The revenge แค้นร้ายกลายรัก

The revenge แค้นร้ายกลายรัก 

 

ตอนที่12 บ้านไร่

 

“ฟาง”เสียงของบิดาที่เรียกเธอไว้ขณะที่กำลังจะเดินไปห้องรับแขกเมื่อแฟนหนุ่มมารอรับแล้ว เธอเดินเข้าไป

 

หาท่านแล้วนั่งลงบนโซฟาตัวข้างๆ

 

 

“คุณพ่อมีอะไรหรือคะ”เธอเอ่ยถาม

 

 

“ฟางคิดดีแล้วหรอลูกที่จะคบหากับเขา”เธอไม่เข้าใจบิดาจริงๆ ท่านดูเหมือนจะไม่ชอบแฟนหนุ่มของเธอ

 

เอาเสียเลย

 

 

“ฟางคิดดีแล้วค่ะ ฟางเชื่อว่าเขาจะอยู่เคียงข้างฟาง เขาจะไม่ทิ้งฟาง”เธอตอบไปอย่างที่ใจคิด บิดาพับ

 

หนังสือพิมพ์ที่มองหน้าเธออย่างต้องการจะเปิดเปลือยความรู้สึกของเธอจริงๆ เธอจึงเอ่ยปากเล่าต่อ

 

 

“ถึงแม้ว่าฟางกับพี่ป๊อปจะไม่ได้เริ่มต้นกันเหมือนๆคู่รักทั่วๆไป แต่ฟางแน่ใจค่ะ...ฟางรักเขา”เธอยื่นมือไป

 

กอบกุมมือของท่านราวกับจะส่งผ่านความไว้วางใจและความรักที่เธอมีต่อแฟนหนุ่มผ่านไปให้ท่านได้รู้สึก

 

เหมือนเธอบ้าง และดูเหมือนท่านจะรับรู้มือใหญ่ที่อบอุ่นของท่านวางทับลงบนมือของเธอ ท่านยิ้มบางๆ

 

พลางพยักหน้า เธอรีบลาท่านก่อนจะเดินไปหาแฟนหนุ่มที่นั่งรออยู่

 

 

“มาแล้วหรอ นานจังเลย”เขาแอบบ่นน้อยๆ

 

 

“รอหน่อยไม่ได้เชียวหรอคะ”เธอพูดก่อนจะจูงมือแฟนหนุ่มไปที่รถ เขาเปิดประตูรถให้เธอก่อนเธอจะก้าวขึ้น

 

ไปนั่ง เขาวนไปนั่งตำแหน่งของคนขับแล้วออกรถไป

 

 

ทิวทัศน์ข้างทางที่ห่างออกมาจากเมืองแห่งความวุ่นวายมันช่างดูสวยงามดูไม่เบื่อเลยจริงๆ

 

 

“ไม่คิดจะมองหน้าแฟนหน่อยหรอ ฮืม”เขาพูดก่อนจะเชยคางมนของเธอให้หันมาทางเขา

 

 

“ขับรถดีๆสิคะ เดี๋ยวก็ได้ลงข้างทางกันพอดี”เธอพูดแล้วดึงมือหนาออกจากใบหน้า

 

 

“ตื่นเต้นรึเปล่า”เขาหันมามองหน้าเธออย่างรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

 

 

“ค่ะ”

 

 

“แม่พี่ไม่ดุหรอก”เขาคงรู้สึกถึงน้ำเสียงที่แสดงถึงความประหม่าของเธอเขาจึงปลอบ มือหนาเอื้อมมาโยก

 

ศีรษะสวยของเธอเบาๆอย่างหยอกล้อ

 

 

“ขอบคุณค่ะ”ระหว่างทางหลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย

 

 

จนรถคันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดหน้าบ้านไม้สักทองหลังใหญ่ที่ถูกโอบล้อมไปด้วนสวนองุ่นนับพันไร่

 

 

“เชิญครับ”เธอก้าวลงมาจากรถ แล้วยืนรอเขาอยู่ตรงนั้น หลังจากปิดประรถลง แฟนหนุ่มตวัดแขนแกร่งโอบ

 

รอบเอวบางของเธอแล้วพาเดินเข้าไปในบ้าน เธอสังเกตเห็นหญิงสาววัยกลางคนที่นั่งเคียงคู่กับหญิงสาว

 

หน้าตาสะสวยคนหนึ่งและ....เขาคนนั้น

 

 

โทโมะ...ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายที่ทำให้เธอจมปลักอยู่กับอดีตอันเลวร้าย จะกลายเป็นสมาชิกในครอบครัวของ

 

คนที่เธอรัก ทำไมโลกมันถึงกลมอย่างนี้นะ และดูเหมือนว่าเขาจะจำเธอได้ด้วย

 

 

“ฟางครับ”เธอหลุดออกมาจากภวังค์เมื่อแฟนหนุ่มเรียกชื่อของเธอ เธอนั่งลงบนโซฟาข้างเขา

 

 

“เสียมารยาทจริงๆ ยืนค้ำหัวผู้ใหญ่อยู่ได้ตั้งนานสองนาน”วาจาของมารดาของแฟนหนุ่มที่เอ่ยออกมาทำ

 

เอาเธอใจเสีย

 

 

