพื่อนรักหน้าสวยกระต่ายน้อยของนายหมีที่บอกว่าโทรฯมากลัวแก้วลืมว่าต้องมาถ่ายรายการตอนบ่าย2 ไม่ทันแล้วล่ะที่รัก เหลืออีกไม่ถึง 10 นาทีน้ำก็ยังไม่ได้อาบ รีบเด้งตัวจากที่นอนแล้วเข้าห้องน้ำอาบแบบลวกๆโดยไม่ได้ขัดสีฉวีววรณเท่าที่ควรจะเป็น ก่อนจะรีบออกมาแต่งหล่อไปคุยโทรศัพท์ไปกะนายผีดิบที่โทรฯเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง(?)

                ออกมาโบกแท็กซี่แล้วรีบแต่งผมจัดเสื้อผ้าให้หล่อกระชากใจสาว ยังไม่ทันเสร็จดีผีดิบก็โทรฯเข้ามาอีก นี่คงจะรู้แล้วล่ะว่าถูกเธอโกหกใส่ตั้งแต่อยู่ที่คอนโด เถียงอะไรไม่ได้เพราะผิดจริงๆที่ตัวเองกำลังจะทำให้งานคนอื่นล่าช้า แต่ก็ยังไม่วายทำเป็นเสียงดังตอบกลับไป ถึงเป็นแฟนกันแต่ก็ห้ามมาขึ้นเสียงใส่เค้านะ ฮึ โมะบ้า!!!!!  มาถึงบริษัทก็รีบเข้ามาขอโทษขอโพยพี่ๆทีมงานและเพื่อนๆที่รอเธออยู่  ตั้งใจทำงานโดยไม่ให้มีการสั่งคัทให้มากครั้ง งานดำเนินไปด้วยดีเพราะระหว่าง 2 วงเราสนิทกันมากจึงมีการรับมุขส่งมุขกันตลอด ทำให้การถ่ายทำง่ายขึ้น และเสร็จลงด้วยความรวดเร็ว ก่อนหนุ่มๆจะแยกย้ายไปพักผ่อนและคุยเกี่ยวกับงานแฟนมีทที่กำลังจะจัดขึ้นทั่วประเทศในอีก 2 อาทิตย์ข้างหน้า ส่วนพวกเธอนั้นก็ถูกเรียกมารวมกันเพื่อซ้อมคอนเสิร์ตใหญ่ของตัวเอง

.

.

 

"อะไรนะคะ // 6 ชั่วโมง!! // เย้ย พี่บีฟูทำแบบนี้กะแก้วใจสุดหล่อได้ไงอ่ะ????"

.

.

 

"แล้วใครที่มาเลทไปครึ่งชั่วโมงเมื่อตอนบ่าย ทำให้พี่ต้องจ่ายค่าช่างกล้องเพิ่มไปอีกหลักหมื่นนั่น เค้าทำได้ไงเหรอจ๊ะคุณหนูแก้ว??" ผงะไปเล็กน้อยกับข้อความที่ถูกระบุว่าส่งถึงเธออย่างแน่นอน ก่อนจะหลบหน้าก้มตาลงสำนึกผิดอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง

.

.

 

"ทราบแล้วค่ะ// เพราะแกคนเดียวเลย // อ่า....นั่นมันเหตุสุดวิสัยนี่น่า แก้วขอโทษคร้าบ......." ขอโทษขอโพยพี่ๆแล้วกลับมาทำตาแป๋วให้กับเพื่อนร่วมวงอย่างขอความเห็นใจ โดนยายฟางยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะถูกยายแฝดน้องค้อนเข้าให้ 1 ที ฮือ...........แก้วใจขอโทษคร้าบ.......

.

.

 

"ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อน เก็บไว้ใช้กะนายผีดิบหน้าหล่อนั่นเหอะ เชอะ!!! 'รมณ์เสีย ไปเหอะนีน่าเดี๋ยวผู้ชายของพวกเราจะรอนาน 6 ชั่วโมงนะจ้ะเด็กๆ"

.

