จับใจนายเพลย์บอย

สุดท้ายฉันก็ปฏิเสธไม่ได้ยังไงก็ต้องเจอกันอยู่ดี  เขื่อนก็ไปส่งเฟย์กับแก้วที่โรงแรมแล้วเดี๋ยวสามทุ่มจะมารับฟาง
ที่ร้านแต่เดี๋ยวนะเขื่อนไม่รู้ว่าฉันทำงานที่ไหนแล้วเขาจะมารับฉันได้ไง หรือว่าจะเป็น…………………..ป๊อปปี้
 

 
 
“ สวัสดีครับไม่ทราบว่าคุณฟางอยู่ไม่ครับ ”
 
“ฟางหรอค่ะเชิญทางนี้เลยค่ะ”
 
“ นี่ฟางจะมีคนมาหาจ๊ะไม่รู้ว่าคนที่จะมารับเรารึป่าวลองออกไปดู ”
 
  ฉันเดินออกไปกล้าๆกลัวๆและแล้วก็เจอกับผู้ชายวัยกลางคน  อย่างน้อยก็ไม่ใช่เขา กล้าๆหน่อยสิยัยฟางเธอไม่
ใช่คนแบบนี้นะฉันพยายามบอกกับตัวเอง
 
“ สวัสดีครับคุณฟางใช่มั้ยครับ  รถจอดอยู่ฝั่งทางนั้นครับ ”
 
“ ลุงค่ะ เขื่อนให้มารับหรอค่ะ ”   ฉันต้องถามเพื่อความแน่ใจก่อนถ้าพาฉันไปขายฉันจะทำยังไง
 
“ ครับคุณหนูรออยู่บนรถครับ ”
 
คุณลงคนขับรถเปิดประตูให้ฉันสงสัยว่าบ้านเขื่อนคงรวยมากคนขับรถไม่ซ้ำคนเลยจริงๆ
 
“ เอ่อเขื่อนทำไมนายไม่ลงไปตามฉัน ”  ทันทีที่รถมาฉันถามเขื่อนเพราะมันใช่ได้ที่ไหนให้ใครก็ไม่รู้ไปรับ
 
“ ถ้าฉันลงไปเธอคงจะมาด้วยแหละ ”.  เสียงทุ้มๆพูดขึ้น
 
“ นาย………นายป๊อปปี้  ถ้าฉันรู้ฉันไม่มีทางขึ้นรถเด็ดขาด ฉันว่าแล้วทำไมมันแปลกๆ ”
 
“ สายไปแล้วแหละสาวน้อยยังไงเธอก็ต้องไปกับฉัน………ออกรถ ” 
 
ทำไมเขื่อนถึงทำกับฉันแบบนี้ให้นายป๊อปปี้มารับได้ไง นี่ถ้าโทรมาบอกว่ามาไม่ถูกฉันนั่งรถเมย์ไปก็ได้
 
“ ทำไมไม่พูดเงียบอยู่ได้ ” ป๊อปปี้เริ่มบทสนทนา  
 
“ ก็ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับนายไง ”
 
“ หรือว่าคุยตรงนี้ไม่สะดวก  อยากจะคุยกับฉันสองต่อสองหรอ ” 
 
“ หยาบคายคุณมันไม่ใช่สุภาพบุรุษ  ฉันเป็นผู้หญิงควรให้เกียดฉันบ้าง ”  ฉันอดทนกับคำพูดเขานานแต่เขาพูดมากเกินไป
 
“ อ่อ  ผมลืมไปว่าคุณคือผู้หญิงคนหนึ่ง  ………….ที่ขึ้นชื่อว่าเมียของผม ” 
 
ป๊อปปี้พูดประโยคสุดท้ายพร้อมจ้องหน้าฉัน เขาคงไม่รู้ว่าน้ำตาของฉันมันไหลออกมาพร้อมกับคำพูดที่น่ารังเกียด
นั้น  ทำไมเขาเป็นคนแบบนี้ทั้งๆที่ฉันพยายามที่จะลืมเรื่องคืนนั้นแต่เขากลับมาพูดแทงใจดำกับฉัน 
 
“ หยุดร้องไห้ซะทีน้ำตาของตามันไม่ทำให้ฉันรู้สึกผิดหรอ  ลงมา ”   ที่จริงผมก็รู้สึกผิดนะแต่ผมไม่เคยง้อใครอยู่แล้ว
 
“ ขอบคุณที่เตือนสติฉันค่ะ ”  ฉันรีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าโรงแรมทันทีน้ำตาที่เคยหยุดกลับไหลลงมาอีกครั้งและ
ยังมากกว่าครั้งที่แล้ว  ผู้ชายคนนี้เขาไม่มีสำนึกจริงๆ
 
 
___tomo____
 
ผมมาโรงแรมตั้งแต่สองทุ่ม ทุกคนมากับครบคงมีแต่ป๊อปปี้และก็ฟาง  ผมรอเธอนานมากเลยออกมาข้างนอกนี่ก็
จะสามทุ่มและทำไมฟางมาช้าเขื่อนบอกผมว่าสงคนไปรับเธอ  และเรื่องที่ผมสงสัยก็คือผมเห็นรถป๊อปปี้จอดอยู่
ข้างโรงแรมถามใครก็ไม่มีใครรู้ว่าหายไปไหน  ฟางนั่นฟางจริงๆด้วยทำไมไปนั่งตรงนั้นคนเดียวสงสัยไปไม่ถูกผม
รีบเดินไปหาเธอในสวนโรงแรมทันที
 
 
“ ฟาง  ฟางครับ ”  ผมหมั้นใจว่าผู้หญิงที่นั่งตรงนั่งตรงหน้าผมคือเธอแต่เธอไม่ยอหันหน้ามา  ผมจึงเดินไปนั่ง
ลงข้างๆเธอ ภาพที่ผมเห็นคือใบหน้าที่เคยหวานสวย  และ รอยยิ้มที่สดใสตอนนี้ไม่มีเลย  พบน้ำใสๆที่ไหล
รินออกมาจากดวงตาคู่สวยของเธอ
 
 
“ ฟางครับ ฟางเป็นอะไรบอกพี่ได้นะ’   ผมจับไหล่เธอทั้งสองข้างให้หันหน้ามาทางผม
 
“  ฟางเกียดตังเองค่ะ  หือ  หือ ”   ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันต้องการที่ระบายบ้าง  ฉันสวมกอดร่างของโทโมะ
ทันทีที่เห็นแววตาของเขาตอนนี้เขาคือที่พักพิงของฉัน  โทโมะสวมกอดฉันกับเช่นกันอ้อมกอดของเขามันดู
อบอุ่นถ้าฉันได้รับอ้อมกอดแบบนี้เวลาฉันทุกข์คงจะเป็นยาที่ดีเหมือนกัน
 
 
“ ฟางเกียดอะไรตัวเองมีอะไรบอกพี่มาสิ  หรือว่าฟางหาพวกเราไม่เจอ ”
 
“ ค่ะ ฟางหาพวกพี่ไม่เจอแล้วฟางก็ร้องไห้อยู่ตรงนี้ไงค่ะ พี่โมะจะว่าฟางเป็นเด็กไม่รู้จักโตก็ได้นะฟางไม่ว่า ”
 
ฉันจำเป็นต้องโกหกพี่โมะจะให้ฉันบอกความจริงได้ไง  จะว่าไปก็ตลกดีนะร้องไห้เพราะหาเพื่อนไม่เจอพี่โมะเขาคิดได้ไงกัน
 
“ พี่ว่าเราเข้าไปในงานกันดีกว่า แก้วกับเฟย์คงรอฟางเย้แล้ว ”
 
“ ค่ะ  ”   ฉันยิ้มให้พี่โมะเขาดูเป็นคนที่อบอุ่นมากๆเลยแหละ
 
“ มาเดี๋ยวพี่เซ็ดน้ำตาให้คนสวยดีกว่า  ดูสิไม่สวยแล้วเนี่ย 55555 ”  ผมมีความสุขจังเลยใบหน้าหวานที่ขาวใส
ของเธอมันดึงดูดหัวใจของผมเป็นอย่างมาก
 
“ ขอบคุณค่ะ  เราไปกันเถอะ ”  ฉันไม่กล้าที่จะสบตากับเขาจึงรีบตัดบทไป
 
ทั้งสองเดินเข้าไปในโรงแรมโดยมีมือของโทโมะที่กุมมือของฟาง  เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นมีสายตาคมค่อย
เฝ้ามองการกระทำของทั้งคู่อยู่เสมอ
 
 
____poppy_____
    ผมขับรถมาโรงแรมตั้งแต่หนึ่งทุ่มเพราะรู้ว่าไอ้เขื่อนมันจะส่งคนไปรับฟาง ผมจึงหาเหตุผมกับลุงคนขับรถว่า
ลืมของต้องกลับไปเอาที่บ้านและแอบติดรถไปโดยไม่มีใครรู้เพื่ออยากเจอหน้าเธอคนนั้น  แต่เจอกันได้ไม่นาน
ผมก็ทะเลาะกับเธอจนได้ผมนี่มันเป็นผู้ชายที่เลวมาก  ทั้งทีตัวเองทำเธอร้องไห้ยังไม่กล้าขอโทษ อยากจะเข้า
ไปหาแต่ก็ได้แต่ยืนมองอยู่ห่างๆจนกระทั่งไอ้โมโมะเข้ามา  แล้วมันก็กอดเธอมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บไม่น้อยเลย
แหละตรงหน้าอกข้างซ้าย  แล้วผมจะไปคิดมากเรื่องยัยนั่นทำไมในเมื่อผมมีทุกอย่างแล้วผมอยากได้อะไรก็ต้อง
ได้แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งผมไม่สนใจหรอก
 
 

เม้นติเตือนด้วยนะว่าเป็นไงบ้าง ถ้าเม้นเยอะ 2 ทุ่มจะมาอัพอีก