รักป่วนๆ ของก๊วนเด็กแสบ
เขียนโดย 
Honey_Jung
วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.39 น.
แก้ไขเมื่อ 13 มกราคม พ.ศ. 2556 19.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) 3 วันห้ามหวานของป๊อปปี้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"เอาเข้าแล้วมั้ยล่ะ"โทโมะพูดขึ้นมาด้วยความตกใจ
"เอาเข้าแล้วสินะ พวกเราไม่รู้ด้วยนะ"เขื่อนบอก
"เจ้าพวกบ้า! ก็เพราะพวกแกนั่นแหละที่มาชนชั้น"โทโมะพูด
"ก็ฟางนั่นแหละว่าจะจับแต่งคอสเพลย์ แล้วพาไปเล่นด้วยกันหน่อยแท้ๆ"
"เรื่องคอสเพลย์ก็แต่งทุกวันแล้วนิ"โทโมะหันมาโวยวาย
"ไม่ได้หมายถึงชุดที่แต่งในชมรมสักหน่อยยย แต่เป็นชุดสาวกระต่าย ชุดผู้หญิงยังไงล๊าาา"
"ชุดผู้หญิงหรอ"ฟางเอ่ย
"อยากเห็นละซี้นายท่านนะ"
"เย้ย ก็อยากเห็นจิงๆล่ะนะ ม่ายยยย! แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้มัน.. ก็พวกแกนั่นแหละวุ่นวายกันดีนัก ปล่อยมือจากฟางเดี๋ยวนี้"
"นี่พวกนาย ตอนนี้ยังไม่มีแขกมาจะเอะอะก็ได้อยู่หลอก แต่จะดีหรอเดี๋ยวป๊อปปี้ก็ตื่นหลอก"จองเบบอก
"ผึ่ง!!!"ทั้ง 2 คนช๊อกค้าง
"โตขนาดนี้แล้วยังนอนกลางวันอยู่อีกหรอ แต่ว่าทำเรอะขนาดนี้ก็ช่วยไม่ได้นิฮะ ปลูกให้ตื่นแล้วบอกความจริงจะดีกว่า"
"เดี๋ยวก่อนๆ อย่าเข้าไปใกล้ป๊อปปี้นะ ถอยกลับมาตรงนี้เร็วๆเข้า"ทั้ง 2 กระซิบออกมา
"อะไรหรอฮะ"
"เพราะถ้าตื่นขิ้นมาป๊อปปี้จะอารมบูดนะสิ"
"ห๋าา"
"น่ากลัวเหลือเกินนน"เขื่อนต่อ
"และที่สำคัญตุ๊กตาพูห์ตัวนี้คุณย่าที่ป๊อปปี้รักมากเป็นคนเย็บให้ การที่เขาอุ้มติดตัวไว้ตลอดก็ฟันธงได้เลยว่าเป็นของรักสุดหวง ฉะนั้นหากตื่นขึ้นมาแล้วเห็นน้องพูห์สุดที่รักในสภาพที่เลอะเทอะแบบนี้ละก็...!!"โทโมะ
"เวอร์ไปแล้วม๊างง ฟังยังไงมันก็เป็นเรื่องโกหก ข่าวลือนั่นนะ"
"ไม่นะ เรื่องที่ป๊อปปี้มีบุคลิกร้ายๆซ่อนอยู่ยังมีหลักฐานอีกนะ ป๊อปปี้กรุ๊ปเลือดเดียวกับจองเบ!"
"ฮะ!!"ฟางตะโกนออกมา
"อือ..."ป๊อปปี้ตื่นขึ้นมา
"ยะ..เย้ยยย..."โทโมะ
"นี่มัน..."
ตุ๊บ!!! เปรี้ยง!!!
"อ๊ากกกก น้องหมาของเค้าาาา T^T"โทโมะบอก
"ม่ายยย ต่อไปต้องเป็นตาของพวกเราาา"เขื่อน
"... ใครทำน้องต่ายของเค้า ... จนเลอะเทอะแบบนี้"ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างเยือกเย็น
"ย๊ากกก ชะ ช่วยด้วยคร้าบรุ่นพี่เคนตะ!"
