จับใจนายเพลย์บอย

7.3

เขียนโดย lovefangfang

วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.31 น.

  24 ตอน
  165 วิจารณ์
  52.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) หวงน้องสาว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

“ มันเป็นใคร ”

 


 

“ จิระ ด่านบวรเกียรติ  ”

 

“ นามสกุล คุ้นๆว่ะ ” เขื่อนพยายามนึกชื่อแต่นึกเท่าไรก็ไม่ออกซักที

 

“ ตระกูลด่านบวรเกียรติ ตระกูลนี้มีธุรกิจทั้งในประเทศและต่างประเทศ ไม่แปลกหรอกที่นามสกุลมันคุ้นๆ”

 

“ แล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นเป็นใครว่ะจองเบ ”

 

“ มันชื่อฟลุ๊ก  เป็นผู้บริหารคนใหม่ของบริษัทนำเข้ารถสปอร์ตในประเทศไทย ”

 

“ สงสัยคนแถวนี้คงหมดหวังไปแล้วมั้ง ” เขื่อนแซวโทโมะที่นั่งทำหน้าเศร้าแต่ไม่คิดว่ามันจะไปกระทบอีกคนที่นยืนอยู่ข้างๆ

 

“ แล้วไงว่ะ ” ป๊อปปี้พูดคนเดียวลอยๆ แต่ก็ดังพอที่ทุกคนจะได้ยิน

 

“ ก็ไม่แล้วไงแต่กูว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นมันดูเท่ห์ดี แบบว่าเฟอร์เฟคอ่ะ ” เคนตะตอบป๊อปปี้

 

“ มึงชอบผู้ชายด้วยกันรึไง ” ป๊อปปี้เถียง

 

“แล้วมึงชอบน้องฟางรึไง ตอนแรกเหมือนจะเกียดเขา แต่ตอนนี้อาการมึงยิ่งกว่าไอ้โมะอีก ”

 

“ ก็กูหึงแทนไอ้โมะไง ” ป๊อปปี้แกตัวเพราะถ้าเพื่อนในกลุ่มรู้ว่าเขาคิดยังไงกับฟางคงไม่ดีแน่ๆ

 

“ เอ่อว่าแต่ มึงรู้จักเขาได้ไงจองเบ ”

 

“ ไอ้ฟลุ๊กมันเป็นลูกชายเพื่อนพ่อกูและเป็นเพื่อนกูด้วย ”

 

“ บังเอิญดีว่ะ สนุกเลยงานนี้ ”

 

“ เดี๋ยวซักพักมันจะมานั่งกับพวกเรา ”

 

    ป๊อปปี้ที่นั่งฟังการสนทนายิ้มขึ้นทันทีที่จองเบพูดจบ เพราะถ้าฟลุ๊กมาฟางก็ต้องตามมาด้วยคราวนี้แหละจะได้รู้เรื่องรู้ราวว่ามันเป็นยังไง

 

 

_____fang_____

 

“ พี่ฟลุ๊ก แล้วเพื่อนพี่อยู่ที่ไหนค่ะ ”

 

“ เดี๋ยวเรากินข้าวเสร็จแล้วค่อยไปหามันเห็นนั่งรออยู่ฝั่งโน้น”

 

   สาวร่างบางก้มหน้าก้มตากินต่ออย่างเอร็ดอร่อยก็วันนี้ได้กินอาหารที่ดีและอร่อยที่สุดในรอบปี ส่วนพี่ชายก็หัวเราะกับท่าทางของน้องสาวที่ดูยังไงก็เป็นเด็กที่ไม่โตในสายตาเขา

 

“ โอ้ย……อิ่มจัง เดินไม่ไหวแล้ว ”

 

“ พี่จะเปลี่ยนจากยัยหมูน้อยเป็นยัยช้างน้อยดีไหมน้า  ” ฟลุ๊กแซวน้องสาวด้วยการพูดขำๆแต่เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาอยู่แล้ว

 

“ ฟางจะไม่มากับพี่อีก ฟางจะไปหาแฟน แล้วให้แฟนพาไปเที่ยว ”

 

“ เรามีแฟนแล้วหรอ ” ฟลุ๊กจริงจังกับคำพูดของน้องสาวเริ่มมีสีหน้าเครียดเพราะเขาเป็นคนที่หวงน้องมากยิ่งเธอพูดแบบนี้เขายิ่งหวง

 

“ บอกพี่มาเดี๋ยวนี้ ”

 

“ ใครจะกล้ามีก็พี่ชายดุขนาดนี้อ่ะ ” พูดพร้อมเอามือไปจิ้มแก้มพี่ชาย

 

“ ถ้าจะมีมันต้องผ่านด่านพี่ให้ได้ ”

 

“ ถ้ารอผ่านด่านพี่ฟลุ๊ก ฟางคงต้องโสดตลอดชีวิตแล้วแหละ ”

 

“ เราไปกันเถอะ เพื่อนพี่มันคงรอนานแล้ว ” ดึงน้องสาวที่นั่งงอแง้อยู่ข้างหน้าขึ้นก่อนจะโอบไหล่ตามเคย

 

