The revenge แค้นร้ายกลายรัก
เขียนโดย 
OUM_PF
วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.57 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) บ้านไร่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความThe revenge แค้นร้ายกลายรัก
ตอนที่12 บ้านไร่
“ฟาง”เสียงของบิดาที่เรียกเธอไว้ขณะที่กำลังจะเดินไปห้องรับแขกเมื่อแฟนหนุ่มมารอรับแล้ว เธอเดินเข้าไป
หาท่านแล้วนั่งลงบนโซฟาตัวข้างๆ
“คุณพ่อมีอะไรหรือคะ”เธอเอ่ยถาม
“ฟางคิดดีแล้วหรอลูกที่จะคบหากับเขา”เธอไม่เข้าใจบิดาจริงๆ ท่านดูเหมือนจะไม่ชอบแฟนหนุ่มของเธอ
เอาเสียเลย
“ฟางคิดดีแล้วค่ะ ฟางเชื่อว่าเขาจะอยู่เคียงข้างฟาง เขาจะไม่ทิ้งฟาง”เธอตอบไปอย่างที่ใจคิด บิดาพับ
หนังสือพิมพ์ที่มองหน้าเธออย่างต้องการจะเปิดเปลือยความรู้สึกของเธอจริงๆ เธอจึงเอ่ยปากเล่าต่อ
“ถึงแม้ว่าฟางกับพี่ป๊อปจะไม่ได้เริ่มต้นกันเหมือนๆคู่รักทั่วๆไป แต่ฟางแน่ใจค่ะ...ฟางรักเขา”เธอยื่นมือไป
กอบกุมมือของท่านราวกับจะส่งผ่านความไว้วางใจและความรักที่เธอมีต่อแฟนหนุ่มผ่านไปให้ท่านได้รู้สึก
เหมือนเธอบ้าง และดูเหมือนท่านจะรับรู้มือใหญ่ที่อบอุ่นของท่านวางทับลงบนมือของเธอ ท่านยิ้มบางๆ
พลางพยักหน้า เธอรีบลาท่านก่อนจะเดินไปหาแฟนหนุ่มที่นั่งรออยู่
“มาแล้วหรอ นานจังเลย”เขาแอบบ่นน้อยๆ
“รอหน่อยไม่ได้เชียวหรอคะ”เธอพูดก่อนจะจูงมือแฟนหนุ่มไปที่รถ เขาเปิดประตูรถให้เธอก่อนเธอจะก้าวขึ้น
ไปนั่ง เขาวนไปนั่งตำแหน่งของคนขับแล้วออกรถไป
ทิวทัศน์ข้างทางที่ห่างออกมาจากเมืองแห่งความวุ่นวายมันช่างดูสวยงามดูไม่เบื่อเลยจริงๆ
“ไม่คิดจะมองหน้าแฟนหน่อยหรอ ฮืม”เขาพูดก่อนจะเชยคางมนของเธอให้หันมาทางเขา
“ขับรถดีๆสิคะ เดี๋ยวก็ได้ลงข้างทางกันพอดี”เธอพูดแล้วดึงมือหนาออกจากใบหน้า
“ตื่นเต้นรึเปล่า”เขาหันมามองหน้าเธออย่างรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
“ค่ะ”
“แม่พี่ไม่ดุหรอก”เขาคงรู้สึกถึงน้ำเสียงที่แสดงถึงความประหม่าของเธอเขาจึงปลอบ มือหนาเอื้อมมาโยก
ศีรษะสวยของเธอเบาๆอย่างหยอกล้อ
“ขอบคุณค่ะ”ระหว่างทางหลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย
จนรถคันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดหน้าบ้านไม้สักทองหลังใหญ่ที่ถูกโอบล้อมไปด้วนสวนองุ่นนับพันไร่
“เชิญครับ”เธอก้าวลงมาจากรถ แล้วยืนรอเขาอยู่ตรงนั้น หลังจากปิดประรถลง แฟนหนุ่มตวัดแขนแกร่งโอบ
รอบเอวบางของเธอแล้วพาเดินเข้าไปในบ้าน เธอสังเกตเห็นหญิงสาววัยกลางคนที่นั่งเคียงคู่กับหญิงสาว
หน้าตาสะสวยคนหนึ่งและ....เขาคนนั้น
โทโมะ...ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายที่ทำให้เธอจมปลักอยู่กับอดีตอันเลวร้าย จะกลายเป็นสมาชิกในครอบครัวของ
คนที่เธอรัก ทำไมโลกมันถึงกลมอย่างนี้นะ และดูเหมือนว่าเขาจะจำเธอได้ด้วย
“ฟางครับ”เธอหลุดออกมาจากภวังค์เมื่อแฟนหนุ่มเรียกชื่อของเธอ เธอนั่งลงบนโซฟาข้างเขา
“เสียมารยาทจริงๆ ยืนค้ำหัวผู้ใหญ่อยู่ได้ตั้งนานสองนาน”วาจาของมารดาของแฟนหนุ่มที่เอ่ยออกมาทำ
เอาเธอใจเสีย
“ฟางขอโทษค่ะ”ท่านไม่รับคำขอโทษของเธอ แต่กลับเชิดหน้าขึ้น