.

.

.

 

//6 ชั่วโมงผ่านไป//

 

"อา เหนื่อยจัง // จะตายอยู่แล้วอ่ะพี่ฟาง // โอย..........................เหนื่อยจะตายอยู่แล้วคร้าบ........." หมดแรงกันไปตามๆกัน กับ 6 ชั่วโมงที่แสนจะยาวนาน ยายฟางนั่งจุ้มปุ๊กที่มุมนึง ยายเฟย์นอนหงายท้องอยู่อีกมุมนึง ส่วนเธอก็กลิ้งไปกลิ้งมาที่กลางห้อง เหนื่อยจริงๆให้ตาย

.

.

 

"สาวๆเป็นยังไงบ้าง // ที่ร้าก......กบมาหาแล้วคร้าบ.... // แกวใจหมดซาภาพเลยนานั่น // ฮ่าๆๆๆ // ......." จู่ๆประตูห้องก็ถูกเปิดออกโดยเพื่อนนักร้องในค่ายเดียวกัน ไม่ได้หันไปมองใครเพราะเปลือกตาบางมันล้าไปหมด ได้แต่หอบหายใจรวยรินแล้วปิดเปลือกตาลงอย่างอ่อนแรง อีกอย่างไม่ได้ยินเสียงคนที่คิดถึงด้วยแหล่ะ ฮึ ไม่มาดูดำดูดีกันเลยนะ โป้งๆๆๆๆๆ จนเมื่อได้ยินเสียงล่ำลาจากเพื่อนๆ อ้าวแล้วไง!!! จะทิ้งแก้วใจสุดหล่อกันเหรอเนี่ย?

.

.

 

"เดี๋ยวข้ากะไอเบกลับก่อนนา จินกะมีนรออยู่ข้างลางแล่ว // เออ เห้ย ข้าด้วยป่ะฟางเฟย์เราเก็บของให้แล้วกลับนะครับ // พี่สุดหล่อไปก่อนนะจ๊ะที่รัก นอนให้หายเหนื่อยค่อยลุกนะตั่วเธอ ฮิฮิ"

.

.

 

"..........อา เหนื่อย............." เปิดเปลือกตาบางเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนๆออกจากห้องไปหมดแล้ว ก่อนจะเจอะเข้ากับสายตาเหยี่ยวที่ไม่รู้ว่านั่งจ้องเธอมานานเท่าไหร่แล้ว ก็เล่นนั่งขัดสมาธิซะดูตั้งใจขนาดนั้นนี่นา

.

.

 

"...................." สบตาเหยี่ยวแล้วก็รู้สึกร้อนขึ้นมาที่ใบหน้าสวยเสียอย่างนั้น นี่จะมองอย่างเดียวโดยไม่พูดอะไรออกมาเลยหรือไง โว้ย...............อยากจะระเบิดตัวเอง

.

.

 

"ไม่ต้องมองแก้วแบบนั้นนะ!!!" ทำเป็นดุกลบเกลื่อนไปงั้นอ่ะ คนมันเขินนะเว้ยเจ้าบ้า!!!!

.

.

 

"...................."

.

.

 

"รู้แล้วน่าว่าผิดอ่ะ ขอ...ขอโทษ" หลบสายตาเหยี่ยวที่มองมา ก่อนจะเปิดปากเอ่ยคำที่ควรเอ่ยในวันนี้เสียที แอบเห็นนะว่าอมยิ้มหน่อยๆแล้วอ่ะ ชิส์

.

.

 

"...................."

.

.

