แฟนฉันจอมเจ้าชู้ตัวพ่อ

ติ๊ด ๆ

"ใครส่งข้อความมาเนื่ย เบอร์พิมนิ เธอส่งไรมาอีกหล่ะยัยคนนี้"

ทำมั๊ยๆ ปล่อยให้ฉันรอที่แท้ไปส่งผู้หญิง จิตใจนายทำด้วยอะไรเนื่ยป๊อบ ผู้หญิงคนนี้ทำมั๊ยถึงไม่เลิกยุ่งสักทีต่อไปฉันจะไม่เสียน้ำตาให้นายอีกแล้ว ฉันตัดสินใจแล้ว เลิกขาดแน่

"พี่ค่ะไปส่งคอนโน กามิค่ะ"

"คับๆ"

ด้านป๊อบ

ไหนฟางนะ ไหนบอกจะนั่งรอ หรืองอนกลับบ้านแล้วที่มาช้า แต่ฟางไม่เคยทำตัวแบบนี้นะ ถึงรอนานก็จะรอ ลองโทรไปดีกว่า

(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้ง)

"ทำมั๊ยปิดเครื่องนะ หรือเป็นไรป่าวเนื่ย"

ติ๊ด ๆ

*กลับคอนโนเรามีเรื่องต้องคุยกัน*

"ทำม๊ัั๊ยฟางไม่รอเรานะ แปลกจัง"

ณ คอนโน

ก๊อตๆ 

ฟางเปิดประตูซึ่งทำหน้านิ่งเฉย ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยน้ำตา

เป็นไรหว่า หรืองอนไร (ป๊อบคิดในใจ)

"ฟางทำมั๊ยไม่รอป๊อบ เห้ย! เป็นไรร้องไห้ทำมั๊ย "

เงียบไม่ตอบ

"ใครทำไรฟาง"

"ป๊อบทำมั๊ยนายมันไม่เลิกเจ้าชู้สักที ทำมั๊ยๆห่ะ"

"อะไรฟาง ฟางพูดไรเนื่ย"

"มันคงถึงเวลาแล้ว เราห่างกันดีกว่านะ "

"ฟางจะบอกเลิกป๊อบหรอที่พูดแบบนี้"

"แค่ห่าง เอาเสื้อผ้าป๊อบไปด้วย "

"ก็ได้ ถ้ามันทำให้ฟางสบายใจป๊อบยอม แต่ป๊อบบอกไว้ตรงนี้เลยว่าป๊อบรักฟางคนเดียว ป๊อบไม่ปล่อยฟางไปแน่ "