รักป่วนๆ ของก๊วนเด็กแสบ

 
"อ๊ะ!! ...ฝันหรอเนี่ย"โทโมะคิดหลังจากตื่นจากฝัน
"อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะ"แม่บ้านจินนี่บอก
"ฉันจะไปแล้วนะ รีบไปเอารถมารับฉันด้วย"โทโมะบอก
"ขอประทานโทษเจ้าค่ะ คุณหนูจะรับข้าวมั้ยเจ้าค่ะ"
"อ๊าย โธ่เอ๊ย นี่ไม่ใช่เวลามาทานข้าวแล้วน๊าาา"
"ขอประทานโทษนะค่ะท่านโทโมะ ส่วนท่อนร่างยังใส่กางเกงชุดนอน รองเท้าก็ยังใส่รองเท้าแตะในห้องอยู่เลยนะค่ะคุณหนู!!"
"ย๊ากกกก"โทโมะรีบวิ่งขึ้นไปเปลี่ยนแล้วก็ลงมา
"อะแฮ่ม! เอาล่ะงั้นฉันไปก่อนล่ะนะ"โทโมะบอก
"ขอประทานโทษอีกครั้งนะเจ้าค่ะท่านทามากิ คือว่าวันนี้มันเป็นวันอาทิตย์โรงเรียนเค้าไม่ได้เปิดสอนวันอาทิตย์นะเจ้าค่ะ"
"จินนี่... ทำไมถึงไม่บอกเรื่องนั้นก่อนเป็นเรื่องแรกล่ะ"
"การได้เรียนรู้ความผิดพลาดด้วยตนเอง จะทำให้คุณหนูได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี"
"ใครก็ได้เอาโทรศัพย์มาทีๆๆๆ  กดๆๆๆกิ๊กๆๆๆหมุนๆๆๆ"
"เชอะ"จินนี่พูดในใจ
"จองเบหรอ ฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย"
 
ณ บ้านฟาง
 
"โห นี่นะหรอบ้านของฟาง ใหญ่กว่าที่คิดอีกแฮะ "เขื่อนพูด
"ไม่หลอก นี่เขาเรียกว่าอพาร์ทเม้นท์นะ"จองเบบอก
"เคียวยะ! จะพากันมาทำไมเยอะแยะเล่า โดยเฉพาะเจ้าป๊อปปี้นั่น"โทโมะพูด
"งั้นหรอ ฉันก็นึกว่านายไม่มีความกล้าพอที่จะมาคนเดียว ฉันเลยชวนให้กันมาเยอะๆ"จองเบพูด
"เอาล่ะๆ กลับกันได้แล้วเด็กๆ "จองเบจะพาป๊อปปี้กลับ
"ไม่เอาๆ หนูยังไม่อยากกลับนี่น่าา"ป๊อปปี้บอก
"ขอโทษนะครับ ผมผิดไปแล้วอย่าทิ้งผมไว้คนเดียวนะครับ"โทโมะกัดฟันพูดประชด
"ฟังนะพวกนายทุกคน อย่าลืมเด็ดขาดนะ! ที่พวกเรามาที่นี่ก็ไม่มีอะไรอย่างอื่นนอกจากผ่านมาเฉยๆก็เลยแวะมาทักทาย ไม่ได้มาสำรวจการใช้ชีวิตของฟางเลย ห้ามพูดคำว่า โทรมจัง คับแคบ สกปรก เป็นอันขาดเลย"โทโมะสั่ง
"ครับผม"พูดพร้อมกันทั้ง4
"รีบกลับไปเลย"ฟางไล่
"ฟะฟาง"โทโมะพูดตะกุกตะกัก
"หน๋อย เจ้าพวกนี้"ฟางคิด
"หน้าแบบนี้แหละน่ารักสุดๆ"ป๊อปปี้บอก
"หุบปาก! ใสหัวกลับไปได้แล้ว!!"ฟางด่าอย่าเหลืออด
"เพราะพวกนายนั่นแหละ มาทำไมกันฮะ เห็นมั้ยฟางเขาไล่ กลับไปสิ บลาๆ"โทโมะบอก
 
"ขอบอกเฉยๆนะแค่ให้ดูเท่านั้นแล้วก็กลับไปซะละ"ฟางบออก
"โทรมจัง"เขื่อนว่า
"เย้ย ไปว่าบ้านของฟางไปได้ยังไงกัน นี่แนะๆ"โทโมะที่เห็นดังนั้นจังปิดปากเขื่อน
"ห้องพื้นไม้ระดับ 2k หรอ พ่อลูกสามัญชนอยู่กันก็พอดีแหละน่า"จองเบบอก
"เป็นห้องที่น่ารักสุดไปเลยล่ะ ^^"ป๊อปปี้บอกฟาง
"ไม่ต้องกัดฟันชมก็ได้นะ"ฟางบอก
"ขอรบกวนหน่อยนะครับ"ทุกคนพูดพร้อมกัน
"โอ๊ย! มีแค่นี้เองหยออ"ป๊อปปี้ร้องเสียงหลงออกมาเมื่อตัวเองเดินชนของในห้องแคบ
"อุ๊ย!เจ็บ"เคนตะร้อง
"ไม่นึกเลยว่าที่นี่จะมีแสงส่องถึง"เขื่อนบ่น
"ดูเหมือนว่าเราจะประเมินคุณภาพของสามัญชนต่ำไปหน่อยนะ ดีล่ะ! เนื่องจากที่มันแคบ พวกเรามานั่งกอดเข่ากันเถอะ นีี่เป็นวิธีประหยัดเนื้อที่แบบสามัญชน"โทโมะสั่งทุกคนให้ทำตาม
"ฮึ่ย! ต้องทนไว้ ยังไงเราก็ไม่ได้สนใจพวกเค้าอยู่แล้ว"ฟางคิดในใจ
"จะไปเอาชามาให้นะ"ฟางกัดฟันพูด
 
"น้ำชามาเสิร์ฟแล้วนะ ขอโทษด้วยนะที่แก้วมันไม่พอ"
"ไม่เป็นไรหลอก"โทโมะบอก
"ฟางงง~ เค้าอยากลองกินอาหารที่ฟางทำจังเลยย"ป๊อปปี้บอก
"ก็ได้หลอกนะ แต่ถ้าทำตอนนี้ต้องรอหน่อยนะ"
"เค้าจะรอออ~"
"ถ้างั้นแบบนี้คงต้องไปซุปเปอร์อีกรอบแล้ว"ฟางบ่นออกมา
"อ๊ะ ไปด้วยนะ อยากรู้จังเลยซุปเปอร์ของสามัญชนเป็นยังไง"เขื่อนพูดออกมา
"มันคงจะเป็นประสบณ์การที่ดี"จองเบพูดต่อ
"เย้~ ซุปเปอร์สามัญชน ซุปเปอร์สามัญชน"เขื่อนพูดแล้วตามฟางไปซุปเปอร์
 
ซุปเปอร์ (สามัญชน)
 
"เอ่อ...อยากกินไรเป็นพิเศษอ่ะ ^^"ฟางถามโทโมะ
"เอ่อก็ เอ่อ...หม้อไฟอ่ะ ใส่เนื้อเยอะๆ แต่ไม่ต้องใส่ผักนะ"โทโมะบอก
"จริงด้วยนะ มีหลายคนแบบนี้ทำหม้อไฟกินก็ดีเหมือนกัน ถึงจะร้อนก็เถอะ "ฟางพูดออกมา
 
บ้านฟาง
 
"มากินกันดีกว่าาา"ฟางบอกทุกคน
"กินแล้วนะค้าบบบบ"ป๊อปปี้พูด
"กินเยอะๆนะ ผักนะมีประโยชน์อ่ะๆ"ฟางตักแต่ผักให้โทโมะอย่างเดียว
"เอาเนื้อเอาหมูผักไม่ชอบ TT0TT โห..ผักเป็นตั้งเลย"
___________________________________________________________________
จบอีกตอนแบบ HAPPY ^^