   พี่ฟลุ๊กพาฉันเดินไปมุมที่ลึกที่สุดของร้านหวังว่าพวกป๊อปปี้คงกลับไปแล้วเพราะมันก็นานมากแล้วที่ฉันมาที่นี่ ฉันและพี่เดินมาจนถึงมุมสุดท้ายของร้านที่นับว่าสวยที่สุดเลยก็ว่าได้มันคือสวนเล็กเหมาะกับการมานั่งเล่นมาก ฉันมองไปด้านหน้าเห็นกลุ่มคนประมาณ 4-5 คนกำลังนั่งคุยกัน แต่แล้วก็มีชายคนหนึ่งลุกขึ้นโบกมือให้พี่ฟลุ๊ก ฉันจะไม่ตกใจเลยถ้าเขาไม่ใช่พี่จองเบ เพราะถ้าพี่เขาอยู่ที่นี่มีหรือที่นายป๊อปปี้จะไม่อยู่ ฉันหยุดเดินทันที

“ ฟางเป็นอะไรรึป่าว หยุดทำไม ”

 

“ เอ่อ คือว่าฟางลืมไปว่าวันนี้เพื่อนฟางนัดไปทำงานค่ะ ”

 

“ เดี๋ยวพี่ไปส่งก็ได้ ไปทักทายเพื่อนพี่ก่อนหรือว่าฟางรีบ ”

 

“ ใช่ค่ะๆ เพื่อนคงรอฟางนานแล้ว ”

 

“ ก็ได้เพราะพี่มาคิดๆดูแล้วถ้าพาฟางไปด้วยพวกมันต้องจีบน้องพี่แน่ๆงั้นฟางรีบไปเถอะ ถึงแล้วโทรบอกพี่ด้วย ” ฟลุ๊กเดินกลับไปส่งน้องสาวหน้าร้านก่อนที่จะไปหาจองเบ

 

“ สวัสดีไอ้ฟลุ๊กไม่เจอกันนานสบายดีไหม ” จองเบทักเพื่อนเมื่อมาถึงโต๊ะ

 

“ เช่นกันจองเบ ”

“ ฟลุ๊ก สี่คนนี้เพื่อนสนิทกูเอง เคนตะ เขื่อน โทโมะ จองเบ  ” จองเบแนะนำเพื่อนที่ละคนให้ฟลุ๊กรู้จัก

 

   ฟลุ๊กมองสี่คนตามที่จองเบแนะนำสายตาเขาไปสดุดกับสองคนที่พึงเดินชนกันในร้าน ชายคนแรกก็ทำเหมือนไม่อยากจะรู้จักเขา ส่วนชายคนที่สองก็มองหน้าหาเรื่องด้วยความที่พึงรู้จักกันยังไม่รู้นิสัยที่แท้จริงเขาเลยไม่ได้ใสใจสองคนนั้นมาก

 

“ ยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน ” จากนั้นก็เดินไปนั่งข้างๆจองเบ

 

“ แล้วผู้หญิงที่มากับมึงเมื่อกี่ไปไหนแล้วเพื่อน ” จองเบไม่รอช้าเริ่มเปิดประเด็นทันที

 

“ พึ่งกลับเมื่อกี่เอง มีงานด่วน ”

 

“ ไม่พามาทักทายเพื่อนเลย สาวสวยขนาดนั้น ”

 

“ ยิ่งมึงพูดแบบนี้กูยิ่งไม่พามา ฟางเขาเรียนที่เดียวกับมึงนิ เพื่อนมึงสองคนนี้ก็บอกรู้จักกับเขา ”

 

“ ใช่ครับฟางเรียนคณะเดียวกับเขื่อน ” เขื่อนเข้าร่วมบทสนทนากับฟลุ๊กและจองเบ

 

ในขณะเดียวกันผู้ชายที่นั่งฟังอย่างป๊อปปี้เริ่มอารมณ์เสียขึ้นเลื่อยๆ เมื่อเห็นฟลุ๊กที่ดูสนิทสนมกับเพื่อนตัวเอง

 

“ กูกลับก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่ ” ป๊อปปี้กล่าวลาเพื่อนเพราะไม่อยากร่วมโต๊ะกับคู่แข่งคนใหม่

 

“ จะรีบไปไหน นัดสาวไว้รึไงเพื่อน ” 

 

“ ปล่อยมันไป ดีกว่าให้มันมาระเบิดร้านกู เป็นไรไม่รู้เห็นอารมณ์เสียตั้งแต่มาถึง ”

 

“ ว่าแต่มึงรู้จักฟางได้ไงฟลุ๊ก ” ฟลุ๊กไม่อยากบอกใครว่าฟางเป็นน้องสาวตัวเองจึงหลอกคนที่นั่งฟังอยู่ เพราะเขาคิดว่าวิธีนี้จะช่วยกันไม่ให้ใครมายุ่งกับน้องสาว

 

“ พอดีกูดูๆกับเขาอยู่ ” พูดไปด้วยยิ้มไปด้วยท่าทีจะมีความสุขกับการโกหก

 

“ โห้ย……งี่เพื่อนกูก็อกหักสิว่ะ ” จองเบหันหน้าไปทางโทโมะ

 

“ ใครดีใครได้โว้ย ไม่เคยได้ยินหรอ ” ฟลุ๊กหัวเราะกับอาการของโทโมะ เห็นไหมว่าเขาคิดแล้วไม่มีผิดว่ามันต้องได้ผล ถ้าให้เดาอีก ผู้ชายที่พึ่งเดินออกไปเมื่อกี่ก็คงอาการเดียวกับโทโมะ

 

 


 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา