จับใจนายเพลย์บอย

 
_____fang_____
 
    หลังจากนั้นหลายวันฉันก็พยายามตีตัวออกห่างจากป๊อป๊ปี้โดยให้ข้ออ้างต่างๆนาๆว่า ติดดเรียนบ้าง ต้องอ่านหนังสือสอบบ้าง ไปทำงานเสริมบ้าง ที่แปลกไปกว่านั้นคือเขายอมฟังฉันพูดไม่เหมือนแต่ก่อนที่ใช้แต่อารมณ์ แต่ฉันว่าเขาคงไม่มาสนใจฉันแล้วแหละ ดีเหมือนกันจะได้หลุดพ้นจากคนบ้าอำนาจซักที
 
“ ยายจ๊ะ ฟางกลับมาแล้วจ้า ” ฉันดีใจเป็นพิเศษที่วันนี้ไปกลับบ้านเร็วและก็ไม่ต้องมีคนมากวนอีก
 
“ อ้าวฟางมาก็ดีแล้ว มีหนุ่มมารอพบที่หลังบ้าน ” นี่อย่าบอกนะว่าอีตาป๊อปปี้ตามมาหาฉันถึงบ้าน ตายแล้วๆฉันจะทำยังไงดีหนีตอนนี้ก็คงไม่ทัน เป็นไงเป็นกัน สู้ตายยัยฟาง
 
    ยายฉันนี่ไม่รู้จักหวงหลานตัวเองเลย ยอมให้ผู้ชายเข้ามาได้ไงแล้วยังเปิดโอกาสให้อยู่ด้วยกันอีกคิดแล้วก็เซ็งๆ ฉันเดินมาจนถึงหลังบ้าน มองไปข้างหน้าเห็นผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งยืนหันหลังกอดอด เท่าที่ฉันดูจากท่าทางแล้วบุคลิกแล้วคงไม่น่าจะใช่นายป๊อปปี้แต่จะเป็นใครกันนะ ด้วยความสงสัยฉันจึงเดินเร็วขึ้นจนมาใกล้ผู้ชายคนนั้น
 
“ สวัสดีค่ะ คุณเป็นใครและมีธุระอะไรกับฉันค่ะ ”
 
“ พูดเสียงหวานเลยนะ ยัยหมูน้อย ” ผู้ชายคนนี้ยังไม่ได้หันหน้ามา แต่จากน้ำเสียงและสรรพนามที่เรียกฉันแล้วคงไม่ใช่ใครที่ไหน
 
“ หือ หือ พี่ฟลุ๊ก ฟางคิดถึงพี่มากรู้ไหม ทำไมไม่มาหาน้องบ้างเลย ” ฉันร้องออกมาทันทีที่เจอหน้าพี่ชาย
 
    พี่ฟลุ๊กเขาคือพี่ชายต่างมารดาของฉัน พี่ฟลุ๊กไปอยู่กับแม่ที่ฝรั่งเศสตั้งแต่เด็กจะมาเยี่ยมฉันกับยายบ้างปีละ 2-3 ครั้ง หลังจากที่มแม่ฉันเสียแม่พี่ฟลุ๊กจะเอาฉันไปอยู่ด้วยแต่ฉันไม่ยอมไป ฉันอยากอยู่กับตายาย เราสองคนสนิทกันมากถึงแม้ปีหนึ่งจะได้เจอกันไม่กี่ครั้ง ถึงฉันจะเป็นคนหยิ่งในศักศรีตัวเองแต่ในเวลาที่ฉันไม่มีตังฉันก็ต้องโทรไปหาพี่ชายให้ช่วยจัดการให้บ่อยๆ
 
“ เป็นไงยัยหมูน้อย สบายดีไม ”
 
“ สบายดีค่ะ รู้ไหมฟางคิดถึงพี่มาก นึงว่าลืมน้องคนนี้ไปแล้ว ”
 
“ ใครจะไปลืมยัยหมูน้อยน้องสาวสุดสวยได้ละ พี่มีข่าวดีจะบอกด้วยนะ ”
 
“ ข่าวดีอะไรหรอพี่ชายสุดหล่อ ” ฉันแกล้งย้อนกลับพี่ชาย ฉันโตขนาดนี้แล้วยังไม่เลิกเรียกยัยหมูน้อยอีกถ้ายัยเฟย์ ยัยแก้วรู้คงเอาไปเม้าท์ทั่วคณะแน่ๆ
 
“ คุณแม่ให้พี่ย้ายมาบริหารบริษัทที่ไทย ”
 
“ จริงหรอพี่ฟลุ๊ก ต่อไปนี้ฟางคงไปเที่ยวทุกวัน และก็ไม่ต้องมีคนมาแกล้งด้วย ”
 
“ ใครทำอะไรฟาง มีคนแกล้งหรอ ” ชายหนุ่มเริ่มโมโหด้วยความที่หวงน้องสาว
 
“ ไม่มีหรอกค่ะ ” ฉันหัวเราะไปด้วยตอบไปด้วยกับอาการหวงน้องที่เกินกว่าใครๆ
 
“ ถ้าใครมาทำอะไรฟางบอกพี่ เดี๋ยวจะไปจัดการมันเอง ” นี่ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจดี ที่พี่ฟลุ๊กอารมณ์แรงขนาดนี้แต่ดีแหมือนกันที่แหละคู่ปรับที่สมน้ำสนเนื้อของนายป๊อปปี้
 
“ เอ่อๆฟางพี่ว่าจะไปหาเพื่อนเราไปกับพี่ไม ”
 
“ พี่ไปไหนฟางไปด้วย คาวนี่แหละจะเกาะให้ติดนึบเลย ”
 
“ ไปกันเลยพี่บอกยายไว้แล้ว เที่ยวกันให้หายคิดถึงเลยดีกว่าสาวน้อย ”
 
        
  ร้าน JB
 
    พี่ฟลุ๊กจอดรถไว้หน้าร้านอาหารหรูหรา ร้านนี้มีแต่พวกไฮโซทั้งนั้นฉันก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก ฉันมองไปรอบๆร้านเห็นกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งคือพวกเคโอตินั่นเองอะไรมันจะไปอังเอิญขขนาดนั้น แต่ยังเขามากันแค่สามคนคือ เขื่อน พี่เคนตะ พี่จองเบ หวังว่าคงจะไม่เจอฉัน แต่คิดไปคิดมา วันนี้ฉันก็มากับพี่ฟลุ๊กเห็นจะดีเหมือนกันจะได้ไปเล่าให้กันฟัง แล้วก็เลิกยุ่งกับฉันซักที
    พี่ฟลุ๊กเดินโอบไหล่ฉันมาเลื่อยๆ พวกคุณหนูไฮโซทั้งหลายหันมามองกันตรึมก็แน่สิพี่ชายฉันเฟอร์เฟคที่สุด ทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมเท่ห์มากๆด้วย   
……โคร่ม !!!!!! ................... เสียงพี่ฟลุ๊กเดินชนกับผู้ชายคนหนึ่งและผู้ชายคนนั้นก็คือ………..
 
 

กลับมาอัพแล้วน้าขอเม้นด้วยจ้า