ว้าวุ่น2 [In Our Dream]

10.0

เขียนโดย ออมอนี่cake

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.17 น.

  27 ตอน
  370 วิจารณ์
  45.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กันยายน พ.ศ. 2559 16.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ตอนที่ 12

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ
^__^~

 

นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น 2 ตอนที่ 12

 

 

"เป็นไงครับน้องแก้วสนุกไหม?"

 

"มาก..................ครับพี่ต้น >_< คราวหน้าถ้าแก้วจะมาอีกได้ใช่ไหมครับ?"

 

"ได้แน่นอนสิครับ //คุณกิ่งไม่สนุกเหรอครับ หน้าซีดๆ ไหวไหมครับ?"

 

"ไม่ไหว....แหว่ะ เมาคลื่น เมาม้า สำลักสายตาหวานๆแถวนี้ด้วย แก้วกลับเหอะจะนอนๆๆๆๆๆ"

 

"ฮึ ยายพี่บ้า เป็นอะไรของเค้าน่ะ // งั้นแก้วกับพี่กลับก่อนนะครับพี่ต้น ขอบคุณมากสำหรับวันนี้นะพี่สุดหล่อ คิกคิก"

 

 

">////< ครับไว้คราวหน้ามาอีกนะครับ อ้อ!น้องแก้วผมขอแลก....พิน ว้า....ไปนู่นแล้วเสียดายจัง"

 

 

 

 

                รับสายจากคนรักเลยแกล้งพูดแหย่คนใจร้อนที่ยั่วง่ายไปเสียหน่อยให้พอหอมปากหอมคอ อิอิ อันที่จริงเธอรับรู้ก่อนหน้าแล้วว่าวันนี้โทโมะมีถ่ายแบบต่อก็เลยยังไม่ถึงสนามบิน จากปากพี่สมชายพี่ชายสุดที่จะรักทั้งเธอและโทโมะนั่นแหล่ะ

 

                หย่อนระเบิดความร้อนใจให้ชายคนรักเสร็จก็หันมาปั้นหน้าหล่อใส่พี่ต้นคนสอนขี่ม้าของคลับ ก่อนจะโดนพี่สาวในสายเลือดค่อนขอดกลับมา

 

 

 

                เอาน่าก็จริญญาคนหล่อ.....ใครๆก็หลงรักอ่ะนะ คิกๆ กลับไปรอเจ้าผีดิบที่ห้องดีกว่า

 

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

...Girl, I can't explain was I feel.. oh baby, my baby, baby, baby, baby yeah....

((ครับแก้ว เพิ่งลงจากเครื่องครับ คนดีอยู่โรงแรมอะไรนะครับ?))

 

 

"รับไวจัง"

 

((ก็ผมกำลังจะโทรฯหาแก้วอยู่พอดี))

 

 

"โรงแรมAA แถวๆ walking street อ่ะ ที่ตอนนั้นโมะกับเดอะแก้งค์ มาถ่ายรายการอะไรสักอย่าง จำไม่ได้..."

 

 

((อืม ครับ คิดว่าจำได้นะ แก้วจะให้ผมขึ้นไปหาหรือจะลงมาที่เคาเตอร์ครับ? แต่จริงๆแล้วโมะอยากเจอคุณพ่อกับคุณแม่แล้วก็พี่กิ่งด้วย....))

 

 

"แหง่ะ ไม่เอาอ่ะ มาแปลกนะเนี่ย? เดี๋ยวแก้วลงไปรอที่เคาเตอร์ด้านหน้าก็แล้วกัน อาบน้ำเสร็จพอดี"

 

 

((15 นาทีครับ))

 

 

                กลับถึงห้องก็อาบน้ำแต่งตัวใหม่พร้อมกับขยับกายให้หายเมื่อยล้า นักเต้นอย่างเธอต้องเตรียมสภาพร่างกายให้พร้อม อย่าได้เป็นอะไรเด็ดขาด ยิ่งใกล้ออกอัลบั้มใหม่พร้อมกับคอนเสิร์ตใหญ่แบบนี้ด้วย....คิดแล้วก็น่าสนุกจัง ^_^

 

                โทรฯหาคนรักเพื่อรับทราบความเคลื่อนไหว ก็ได้คำตอบแบบทันท่วงทีกลับมาว่าจะมาถึงภายใน 15 นาทีข้างหน้านี้แล้วให้ลงมารับ แถมยังจะขึ้นมาพบคุณพ่อคุณแม่เสียด้วย เป็นอะไรมากป่ะเนี่ย....??

 

 

                ไม่ได้กลับมาคิดให้เป็นเรื่องเป็นราว สงสัยจะพูดเล่น

 

                แต่ไอที่ต่างคนต่างโทรฯออกพร้อมๆกันเนี่ย.....มันก็ทำให้เขินเหมือนกันนะ

 

 

 

 

                แปลว่าใจตรงกันใช่ไหม....??  ฮิ้ว.................. >/////<

 

.

.

.

.

 

"ผีดิบมาแล้วเหรอ? เคลียกันให้เสร็จแล้วพามาพบคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะ"

 

"หืม? ทำไมต้องพามาด้วย คุยแล้วก็ไล่กลับประเทศไปสิ"

 

"แกนี่มันไม่โง่สักเรื่องจะได้ไหม? คิดว่าไอผีดิบขี้หวงนั่นจะยอมกลับคนเดียว?...โอยเมื่อย รีบๆลงไปแล้วก็ขึ้นมาเก็บของเร็วๆด้วย ฉันจะนอน"

 

"ฮึ่ย ประสาท!! พูดจาแปลกๆ ตกลงแกเป็นพี่ฉันหรือพี่ไอผีดิบกันแน่?"

 

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

"หึหึ ไปเอาวิกผมฟูมาจากที่ไหนครับนั่น? ผมว่ามันจะทำให้คนดียิ่งเด่นนะ"

 

"ไม่ต้องมาขำนะ ก็เหมือนกับที่โทโมะสวมหมวกบินสีชมพูของอาราเล่มาน่ะแหล่ะ โอ๊ะ ติดหนวดด้วย?...ว่ามา แก้วพร้อมจะฟังอย่างตั้งใจจับผิดแล้ว"

 

 

"ไม่เอาน่าแก้ว....แก้วครับ แก้วก็รู้ว่าผมคิดยังไงตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ผมบอกแก้วไปจนหมดแล้วนะครับ"

                                                                                                                                                                                                        

"งั้น...ผู้หญิงคนนั้นล่ะ?"                                                                           

 

"ผมเคยเจอบีเชลตอนที่อยู่พัทยา ผมมันเร่ร่อน ไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่มีที่อยู่ไม่มีข้าวกิน ไปช่วยเหลือคุณท่านจากศัตรู ท่านก็เลยให้มาอยู่ด้วย เจอกับลูกสาวของคุณท่านที่นั่น เธอเห็นว่าผมไม่ได้ไปโรงเรียนก็เลยสอนหนังสือให้ ตอนนั้นผม 13 ปีเห็นจะได้ เด็กๆน่ะครับก็เลยปิ๊งเธอเข้า....แต่มันก็แค่ช่วง 2 อาทิตย์เท่านั้น เธอเลิกสอนหนังสือผมแล้วไปกินขนมกับ นศ.มหา'ลัยแทน แล้วก็ไม่มีอะไรอีกครับ....ด้วยความสัตย์จริง เจอกันอีกทีก็วันที่ได้ถ่าย MV One wish น่ะแหล่ะ"

 

 

 

 

 

"ถามไปนิดเดียวเอง พูดมากจริง....."

 

 

 

                ได้พบหน้าคนรัก ที่ดูยังไงๆก็เพิ่งจะละความกังวลใจไปจากใบหน้าสวยได้ไม่ถึง 10 ชม.ก่อนหน้า วันนี้เขาต้องบอกแก้วทุกอย่าง....ทุกอย่างจริงๆ คนดีต้องไร้ซึ่งความไม่ไว้ใจเขาอีกต่อไปนับจากนี้ จึงตั้งหน้าตั้งตาเล่า พูดมากจนคนดีเบรกว่ามากเกินไปไหม ไม่คิดจะเก็บไว้ให้สงสัยตอนแก่บ้างเหรอ?

 

.

.

.

.

.

"ผมไม่อยากให้แก้วคิดว่ามีอะไรอีกที่ผมยังไม่ได้บอกแก้วน่ะครับ ได้โปรดคนดี ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องโกหกแก้วนะครับ"

 

 

"ไม่ได้โกหก แค่บอกไม่หมด?"

 

 

"แก้วครับ TOT อ่ะ .....แล้วก็วันนี้ครับ เราถ่ายหนังสือวัยรุ่นด้วยกัน ที่กบมันอัพลงอินสตาแกรม....แก้วเห็นหรือยัง?"

 

"รูปน่ะเหรอ? เห็นแล้วเมื่อกี๊ยายกิ่งก้านใบเปิดให้ดู แนบชิดได้อีกหนิ"

 

 

"....แก้ว มันเป็นงานนะครับ"

 

 

                สังเกตสีหน้าคนรักที่ค่อยๆผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเขาได้ให้คำตอบที่เป็นจริงและค่อนข้างเป็นที่น่าพอใจออกไป แต่ก็ยังไม่วายโดนกัดตอบกลับมานิดๆหน่อยๆจากกลีบปากอิ่ม แก้วคงมีใจเชื่อเขามากกว่า 70 % หลังจากที่เปิดโทรศัพท์ ดังนั้นพอได้ยินคำสารภาพจากเขาจึงเต็มร้อยทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลามาก

 

 

 

                คนน่ารักของโทโมะ.....โทโมะรักแก้วใจที่สุด

 

 

                ก่อนจะหัวใจพองโตเมื่อได้ยินเสียงของความเชื่อใจจากคนสวยอีกครั้ง

.

.

.

.

 

"รู้แล้วน่า เชื่อแล้วๆ ไปๆ กลับได้ละ"

 

 

 

"ผมเพิ่งมาถึงเมื่อ 1 ชม.ที่แล้ว และยังไม่ทันได้กินอะไรเลยเนี่ยนะ คนดีจะไล่กลับกรุงเทพฯ?"

 

"งั้นก็ไปทานหน้าโรงแรมสิ อาหารทะเลที่โมะชอบเยอะเลย แล้วก็ตรงดิ่งไปสุวรรณภูมิเลยนะ มีงานเช้าใช่ไหม แก้วไม่ไปส่งนะ ขี่ม้ามาเมื่อยก้นมาก...................."

 

 

"แก้ว.........................ครับ"

 

 

 

"อะไรเล่า ไปแล้ว บายๆๆๆๆ"

 

 

"....................."

 

 

 

 

//10นาทีผ่านไป//

 

 

...ตรู๊ดๆ ตรู๊ดๆ...

"ฮืม.....กิ่งพูดค่า"

 

((คุณกิ่งคะ มีเพื่อนผู้ชายมาขอพบค่ะ บอกว่าเป็นเพื่อนกับน้องสาวคุณกิ่งน่ะค่ะ ถ้าน้องสาวคุณกิ่งไม่ลงมาเค้าจะไม่ยอมลุกไปไหนด้วยนะคะ เนี่ยนั่งหน้าหนวด เอ้ย หน้าขรึมจนบรรยากาศด้านล่างอึมครึมไปหมดแล้วค่ะ))

 

"หะ หา....อ่ะค่ะ ทราบแล้วค่ะ // ยายม้าดีดกะโหลก ฉันบอกแล้วใช่ไหม ไปจัดการให้เรียบร้อยเลย!!!!!!!!"