“ฟางขอโทษค่ะ”ท่านไม่รับคำขอโทษของเธอ แต่กลับเชิดหน้าขึ้น

 

 

“เอ่อ นี่ฟางครับ แฟนผมเอง”เขาเอ่ยแนะนำเธอกับทุกคน เธอแอบเห็นสีหน้าขื่นขมของหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรง

 

ข้ามกับเธอ แล้วทำไมน้องสาวของเขาต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วยนะ

 

 

“สวัสดีค่ะ”เธอยกมือไหว้มารดาของแฟนหนุ่ม ก่อนจะส่งรอยยิ้มทักทายน้องชายและน้องสาวของแฟนหนุ่ม

 

 

โทโมะนั้นส่งยิ้มกลับมาตามแบบฉบับของเขา แต่หญิงสาวคนนั้นดูจะไม่อยากเป็นมิตรกับเธอสักนิด เธอ

 

เพียงแค่ปรายหางตามามองเธอเฉกเช่นกับบุพการีของแฟนหนุ่ม

 

 

“ฟาง..นี่คุณแม่พี่ นี่โทโมะน้องชายพี่เอง แล้วนี่แก้วเป็น....”เธอรู้สึกถึงน้ำเสียงที่ยืดยาวผิดปกติของชายหนุ่ม

 

เขาเหมือนหนักใจที่จะพูดออกมา

 

 

“เป็นว่าที่คู่หมั้นของตาป๊อป”คำตอบของคุณรัมภาทำเอาหัวใจเธอหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม

 

 

“แม่ครับ...”ประโยคต่อมาที่หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มยิ่งเป็นการตอกย้ำเธอ เขาคงลำบากใจที่จะ

 

พูดออกมา ทำไมเขาถึงทำกับเธอแบบนี้นะ...ใจร้ายที่สุด

 

 

“เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว ต้องเรียกว่าอดีตมากกว่า แฟนเขาก็อยู่ตรงนี้ทั้งคนยังจะกล้าพูด”โทโมะเอ่ยออกมา

 

ด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกก่อนเขาจะเดินออกไปจากบ้านหลังงาม

 

 

“ผมรักฟาง แล้วอีกอย่างผมจะไม่ยอมหมั้นกับใครหน้าไหนทั้งนั้นถ้าไม่ใช่เธอ”แฟนหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงแข็ง

 

กร้าวก่อนจะจูงมือเธอออกไปจากบ้าน เธอรั้งข้อมือของเขาไว้

 

 

“พี่ป๊อปคะ ทำไมถึงพูดแบบนั้น คุณแม่ท่าน...”นิ้วชี้เรียวสวยแตะเบาๆที่ริมฝีปากของเธอ

 

 

“เพราะมันคือความจริง”เขาพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะโอบเอวบางของเธอเดินเข้าไปในบริเวณไร่องุ่น

 

 

“ส่วนนี้เป็นพันธุ์ใหม่ที่เราเพิ่งเอามาลงไว้ คงอีกสักพักกว่าจะออกผล”เขาพาเธอเดินไปยังแปลงต่างๆแล้ว

 

เล่าให้เธอฟังเป็นฉากๆ

 

 

“ค่ะ ฟางอยากกินแล้ว”ชายหนุ่มเอื้อมมือมาบีบจมูกแฟนสาวด้วยความมันเขี้ยว ก่อนจะจูงมือพาเธอไปยัง

 

แปลงองุ่นที่ออกดอกออกผลมากมาย

 

 

“พันธุ์นี้หวานมาก อ่ะ ทานได้เลย ที่นี่ไม่ใช้ยาฆ่าแมลงหรอกรับรองปลอดภัย”เขาพูดพร้อมกับเด็ดลูกองุ่นส่ง

 

เข้าปากให้คนตัวเล็ก

 

 

“อร่อยมาก”เธอพูดก่อนจะยิ้มหวานหยด เห็นแล้วมันน่าจับมากระแทกจูบให้หนำใจจริงๆเลย

 

 

“งั้นเอากลับไปฝากคุณพ่อกับคุณแม่ด้วยละกันนะ”เขาพูดก่อนจะหันไปสั่งคนงานให้เอาองุ่นกลับไปให้ที่

 

บ้านของเขา

 

 

“ฟางอยากเห็นสวนกุหลาบของพี่ป๊อปบ้างจัง”เขาหันไปยิ้มให้แฟนสาว ก่อนจะตอบในใจได้เห็นแน่ เพราอีก

 

ไม่นานหรอกเธอจะต้องได้อยู่ทั้งที่นี้และที่เชียงใหม่ เพื่อเดินเกม...แค้น

 

 

“งั้นไว้พี่ว่างๆพี่จะพาขึ้นไปดูนะ”

 

 

“ค่ะ”หลังจากที่พาเธอเดินชมสวนองุ่นของเขาครึ่งค่อนวัน เขาก็พาคนตัวเล็กไปส่งที่บ้าน

 

 

ส่วนตัวเขา....ขอเตรียมตัวสำหรับการแก้แค้นที่กำลังจะมาถึงก่อน....

 

 

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

มาอัพให้แล้ว พรุ่งนี้เราจะอัพเรื่องหัวใจไร้รักให้นะจ้ะ ฝากติดตามด้วยนะ^^