“เอ่อ นี่ฟางครับ แฟนผมเอง”เขาเอ่ยแนะนำเธอกับทุกคน เธอแอบเห็นสีหน้าขื่นขมของหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรง
ข้ามกับเธอ แล้วทำไมน้องสาวของเขาต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วยนะ
“สวัสดีค่ะ”เธอยกมือไหว้มารดาของแฟนหนุ่ม ก่อนจะส่งรอยยิ้มทักทายน้องชายและน้องสาวของแฟนหนุ่ม
โทโมะนั้นส่งยิ้มกลับมาตามแบบฉบับของเขา แต่หญิงสาวคนนั้นดูจะไม่อยากเป็นมิตรกับเธอสักนิด เธอ
เพียงแค่ปรายหางตามามองเธอเฉกเช่นกับบุพการีของแฟนหนุ่ม
“ฟาง..นี่คุณแม่พี่ นี่โทโมะน้องชายพี่เอง แล้วนี่แก้วเป็น....”เธอรู้สึกถึงน้ำเสียงที่ยืดยาวผิดปกติของชายหนุ่ม
เขาเหมือนหนักใจที่จะพูดออกมา
“เป็นว่าที่คู่หมั้นของตาป๊อป”คำตอบของคุณรัมภาทำเอาหัวใจเธอหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม
“แม่ครับ...”ประโยคต่อมาที่หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มยิ่งเป็นการตอกย้ำเธอ เขาคงลำบากใจที่จะ
พูดออกมา ทำไมเขาถึงทำกับเธอแบบนี้นะ...ใจร้ายที่สุด
“เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว ต้องเรียกว่าอดีตมากกว่า แฟนเขาก็อยู่ตรงนี้ทั้งคนยังจะกล้าพูด”โทโมะเอ่ยออกมา
ด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกก่อนเขาจะเดินออกไปจากบ้านหลังงาม
“ผมรักฟาง แล้วอีกอย่างผมจะไม่ยอมหมั้นกับใครหน้าไหนทั้งนั้นถ้าไม่ใช่เธอ”แฟนหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงแข็ง
กร้าวก่อนจะจูงมือเธอออกไปจากบ้าน เธอรั้งข้อมือของเขาไว้
“พี่ป๊อปคะ ทำไมถึงพูดแบบนั้น คุณแม่ท่าน...”นิ้วชี้เรียวสวยแตะเบาๆที่ริมฝีปากของเธอ
“เพราะมันคือความจริง”เขาพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะโอบเอวบางของเธอเดินเข้าไปในบริเวณไร่องุ่น
“ส่วนนี้เป็นพันธุ์ใหม่ที่เราเพิ่งเอามาลงไว้ คงอีกสักพักกว่าจะออกผล”เขาพาเธอเดินไปยังแปลงต่างๆแล้ว
เล่าให้เธอฟังเป็นฉากๆ
“ค่ะ ฟางอยากกินแล้ว”ชายหนุ่มเอื้อมมือมาบีบจมูกแฟนสาวด้วยความมันเขี้ยว ก่อนจะจูงมือพาเธอไปยัง
แปลงองุ่นที่ออกดอกออกผลมากมาย
“พันธุ์นี้หวานมาก อ่ะ ทานได้เลย ที่นี่ไม่ใช้ยาฆ่าแมลงหรอกรับรองปลอดภัย”เขาพูดพร้อมกับเด็ดลูกองุ่นส่ง
เข้าปากให้คนตัวเล็ก
“อร่อยมาก”เธอพูดก่อนจะยิ้มหวานหยด เห็นแล้วมันน่าจับมากระแทกจูบให้หนำใจจริงๆเลย
“งั้นเอากลับไปฝากคุณพ่อกับคุณแม่ด้วยละกันนะ”เขาพูดก่อนจะหันไปสั่งคนงานให้เอาองุ่นกลับไปให้ที่
บ้านของเขา
“ฟางอยากเห็นสวนกุหลาบของพี่ป๊อปบ้างจัง”เขาหันไปยิ้มให้แฟนสาว ก่อนจะตอบในใจได้เห็นแน่ เพราอีก
ไม่นานหรอกเธอจะต้องได้อยู่ทั้งที่นี้และที่เชียงใหม่ เพื่อเดินเกม...แค้น
“งั้นไว้พี่ว่างๆพี่จะพาขึ้นไปดูนะ”
“ค่ะ”หลังจากที่พาเธอเดินชมสวนองุ่นของเขาครึ่งค่อนวัน เขาก็พาคนตัวเล็กไปส่งที่บ้าน
ส่วนตัวเขา....ขอเตรียมตัวสำหรับการแก้แค้นที่กำลังจะมาถึงก่อน....
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
มาอัพให้แล้ว พรุ่งนี้เราจะอัพเรื่องหัวใจไร้รักให้นะจ้ะ ฝากติดตามด้วยนะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
