The Loveless หัวใจไร้รัก...(แล้วฉันต้องทำอย่างไร?)
9.2
16) ข่าว(คาว)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความThe Loveless หัวใจไร้รัก...(แล้วฉันต้องทำอย่างไร?)
ตอนที่16ข่าว(คาว)
ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวสวยถอนหายใจออกมานับเป็นครั้งที่ร้อย
“เมื่อไรจะออกมาวะเนี่ย”เขาบ่นกับตัวเองเบาๆ คิดแล้วก็น่าหัวเราะ...นี่ตัวเขาต้องมานั่งทำอะไรบ้าๆเนี่ย
ก็หลังจากที่รับปากกับไอ้เพื่อนรักเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เรื่องคนรักของมัน ที่มันบอกว่าเธอแปลกไปในช่วง
สองสามเดือนมานี้...และเขาก็ขออาสารับหน้าที่เป็นนักสืบจำเป็น...ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของพิม
เขาเห็นหลายครั้งหลายหน...แต่คนอย่างไอ้ป๊อปคงจะไม่เชื่ออะไรง่ายๆ และอีกอย่างหากเขาไปเล่าให้มันฟัง
เข้า ก็คงได้เป็นเรื่องราวใหญ่โต บางทีอาจจะเสียเพื่อนเลยก็ได้...และเขาก็อยากให้มันฉลาดขึ้นซะที
ทีเรื่องอื่นล่ะฉลาดนัก...แต่เรื่องหัวใจกลับโง่ติดดิน
เขาก็พอดูออกว่ามันน่ะรักคู่หมั้นของมันมาก...คงจะก่อนหมั้นกันเสียด้วยซ้ำ แต่มันกลับไม่ยอมรับคำตัดสิน
ของหัวใจตัวเอง ทันใดนั้นสายตาคมก็ปะทะเข้ากับร่างสูงโปร่งของพิมที่กำลังเดินออกมากับผู้ชายคนหนึ่ง
ดูคล้ายๆกับดาราเลยแฮะ เข้ารีบเช็คบิล แล้วสาวเท้าเดินไปที่รถก่อนจะออกรถไปอย่างรวดเร็ว
เอี๊ยดด!!!
เสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดัง เมื่อคนขับรถทั้งสองนั้นเบรกกะทันหัน แต่รถคันหรูของโทโมะกลับชนเข้ากับ
ท้ายรถอีกคันจนได้
“บัดซบ เอ๊ย!!”เขาทุบกำปั้นกับพวงมาลัยอย่างหัวเสีย
ก๊อกๆๆๆๆๆ!
เขากระชากประตูรถออกอย่างแรง
“คุณ ขับรถยังไงห๊ะ ถึงได้เที่ยวมาชนท้ายรถคนอื่นเนี่ย”เธอแว้ดเสียงดัง
“จะเอาเท่าไรว่ามา ฉันรีบ”เขาพูดพร้อมกับหยิบเชกที่อยู่ในรถขึ้นมาเตรียมกรอกตัวเลข
“ไม่เอา!ฉันขอแค่คำขอโทษ”เธอยืนเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง
“ไม่ให้!ฉันไม่ได้ทำผิด ไม่เอาเงินก็หลบไป”เขาพูดก่อนจะกลับไปนั่งในรถพร้อมออกตัวอีกครั้ง แต่คู่กรณี
กลับกระโดดขึ้นรถของเขามา
“เห้ย!ขึ้นมาทำไม ลงไปนะเว้ย ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”เขามองหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างเรื่อง
“ไม่ จนกว่าคุณจะขอโทษฉัน”เธอกอดอกพร้อมๆกับมองไปข้างหน้า
“เห้ย บอกให้ลงไปฉันตามไม่ทันแล้วเห็นมั้ย”เขาขยี้ผมจนยุ่งเหยิงอย่างหัวเสีย
“ไม่ลง!!”