"น้องพูห์เค้า ... บอกว่าจะลองดื่มชาดู"เคนตะมาพูด
"โอ้โฮ... คิดไปได้"โทโมะคิดในใจ
"ยังงั้นหรอ เพราะยังงั้นเองสินะหน้าตาถึงได้เลอะเทอะ อ่ะฮะ แล้วน้องพูห์เค้าจะทานเค้กด้วยมั้ยละเนี่ย ^^ "ป๊อปปี้พูดแล้วแสดงท่าทีน่ารัก
"อ่ะได้ผลด้วย รอดแล่ววว โอ่ยย"โทโมะกับเขื่อพูดออกมาพร้อมกัน
"ป๊อปปี้คุง ชอบของช๊อกโกแลตแบบไหนหรอ แบบขนมหวาน หรือแบบเค้กดีจ๊ะ"
"เอ่อ..เค้า เค้าก็ ก็ชอบหมดทุกแบบนั้นแหละ เค้าชอบทั้งช๊อกโกแลตทั้งน้องพูห์และก็ ทุกๆคนเลย ^^"
"อร๊ายยยย น่ารักที่สุดเลยยยย"
"ป๊อปปี้... เอาแต่ทานของหวานแบบนั้น ถ้าฟันพุขึ้นมาผมไม่รู้ด้วยนะ"ฟางเตือนป๊อปปี้
"ไม่เป็นไรอยู้แล้ว =~= ก็เค้าแปรงฟันทุกวันเลยอั้ม อุ๊!! OxO"
"ป๊อปปี้... หรือว่าจะ"
"ไม่มีมะไมหมอก (_ _)"
"นิ อ้าปากให้ดูหน่อยสิฮะ"
"ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา ไม่มีอะไยหยอก ไม่มีไรหรอก YxY อย่าน๊า"ป๊อปปี้โวยวาย
"หืออ อยู่นิ่งๆน่า"
ฟางจับป๊อปปี้ให้ทาบนอนลงไปบนโซฟาจับล๊อกแขน ค่อมบนตัวป๊อปปี้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน อีกมือนึงก็จับปากป๊อปปี้ให้อ้าออก
"อร้ายยยย ตายแล้วววว"สาวๆในชมรมต่างมากันกริ๊ดกร๊าด ป๊อปปี้กับฟาง
"อ้าาาา"ฟางพูดให้ป๊อปปี้ทำตาม
"...!"
"ฟันพุ...หรอครับ"โทโมะถาม (อยากให้ฟางทำกับโมะแบบนี้บ้างจัง ฟันพุบ้างดีกว่า)
"อืม ใช่ฮะ"ฟางตอบ
"เปล่าน๊าาา เค้าไม่เป็นใย T0T"ป๊อปปี้บอก
"รุ่นพี่โทโมะ"ฟางบอก
"เอ่อ...อะแฮ่ม ป๊อปปี้ต้องงดทานของหวานจนกว่าจะหายปวดฟันนะ"โทโมะ
"หาาาาาา O0O"ป๊อปปี้
"ซึ่งเรื่องนี้พวกเราทุกคนก็ต้องช่วยกัน ด้วยการห้ามตัวเองไม่ทานของหวานในชมรม"
"ฮะฮะ ฮะ ฮือ ไม่นะฟาง ห้ามเค้าทานของหวานเลยหรอ อย่านะ T^T"
"แหม๋ ป๊อปปี้คุง น่่าสงสารจังเลยเห็นว่างดของหวานจนกว่าจะหายปวดฟันนิ"
"ป๊อปปี้...กระเป๋า"เคนตะถาม
"เค้าถือเองได้"ป๊อปปี้
"ไม่ใช่อย่างนั้น เอามาดูหน่อย"
"ห๋า"
แผละ ตุ๊บ !
