จับใจนายเพลย์บอย

     
 “เธอต้องไปกับฉัน” นายโหดนี่จะพาฉันไปไหนก็ไม่รู้  ตลอดทางเขาไม่พูดอะไรกับฉันเลยซักคำเขาคงจะโกรธฉันมากๆเลยแหละ
 
 รถคันหรูได้วิ่งมาจอดหน้า  คฤหาสน์หลังใหญ่ 
 
 
 _____ณ  บ้านจิระคุณ________
 
 
 
“ สวัสดีค่ะ คุณภาณุ” มีป้าคนหนึ่งเดินเข้ามาหานายหน้าหน้าโหดนั้น  ไม่ใช่สินายภาณุนั้น 
 
 
“แม่นมครับช่วยดูผู้หญิงคนนี้ด้วยป๊อปไปอาบน้ำก่อน” พูดเสร็จเขาก็เดินไป
 
 
“หนูชื่ออะไรหรอ  แล้วมากับคุณหนูได้ยังไงจ๊ะ”  ป้านมคนนั้นถามฉัน ป้าเขาท่าทางจะใจดีจัง
 
 
“หนูชื่อฟางค่ะ”ฉันตอบป้าเขาไปพร้อมทั้งยิ้มให้ด้วย  
 
 
"พอดีฟางไปวิ่งตัดหน้ารถคุณป๊อป  เลยทำให้รถเขาเสียหลักตกถนนฟางก็ไม่รู้ว่าคุณหนูของป้าจะพาฟางมาด้วยทำไหม "
 
 
 “ตายแล้วหนู” ป้านมเขาอุทานออกมาอย่างตกใจ 
 
 "หนูฟางอย่าบอกนะว่ารถป้ายแดงคันนั้น"
 
 “ใช่ค่ะป้า  รถป้ายแดง ทำไมค่ะ” ฉันบอกตามความจริง
 
 
"ก็รถคันนี้คุณป๊อปปี้เขาพึ่งจะซื้อมาเมื่อวานนี้เอง   ไม่น่าล่ะเขาถึงบอกให้ป้าเฝ้าหนูไว้ให้ดีๆ"
 
 
 “ป้าค่ะเขาจะทำอะไรหนูไหม”
 
 
“อันนี้ป้าก็ไม่รู้นะ เพราะป้าก็ตามอารมณ์คุณเขาไม่ทันเท่าไร”
 
 
“สวัสดีค่ะ ป้า” มีเสียงผู้หญิงน่ารักคนหนึ่งเรียกป้านมพร้อมทั้งกอดกันอย่างมีความสุข
 
 
“ คุณ ปุ๊กกี้ ” 
 
 "ป้าคิดถึงคุณหนูจังเลยค่ะจะมาทำไมไม่บอกป้ากับคุณป๊อปปี้ก่อนและคุณพ่อกับคุณแม่ไม่มาด้วยหรอค่ะ"
 
 
“ แม่กับพ่อหรอปุ๊กกี้ก็ไม่รู้หรอกค่ะท่านมีแต่ทำงานไม่เคยจะสนใจกี้ กับ ตาป๊อปหรอกค่ะ"
 
 
 “แล้วนี่ใครหรอค่ะป้า” พี่ปุ๊กกี้ถามป้านมพร้อมกันหัดหน้ามาส่งยิ้มให้ฉัน
 
“ชื่อฟาง ค่ะ”
 
"หลายสาวป้าหรอ" พี่ปุ๊กกี้ถามป้านม 
 
"ป้าก็ไม่รู้หรอกค่ะคุณหนูเธอมากันน้องชายสุดที่รักของคุณกี้"  ป้าตอบไปโดยไม่ถามฉันเลย
 
 
“แฟน  ตาป๊อปปี้” พี่ปุ๊กกี้ตะโกนออกมา 
 
"นี่ตาป๊อปปี้แฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาแล้วกี้นึกว่าจะมั่วผู้หญิงไม่วันซะอีกจะว่าไปแฟนตาป๊อปปี้ก็สวยๆนะเนี่ย"
 
 
“ไม่ใช่ค่ะ”
 
 
“นี่ น้องฟางไม่ต้องอายหรอก” พี่กี้พูดตัดฉันทันที
 
"พามาบ้านขนาดนี้แล้วไม่ต้องอายหรอกนี่น้องฟางรู้ไหมตาป๊อปถึงจะเป็นเพลย์บอย แต่ไม่เคยพาผู้หญิงที่ไหนเข้าบ้านเลยนะน้องฟางเป็นคนแรก"
 
 
 ตายแล้วพี่ปุ๊กกี้คิดเองไปเองหมดเลย  มาหาว่าฉันเป็นนายป๊อปปี้นั้น แต่ฉันควรจะภูมิใจไหมเนี่ยที่ฉันเป็นผู้หญิงคนแรกที่นายนั้นพาเข้าบ้าน
 
 
 
“แล้วตาป๊อปปี้ไปไหนค่ะป้า” พี่ปุ๊กกี้ถามหาน้องชายเขา  พร้อมดึงมือฉันเดินเข้าไปในบ้าน
 
 
“คุณป๊อปปี้ไปอาบน้ำค่ะ”  ป้าตอบออกไป
 
 
“งั้นกี้กับน้องฟางไปนอนแล้วนะ” ฉันยังไปตอบพี่เขาก็ลากฉันขึ้นบันไดไปด้วยแล้ว
 
 
"น้องฟางจ๊ะวันนี้ไปน้องกับพี่นะไม่ต้องไปนอนกับตาป๊อปปี้หรอกตาป๊อปมันอยู่ติดบ้านได้ไม่นานหรอก"
 
 
"สมัยที่พี่อยู่ที่นี่อ่ะนะพี่เห็นออกไปเที่ยวกลางคืนทุกวัน" พี่สาวเผาน้องชายเต็มที่
 
 
“พี่กี้ค่ะ ฟางไม่ได้เป็นอะไรกันนายนั้น”ฉันตัดสินใจพูดออกไปก่อนที่พี่เขาจ๊ะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้   
 
 
"คือนายนั้นเขาพาฟางมาบ้านด้วยเพราะฟางไปวิ่งตัดหน้ารถเขาค่ะพี่กี้"
 
 
“แล้วน้องฟางเป็นอะไรมากไหมเนีjย เจ็บตรงไหนรึป่าว” พี่กี้เขาท่าทางเป็นห่วงฉันมากกว่าน้องชายเขาซะอีก 
 
 
“แล้วนายป๊อปปี้ เขาจะเอาเรื่องฟางไหมค่ะพี่กี้” ฉันถามพี่กี้ไป
 
 
“ฟางไม่ต้องกลัวมันหรอกตาป๊อปปี้อ่ะ  เดี๋ยวพี่จัดการให้” พี่กี้พูดพร้อมกอดฉัน
 
 
 
ก๊อก     ก๊อก     ก๊อก     ก๊อก
 
“พี่กี้เปิดประตูให้ป๊อปหน่อย”
 
 
 
____poppy_____
 
ตอนนี้ผมอยู่หน้าห้องพี่สาวไม่รู้ว่ากลับมาตอนไหนไม่เห็นบอกผมซักคำ  มาถึงก็มาพายัยตัวแสบนั้นหนีเขาห้องไปเลยทั้งๆที่ผมยังไม่ได้สั่งสอนเลยซักคำ
 

ตอนนี้เป็นไงบ้าง  บางทีเราแต่งเองก็งงเหมือนกัน