 

"โมะอ้า............ แก้วหิวแล้ว ไปหา'ไรกินกันเหอะ น้า............. นะคะ นะ นะ" หันกลับมามองหน้าตรงๆกับคนตัวโตที่เอาแต่นั่งจ้องหน้าเธออยู่แบบนั้น ยกเอามือเรียวของตัวเองจับเข้าหากันแล้วเอามาแนบที่อกก่อนจะส่งสายตาปิ๊งๆพร้อมกับเอ่ยเสียงอ้อนๆง้องอนกลับไป เอาน่ายังไงวันนี้เธอก็ผิด อ้อนเอาใจคุณชายเค้าหน่อยก็แล้วกันเนอะ อุตส่าห์โทรฯไปตามตั้ง 2 รอบนี่นา

.

.

 

"หิวก็ลุกสิครับ"

.

.

To be con.

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ
^__^~

 

นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น 2 ตอนที่ 14

 

 

 

....ผมอยากให้แก้วเชื่อใจผมนะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไร อยากให้แก้วเชื่อใจผู้ชายคนนี้ ผมรักใครไม่ได้อีกแล้ว.....ด้วยความสัตย์จริง....

 

 

 

....ผมอยากให้แก้วเชื่อใจผมนะครับ ไม่ว่าจะเกิดอะไร อยากให้แก้วเชื่อใจผู้ชายคนนี้ ผมรักใครไม่ได้อีกแล้ว.....ด้วยความสัตย์จริง....

 

 

 

.....ความสุขจ๋าอย่าจากแก้วใจไปไหนอีกเลยนะ.....

 

 

.

.

"ผมชอบจัง หัวสิงโตของแก้วเนี่ย ไปเอามาจากไหนครับ? อ๊ะ แก้วผมเจ็บนะครับ" ระหว่างที่นั่งอยู่บนเครื่องคนสวยของเขาก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือ แต่นั่นก็ไม่น่าสนใจไปกว่า วิกผมทรงอาฟโฟ แว่นตาดำ แมสปิดปากสีชมพูที่คนสวยประโคมใส่ออกจากโรงแรมมาตั้งแต่ตี 5 เพื่อมาขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพฯพร้อมเขา ....จะน่ารักไปไหนกันนะ แค่นี้ก็ไม่รู้จะรักยังไงแล้วเนี่ย ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อคนน่ารักข้างกายหันมาหยิกพุง(?)ไม่เบานัก พร้อมกับใช้นิ้วมือข้างที่ว่างยกขึ้นมาจุ๊ๆที่ปาก ประมาณว่าอย่าเสียงดัง

.

.

"ชู่ว อยู่บนเครื่องห้ามเสียงดังสิ วิกนี่เหรอ?ของยายกิ่งก้านใบ ชอบใช่ป่ะ? เดี๋ยวถึงห้องจะยกให้ก็แล้วกัน อื้อ!.....โมะทำแบบนี้อีกแล้วนะ ฮึ่ย...." นอกจากคนน่ารักจะหันมาหาแถมยังเปิดเอาแมสปิดปากออก พร้อมกับยกยิ้มกวนๆมาให้ทีนึง ไอเรามันก็พวติดสัมผัสเสียด้วย เปิดโอกาสขนาดนี้ไม่รับไว้เห็นทีจะเสียเชิงญี่ปุ่นล่ะครับ จัดสักที.....

.

.

"....จุ๊บ....ชู่ว อยู่บนเครื่องอย่าเสียงดังสิครับ ราตรีสวัสดิ์ครับที่รัก" แอบจุ๊บปากยืดหยุ่นเหมือนเยลลี่ไม่เบาแรงแล้วรีบหันหน้ากลับมา พร้อมกับหลับตาใส่แว่นดำทำเนียนไม่สนใจคนน่ารักข้างกายว่าจะหัวฟัดหัวเหวี่ยงแค่ไหนที่เขาทำอะไรตามใจตัวเองอีกแล้ว

.

.

 

"ตอนบ่ายผมมีงานแทรกที่ Yakk นะครับ แก้วเสร็จงานตอนไหนครับ?" มาถึงคอนโดผีดิบก็เอาแต่ประชิดตัวแล้วถามนู่นนี่นั่นจนปวดหัว ก็รู้ว่าเป็นห่วงเป็นใยแต่ไม่ใช่เวลานี้ครับ คนหล่อง่วงเข้าใจไหม!!!!

.

.

 

"ไม่รู้ดิ่" ไงล่ะ กวนไปสักทีจะได้เลิกถาม

.

.

"บ่ายนี้มีงานอะไรครับ?" แน่ะยังไม่ยอมหยุดพูดอีกนะ

.

.

"ไม่รู้ดิ่ ฮ้าว....." หาวใส่หน้าเสียเลยจะได้รู้ว่าง่วงจริงๆว้อย!!!

.

.

"แล้วรู้หรือเปล่าครับว่าตัวเองกำลังจะมีคอนเสิร์ตใหญ่ในปีนี้?" หืม....กล้าถามแบบนี้กลับข้ารึเจ้าผีญี่ปุ่น?

.

.

"รู้...................................... แก้วไม่ได้ความจำเสื่อมสักหน่อย" หันหน้าที่ไร้แว่นสีชา แมสปิดหน้าและวิกผม กลับไปเผชิญหน้ากับชายคนรักที่เดินตามมา แล้วตอบไปด้วยเสียงยานคางว่าเธอยังมีสติครบถ้วน ร่างกายยังครบ32

.

.

"ก็เห็นไม่ค่อยจะรู้อะไรเท่าไหร่นี่ครับ....ตอนเย็นมีซ้อมเต้นไหมครับ" น่าน เจ้าผีดิบ!!! พอมีคนถือหางเข้าหน่อยเริ่มมีปากมีเสียง จิกกัดเป็นแล้วใช่มะ อัยยะ!!! อาศัยจังหวะที่คนตัวโตเผลอเธอจึงล้วงมือเข้าไปในเสื้อฮู้ดตัวโคร่งของชายหนุ่มแล้วหยิบเอามือถือออกมากดโทรหาเพื่อนรักร่วมวง ก่อนจะยัดเจ้าเครื่องมือสื่อสารคืนให้เจ้าของ

.

.

"ฮัลโหลกระต่ายตื่นยัง?.......// อ่ะโมะอยากรู้อะไรก็ถามแฟนเพื่อนหมีเอาก็แล้วกันนะ แก้วง่วง แก้วจะนอน ..ปัง!!.." ปิดประตูใส่หน้าแล้วลากกระเป๋ามาไว้ข้างๆเตียงก่อนจะฝังตัวเองลงบนที่นอนที่คุ้นเคย ง่วงจะตายอยู่แล้ว ที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเมื่อคืนทำให้ง่วงมากๆอยู่ตอนนี้ก็เพราะคนที่ยืนโวยวายอยู่ข้างนอกนั่นล่ะ จะรู้ตัวไหม ฮึ พูดอะไรแบบนั้นออกมาได้ น่าไม่อายที่สุด -////////////- ทำเอานอนไม่หลับทั้งคืนเลย

.

.

.

.

 

"อ้าว แก้วครับ! ผมผิดหรือเนี่ย? // อ่ะ ฮัลโหลฟาง คืองี้นะ..................."

 

 

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

"กบ เอาของเฟย์คืนมานะ" หันหน้าไปมองคู่รักกบกับหัวหอมคุยกันเสียงดังอย่างออกรสออกชาติ รู้แล้วครับว่ารักกันมาก แต่ตอนนี้ต้องการสมาธิครับ ขอล่ะเงียบหน่อยเหอะ

.

.

.

"ได้ไง ขนมนี่เงินกบนะครับ กบก็มีสิทธิ์กินครึ่งนึงอ่ะ" เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโทรฯหาคนน่ารัก จับใจความได้ว่าตื่นแล้ว กำลังรีบมาอย่างสุดชีวิตแล้วเนี่ย อีกไม่เกิน20นาทีก็ถึง จนเวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงก็โทรฯตามใหม่ ไม่ใช่คนพูดไม่รู้เรื่องหรอกนะ แต่ตารางงานที่มีน่ะมันเลทมาเกือบๆจะ 20นาทีแล้ว ทีมงานก็รอแค่คนสวยของเขาคนเดียว

.