"เค้าเอามาดูเฉยๆ ไม่ทานหลอก"
"งั้นหรอ ถ้าแค่ดูเฉยๆ ก็เอานี่ไป"เคนตะยื่นใบปิวเค้กให้
"ห๋า ดูรูปเนี่ยนะ T^T"
"ส่วนของจริงฉันจะเก็บเอาไว้"
"เฮ้อออ เห็นแล้วทรมาณแทน"เขื่อนที่แอบดูสถานการพูดออก
"น่าสงสาร"ฟางบอก
"โทโมะคุง น่าเสียดายจังเลยเนาะอุตส่าห์ทำเค้กช็อกโกแลตเพื่อจะให้คุณได้ลิ้มลอง"
"อย่าเสียดายไปเลยนะครับองหญิง เพื่อป๊อปปี้ที่กำลังอดทนไม่ทานของหวาน พวกเราเลยจะช่วยด้วย ไม่มากก็น้อย และก็.. แบบนี้นะดีที่สุดแล้ว เพราะถึงช๊อกโกแลตจะอร่อยแค่ไหน ถ้ามาเจอความรักที่ร้อนแรงของเรา มันก็คงละลาย และเหือดหายไปอย่างน่าเสียดายอยู่ดี"โทโมะบอก
"โทโมะคุง"
"ทนต่อไปไม่ได้อีกแล้วค่ะ อยากให้เคนตะคุงรับความรู้สึกของฉันเอาไว้ด้วย ไม่ได้หรอค่ะ แสดงว่าเคนตะคุงมีคนที่ชอบอยู่ใช่มั้ยล่ะคะ เป็นคนที่สำคัญสำหรับเคนตะใช่มั้ยค่ะ T^T"
"อื้ม...ขอโทษด้วยที่รับรักจากเธอไม่ได้...พิม"
"คนๆนั้นคือ ป๊อปปี้ สินะค่ะ มันทำให้ฉัน ฉัน...ฉัน...ฉันรู้สึ...ดีค่าาาาา"แล้วเธอก็วิ่งหนีไปด้วยรอยยิ้ม
"ฮือ..ฮือ...ฮือ...ฮือ...ฮือ..."ป๊อปปี้โดนวนไปวนมาเพราะทนไม่ไหวอีกแล้ว
"เฮ้ย อาการหนักแฮะ"โทโมะพูด
"ใครช่วยลองเข้าไปคุยหน่อยสิ น่ากลัววว"เขื่อนพูด
"เย้ย! ไปเปิดตู้ขนมแล้ว"เขื่อนพูด
"ไม่ต้องห่วงหลอกในนั้นมันไม่มีอะไรอยู่แล้ว"จองเบพูด
"รุ่นพี่จองเบ"ฟางพูด
"โห... =o="
"หึ!!!"ป๊อปปี้หยิบตุ๊กตาหมาของโทโมะฟาดลงไปบนพื้นอย่างจัง
"ย๊ากกกกกก ทำกับน้องน้องหมาของเค้าอีกแย้ววว"โทโมะพูด
"เอ้า หมดลมไปแล้ว ทนได้ 3 วันเองหรอ"เขื่อนพูด
"ปะป๊อปปี้"โทโมะเขย่าตัวป๊อปปี้
"งับๆๆๆๆ =^="
"ตายแล้วๆ งับๆ ช่วยด้วยๆ เจ็บๆ โอ๊ยๆ โหย กัดไม่ปล่อยๆ T^T"
"ป๊อปปี้... อย่าพาลกับคนอื่นด้วยสิ่งของสิ"เคนตะทนไม่ไหวลุกขึ้นมาว่าป๊อปปี้
"อะ!"ป๊อปปี้
"มันน่าเกียจรู้มั้ย"
"เคนตะ... บ้าที่สุด!!!!!"ป๊อปปี้จับเคนตะมาทุ่ม
ตุ๊บ!!!!!
"ย๊ากกกกกกกกกก!"ทั้ง 4 คน [โทโมะ ฟาง เขื่อน จองเบ] ร้องออกมา
"ขอกินนิดเดียวก็ไม่ได้ เจ้าขี้งก เจ้าหัวแข็ง คนอย่างเคนตะน่ะนะ เค้าเกียจที่สุดเลย!!!! ฮือๆๆ"แล้วป๊อปปี้ก็วิ่งออไป
"อ่ะ ป๊อปปี้!"ฟางเรียกป๊อปปี้
"รุ่นพี่เคนตะ เป็นอะไรรึป่าวครับ แต่มันก็ช่วยไม่ได้นิเนอะ ต้องเรียกว่าทำตัวเอง "เขื่อนพูด
"รุ่นพี่เคนตะ หรือว่ารุ่นพี่จงใจทำแบบนี้เพื่อให้ป๊อปปี้เกียจ"ฟางถาม
"ไม่ใช่หลอกมั้ง การที่ถูกป๊อปปี้เกียจนะ มันเหมือนโลกสลายเลยนะ"
"มันเป็นความผิดของฉัน ที่ป๊อปปี้ต้องฟันพุเพราะว่าฉันไม่ดูแล ถ้าไม่โดนป๊อปปี้จับทุ่มฉันคงทำใจไม่ได้"
"เดี๋ยวก่อน ฟังดูมันก็เหมือนจะซึ้งอยู่หลอก แต่เพราะแค่ฟันพุซี่เดียว = ="เขื่อนพูด
"ฮะ ฮือ ฮือๆๆๆๆๆ เค้า เค้าขอโทษ เค้าขอโทษนะเคนตะคุงงงง T0T"ป๊อปปี้ที่แอบฟังจนรู้ความจริงจึงวิ่งเข้าไปขอโทษ
"แบบนี้ มันก็เหมือนจะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งอยู่หลอก"ฟางบอก
___________________________________________________________________
ตอนหน้าของ เฮียกับเจ๊ เน้ออออ *0* ติดตามด้วยๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
