suffocated ที่รักคือลมหายใจของใครหรอครับ

9.0

เขียนโดย ruktomokaew

วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.38 น.

  35 ตอน
  725 วิจารณ์
  69.69K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 13.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

เรื่อง suffocated ที่รักคือลมหายใจของใครหรอครับ

//โทโมะ//
 
 
ณ ผับTK_CLUP
 
 
   ยัย3สาวนั่นแอบหนีมาเที่ยวที่นี่หรอ...ได้เธอไม่รอดแน่ๆแก้วใจ ผมเดินเข้าก็มองหากลุ่มสาวๆที่นั่งกันอยู่3
คนแน่นอนล่ะว่ามันต้องเป็น'เฟย์ฟางแก้ว'ยัย3สาวพวกนั้นแอบหนีพวกผมมาเที่ยวโดยไม่บอกแถมยังเป็นผับอีก
ต่างหากเดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อยคุณจริญญา ถามว่าพวกผมรู้ได้หึมีนง่ายนิดเดียวก็แค่ติดเครื่องดักฟังไว้ที่พวงกุญแจกระเป๋าสตางค์ของพวกเธอแต่ละคนอย่างไงล่ะ
 
   ตอนนี้พวกไอ้ป็อปกับไอ้เขื่อนกำลังมาแล้วล่ะ งานนี้ได้มีระเบิดลงแน่ๆเพราไอ้ป็อปเคยสั่งห้ามฟางเที่ยวกลางโดยเด็ดขาด
 
นั่นไงผมเห็นยัย3สาวนั่นแล้วแหมดูยัยเฟย์แต่งตัวใส่ชุดเดรสสั้นสีม่วงเลยเข่าขึ้นมา1คืบพร้อมด้วยรองเท้าส้น
สูง4นิ้วแต่งหน้าจืดๆเน้นสีปาก ส่วนยัยฟางก็พอๆกับยัยเฟย์เพียงแต่เป็นเดรสสั้นสีแดงรองเท้าสูง5นิ้ว
(ยัยนี่ใส่สูงที่สุดเนื่องจาก...)หน้าก็จืดๆเน้นสีแก้ม และ...คนสุดท้ายมาด้วยเดรสสั้นมา1คืบรองเท้าสูง4นิ้วแต่ง
หน้าโทนสีจืดๆแต่เหมือนมีแรงดึงดูดผู้ชายทุกคนโดยเน้นที่ขอบตาให้เข้ม  จะทำให้ผมหลงไปไหนนะแค่นี้ก็จะไป
ไหนไม่รอดออยู่แล้ว ผมจะยังไม่ทำอะไรเพียงแค่คอยสังเกตุดูเท่านั้นรอไอ้ป็อปกับไอ้เขื่อนก่อนมาเหอะ
 
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
 
"เฮ้ยไอ้เจอยัย3สาวนั่นรึยังว่ะ" เสียงไอ้เขื่อนดังมาจากข้างหลังผม
 
"หึๆนั่นเองดูแต่ละคนดิ" ผมชี้ไปทางที่พวกเฟย์ฟางแก้วยืนโยกย้ายกันอยู่
 
"โห...ลุยเลยมั้ย" ไอ้ป็อปบอกแล้วเดินเข้าแต่โดนไอ้เขื่อนจับไว้ก่อน
 
"เฮ้ยๆใจเย็นๆดิเข้าไปอย่างเดียวก็ไม่สนุกน่ะสิว่ะ" ไอ้เขื่อนเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์
 
"มีแผนการแล้วล่ะสิ...ว่ามา" พวกผมเลือกที่จะหาโต๊ะซึ่งหลบมุมอยู๋ไม่ไกลจากโต๊ะสาวๆเท่าไรจึงมองเห็นความเคลื่อนไหวตลอดเวลา
 
"แผนคือตอนแรกเราต้องแยกยัย3สาวไปตามแต่ละคู่แล้วค่อยลงมือตามแบบฉบับของตัวเองเมื่อลาก3สาวนั่นได้แล้วโทร.บอกคนที่ด้วยokตามนี้นะ" ผมพยักหน้าเห็ฯด้วยเพราะมันไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนัก
 
"อืมๆหลังจากนั้นก็ทางใครทางมันใช่มะ" ไอ้ป็อปเอ่ยถาม ไอ้เขื่อนพยักหน้ารับ
 
"เริ่มได้!" สิ้นเสียงไอ้เขื่อน ผมก็ลุกขึ้นไปที่เคาว์เตอร์เพื่อสั่งเครื่องดื่ม
 
  
   ระหว่างที่รอเครื่องดื่มผมก็มอองไปทางโต๊ะของแก้วรู้สึกว่าพวกเธอแล้วเมากันแล้วล่ะ แก้วเดินมาทางผม ผมเลยรีบหันหลังให้ทันทีแต่แล้วเธอก็เดินไปทางห้องน้ำซึ่งอยู่เลยจากผมเพียงแค่ไม่กี่ก้าวแล้วเธอกี่เดินผ่านไปT^T
 
 
"ได้แล้วครับ" เสียงพนักงานบอกผมว่าเครื่องดื่มที่สั่งได้แล้ว
 
"น้องๆช่วยเอาไปให้ผู้หญิงที่เดินออกมาจากห้องน้ำหน่อยสิคนที่ตัวสูงๆขาวๆอ่ะ" ผมเรียกเด็กเสิร์ฟอีกคนแล้วจัดการตามแผนที่วางเอาไว้
 
"ครับๆ" แล้วเด็กเสิร์ฟคนนั่นก็ทำตามแผนของผม แก้วที่เห็นเด็กคนนั้นเอาเครื่องดื่มไปให้ตอนแรกก็รู้สึกตกใจนิดหน่อยแต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพียงแต่หยิบมันออกไปเท่านั้น
 
"นี่ค่าขนมพอใช่มะ..." ผมยื่นแบงค์พันให้เด็กคนนั้นไป
 
"พอครับ"
 
"เดี๋ยวๆอย่าลืมเปิดห้องให้ฉันด้วยล่ะ...เอาแบบที่ดีที่สุด" ผมสั่งก่อนจะเดินไปหาแก้วที่เริ่มเมามากขึ้นเรื่อยๆ
 
"มาคนเดียวหรอครับ" ผมบอกแล้วโอบเอวเธํอไว้หลวมๆ
 
"มากับเพื่อนค่ะแต่คง...กลับไปแล้ว" ก็แน่สิป่านนี้คงโดนไอ้ป็อปกับไอ้เขื่อนจัดการไปแล้วมั้ง
 
"งั้นก็ดีสิครับเพราะผมอยากอยู๋กับคุณแค่2คน" ผมบอกกว่าจะเขยิบตัวเข้ามาใกล้ๆ
 
"หน้าคุณนี่เหมือนแฟนฉันเลยนะคะ" ไม่เหมือนครับแต่ว่ามันใช่เลย-*-
 
"งั้นดูดีๆอีกทีสิครับ..." ผมบอกแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
 
"โทโมะo.O" แก้วทำหน้าตกใจแล้วเริ่มดันตัวผมออกทันที
 
"หึๆไงจ๊ะแม่สาวสวยแอบหนีแฟนมาเที่ยวได้ไง" ผมเอ่ยบอกแล้วส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้
 
"เอ่อ...แก้ว่าแก้วกลับบ้านดีแล้วกว่าดึกแล้ว" แก้วบอกแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าที่โต๊ะ
 
"อ้าวจะกลับแล้วหรอเดี๋ยวสิ" ผมบอกแล้วดึงแขนแก้วเอาไว้
 
"ปล่อยแขนแก้วเหอะ...ป่านนี้แม่แก้วคงเป็นแก้วใหญ่แล้ว" แก้วบอกแล้วหยิบกุญแจรถออกมา
 
"หึ...มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกสาวสวย" ว่าแล้วผมก็รีบคว้ากุญแจรถที่อยู่ในมือแก้วมาใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงของตัวเอง
 
"เห้ย!!เอาคืนมานะโมะ" แก้วพยายามจะมาแย่งกุญแจคืนจากผม
 
"ทีนี้จะไปกับผมได้รึยังครับ^^" ผมบอกแล้วส่งรอยยิ้มแบบชัยชนะไปให้
 
"...." แก้วกรอกตามามองผมแบบเซ็งๆ
 
 
  แต่สุดท้ายแก้วก็ไม่มีทางเลือก เธอจึงต้องเดินตามผมมา ผมจะพาเธอไปที่ไหนไม่มีใครรู้หรอก(ถ้าคุณไม่อ่าน) รู้ไว้แค่ว่าเป็นที่ที่มีแค่ผมกับแก้วเท่านั้น อิอิ หลายคยเริ่มเดาออกแล้วล่ะสิ
 
 
"นี้นายจะเข้ามาในผับอีกทำไม" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเห็นผมเดินกลับเข้ามาทางเดิม
 
"เดินตามมาเฉยๆก็พอ" ผมบอก
 
 
   ผมพาเธอมาที่ชั้น4ซึ่งเป็นห้องที่ผมจองเอาไว้เรียบร้อยแล้ว(จากเด็กเสิร์ฟ) เธอเริ่มเดืนทิ้งระยะห่างจากผมมากขึ้นเรื่อยๆเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง
 
 
"เข้ามาสิ" ผมบอกแล้วเปิดประตูให้แก้วเดินเข้ามา
 
"โมะมาทำอะไรที่นี่" แก้วบอกแต่เธอก็ยังไม่ยอมเดินเข้าไป
 
"เข้ามาก่อนแล้วจะบอก" ผมยื่นข้อต่อลองให้เธอ
 
"..." แก้วไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่เดินเข้าและเมื่อขาของเธอก้าวพ้นขอบประตูห้องผมก็ปิดแล้วล็อคกรทันที
 
 
  ทันทีที่ปิดประตูห้องเธอหันมามองผมอย่างหวาดระแวง ผมไม่ได้พูดอะไรออกมาแค่เดินเข้าไปใกล้ๆเธอ เธอยืนลูบต้นแขนทั้งสองข้างของตัวเองซึ่งมันแตกต่างจากอากาารเมื่อกี้นี้มากซึ่งแน่นอนว่าผมก็รู้ว่าเธอกำลังเป็นอะไร^^ 
 
 
"เป็นอะไรไปล่ะ" ผมเอ่ยถามแบบไม่รู้เรื่อง
 
"ฉันไม่รู้...แก้วร้อน" เธอบอกแล้วเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข
 
"ร้อนหรอโมะว่าแอร์ที่นี่ก็เย็นแล้วนะ" ผมบอกแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
 
"แต่แก้วร้อน...ร้อนแบบไม่ใช่อากาศร้อนแต่ร้อนมาจากภายในแก้ว" แก้วบอกแล้วตรงเข้าไปในห้องน้ำ
 
"แล้วนั่นจะไปไหน" ผมเอ่ยถามแก้ว
 
"ก็แก้วร้อนนิจะให้ทำไง" แก้วหันมองบอกผมด้วน้ำเสียงห้วนๆ
 
"ก็...ไม่รู้สิ" ผมแบมือแบบช่วยไม่ได้
 
"งั้นก็ช่วยเงียบๆไปเลยแล้วกัน" แก้วบอกพร้อมกับจะเดินเข้าห้องน้ำไป
 
"หึๆโมะว่าแก้วคงต้องการตัวช่วยนะ" ผมเดินไปปิดประตูห้องน้ำเพื่อไม่ให้แก้วเดินเข้าไป
 
"เอ๊ะนี่โมะจะเอาไงกันแน่เนี๊ย!!" แก้วบอกอย่างหงุดหงิด 
 
 
 
 
...ruktomokaew...
 
 
 
 
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------เรื่องนี้เราขอยืดออกไปอีกหน่อยนะคะยังไม่อยากให้จบเลยส่วยอีกเรื่องนึงรู้สึกว่าเม้นมันน้อยมากเลยนะคะ อย่างไงก็ฝากเรื่องงนี้ด้วยนะคะ
   
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา