The Loveless หัวใจไร้รัก...(แล้วฉันต้องทำอย่างไร?)

The Loveless หัวใจไร้รัก...(แล้วฉันต้องทำอย่างไร?)
ตอนที่15 รอฉัน... 
 
 
“แต่งงานกับฉันเถอะนะฟาง”เขาพูดพร้อมๆสวมกอดร่างเล็กจากข้างหลัง เกยคางบึกบึนลงบนไหล่กลมกลึง
 
 
“ค่ะ ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น แต่... เรื่องลูกฉันคงให้คุณไม่ได้ ฉันสงสารแก หากแกไม่ได้เกิดมาจากความรักของ
 
เรา อย่าทำร้ายฉันไปมากกว่านี้เลยนะคะ”เขาแอบถอนหายใจให้กับเธอเบาๆ นิ้วเรียวกรีดเช็ดน้ำตาให้คนตัวเล็กที่
 
ร้องไห้อย่างหนัก
 
 
“รอฉันหน่อยเถอะฟาง...สักวันฉันจะบอกเธอเอง”
 
 
“จะให้ฉันรอวันที่คุณบอกเลิกฉันน่ะหรือคะ”เธอพูดก่อนจะปลดมือหนาของเขาออกจากเอวบางของเธอ
 
 
“โธ่ อย่าเพิ่งมองโลกในแง่ร้ายสิ”เขาบีบปลายจมูกรั้นของคนเจ้าแง่แสนงอนที่ไม่ยอมฟังอะไรเลย
 
 
“มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้แล้วล่ะค่ะ ไม่ใช่เพราะฉันมองโลกในแง่ดีหรือคะ เรื่องมันถึงเป็นแบบนี้ ฉันคิดว่าหาก
 
ฉันพยายามเข้า สักวันคุณจะรักฉัน แล้วผลของมันก็อย่างที่เห็นๆกันอยู่”
 
 
“พี่บอกว่าให้รอ เราก็ต้องรอเข้าใจไหม”เขากดจูบลงบนริมฝีปาเล็กน่าจูบนั่น ก่อนจะถอนออกมา ลูบผมนุ่มสลวย
 
อย่างเบามือ
 
 
“แต่งงานกันนะครับ”เขาไม่รอคำตอบจากร่างเล็ก จัดการถอดแหวนที่นิ้วนางข้าขวาสวมลงบนนิ้วเรียวของคนตัวเล็ก
 
อย่างรวดเร็ว แล้วกดจูบลงบนแหวน ดั่งคำมั่นสัญญาว่าเขาจะบอกเธอแน่..รอให้เขาจัดการเรื่องทุกอย่างให้เรียบ
 
ร้อยเสียก่อนเถอะ
 
 
เขายิ้มกับแหวนเงินวงเรียบๆที่ตอนนี้ได้คล้องกับนิ้วนางข้างซ้ายของสาวหน้าหวานไปแล้ว
 
 
แม่บอกว่าให้เขามอบแหวนวงนี้กับคนที่เขารัก...และตอนนี้เขาได้สวมมันลงบนนิ้วของฟางแล้ว
 
 
เขามั่นใจตัวเอง...ว่าเขาไม่ได้แต่งงานกับเธอเพราะเงื่อนไขของบิดา
 
 
แต่นี่...เป็นสิ่งที่หัวใจเขาเรียกร้อง
 
 
“ฉันยังไม่ทันตอบเลย”
 
 
“ไม่จำเป็นหรอกยัยหมูอวกาศ ไปทานข้าวกันได้แล้วเดี๋ยวโรคกระเพาะก็กำเริบหรอก”เขาพูดแล้วออกแรงดึงคนตัว
 
เล็กที่นั่งหน้างออยู่ แรงดึงที่ไม่เบานักทำให้เธอลอยมาปะทะอกแกร่งของเขา
 
 
“ไป ทุกคนรออยู่”เขากำลังจะจูงมือของเธอออกไป หากแต่ร่างเล็กรั้งเขาไว้ก่อน ใบหน้าที่แดงก่ำขึ้นมาอย่างไม่
 
ทราบสาเหตุนั้นทำเอาเขางงงันอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
 
 
“ฉันยังแต่งตัวไม่เรียบร้อย”เธอพูดแล้วก้มหน้างุด
 
 
“ฮ่าๆๆๆ ไปสิเดี๋ยวฉันนั่งรอ”เขาพูดก่อนจะปล่อยข้อมือเล็ก แล้วทรุดตัวลงนั่งบนเตียง เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นเพื่อ
 
เรียกร้องความสนใจจากเขา ทำให้เขากดรับสายทันทีโดยไม่ทันมองด้วยซ้ำว่าเป็นใคร
 
 
“ฮัลโหล”
 
 
“ป๊อปคะ คุณเป็นยังไงบ้าง ทำไมไม่โทรหาพิมเลย”เขาละอายใจเมื่อต้องพูดกับผู้หญิงอีกคนในห้องของว่าที่
 
ภรรยา อย่างนี้เขาก็คงไม่ต่างจากผู้ชายมักง่ายทั่วๆไป
 
 
“เอ่อ พิมผมยุ่งอยู่ ไว้กลับไปผมจะโทรหานะ”เขากำลังจะกดตัดสาย แต่เสียงของพิมกลับรั้งเขาไว้
 
 
“คุณไม่รักพิมแล้วใช่มั้ยคะ”เขานิ่งงันกับคำถามของพิม
 
 
“เอ่อ...”
 
 
“ถ้าเป็นเมื่อก่อนคุณจะไม่ลังเลเลย ถ้าจะตอบกลับมา...แต่ตอนนี้...คุณรู้ตัวรึเปล่าคะว่าคุณกำลังนอกใจคนรัก คุณ
 
หลงยัยเด็กนั่นแล้วใช่มั้ย ทำไมคะ...มันให้อะไรคุณ คุณถึงยะ...”
 
 
“พิม!!!”เขาตะคอกเสียงดัง เมื่อพิมเริ่มพูดจาดูถูกฟาง
 
 
“หึ แตะต้องไม่ได้เลยสินะ กลับมาเรามีเรื่องต้องคุยกันยาว แค่นี้ก่อนนะคะ”เธอพูดก่อนจะตัดสายเขาไป เขาแอบ
 
ส่ายหน้าเบาๆกับโทรศัพท์ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับคนตัวเล็กที่ยืนน้ำตาคลออยู่
 
 
“ฟาง”
 
 
“เธออีกแล้วใช่มั้ยคะ คุณกำลังจะแต่งงานกับฉันกรุณาให้เกียรติฉันด้วยเถอะค่ะ”เขาเดือดปุดๆ เมื่อเธอกล่าวหาเขา
 
อย่างนั้น สำหรับผู้ชายหลายๆคน การมีผู้หญิงหลายคนในเวลาเดียวกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
 
 
แต่สำหรับเขา...เขาไม่ชอบ
 
 
“ฉันให้เกียรติเธอเสมอ เธอก็ควรจะให้เกียรติฉันด้วยเหมือนกัน”เขาพยายามข่มความโกรธเอไว้
 
 
“ไหนหรอคะ ที่คุณเรียกว่าการให้เกียรติ”
 
 
“ฟาง!!!”เขาตวาดอย่างเหลืออด
 
 
“อย่ามาตวาดใส่ฉัน ฉันไม่ชอบ”เธอบอกด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ใบหน้าที่เชิดขึ้นด้วยความยโส ทำให้เขาโมโหขึ้น
 
เป็นทวีคูณ
 
 
“ถ้าเปลี่ยนเป็นจูบคงจะชอบสินะ”เขาดึงร่างเล็กเข้ามาใกล้ตัว ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าแสนหวานของ
 
เธอ ริมฝีปากเลื่อนเข้าใกล้เรียวปากอวบอิ่ม แต่กลับเป็นเธอเสียเองที่ประกบจูบเขาเสียเอง
 
 
เรียวลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดเขาอย่างไม่ประสีประสาแต่มันกลับเรียกอารมณ์รักของเขาได้เป็นอย่างดี ก่อนที่เธอจะ
 
ถอนจูบออก
 
 
“ชอบสิคะ ชอบมากด้วย”เธอพูดพร้อมๆกับกรีดนิ้วเรียวไปตามแผงอกกว้างของเขา
 
 
“หึ งั้นคืนนี้ก็เตรียมตัวดีๆล่ะ”เธอเพียงแต่หัวเราะในลำคอน้อยๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
 
 
“ไม่รอดแน่..ยัยหมูอวกาศ”ชายหนุ่มเอ่ยอย่างหมายมาด แล้วเดินตามว่าที่เจ้าสาวไป
 
 
 
.............................................................................................................................
มาอัพให้แล้ววววววว เราขอโทษนะเมื่อวานไม่ได้อัพให้เลย พอดีเมื่อวานต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบเก็บคะแนนน่ะ ขอโทษด้วยนะจ้ะ