“ไม่ลงใช่มั้ย”
“ใช่”
“หึ แล้วอย่ามาโวยวายทีหลังก็ละกัน”เขาพูดก่อนจะออกตัวรถไปอย่างรวดเร็ว ตามรถที่พิมนั่งมา จนเห็น
หลังไวๆ รถคันนั้นหักเลี้ยวเข้าม่านรูดแถวๆนั้น
ว่าแล้ว...เธอก็ไม่ได้ดีอะไรหรอก ออกจะกร้านโลกเสียด้วยซ้ำ...
อย่างนี้ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว...ไอ้ป๊อปจะต้องรู้เรื่องนี้
คิดแล้วเขาก็เลี้ยวรถเข้าซองใกล้ๆที่รถคันนั้นเลี้ยวไป
“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้นิสัยไม่ดี ไอ้...”เขามองหญิงสาวคู่กรณีที่โวยวายเสียงดัง
“อะไร!!!”เขารวบกำปั้นเล็กๆที่ระดมทุบลงบนหน้าอกแกร่งของเขา
“ก็คุณพาฉันมาทำอะไรที่นี่ล่ะ”
“ฮ่าๆๆๆ แบนๆอย่างเธอฉันไม่ทำไรหรอก”เขาบอกเสียงกลั้วหัวเราะ
“ไอ้บ้า”เธอรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกเป็นพัลวัน เขามองคู่กรณี...แสนสวย ใบหน้าเกลี้ยงเกลาที่ดูยังไงๆก็สวย
เครื่องหน้าทุกชิ้นไม่ได้โดดเด่น แต่เมื่อทุกชิ้นมาปรากฏบนใบหน้าแสนสวยนี้กลับทำให้ทุกๆคนที่สบตากับ
เธอต้องตกอยู่ภายใต้อาณัติของมนต์สะกด
“มองอะไรย่ะ อย่างคุณไม่ได้แอ้มฉันหรอก”
“หึ งั้นเรามาพนันกันมั้ย”เขาบอกน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ใบหน้าที่แสนพยศนั่นทำเอาเขาอย่างจะปราบพยศเธอ
เต็มทีแล้ว
“ว่ามา...”
“ต้องสัญญาก่อนว่าจะทำตาม”
“ใช่เรื่อง”
“กลัวล่ะสิ...งั้นอย่ามาพนันกันเลยดีกว่าเด็กน้อย”
“ก็ได้”เธอตอบเสียงพ่นจมูก
“ถ้าฉันลากเธอขึ้นเตียงได้สำเร็จ เธอต้องยอมแต่งงานกับฉัน แต่ถ้าเธอง้างบอกให้ฉันเอ่ยคำว่าขอโทษจาก
เธอได้ ฉันจะยอมทำทุกอย่างให้เธอเลย”
“ไอ้โรคจิต ไอ้บ้า ใครจะไปรับกันย่ะ”
“เธอสัญญาแล้ว...เริ่มกันเลยดีกว่าที่รัก”เขาพูดก่อนจะกระโดดลงรถแล้วตรงไปอุ้มร่างบางที่เตียงหนานุ่มที่
ทางโรงแรมจัดไว้ให้
“ปล่อยนะไอ้บ้า คุณนี่มันเลวจริงๆเลย”เธอพูดขณะทุบกำปั้นน้อยๆรัวเข้าที่อกแกร่งของเขา
“อ้าว ก็ที่รักสัญญาแล้วนี่”เขาตอบน้ำเสียงยียวน
“ใครที่รักคุณกัน ปล่อยนะ”เธอดิ้นไม่หยุด แต่แรงน้อยๆนั้นไม่นำพาต่อเขาเลยสักนิด
“ก็ที่รักไงครับ”
“นี่มันมัดมือชกนี่นา...คะ คุณตั้งใจจะพาฉันมาทำมิดีมิร้ายจริงๆน่ะหรอ ฉันทำอะไรให้คุณไม่พอใจหรอ”สิ้น
คำพูดของเธอ สติที่หายไปพร้อมๆกับหัวใจก็กลับคืนมา เออว่ะ...เขาสะกดรอยตามพิมมานี่หว่า
เขาตัดสินใจปล่อยร่างบางลง
“ก็ได้ แต่นับจากนี้ไปเราเป็นแฟนกันนะ”เขารีบฉวยโอกาสไว้ หากพ้นคืนนี้ไป เขาอาจจะไม่ได้เจอผู้หญิงคน
นี้อีกก็ได้ และวิธีนี้ก็ดีที่สุดแล้ว
“ไม่เอา เรื่องอะไรกันล่ะ”
“เอา หรือว่าอยากขึ้นเตียงมากกว่าเป็นแฟน”เขาว่าพลางเดินเข้าไปประชิดร่างบาง
“กะ ก็ได้”
“น่ารักมาก”เขาหยิกแก้มใสของเธออย่างหมั่นเขี้ยว
“นี่รออยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวมา”เขาพูดก่อนจะลัดเลาะไปม่านข้างๆ เพื่อเก็บหลักฐานให้ไอ้เพื่อนรักเสียที เมื่อ
เข้าไปในม่านข้างๆนั้นได้ ภาพเบื้องหน้าก็ทำให้เขาตกใจไม่น้อย ภาพผู้หญิงแสนน่ารัก เย่อหยิ่ง และ
เรียบร้อย พลันหายไปทันใด หญิงสาวร่างสูงโปร่งกำลังโอ้โลมกับดาราหนุ่มดาวรุ่งตอนนี้...
ถ้าไอ้ป๊อปเห็นเหมือนเขาตอนนี้ก็คงจะเสียใจไม่น้อย...
มือหนาล้วงมือถือราคาแพงขึ้นมาเพื่อบันทึกภาพเหล่านั้น ก่อนจะออกไปจากห้องนั้นด้วยจิตใจที่หดหู่
เขาก็แค่เพียงภาวนาว่าไอ้ป๊อปคงจะไม่เสียใจจนจะเป็นจะตายหรอกนะ
ตอนที่16ข่าว(คาว)
ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวสวยถอนหายใจออกมานับเป็นครั้งที่ร้อย
“เมื่อไรจะออกมาวะเนี่ย”เขาบ่นกับตัวเองเบาๆ คิดแล้วก็น่าหัวเราะ...นี่ตัวเขาต้องมานั่งทำอะไรบ้าๆเนี่ย
ก็หลังจากที่รับปากกับไอ้เพื่อนรักเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เรื่องคนรักของมัน ที่มันบอกว่าเธอแปลกไปในช่วง
สองสามเดือนมานี้...และเขาก็ขออาสารับหน้าที่เป็นนักสืบจำเป็น...ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของพิม
เขาเห็นหลายครั้งหลายหน...แต่คนอย่างไอ้ป๊อปคงจะไม่เชื่ออะไรง่ายๆ และอีกอย่างหากเขาไปเล่าให้มันฟัง
เข้า ก็คงได้เป็นเรื่องราวใหญ่โต บางทีอาจจะเสียเพื่อนเลยก็ได้...และเขาก็อยากให้มันฉลาดขึ้นซะที
ทีเรื่องอื่นล่ะฉลาดนัก...แต่เรื่องหัวใจกลับโง่ติดดิน
เขาก็พอดูออกว่ามันน่ะรักคู่หมั้นของมันมาก...คงจะก่อนหมั้นกันเสียด้วยซ้ำ แต่มันกลับไม่ยอมรับคำตัดสิน
ของหัวใจตัวเอง ทันใดนั้นสายตาคมก็ปะทะเข้ากับร่างสูงโปร่งของพิมที่กำลังเดินออกมากับผู้ชายคนหนึ่ง
ดูคล้ายๆกับดาราเลยแฮะ เข้ารีบเช็คบิล แล้วสาวเท้าเดินไปที่รถก่อนจะออกรถไปอย่างรวดเร็ว
เอี๊ยดด!!!
เสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดัง เมื่อคนขับรถทั้งสองนั้นเบรกกะทันหัน แต่รถคันหรูของโทโมะกลับชนเข้ากับ
ท้ายรถอีกคันจนได้
“บัดซบ เอ๊ย!!”เขาทุบกำปั้นกับพวงมาลัยอย่างหัวเสีย
ก๊อกๆๆๆๆๆ!
เขากระชากประตูรถออกอย่างแรง
“คุณ ขับรถยังไงห๊ะ ถึงได้เที่ยวมาชนท้ายรถคนอื่นเนี่ย”เธอแว้ดเสียงดัง
“จะเอาเท่าไรว่ามา ฉันรีบ”เขาพูดพร้อมกับหยิบเชกที่อยู่ในรถขึ้นมาเตรียมกรอกตัวเลข
“ไม่เอา!ฉันขอแค่คำขอโทษ”เธอยืนเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง
“ไม่ให้!ฉันไม่ได้ทำผิด ไม่เอาเงินก็หลบไป”เขาพูดก่อนจะกลับไปนั่งในรถพร้อมออกตัวอีกครั้ง แต่คู่กรณี
กลับกระโดดขึ้นรถของเขามา
“เห้ย!ขึ้นมาทำไม ลงไปนะเว้ย ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”เขามองหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างเรื่อง
“ไม่ จนกว่าคุณจะขอโทษฉัน”เธอกอดอกพร้อมๆกับมองไปข้างหน้า
“เห้ย บอกให้ลงไปฉันตามไม่ทันแล้วเห็นมั้ย”เขาขยี้ผมจนยุ่งเหยิงอย่างหัวเสีย
“ไม่ลง!!”
“ไม่ลงใช่มั้ย”
“ใช่”
“หึ แล้วอย่ามาโวยวายทีหลังก็ละกัน”เขาพูดก่อนจะออกตัวรถไปอย่างรวดเร็ว ตามรถที่พิมนั่งมา จนเห็น
หลังไวๆ รถคันนั้นหักเลี้ยวเข้าม่านรูดแถวๆนั้น
ว่าแล้ว...เธอก็ไม่ได้ดีอะไรหรอก ออกจะกร้านโลกเสียด้วยซ้ำ...
อย่างนี้ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว...ไอ้ป๊อปจะต้องรู้เรื่องนี้
คิดแล้วเขาก็เลี้ยวรถเข้าซองใกล้ๆที่รถคันนั้นเลี้ยวไป
“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้นิสัยไม่ดี ไอ้...”เขามองหญิงสาวคู่กรณีที่โวยวายเสียงดัง
“อะไร!!!”เขารวบกำปั้นเล็กๆที่ระดมทุบลงบนหน้าอกแกร่งของเขา
“ก็คุณพาฉันมาทำอะไรที่นี่ล่ะ”
“ฮ่าๆๆๆ แบนๆอย่างเธอฉันไม่ทำไรหรอก”เขาบอกเสียงกลั้วหัวเราะ
“ไอ้บ้า”เธอรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกเป็นพัลวัน เขามองคู่กรณี...แสนสวย ใบหน้าเกลี้ยงเกลาที่ดูยังไงๆก็สวย
เครื่องหน้าทุกชิ้นไม่ได้โดดเด่น แต่เมื่อทุกชิ้นมาปรากฏบนใบหน้าแสนสวยนี้กลับทำให้ทุกๆคนที่สบตากับ
เธอต้องตกอยู่ภายใต้อาณัติของมนต์สะกด
“มองอะไรย่ะ อย่างคุณไม่ได้แอ้มฉันหรอก”
“หึ งั้นเรามาพนันกันมั้ย”เขาบอกน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ใบหน้าที่แสนพยศนั่นทำเอาเขาอย่างจะปราบพยศเธอ
เต็มทีแล้ว
“ว่ามา...”
“ต้องสัญญาก่อนว่าจะทำตาม”
“ใช่เรื่อง”
“กลัวล่ะสิ...งั้นอย่ามาพนันกันเลยดีกว่าเด็กน้อย”
“ก็ได้”เธอตอบเสียงพ่นจมูก
“ถ้าฉันลากเธอขึ้นเตียงได้สำเร็จ เธอต้องยอมแต่งงานกับฉัน แต่ถ้าเธอง้างบอกให้ฉันเอ่ยคำว่าขอโทษจาก
เธอได้ ฉันจะยอมทำทุกอย่างให้เธอเลย”
“ไอ้โรคจิต ไอ้บ้า ใครจะไปรับกันย่ะ”
“เธอสัญญาแล้ว...เริ่มกันเลยดีกว่าที่รัก”เขาพูดก่อนจะกระโดดลงรถแล้วตรงไปอุ้มร่างบางที่เตียงหนานุ่มที่
ทางโรงแรมจัดไว้ให้
“ปล่อยนะไอ้บ้า คุณนี่มันเลวจริงๆเลย”เธอพูดขณะทุบกำปั้นน้อยๆรัวเข้าที่อกแกร่งของเขา
“อ้าว ก็ที่รักสัญญาแล้วนี่”เขาตอบน้ำเสียงยียวน
“ใครที่รักคุณกัน ปล่อยนะ”เธอดิ้นไม่หยุด แต่แรงน้อยๆนั้นไม่นำพาต่อเขาเลยสักนิด
“ก็ที่รักไงครับ”
“นี่มันมัดมือชกนี่นา...คะ คุณตั้งใจจะพาฉันมาทำมิดีมิร้ายจริงๆน่ะหรอ ฉันทำอะไรให้คุณไม่พอใจหรอ”สิ้น
คำพูดของเธอ สติที่หายไปพร้อมๆกับหัวใจก็กลับคืนมา เออว่ะ...เขาสะกดรอยตามพิมมานี่หว่า
เขาตัดสินใจปล่อยร่างบางลง
“ก็ได้ แต่นับจากนี้ไปเราเป็นแฟนกันนะ”เขารีบฉวยโอกาสไว้ หากพ้นคืนนี้ไป เขาอาจจะไม่ได้เจอผู้หญิงคน
นี้อีกก็ได้ และวิธีนี้ก็ดีที่สุดแล้ว
“ไม่เอา เรื่องอะไรกันล่ะ”
“เอา หรือว่าอยากขึ้นเตียงมากกว่าเป็นแฟน”เขาว่าพลางเดินเข้าไปประชิดร่างบาง
“กะ ก็ได้”
“น่ารักมาก”เขาหยิกแก้มใสของเธออย่างหมั่นเขี้ยว
“นี่รออยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวมา”เขาพูดก่อนจะลัดเลาะไปม่านข้างๆ เพื่อเก็บหลักฐานให้ไอ้เพื่อนรักเสียที เมื่อ
เข้าไปในม่านข้างๆนั้นได้ ภาพเบื้องหน้าก็ทำให้เขาตกใจไม่น้อย ภาพผู้หญิงแสนน่ารัก เย่อหยิ่ง และ
เรียบร้อย พลันหายไปทันใด หญิงสาวร่างสูงโปร่งกำลังโอ้โลมกับดาราหนุ่มดาวรุ่งตอนนี้...
ถ้าไอ้ป๊อปเห็นเหมือนเขาตอนนี้ก็คงจะเสียใจไม่น้อย...
มือหนาล้วงมือถือราคาแพงขึ้นมาเพื่อบันทึกภาพเหล่านั้น ก่อนจะออกไปจากห้องนั้นด้วยจิตใจที่หดหู่
เขาก็แค่เพียงภาวนาว่าไอ้ป๊อปคงจะไม่เสียใจจนจะเป็นจะตายหรอกนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