 

 

 

 

"ฮึ่ย !!!! อะไรเนี่ยคนบ้า!!!!"

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ
^__^~

 

นิยายเรื่อง  ว้าวุ่น 2 ตอนที่ 12

 

 

"เป็นไงครับน้องแก้วสนุกไหม?"

 

"มาก..................ครับพี่ต้น >_< คราวหน้าถ้าแก้วจะมาอีกได้ใช่ไหมครับ?"

 

"ได้แน่นอนสิครับ //คุณกิ่งไม่สนุกเหรอครับ หน้าซีดๆ ไหวไหมครับ?"

 

"ไม่ไหว....แหว่ะ เมาคลื่น เมาม้า สำลักสายตาหวานๆแถวนี้ด้วย แก้วกลับเหอะจะนอนๆๆๆๆๆ"

 

"ฮึ ยายพี่บ้า เป็นอะไรของเค้าน่ะ // งั้นแก้วกับพี่กลับก่อนนะครับพี่ต้น ขอบคุณมากสำหรับวันนี้นะพี่สุดหล่อ คิกคิก"

 

 

">////< ครับไว้คราวหน้ามาอีกนะครับ อ้อ!น้องแก้วผมขอแลก....พิน ว้า....ไปนู่นแล้วเสียดายจัง"

 

 

 

 

                รับสายจากคนรักเลยแกล้งพูดแหย่คนใจร้อนที่ยั่วง่ายไปเสียหน่อยให้พอหอมปากหอมคอ อิอิ อันที่จริงเธอรับรู้ก่อนหน้าแล้วว่าวันนี้โทโมะมีถ่ายแบบต่อก็เลยยังไม่ถึงสนามบิน จากปากพี่สมชายพี่ชายสุดที่จะรักทั้งเธอและโทโมะนั่นแหล่ะ

 

                หย่อนระเบิดความร้อนใจให้ชายคนรักเสร็จก็หันมาปั้นหน้าหล่อใส่พี่ต้นคนสอนขี่ม้าของคลับ ก่อนจะโดนพี่สาวในสายเลือดค่อนขอดกลับมา

 

 

 

                เอาน่าก็จริญญาคนหล่อ.....ใครๆก็หลงรักอ่ะนะ คิกๆ กลับไปรอเจ้าผีดิบที่ห้องดีกว่า

 

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

...Girl, I can't explain was I feel.. oh baby, my baby, baby, baby, baby yeah....

((ครับแก้ว เพิ่งลงจากเครื่องครับ คนดีอยู่โรงแรมอะไรนะครับ?))

 

 

"รับไวจัง"

 

((ก็ผมกำลังจะโทรฯหาแก้วอยู่พอดี))

 

 

"โรงแรมAA แถวๆ walking street อ่ะ ที่ตอนนั้นโมะกับเดอะแก้งค์ มาถ่ายรายการอะไรสักอย่าง จำไม่ได้..."

 

 

((อืม ครับ คิดว่าจำได้นะ แก้วจะให้ผมขึ้นไปหาหรือจะลงมาที่เคาเตอร์ครับ? แต่จริงๆแล้วโมะอยากเจอคุณพ่อกับคุณแม่แล้วก็พี่กิ่งด้วย....))

 

 

"แหง่ะ ไม่เอาอ่ะ มาแปลกนะเนี่ย? เดี๋ยวแก้วลงไปรอที่เคาเตอร์ด้านหน้าก็แล้วกัน อาบน้ำเสร็จพอดี"

 

 

((15 นาทีครับ))

 

 

                กลับถึงห้องก็อาบน้ำแต่งตัวใหม่พร้อมกับขยับกายให้หายเมื่อยล้า นักเต้นอย่างเธอต้องเตรียมสภาพร่างกายให้พร้อม อย่าได้เป็นอะไรเด็ดขาด ยิ่งใกล้ออกอัลบั้มใหม่พร้อมกับคอนเสิร์ตใหญ่แบบนี้ด้วย....คิดแล้วก็น่าสนุกจัง ^_^

 

                โทรฯหาคนรักเพื่อรับทราบความเคลื่อนไหว ก็ได้คำตอบแบบทันท่วงทีกลับมาว่าจะมาถึงภายใน 15 นาทีข้างหน้านี้แล้วให้ลงมารับ แถมยังจะขึ้นมาพบคุณพ่อคุณแม่เสียด้วย เป็นอะไรมากป่ะเนี่ย....??

