จับใจนายเพลย์บอย
7.3
เขียนโดย lovefangfang
วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.31 น.
24 ตอน
165 วิจารณ์
52.22K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) เสร็จฉันแน่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความป๊อปปี้ไม่ตอบฉันแต่เขากลับเดินเข้ามาประชิดตัวฉันพร้อมกับประกบริมผีปากฉัน นี่เขาจะทำอะไรฉัน
ฉันพยายามทุบตีหน้าอกเขา แต่ก็ไม่เป็นผลเขาเริ่มสอดลิ้นเขาไปในโพรงปากฉัน ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่า
ร่างกายฉันลอยขึ้นมา รู้ตัวอีกป๊อปคร่อมร่างฉันอยู่บนเตียงแล้ว
“ อย่านะ หยุดเดี๋ยวนี้ ” ฉันตัดสินใจพูดออกไปแต่เขายิ่งลุกหนักขึ้นกว่าเดิม
“ ปากเธอนี่ทั้งหอม ทั้งหวาน ตอนแรกก็จะแกล้งเล่นเฉย แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว” ป๊อปปี้พูดด้วยสายตาหื่นๆ พร้อม
ก้มลงมาไซร้คอขาวๆ ของฟาง
“ออกไปนะ” ฟางถีบน้องชายป๊อปปี้เข้าไปเต็มแรงของเธอ
ตอนนี้ฉันหลุดออกจากป๊อปปี้แล้ว ฉันรู้ว่าเขาทั้งจุกทั้งเจ็บไปพร้อมกันแต่ช่วยไม่ได้เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับ
ฟาง
“ฉันไปนอนก่อนนะ”
ฟางวิ่งออกจากห้องไปอย่างอารมณ์ดี
_fang_
วันนี้ฉันตื่นมาเดินเล่นริมทะเล ตื่นมาดูอาทิตย์ตกครั้งแรกในชีวิต จะว่าไปอยู่นี่ก็ดีเงียบจริงไรจริงแต่ถ้าฉันอยู่นาน
มีหวังได้หอบลูกกลับบ้านด้วยแน่ก็นายป๊อปปี้หื่นได้ตลอดเวลา
“เธอไปไหนมา” ป๊อปปี้เหมืนพึ่งจะตื่นถามมายังไม่ลืมตาเลยเดี๋ยวก็ตกบันไดคอหักตายหรอก
“ฉันชื่อฟาง ไปเดินเล่นมา ”
“ หิวข้าว ไปทำให้กินหน่อย” ป๊อปปี้สั่งเหมือนให้ฉันตามมาเป็นคนใช้เขางั้นแหละ
“ นายก็ทำสิ” เถียงออกไป
“งั้นเธอไปกับฉัน” ป๊อปพูดพร้อมลากฉันไปในครัว
นี่นายป๊อปปี้ที่นายลากฉันมาเพื่อจะมานั่งดูฉันทำใช่ไหม นายไม่คิดจะช่วยฉันเลยรึไง
_poppy_
หลังจากผมกินข้าวเสร็จผมว่าจะชวนฟางไปเดินเล่นซักหน่อยแต่เธอจะไปกับผมไหมนะ ยัยนี่ยิ่งไม่เหมือนผู้หญิง
ทั่วไป ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นนะผมยังไม่ออกปากด้วยซ้ำวิ่งเขาหาผมทุกคนแต่ฟางไม่ใช่
“เธอไปเดินเล่นกันไหม”
“ไปทำไหมอ่ะ” ฟางปฏิเสธ
“ไม่ต้องถามมากับฉัน”
ตอนนี่ผมลากฟางออกมาจาบ้านพัก จากลากผมก็เปลี่ยนเป็นอุ้มฟางแล้วมุ่งหน้าไปยังทะเล ผมทิ้งร่างที่อุ้มมาลง
ทะเล ร่างของเราทั้งสองเปียกเหมือนหมาตกน้ำ ฟางใส่ชุดขาวลงน้ำซะด้วย ชุดของเธอที่บางอยู่แล้วตอนนี้ยิ่ง
เห็นเขาไปอีก
“เธอนี่ สวยกว่าที่ฉันคิด”ป๊อปทำหน้าหื่น
“มองไรของนาย ” ฟางรีบปิดอกทันที
“ ฉันไม่เล่นแล้วไปละ” ฟางรีบวิ่งขึ้นจากน้ำ
_ในบ้าน_
“เปลี่ยนชุดแล้วหรอ”
“นายยังมีหน้ามาถามฉันอีกนะ”
_5 วันผ่านไป_
ผมกับฟางออกมาจากเกาะส่วนตัวแล้ว ผมยังไม่ไปส่งเธอหรอกว่าจะพาไปบ้านผมก่อน ดีเลยคืนนี้ไมมีใครอยู่พี่กี้
ก็ไปกับเพื่อน ส่วนแม่นมอิ่มกับคนอื่นอยู่ข้างร่างเธอเสร็จผมแน่ยัยตัวแสบ
_23:00_
“ป่ะไปนอนขึ้นห้อง”
“ไม่ฉันจะกลับบ้าน”ตานี่ไม่ฟังใครจริงๆ นี่ถ้าโทรศัพท์ฉันแบตไม่หมดนะคงหนีนานแล้วแหละ
นี่ฉันต้องนอนกับป๊อปปี้หรอเนี่ย ไม่นะฉันหนีตายมาตั้งหลายคืนจะมาตายก็วันสุดท้ายนี่หรอไม่ด้หรอกเขาเริ่มเดิน
เข้ามาหาฉัน
_poppy_
ผมรีบคร่อมร่างของฟางคืนนี้เธอไม่รอดแน่ ผมจูบริมผีปากหวานของเธออย่างเนินนาน จูบนี่จากที่หอมหนาวกลับ
กลายเป็นจูบที่เร้าร้อนโหยหา ตอนแรกเธอเธอก็ขัดขืนผม แต่เหมือนตอนนี่เธอเริ่มเคลิ้มไปแล้วสิ อื้ม อา ฟาง
ร้องคางออกมา ทำให้ผมพอใจไม่น้อย ปากผมเลื่อยลงมาไซร้คอขาวๆ แต่ผมคงไม่ทำลอยไว้หรอกเธอคงจะ
อายถ้าเป็นคนอื่นไม่รอด มือผมเริ่มสอดเข้าไปใต้เสื้อของเธอลูบไล้จากท้องถึงบริเวณอกอวบอิ่มของเธอ อกเธอ
เริ่มขยายดึงเต็มมือผม ผมรีบปลดเสื้อของเธอออกตอนนี้ส่วนบนของฟางไม่มีอะไรปิดคลุม ผมยอมรับว่าผู้หญิง
ทุกคนไม่มีใครมีเสน่ห์เท่าฟาง ปากผมสูญดมตั้งแต่ซอกคอมาถึงหน้าอกยอดอกสีชมพูถูกควบคุมโดยปากผม
ส่วนอีกข้างหนึ่งมือบีบเค้นอย่างเมามัน อื้ม อา อื้ม เสียงร้องของฟางทำให้อารมณ์ผมพุ่งแรง
“เธอรู้ไหมเธอสวยจนฉันหลง”
ป๊อปปี้พูดความในใจขณะที่มือเลื่อนต่ำลงไปกางเกงถอดออกอย่างง่ายดาย ตอนนี้ฟางก็เคลิ้มไปกับผมแล้ว
แหละเธอหน้าแดงมากไม่กล้ามองหน้าผม ผมจัดการถอดเสื้อผ้าของผมออกทั้งตัว เราสองคนต่างไม่มีอะไรปก
ปิดร่างกายทั้งคู่ ผมก้มลงจูบปากฟางอีกครั้งลงมาถึงซอกคอไล้มายังหน้าอกอวบของเธอผมทำรอยคิสมาร์คไว้
เต็มอกเธอ เลื่อนใบหน้าผ่านทองบางเรียบลงมาจุดที่ผมรอค่อยมานาน ตัวฟางเริ่มเกรงและแข็งทื่อ มือผมสัมผัส
จุดอ่อนไหวของเธอโดยที่เธอยังไม่ตั้งตัว
“อย่า ฉันขอร้อง”
“นิดหนึ่งนะฟาง”
จากมือผมที่สัมผัสบริเวณนั้นผมจับขาเธอให้ชีกออกกว้างแต่เธอขัดขืนผม สายตาผมมองไปยังใบ
หน้าหวานที่เต็ฯด้วยคาบน้ำตานี่ผมทำรุนแรงกับเธอจนเธอร้องเลยหรอเนี่ย
“ฉันบอกนายแล้วไงว่าฉันไม่พร้อม” ฟางพูดทั้งน้ำตาแล้วตบหน้าหล่อของป๊อปปี้จากนั้นเธอก็ใส่เสื้อผ้า
“เธอจะไปไหน” ป๊อปปี้ถามฟาง
“นายอย่ามายุ่ง กับฉัน หลบไป” ฟางผลักป๊อปปี้ที่ยืนขว้างทางเธอ
“ได้เธอจะไปไหนก็ไป เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะง้อเธอหรอ” ป๊อปปี้อารมณ์เดือดไม่แพ้กัน
10 เม้น อัพทันที 2 ตอน
ตอนนี้เป็นไงบ้างอ่ะ
ฉันพยายามทุบตีหน้าอกเขา แต่ก็ไม่เป็นผลเขาเริ่มสอดลิ้นเขาไปในโพรงปากฉัน ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่า
ร่างกายฉันลอยขึ้นมา รู้ตัวอีกป๊อปคร่อมร่างฉันอยู่บนเตียงแล้ว
“ อย่านะ หยุดเดี๋ยวนี้ ” ฉันตัดสินใจพูดออกไปแต่เขายิ่งลุกหนักขึ้นกว่าเดิม
“ ปากเธอนี่ทั้งหอม ทั้งหวาน ตอนแรกก็จะแกล้งเล่นเฉย แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว” ป๊อปปี้พูดด้วยสายตาหื่นๆ พร้อม
ก้มลงมาไซร้คอขาวๆ ของฟาง
“ออกไปนะ” ฟางถีบน้องชายป๊อปปี้เข้าไปเต็มแรงของเธอ
ตอนนี้ฉันหลุดออกจากป๊อปปี้แล้ว ฉันรู้ว่าเขาทั้งจุกทั้งเจ็บไปพร้อมกันแต่ช่วยไม่ได้เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับ
ฟาง
“ฉันไปนอนก่อนนะ”
ฟางวิ่งออกจากห้องไปอย่างอารมณ์ดี
_fang_
วันนี้ฉันตื่นมาเดินเล่นริมทะเล ตื่นมาดูอาทิตย์ตกครั้งแรกในชีวิต จะว่าไปอยู่นี่ก็ดีเงียบจริงไรจริงแต่ถ้าฉันอยู่นาน
มีหวังได้หอบลูกกลับบ้านด้วยแน่ก็นายป๊อปปี้หื่นได้ตลอดเวลา
“เธอไปไหนมา” ป๊อปปี้เหมืนพึ่งจะตื่นถามมายังไม่ลืมตาเลยเดี๋ยวก็ตกบันไดคอหักตายหรอก
“ฉันชื่อฟาง ไปเดินเล่นมา ”
“ หิวข้าว ไปทำให้กินหน่อย” ป๊อปปี้สั่งเหมือนให้ฉันตามมาเป็นคนใช้เขางั้นแหละ
“ นายก็ทำสิ” เถียงออกไป
“งั้นเธอไปกับฉัน” ป๊อปพูดพร้อมลากฉันไปในครัว
นี่นายป๊อปปี้ที่นายลากฉันมาเพื่อจะมานั่งดูฉันทำใช่ไหม นายไม่คิดจะช่วยฉันเลยรึไง
_poppy_
หลังจากผมกินข้าวเสร็จผมว่าจะชวนฟางไปเดินเล่นซักหน่อยแต่เธอจะไปกับผมไหมนะ ยัยนี่ยิ่งไม่เหมือนผู้หญิง
ทั่วไป ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นนะผมยังไม่ออกปากด้วยซ้ำวิ่งเขาหาผมทุกคนแต่ฟางไม่ใช่
“เธอไปเดินเล่นกันไหม”
“ไปทำไหมอ่ะ” ฟางปฏิเสธ
“ไม่ต้องถามมากับฉัน”
ตอนนี่ผมลากฟางออกมาจาบ้านพัก จากลากผมก็เปลี่ยนเป็นอุ้มฟางแล้วมุ่งหน้าไปยังทะเล ผมทิ้งร่างที่อุ้มมาลง
ทะเล ร่างของเราทั้งสองเปียกเหมือนหมาตกน้ำ ฟางใส่ชุดขาวลงน้ำซะด้วย ชุดของเธอที่บางอยู่แล้วตอนนี้ยิ่ง
เห็นเขาไปอีก
“เธอนี่ สวยกว่าที่ฉันคิด”ป๊อปทำหน้าหื่น
“มองไรของนาย ” ฟางรีบปิดอกทันที
“ ฉันไม่เล่นแล้วไปละ” ฟางรีบวิ่งขึ้นจากน้ำ
_ในบ้าน_
“เปลี่ยนชุดแล้วหรอ”
“นายยังมีหน้ามาถามฉันอีกนะ”
_5 วันผ่านไป_
ผมกับฟางออกมาจากเกาะส่วนตัวแล้ว ผมยังไม่ไปส่งเธอหรอกว่าจะพาไปบ้านผมก่อน ดีเลยคืนนี้ไมมีใครอยู่พี่กี้
ก็ไปกับเพื่อน ส่วนแม่นมอิ่มกับคนอื่นอยู่ข้างร่างเธอเสร็จผมแน่ยัยตัวแสบ
_23:00_
“ป่ะไปนอนขึ้นห้อง”
“ไม่ฉันจะกลับบ้าน”ตานี่ไม่ฟังใครจริงๆ นี่ถ้าโทรศัพท์ฉันแบตไม่หมดนะคงหนีนานแล้วแหละ
นี่ฉันต้องนอนกับป๊อปปี้หรอเนี่ย ไม่นะฉันหนีตายมาตั้งหลายคืนจะมาตายก็วันสุดท้ายนี่หรอไม่ด้หรอกเขาเริ่มเดิน
เข้ามาหาฉัน
_poppy_
ผมรีบคร่อมร่างของฟางคืนนี้เธอไม่รอดแน่ ผมจูบริมผีปากหวานของเธออย่างเนินนาน จูบนี่จากที่หอมหนาวกลับ
กลายเป็นจูบที่เร้าร้อนโหยหา ตอนแรกเธอเธอก็ขัดขืนผม แต่เหมือนตอนนี่เธอเริ่มเคลิ้มไปแล้วสิ อื้ม อา ฟาง
ร้องคางออกมา ทำให้ผมพอใจไม่น้อย ปากผมเลื่อยลงมาไซร้คอขาวๆ แต่ผมคงไม่ทำลอยไว้หรอกเธอคงจะ
อายถ้าเป็นคนอื่นไม่รอด มือผมเริ่มสอดเข้าไปใต้เสื้อของเธอลูบไล้จากท้องถึงบริเวณอกอวบอิ่มของเธอ อกเธอ
เริ่มขยายดึงเต็มมือผม ผมรีบปลดเสื้อของเธอออกตอนนี้ส่วนบนของฟางไม่มีอะไรปิดคลุม ผมยอมรับว่าผู้หญิง
ทุกคนไม่มีใครมีเสน่ห์เท่าฟาง ปากผมสูญดมตั้งแต่ซอกคอมาถึงหน้าอกยอดอกสีชมพูถูกควบคุมโดยปากผม
ส่วนอีกข้างหนึ่งมือบีบเค้นอย่างเมามัน อื้ม อา อื้ม เสียงร้องของฟางทำให้อารมณ์ผมพุ่งแรง
“เธอรู้ไหมเธอสวยจนฉันหลง”
ป๊อปปี้พูดความในใจขณะที่มือเลื่อนต่ำลงไปกางเกงถอดออกอย่างง่ายดาย ตอนนี้ฟางก็เคลิ้มไปกับผมแล้ว
แหละเธอหน้าแดงมากไม่กล้ามองหน้าผม ผมจัดการถอดเสื้อผ้าของผมออกทั้งตัว เราสองคนต่างไม่มีอะไรปก
ปิดร่างกายทั้งคู่ ผมก้มลงจูบปากฟางอีกครั้งลงมาถึงซอกคอไล้มายังหน้าอกอวบของเธอผมทำรอยคิสมาร์คไว้
เต็มอกเธอ เลื่อนใบหน้าผ่านทองบางเรียบลงมาจุดที่ผมรอค่อยมานาน ตัวฟางเริ่มเกรงและแข็งทื่อ มือผมสัมผัส
จุดอ่อนไหวของเธอโดยที่เธอยังไม่ตั้งตัว
“อย่า ฉันขอร้อง”
“นิดหนึ่งนะฟาง”
จากมือผมที่สัมผัสบริเวณนั้นผมจับขาเธอให้ชีกออกกว้างแต่เธอขัดขืนผม สายตาผมมองไปยังใบ
หน้าหวานที่เต็ฯด้วยคาบน้ำตานี่ผมทำรุนแรงกับเธอจนเธอร้องเลยหรอเนี่ย
“ฉันบอกนายแล้วไงว่าฉันไม่พร้อม” ฟางพูดทั้งน้ำตาแล้วตบหน้าหล่อของป๊อปปี้จากนั้นเธอก็ใส่เสื้อผ้า
“เธอจะไปไหน” ป๊อปปี้ถามฟาง
“นายอย่ามายุ่ง กับฉัน หลบไป” ฟางผลักป๊อปปี้ที่ยืนขว้างทางเธอ
“ได้เธอจะไปไหนก็ไป เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะง้อเธอหรอ” ป๊อปปี้อารมณ์เดือดไม่แพ้กัน
10 เม้น อัพทันที 2 ตอน
ตอนนี้เป็นไงบ้างอ่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