จับใจนายเพลย์บอย
7.3
เขียนโดย lovefangfang
วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.31 น.
24 ตอน
165 วิจารณ์
52.22K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) ที่ไหน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ_fang_
หลังจากที่โทโมะมาส่งฉันหน้าคณะฉันรีบตรงไปยังจุดหมายนั้นก็คือ ไปหายัยแก้วกับยัยเฟย์ เห็นโทรมาบอกฉัน
ตั้งแต่เช้าแล้วว่าอยู่ไหน
“อ้าว ฟางมาแล้วหรอ” แก้วทักขึ้น
“ไม่ได้เจอกันนาน มานั่งเร็วฉันมีเรื่องจะเม้าส์เยอะเลยแหละฟาง ” เฟย์เสริม
ตอนนี้ก็มีฉัน เฟย์ แก้ว แล้วก็เพื่อนในคณะเดี๋ยวกันอีก 3 คน
“นี่พวกเธอรู้จักพี่ๆ k-otic ไหม”ผู้หญิงในกลุ่มเปิดเรื่อง
“พี่เขาทำไมหรอพวกแก” ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเฟย์ถามกลับไป
คนแรกพี่ ป๊อปปี้ คนเนี่ยฮอตสุดๆ เพลย์บอยตัวพ่อเลยนะแก พ่อแม่พี่เขารวยมาก ที่ดินมหลัยเราก็เป็นของ
ตระกูลเขานะ พี่ป๊อปเลยไม่ค่อยกลัวใครเพราะทางมหาลัยจะค่อนข้างเกร่งในพ่อพี่เขา พี่เดินไปไหน
สวยกรี้ดตลอตอ่ะ แต่ก็ยังไม่เห็นพี่เขามีแฟนเป็นตัวเป็นตนหรอกนะ แต่จะควงเล่นทุกวัน
คนที่สองพี่โทโมะลูกครึ่งญี่ปุ่น คนนี่ร้ายเงียบ ชอบทำตัวเย็นชาไม่สนใจใคร เจ้าชู้พอๆกับพี่ป๊อปแหละแก
แต่เค้าไม่ค่อยควงผู้หญิงหรอกแกถ้าไม่ใช่คนที่พี่เขาหมายไว้จริงๆ
คนที่สาม ตาเขื่อนเพื่อนในคณะเขานี่แหละ ตานี่เป็นน้องสุดของกลุ่ม มีความกระล่อนอยู่ในตัวสูงมาก
คนต่อมาพี่เคนตะลูกครึ่งญี่ปุ่น รุ่นพี่สุดโหดในคณะของเรานี่เอง พี่เคนตะเขาเป็นลูกชานมาเฟียใหญ่ คน
ส่วนมากจะไม่กล้ายุ่งกับพี่เคนตะ นิสัยเขาก็เหมือนกันทั้งกลุ่มแหละแก
สุดท้ายพี่จองเบหนุ่มเกาหลีสุดโรแมนติก คนนี่จะค่อนข้างรักจริง ฉันยังอยาเป็นแฟนพี่จองเบเลย
_fang_
ตอนนี้ก็ได้เวลาเข้าเรียนแล้วหลังจากที่คุยกันมานาน ฉันนั่งฟังเขาพูดมาฉันรู้จักหมดทุกคนแหละแต่แน่ใจ
อยู่ 3 คน ส่วนอีก 2 คนที่ฉันไม่รู้จักคือ พี่โทโมะกับพี่ป๊อป แต่ชื่อเขาคุ้นมากคงไม่ใช่หรอกคนชื่อนี่เยอะ
จะตายไป
“สวัสดี สาวๆ” เสียงนายเขื่อนมาอีกแล้วชั้นตองรีบหนีนายนี่ไปแล้วนะ แก้ว เฟย์ บายๆ
ตอนนี่ฉันนั่งม้าหินอ่อนอยู่หลังคณะ
“ ว่าไงยัยตัวแสบ” ป๊อปปี้ทักฉัน
“นายได้ไงอ่ะ” นี่ใช่ไหมที่เขาว่าหนีเสียปะจระเข้ เซ็งจริง
“มานี่ไปกับฉัน” นายป๊อปปี้ลากฉันออกมา นี่เขาเอารถมาจอดไว้หลังคณะเลยหรอเนี่ย คงไม่รอดแน่เรา
_บนรถ_
“ นายจะพาฉันไปไหน”
“ อย่าพูดมากได้ไหม ฉันไม่พาเธอไปตายหรอกนะ”
หลังจากนั้นเราสองคนก็ไม่ได้คุยกับเรา ภายในรถเงียบรู้สึกเหมือนฉันนั่งมมาคนเดียว ตานี่จะทำอะไร
ฉันเนี่ย ตอนป๊อปเขาขับออกนอกกรุงเทพแล้ว
“ ถึงแล้วลงมา” ป๊อปปี้ปลุกฟางเสียงเรียบๆ
“ ตอนนี้เราอยู่ไหน” ฟางถามป๊อปปี้แต่เขาไม่ตอบเดินหนีเข้าในบ้านผักเฉยเลย
“ ตั้งแต่พรุ่งนี้มหาลัยหยุด 1 อาทิตย์ ” ป๊อปบอก
“ แล้งไงละ” ฟางตอบเสียงกวนๆป๊อปปี้
“ ดีงั้นเธอต้องอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนฉันจนกว่ามหาลัยจะเปิด ” ป๊อปบอก
“ไม่นะฉันต้องกลับบ้าน”
“อยากกลับก็กลับไปสินี่มันเกาะส่วนตัวฉัน ถ้าเธออยากกลับก็ว่ายน้ำกลับไปเลย ” ป๊อปปี้พูดกวนๆ
“เข้าบ้าน” ป๊อปปี้ลากฉันเขามาในบ้าน บ้านหลังนี้น่าอยู่มาก ติดทะเล และที่สำคัญมันเงียบมา แต่ถ้าจะให้ดีต้องไม่มีนายป๊อปมาด้วย
“ตอนนี้ดึกแล้วไปนอนกันเถอะ ” เขาดึงมือฉันเข้าห้อง
“นี่ป๊อปปี้นายจะให้ฉันนอนกับนายอ่ะหรอ” ฟางถามออกไป
ป๊อปปี้ไม่ตอบฉันแต่เขากลับเดินเข้ามาประชิดตัวฉันพร้อมกับประกบริมผีปากฉัน นี่เขาจะทำอะไรฉัน
ฉันพยายามทุบตีหน้าอกเขา แต่ก็ไม่เป็นผลเขาเริ่มสอดลิ้นเขาไปในโพรงปากฉันตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่า
ร่างกายฉันลอยขึ้นมา รู้ตัวอีกป๊อปคร่อมร่างฉันอยู่บนเตียงแล้ว
สนุกกันไหมอ่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