 

 

                ไม่ได้กลับมาคิดให้เป็นเรื่องเป็นราว สงสัยจะพูดเล่น

 

                แต่ไอที่ต่างคนต่างโทรฯออกพร้อมๆกันเนี่ย.....มันก็ทำให้เขินเหมือนกันนะ

 

 

 

 

                แปลว่าใจตรงกันใช่ไหม....??  ฮิ้ว.................. >/////<

 

.

.

.

.

 

"ผีดิบมาแล้วเหรอ? เคลียกันให้เสร็จแล้วพามาพบคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะ"

 

"หืม? ทำไมต้องพามาด้วย คุยแล้วก็ไล่กลับประเทศไปสิ"

 

"แกนี่มันไม่โง่สักเรื่องจะได้ไหม? คิดว่าไอผีดิบขี้หวงนั่นจะยอมกลับคนเดียว?...โอยเมื่อย รีบๆลงไปแล้วก็ขึ้นมาเก็บของเร็วๆด้วย ฉันจะนอน"

 

"ฮึ่ย ประสาท!! พูดจาแปลกๆ ตกลงแกเป็นพี่ฉันหรือพี่ไอผีดิบกันแน่?"

 

 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

"หึหึ ไปเอาวิกผมฟูมาจากที่ไหนครับนั่น? ผมว่ามันจะทำให้คนดียิ่งเด่นนะ"

 

"ไม่ต้องมาขำนะ ก็เหมือนกับที่โทโมะสวมหมวกบินสีชมพูของอาราเล่มาน่ะแหล่ะ โอ๊ะ ติดหนวดด้วย?...ว่ามา แก้วพร้อมจะฟังอย่างตั้งใจจับผิดแล้ว"

 

 

"ไม่เอาน่าแก้ว....แก้วครับ แก้วก็รู้ว่าผมคิดยังไงตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ผมบอกแก้วไปจนหมดแล้วนะครับ"

                                                                                                                                                                                                        

"งั้น...ผู้หญิงคนนั้นล่ะ?"                                                                           

 

"ผมเคยเจอบีเชลตอนที่อยู่พัทยา ผมมันเร่ร่อน ไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่มีที่อยู่ไม่มีข้าวกิน ไปช่วยเหลือคุณท่านจากศัตรู ท่านก็เลยให้มาอยู่ด้วย เจอกับลูกสาวของคุณท่านที่นั่น เธอเห็นว่าผมไม่ได้ไปโรงเรียนก็เลยสอนหนังสือให้ ตอนนั้นผม 13 ปีเห็นจะได้ เด็กๆน่ะครับก็เลยปิ๊งเธอเข้า....แต่มันก็แค่ช่วง 2 อาทิตย์เท่านั้น เธอเลิกสอนหนังสือผมแล้วไปกินขนมกับ นศ.มหา'ลัยแทน แล้วก็ไม่มีอะไรอีกครับ....ด้วยความสัตย์จริง เจอกันอีกทีก็วันที่ได้ถ่าย MV One wish น่ะแหล่ะ"

 

 

 

 

 

"ถามไปนิดเดียวเอง พูดมากจริง....."

 

 

 

                ได้พบหน้าคนรัก ที่ดูยังไงๆก็เพิ่งจะละความกังวลใจไปจากใบหน้าสวยได้ไม่ถึง 10 ชม.ก่อนหน้า วันนี้เขาต้องบอกแก้วทุกอย่าง....ทุกอย่างจริงๆ คนดีต้องไร้ซึ่งความไม่ไว้ใจเขาอีกต่อไปนับจากนี้ จึงตั้งหน้าตั้งตาเล่า พูดมากจนคนดีเบรกว่ามากเกินไปไหม ไม่คิดจะเก็บไว้ให้สงสัยตอนแก่บ้างเหรอ?

 

.

.

.

.

.

"ผมไม่อยากให้แก้วคิดว่ามีอะไรอีกที่ผมยังไม่ได้บอกแก้วน่ะครับ ได้โปรดคนดี ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องโกหกแก้วนะครับ"

 

 

"ไม่ได้โกหก แค่บอกไม่หมด?"

 

 

"แก้วครับ TOT อ่ะ .....แล้วก็วันนี้ครับ เราถ่ายหนังสือวัยรุ่นด้วยกัน ที่กบมันอัพลงอินสตาแกรม....แก้วเห็นหรือยัง?"

 

"รูปน่ะเหรอ? เห็นแล้วเมื่อกี๊ยายกิ่งก้านใบเปิดให้ดู แนบชิดได้อีกหนิ"

 

 

"....แก้ว มันเป็นงานนะครับ"

 

 

                สังเกตสีหน้าคนรักที่ค่อยๆผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเขาได้ให้คำตอบที่เป็นจริงและค่อนข้างเป็นที่น่าพอใจออกไป แต่ก็ยังไม่วายโดนกัดตอบกลับมานิดๆหน่อยๆจากกลีบปากอิ่ม แก้วคงมีใจเชื่อเขามากกว่า 70 % หลังจากที่เปิดโทรศัพท์ ดังนั้นพอได้ยินคำสารภาพจากเขาจึงเต็มร้อยทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลามาก

 

 

 

                คนน่ารักของโทโมะ.....โทโมะรักแก้วใจที่สุด

 

 

                ก่อนจะหัวใจพองโตเมื่อได้ยินเสียงของความเชื่อใจจากคนสวยอีกครั้ง

.

.

.

.

 

"รู้แล้วน่า เชื่อแล้วๆ ไปๆ กลับได้ละ"

 

 

 

"ผมเพิ่งมาถึงเมื่อ 1 ชม.ที่แล้ว และยังไม่ทันได้กินอะไรเลยเนี่ยนะ คนดีจะไล่กลับกรุงเทพฯ?"

 

"งั้นก็ไปทานหน้าโรงแรมสิ อาหารทะเลที่โมะชอบเยอะเลย แล้วก็ตรงดิ่งไปสุวรรณภูมิเลยนะ มีงานเช้าใช่ไหม แก้วไม่ไปส่งนะ ขี่ม้ามาเมื่อยก้นมาก...................."

 

 

"แก้ว.........................ครับ"

 

 

 

"อะไรเล่า ไปแล้ว บายๆๆๆๆ"

 

 

"....................."

 

 

 

 

//10นาทีผ่านไป//

 

 

...ตรู๊ดๆ ตรู๊ดๆ...

"ฮืม.....กิ่งพูดค่า"

 

((คุณกิ่งคะ มีเพื่อนผู้ชายมาขอพบค่ะ บอกว่าเป็นเพื่อนกับน้องสาวคุณกิ่งน่ะค่ะ ถ้าน้องสาวคุณกิ่งไม่ลงมาเค้าจะไม่ยอมลุกไปไหนด้วยนะคะ เนี่ยนั่งหน้าหนวด เอ้ย หน้าขรึมจนบรรยากาศด้านล่างอึมครึมไปหมดแล้วค่ะ))

 

"หะ หา....อ่ะค่ะ ทราบแล้วค่ะ // ยายม้าดีดกะโหลก ฉันบอกแล้วใช่ไหม ไปจัดการให้เรียบร้อยเลย!!!!!!!!"

 

 

 

 

"ฮึ่ย !!!! อะไรเนี่ยคนบ้า!!!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา