แฟนฉันจอมเจ้าชู้ตัวพ่อ

ติ๊ด ๆ
"ใครส่งข้อความมาเนื่ย เบอร์พิมนิ เธอส่งไรมาอีกหล่ะยัยคนนี้"
ทำมั๊ยๆ ปล่อยให้ฉันรอที่แท้ไปส่งผู้หญิง จิตใจนายทำด้วยอะไรเนื่ยป๊อบ ผู้หญิงคนนี้ทำมั๊ยถึงไม่เลิกยุ่งสักทีต่อไปฉันจะไม่เสียน้ำตาให้นายอีกแล้ว ฉันตัดสินใจแล้ว เลิกขาดแน่
"พี่ค่ะไปส่งคอนโน กามิค่ะ"
"คับๆ"

ด้านป๊อบ
ไหนฟางนะ ไหนบอกจะนั่งรอ หรืองอนกลับบ้านแล้วที่มาช้า แต่ฟางไม่เคยทำตัวแบบนี้นะ ถึงรอนานก็จะรอ ลองโทรไปดีกว่า
(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้ง)
"ทำมั๊ยปิดเครื่องนะ หรือเป็นไรป่าวเนื่ย"
ติ๊ด ๆ
*กลับคอนโนเรามีเรื่องต้องคุยกัน*
"ทำม๊ัั๊ยฟางไม่รอเรานะ แปลกจัง"
ณ คอนโน
ก๊อตๆ 
ฟางเปิดประตูซึ่งทำหน้านิ่งเฉย ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยน้ำตา
เป็นไรหว่า หรืองอนไร (ป๊อบคิดในใจ)
"ฟางทำมั๊ยไม่รอป๊อบ เห้ย! เป็นไรร้องไห้ทำมั๊ย "
เงียบไม่ตอบ
"ใครทำไรฟาง"
"ป๊อบทำมั๊ยนายมันไม่เลิกเจ้าชู้สักที ทำมั๊ยๆห่ะ"
"อะไรฟาง ฟางพูดไรเนื่ย"
"มันคงถึงเวลาแล้ว เราห่างกันดีกว่านะ "
"ฟางจะบอกเลิกป๊อบหรอที่พูดแบบนี้"
"แค่ห่าง เอาเสื้อผ้าป๊อบไปด้วย "
"ก็ได้ ถ้ามันทำให้ฟางสบายใจป๊อบยอม แต่ป๊อบบอกไว้ตรงนี้เลยว่าป๊อบรักฟางคนเดียว ป๊อบไม่ปล่อยฟางไปแน่ "