จับใจนายเพลย์บอย

“ได้เธอจะไปไหนก็ไป เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะง้อเธอหรอ” ป๊อปปี้อารมณ์เดือดไม่แพ้กัน

_fang_

ฉันวิ่งออกมาจากบ้านหลังใหญ่ ฉันเกียดขี้หน้าตาป๊อปปี้ที่สุดผู้ชายอะไรเอาแต่ใจตัวเอง นี่เขาไม่คิดจะตามฉัน

เลยใช่ไหม แต่ฉัก็ไม่แคร์เหมือนกันฉันพอจะจำทางแถวนี่ได้ รีบกลับบ้านดีกว่าตากับยายคงจะเป็นห่วงเราน่าดู

เลยก็ไปไม่ได้บอกใครเลย

_เช้า_

“ฟางไปไหนมาลูก ทำไมไม่บอกตากับยาย ” ยายดุฉัน

“หนูไปเที่ยวกับเพื่อนจ๊ะ”

“วันหลังถ้าไปไหนก็บอกยายกับตาด้วยนะ” ตาพูดบ้าง

“รู้ไหมพ่อหนุ่มคนนั้นเค้ามาหาฟางทุกวันเลยนะลูก ” ยายเล่าให้ฉันฟัง

“ยายหมายถึงโทโมะอ่ะหรอ”

“ใช่ เขาเป็นห่วงฟางมากเลยนะ ” ยายพูดเข้าข้างโทโมะตลอด

_k-otic_

บ้านเคนตะคือที่รวมตัวของพวกเขาทั้ง 5 คน เวลาเหงา

“ว่าไงเพื่อนไม่เจอกันนาน  ”เคนตะทักป๊อปปี้ที่มองก็รู้ว่าเขาอารมณ์เสีย

“เซ็งว่ะ” ป๊อปปี้พูดเสียงเรียบๆ

“ แกเป็นไรว่ะไอ้ป๊อป” เขื่อนถามบ้าง

“กูโดนปฏิเสธว่ะ” ป๊อปบอก

“อย่างแกเนี่ยนะเห็นผู้หญิงวิ่งหาตลอด อย่ามาพูดเลย ”ที่จองเบบ้าง

“แต่ผู้หญิงคนนี่ไม่เหมือนคนอื่นที่ฉันเจอมาว่ะเพื่อน ” ป๊อปปี้เล่าต่อ

“นี่มันมาอารมณ์เดี๋ยวกับไอ้โมะเมื่อวานเลยนะโว้ย ”

“โทโมะเป็นไร” ป๊อปปี้ถามเพื่อนทั้งสาม

“ไม่รู้มันเห็นกดโทรศัพท์ทั้งวัน พอเขาไม่รับมันก็โว้ยวาย ” เขื่อนอธิบายเหตุที่ผ่านมาให้ป๊อปปี้ฟัง

“กู อยากเห็นหน้าผู้หญิงที่ปฏิเสธไอ้ป๊อปว่ะ” เคนตะบอก

“ส่วนกูก็อยากเห็นผู้หญิงที่ไม่รับโทรศัพท์ไอ้เจ้าชาย” จองเบเสริม

“ส่วนเขื่อนอยากเห็นสองคนเลย” ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้กล้าปฏิเสธไอ้คุณชายสุดฮอตทั้งสองคน

“พวกแกทั้งหมดอีก 2 วัน  วันเกิดเคนตะ”แต่จองเบเป็นคนพูด

“แล้วจะจัดที่ไหน ” โมโมะที่นั่งอยู่นานพึงจะออกปากถาม

“โรงแรมกูนี่แหละ ” เคนตะบอก

“ปีนี้มีเต้นรำด้วยนะโว้ย” เขื่อนพูดอย่างร่าเริง

“ ถ้าใครจะพาสาวติดมาด้วยก็ได้นะ” เคนตะแซวทั้งหมด

_มหาลัย_

….:นี่พวกเธอจะไปงานพี่เคนตะป่าวอ่ะ

….:ฉันว่าฉันจะไปนะ

…..:ใช่แกถ้าไปอาจจะได้เต้นรำกับพี่ k-otic ก็ได้

“แก้วผู้หญิงพวกนั้นเค้าจะไปไหนกันอ่ะ”ฟางถามแก้ว

“นี่ฟางเธอไม่รู้หรอว่าพรุ่งนี้งานวันเกิดพี่เคนตะ”เฟย์เป็นคนตอบ

“เธอไปไหนฟาง”แก้วถาม

“ไม่อ่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับพี่เคนตะซักหน่อย” ฟางตอบตามที่เธอคิด

“นี่ฟางฉันกับแก้วยังไม่รู้จักเขาเลย แต่เราจะไป” เฟย์บอก

“ใช่ เราอาจจะได้เต้นรำกับหนุ่มในฝันก็ได้ใช่ไมเฟย์” แก้วกับเฟย์หัวเราะกัน

“ จ๊ะ ฉันขอให้เธอสองคนสมหวัง ฉันกลับบ้านแล้วนะ ” ฟางเดินออกมาหน้าคณะ

“ฟางเธอหายไปไหนมา ” โทโมะเดินเข้ามาหาฟาง

“อ้าวโทโมะมาได้ไง ”

“ผมผ่านมาพอดี ”โทโมะบอก จะให้ผมบอกว่าผมมารอเธอหน้าคณะทุกวันผมก็อายเธอยิ่งช่วงนี้เพื่อนผมมันพากัน

จับพิรุดผมอยู่

“ ไปกันเถอะ” โทโมะเดินนำฉันไป

“ จะไปไหนอ่ะ” ฟางยังงงอยู่

“ มาเถอะนะ” โทโมะพูดพร้อมเปิดประตูให้ฉัน ผู้หญิงที่ยืนหน้าคณะมองฉันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อฉัน แล้วซุบ

ซิบอะไรกันก็ไม่รู้

สนุกกันไหมไม่ค่อยเม้นกันเลยอ่ะ