.

.

"แต่กบซื้อให้เฟย์แล้ว มันเป็นสมบัติของเฟย์ เอามาๆๆๆๆๆ" สุดท้ายก็ลุกขึ้นจากที่นั่งกับกลุ่มเพื่อนๆแล้วออกไปโทรฯเงียบๆในมุมที่สุดของห้องซ้อมของ FFK ใช่ครับ วันนี้เขามีงานแทรกที่ Yakk และก็เพิ่งจะรู้ว่าเป็นงานที่ทำกับสามสาว

.

.

.

"นี่เลิกสามัคคีกันสักนาทีได้ป่ะครับคุณทั้งสอง จะแสดงความรักกันอีกนานไหมจะได้ทำอย่างอื่นบ้างครับ" หันไปมองตามเสียงหมี(?)ที่พูดออกมาด้วยความเหลืออด คงไม่ได้โมโหหรือโกรธอะไรจริงจังนักหรอก เพียงแต่เมื่อเช้าพวกเขามีงานทั้งเช้า ตอนนี้คงเหนื่อยหมีมันคงอยากพักสมองบ้าง'ไรบ้าง หัวหน้าวง KOTIC ดึงหัวหน้าวง FFK มานั่งด้วยกัน เพราะตอนนี้กระต่ายน้อยเดินไปเดินมาจนทำให้ตาลายกันทั้งสตูดิโอแล้ว

.

.

 

"จะให้ทำอะไรล่ะครับคุณชายหมี เมื่อคุณนายสายเสมอยังเดินทางมาไม่ถึงอ่ะครับ"

.

.

 

"เออ น่า ไอโมะ กับฟางก็ช่วยกันโทรฯตามอยู่นั่นไง เงียบๆมั่งเหอะขี้เกียจฟังอ่ะ"

.

.

 

"แก้วถึงไหนแล้วครับเนี่ย?" ต่อสายถึงคนรักอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเขาคิดไม่ผิด ไอ 20 นาทีที่ว่าจะถึงเนี่ย มันถึงไหน ไม่ใช่ถึงบริษัทอย่างที่เจ้าตัวพูดใช่ป่ะ บอกมาเสียดีๆ

.

.

 

((อีก 20 นาทีถึงน่า)) นั่นไงครับ 20 นาทีครั้งที่ 2 มันเพิ่มเป็น 40 นาทีแล้วครับที่รัก พยายามข่มเสียงไม่ให้คนตัวเล็กรู้สึกว่ากำลังถูกดุ แต่เจ้าตัวก็ดันทำเสียงดังตอบกลับมา คงโมโหที่เขาเร่งสินะ เฮ่อ.....จะรู้ไหมเนี่ยว่าเค้ารอสุดที่รักของโทโมะคนเดียวนะครับเนี่ย ตอนนี้

.

.

 

"แก้วพูดแบบนี้มา 2 รอบแล้วนะครับ พึ่งออกจากคอนโดใช่ไหม?"

.

.

 

((รู้แล้วยังจะถามมากทำไมเนี่ย ห๊ะ!! แล้วทำไมเกี่ยวอะไรกะโมะไม่ทราบ?))

.

.

 

"มันก็เกือบๆจะไม่เกี่ยวแล้วอ่ะ ถ้างานแทรกของโมะที่ว่า มันไม่ใช่งานที่ต้องมาสัมภาษณ์พิเศษวงเกิร์ลกรุ๊ปที่กำลังเตรียมตัวมีคอนเสิร์ตใหญ่ปลายเดือนนี้อ่ะครับ"

.

.

 

((ไม่เห็นยายฟางพูดไรเลย บอกแต่ให้รีบๆมาอ่ะ)) เมื่อเถียงไม่ได้ก็เลยเอาชื่อของคนน่ารักร่วมวงมาช่วยให้รอดพ้นจากสถานการณ์ที่เจออยู่ ตอนนี้คนน่ารักคงกำลังเดือดปุดๆแล้วล่ะ เพราะตัวเองกำลังเสียหน้าที่มาช้าทำให้คนอื่นเสียงานเสียการ และยังถูกเขาถือไพ่เหนือกว่าแบบนี้คงจะอารมณ์เสียน่าดูเชียว .... อยากเห็นหน้าจังตอนนี้ คงน่ารักดีนะ ตอนหัวฟัดหัวเหวี่ยงเนี่ย หึหึ

.

.

  

"ยังจะแก้ตัวอีกครับ รู้งี้ลากมาด้วยตั้งแต่เช้าก็คงดี" ไหนๆเขาก็กำลังถือไพ่เหนือกว่าใช่ไหมครับ งั้นต้องข่มต่ออีกนิด อย่างน้อยแก้วจะได้เลิกเอาแต่ใจตอนเขาเอาเรื่องนี้มาอ้างล่ะนะ เพราะเจ้าตัวผิดจริงๆน่ะสิ

.

.

 

((อ๊าย คนบ้า!!!!! ตรู๊ดๆๆๆ)) นั่นไงครับ พอเถียงไม่ได้ก็ตัดสายทิ้งตลอด......แฟนใครหนอน่ารักจริงๆ ^__^

.

.

 

"เด็กดื้อ!"

 

 

                พูดออกมาอย่างไม่ได้รู้สึกจริงจังอะไรมากนัก ก่อนจะเก็บมือถือลงกระเป๋าแล้วกลับมานั่งรวมตัวกับเพื่อนๆที่กำลังแต่งหน้าเซ็ตผม เอ่ยขอโทษพี่ทีมงานที่เลทมาเกือบๆครึ่งชั่วโมง และเอ่ยบอกถึงสาเหตุที่คนน่ารักของเขามาสายเป็นเพราะว่าเจ้าตัวเล็กท้องเสียตั้งแต่เมื่อวานเพราะอาหารทะเล แต่กำลังตั้งใจมาให้ถึงในอีกไม่เกิน 20 นาทีนี้ ให้พี่ๆเตรียมถ่ายไว้ได้เลย

 

                ก็คนรักกันนี่เนอะ เข้าข้างหน่อยจะเป็นไรไป จริงไหมครับ....

.

.

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

"อ่าสาวๆ ซ้อมเต้น 6 ชั่วโมงนะจ๊ะ อนุญาตให้กลับบ้านได้หลัง 23.00 น. นะจ๊ะ OK เดี๋ยวพี่จะโทรฯมาเช็คเป็นระยะ พี่ไปนะ วันนี้มีนัดดินเนอร์กะชายหนุ่มรูปงาน ฮิฮิ"

 

               

                เพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับ พอได้กลับถึงห้องเธอก็จมสู่ห้วงความฝันแบบไม่อยากจะตื่นเอาเสียอย่างนั้น กว่าจะตื่นก็ปาไปเกือบบ่าย 2 ที่ลุกขึ้นมาได้ก็เพราะเสียงโทรฯตามจากเพื่อนรักหน้าสวยกระต่ายน้อยของนายหมีที่บอกว่าโทรฯมากลัวแก้วลืมว่าต้องมาถ่ายรายการตอนบ่าย2 ไม่ทันแล้วล่ะที่รัก เหลืออีกไม่ถึง 10 นาทีน้ำก็ยังไม่ได้อาบ รีบเด้งตัวจากที่นอนแล้วเข้าห้องน้ำอาบแบบลวกๆโดยไม่ได้ขัดสีฉวีววรณเท่าที่ควรจะเป็น ก่อนจะรีบออกมาแต่งหล่อไปคุยโทรศัพท์ไปกะนายผีดิบที่โทรฯเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง(?)

                ออกมาโบกแท็กซี่แล้วรีบแต่งผมจัดเสื้อผ้าให้หล่อกระชากใจสาว ยังไม่ทันเสร็จดีผีดิบก็โทรฯเข้ามาอีก นี่คงจะรู้แล้วล่ะว่าถูกเธอโกหกใส่ตั้งแต่อยู่ที่คอนโด เถียงอะไรไม่ได้เพราะผิดจริงๆที่ตัวเองกำลังจะทำให้งานคนอื่นล่าช้า แต่ก็ยังไม่วายทำเป็นเสียงดังตอบกลับไป ถึงเป็นแฟนกันแต่ก็ห้ามมาขึ้นเสียงใส่เค้านะ ฮึ โมะบ้า!!!!!  มาถึงบริษัทก็รีบเข้ามาขอโทษขอโพยพี่ๆทีมงานและเพื่อนๆที่รอเธออยู่  ตั้งใจทำงานโดยไม่ให้มีการสั่งคัทให้มากครั้ง งานดำเนินไปด้วยดีเพราะระหว่าง 2 วงเราสนิทกันมากจึงมีการรับมุขส่งมุขกันตลอด ทำให้การถ่ายทำง่ายขึ้น และเสร็จลงด้วยความรวดเร็ว ก่อนหนุ่มๆจะแยกย้ายไปพักผ่อนและคุยเกี่ยวกับงานแฟนมีทที่กำลังจะจัดขึ้นทั่วประเทศในอีก 2 อาทิตย์ข้างหน้า ส่วนพวกเธอนั้นก็ถูกเรียกมารวมกันเพื่อซ้อมคอนเสิร์ตใหญ่ของตัวเอง

.

.

 

"อะไรนะคะ // 6 ชั่วโมง!! // เย้ย พี่บีฟูทำแบบนี้กะแก้วใจสุดหล่อได้ไงอ่ะ????"

.

.

 

"แล้วใครที่มาเลทไปครึ่งชั่วโมงเมื่อตอนบ่าย ทำให้พี่ต้องจ่ายค่าช่างกล้องเพิ่มไปอีกหลักหมื่นนั่น เค้าทำได้ไงเหรอจ๊ะคุณหนูแก้ว??" ผงะไปเล็กน้อยกับข้อความที่ถูกระบุว่าส่งถึงเธออย่างแน่นอน ก่อนจะหลบหน้าก้มตาลงสำนึกผิดอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง

.

.

 

"ทราบแล้วค่ะ// เพราะแกคนเดียวเลย // อ่า....นั่นมันเหตุสุดวิสัยนี่น่า แก้วขอโทษคร้าบ......." ขอโทษขอโพยพี่ๆแล้วกลับมาทำตาแป๋วให้กับเพื่อนร่วมวงอย่างขอความเห็นใจ โดนยายฟางยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะถูกยายแฝดน้องค้อนเข้าให้ 1 ที ฮือ...........แก้วใจขอโทษคร้าบ.......

.

.

 

"ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อน เก็บไว้ใช้กะนายผีดิบหน้าหล่อนั่นเหอะ เชอะ!!! 'รมณ์เสีย ไปเหอะนีน่าเดี๋ยวผู้ชายของพวกเราจะรอนาน 6 ชั่วโมงนะจ้ะเด็กๆ"

.

.

.

.

 

//6 ชั่วโมงผ่านไป//

 

"อา เหนื่อยจัง // จะตายอยู่แล้วอ่ะพี่ฟาง // โอย..........................เหนื่อยจะตายอยู่แล้วคร้าบ........." หมดแรงกันไปตามๆกัน กับ 6 ชั่วโมงที่แสนจะยาวนาน ยายฟางนั่งจุ้มปุ๊กที่มุมนึง ยายเฟย์นอนหงายท้องอยู่อีกมุมนึง ส่วนเธอก็กลิ้งไปกลิ้งมาที่กลางห้อง เหนื่อยจริงๆให้ตาย

.

.

 

"สาวๆเป็นยังไงบ้าง // ที่ร้าก......กบมาหาแล้วคร้าบ.... // แกวใจหมดซาภาพเลยนานั่น // ฮ่าๆๆๆ // ......." จู่ๆประตูห้องก็ถูกเปิดออกโดยเพื่อนนักร้องในค่ายเดียวกัน ไม่ได้หันไปมองใครเพราะเปลือกตาบางมันล้าไปหมด ได้แต่หอบหายใจรวยรินแล้วปิดเปลือกตาลงอย่างอ่อนแรง อีกอย่างไม่ได้ยินเสียงคนที่คิดถึงด้วยแหล่ะ ฮึ ไม่มาดูดำดูดีกันเลยนะ โป้งๆๆๆๆๆ จนเมื่อได้ยินเสียงล่ำลาจากเพื่อนๆ อ้าวแล้วไง!!! จะทิ้งแก้วใจสุดหล่อกันเหรอเนี่ย?

.

.

 

"เดี๋ยวข้ากะไอเบกลับก่อนนา จินกะมีนรออยู่ข้างลางแล่ว // เออ เห้ย ข้าด้วยป่ะฟางเฟย์เราเก็บของให้แล้วกลับนะครับ // พี่สุดหล่อไปก่อนนะจ๊ะที่รัก นอนให้หายเหนื่อยค่อยลุกนะตั่วเธอ ฮิฮิ"

.

.

 

"..........อา เหนื่อย............." เปิดเปลือกตาบางเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนๆออกจากห้องไปหมดแล้ว ก่อนจะเจอะเข้ากับสายตาเหยี่ยวที่ไม่รู้ว่านั่งจ้องเธอมานานเท่าไหร่แล้ว ก็เล่นนั่งขัดสมาธิซะดูตั้งใจขนาดนั้นนี่นา

.

.

 

"...................." สบตาเหยี่ยวแล้วก็รู้สึกร้อนขึ้นมาที่ใบหน้าสวยเสียอย่างนั้น นี่จะมองอย่างเดียวโดยไม่พูดอะไรออกมาเลยหรือไง โว้ย...............อยากจะระเบิดตัวเอง

.

.

 

"ไม่ต้องมองแก้วแบบนั้นนะ!!!" ทำเป็นดุกลบเกลื่อนไปงั้นอ่ะ คนมันเขินนะเว้ยเจ้าบ้า!!!!

.

.

 

"...................."

.

.

 

"รู้แล้วน่าว่าผิดอ่ะ ขอ...ขอโทษ" หลบสายตาเหยี่ยวที่มองมา ก่อนจะเปิดปากเอ่ยคำที่ควรเอ่ยในวันนี้เสียที แอบเห็นนะว่าอมยิ้มหน่อยๆแล้วอ่ะ ชิส์

.

.

 

"...................."

.

.

 

"โมะอ้า............ แก้วหิวแล้ว ไปหา'ไรกินกันเหอะ น้า............. นะคะ นะ นะ" หันกลับมามองหน้าตรงๆกับคนตัวโตที่เอาแต่นั่งจ้องหน้าเธออยู่แบบนั้น ยกเอามือเรียวของตัวเองจับเข้าหากันแล้วเอามาแนบที่อกก่อนจะส่งสายตาปิ๊งๆพร้อมกับเอ่ยเสียงอ้อนๆง้องอนกลับไป เอาน่ายังไงวันนี้เธอก็ผิด อ้อนเอาใจคุณชายเค้าหน่อยก็แล้วกันเนอะ อุตส่าห์โทรฯไปตามตั้ง 2 รอบนี่นา

.

.

 

"หิวก็ลุกสิครับ"

.

.

To be con.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา