secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์

9.2

เขียนโดย ruktomokaew

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.

34 ตอน

351 วิจารณ์

57.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่อง secret ความ(รัก)ลับของนายซุป'ตาร์

//แก้ว//

ฉันรู้สึกว่าพี่มากิกำลังพยายามจับคู่ให้ฉันกับโทโมะอยู่นะทุกคนทุกคิดเหมือนฉันมั้ย อยู่ดีๆก็ชวนฉันมากิน

ข้าวเย็นที่บ้านแถมยังชวนมาค้างด้วยอีกและที่สำคัญให้ฉันนอนห้องเดียวกับโทโมะ! ซึ่งฉันยอมรับนะว่าถ้า

เป็นคนอื่นก็คงจะรีบตอบตกลงทันทีเลยใใช่มั้ยละแต่นี่ฉันกับโทโมะเราเป็นเพื่อนกันก็ไม่น่าจะมีอะไรใช่มั้ยละแต่ว่าโทโมะก็เป็นผู้ชายนะ...

ถ้าให้เดานะครอบครัวฉันคงแทบจะขอบคุณพี่มากิเลยละที่ให้ฉันนอนค้างที่่บ้านพี่เค้านะเพราะป๊าม๊าของ

ฉันก็จับคู่ให้ฉันกับโทโมะเหมือนกัน เวลาโทโมะไปบ้านฉันนะป๊ากับม๊าแทบแทบจะเรียกโทโมะว่าลูกเขย

เลยละเฮ้ย~~ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบหรอกนะแต่ฟังแล้วมันรู้สึกแปลกๆก็เราไม่มีได้เป็นอะไรกันนิเอ๊ะ!หรือว่าฉัน

คิดไปเองบางทีโทโมะอาจจะแอบชอบฉันอยู่ก็ได้นะ5555+ตลกใหญ่ละฉันไม่ใช่สเป็คเค้าซะหน่อย...

-----------------------------------------------------------------------------------------------

"แก้วนอนบนเตียงก็ได้นะเดี๋ญวโมะนอนโซฟาก็ได้" เสียงโทโมะบอกหลังจากที่เราต่างก็แยกกันอาบน้ำเสร็จแล้ว

"ไม่เป็นไรแก้วเกรงใจนี่มันเตียงของโมะนะ" ฉันบอกในขณะที่หวีผมอยู่

"แต่โมะเป็นผู้ชายนะมันดูไม่ดี" โทโมะเองก็เถียงเสียงแข็ง

"ไม่เห็นจะเป็นอะไรนิก็เราเป็นเพื่อนกัน" ฉันบอกอย่างหน้าตาเฉย

"เฮ้ย~~แก้วแน่ใจนะ" โทโมะถามฉันอีกแล้ว

"อืม^O^" ฉันบอกโทโมะ

โอ๊ยไม่น่าชวนโทโมะให้มานอนที่เตียงด้วยเลยอ่ะเห็ฯมั้ยฉันนอนไม่หลับTT ส่วนรายนั้นน่ะหรอเห็นหลับไปตั้งแต่หัวค่ำล่ะ แล้วทีนี้ฉันจะทำอย่างไงดีล่ะเนี๊ย ตอนนี้ก็5ทุ่มแล้วอ่ะคงไม่มีใครหลงเหลือที่จะคุยกับฉันหรอกพัี่มากิเองก็คงหลับไปแล้วล่ะ

ฉันไม่รู้จะทำอย่างไงเลยค่อยๆลุกเพราะกลัวว่าโทโมะจะตื่นแล้วเดินไปหยิบบีบีมาคุย ตอนนี้จะยังมีใครเล่นอยู่มั้ยเนี๊ย เซ็ง! บีบีไม่ใครตอบฉันสักคนสงสัยเหนื่อยจนหลับกันไปหมดแล้วหรือไม่ก็ไปเที่ยวผับกันอยู่แหงๆเลย ฉันเลยวางบีบีไว้ที่เดิมแล้วหยิบIPOTขึ้นมากดหาWIFIเผื่อจะมีแล้วมันก็มีจริงๆฉันเลยได้โอกาสงั้น...เช็คTwitterดีกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าเลย หลังจาหที่ยืนเล่นIPOTอยู๋นานฉันก็กลับไปนั่งเล่นที่เตียงข้างๆโทโมะต่อ...

//โทโมะ//

ใครบอกว่าผมหลับ-*- ใครจะไปหลับลงเล่า!เขินจนหน้าจะไหม้แล้วเนี๊ย ผมทำเป็นแกล้งหลับเพื่อดูอาการของแก้วตอนแรกก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่สักพักแก้วก็เดินไปกดบีบีแต่สงสัยไม่มีตอบเธอมั้งก็เลยเปลี่ยนมาเล่นIPOTแทน(ก็แน่สิย่ะตั้ง5 เค้านอนกันหมดแล้ว/ruktomokaew) เธอยืนเล่นประมาณ10นาทีก็กลับมานั่งเล่นที่เตียงต่อแต่ทำไมไม่รอให้ผมหลับไปก่อนแล้วถึงเดินกลับมารู็มั้ยผมเป็นบ้าอยู๋่แล้วเนี๊ย!

ผมได้แต่ถามทตัวเองว่าจะทำอย่างไงดีสุดท้ายมันก็ไมม่ได้คำตอบที่พึงพอใจเลย เอางี้แล้วกัน...ผมแกล้งทำเป็นเพิ่งตอนนอนแล้วมาคุยเป็นเพื่อนแก้วแล้วกันokเนียนที่สุดแล้ว

"อือ~อ้าวแก้วยังไม่นอนอีกหรอ" นั่นไงผมเริ่มไหลแล้ว

"อ๋อยังอ่ะแต่แก้วรบกวนโมะเกินไปหรอเลยตื่น" แก้วบอกแต่สายตายังจ้องไปที่IPOTอยุู่เลย

"ไม่ใช่หรอกคือโมะนอนไม่ค่อยหลับน่ะ" ที่จริงแล้วต้องบอกว่ายังไม่ได้นอนจะดีกว่านะ

"อ๋อจ๊ะ" แก้วบอกแล้วยิ้มให้กลับIPOT

"แก้วยิ้มให้ใครหรอ..." ผมแกล้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเพื่อที่จะมองหาสิ่งที่แก้วยิ้มให้

"รูปของกวินน่ะ" ผมหันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว เซ็งจริงๆเลย

"อ๊ะ!โมะมีข่าวของแก้วกับโมะด้วยอ่ะ" แก้วสะกิดผมแล้วยื่นIPOTมาให้ผมดู

"ไหนๆดูสิ 'เอาล่ะค่ะศิลปินหน้าใหม่อย่างน้องแก้วและน้องโทโมะเนี๊ยเห็นมีกระแสที่แฟนคลับเชียร์ให้คบกันแต่ไม่รู้ว่าทั้ง2คนจะตกลงปลงใจกันรึเปล่านะคะ' " ผมอ่านหัวข้อข่าว

"เดี๋ยวมีแทบจะทุกวันเลยใช่มะ" แก้วเอ่ยถามผม เธอคงไม่ดีใจนักหรอกที่เป็ฯข่าวกับผม

"ทำไมหรอมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ" ผมเอ่ยถามเธอ

"เปล่าแต่...แก้วว่าเรามาช่วยกันหาวิธีคิดดีกว่าว่าจะทำอย่างไงข่าวถึงจะหมดไปหรือไม่ก็น้อยลงบ้าง" แก้วบอกแย่งIPOTกลับไปเล่นต่อ

"อ่านั่นสินะโมะเองก็ยังคิดไปออกเหมือนกัน" ผมบอกทั้งๆที่ในใจกำลังร้องไห้อยู่TT

"แก้วง่วงแล้วอ่ะนอนก่อนนะ" แก้วบอกแล้ววางIPOTไว้แถวๆหัวเตียง

"โมะก็ว่างั้นแหละนอนเหอะเดี๋ญวพรุ่งนี้ตื่นสาย" ผมบอกแล้วล้มตัวลงนอนบ้าง

เช้าวันต่อมา

//แก้ว//

ฉันตื่นขึ้นแต่รู้สึกหนักๆที่เอวเหมือนมีอะไรมาทับไว้อยู๋และแน่นอนเลยว่ามันคือแขนของโทโมะนั่นเอง นี่เค้ากอดฉันอยู๋หรอ!-////- อ่ารู้สึกว่าอากาศริ่มร้อนแล้วสิ ฉันหันไปมองโทฒโะก็พบว่าเค้ายังไม่ตื่นสงสัยนอนดึกแน่ๆเลยช้างเหอะฉันอสบน้ำก่อนดีกว่า

หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วฉันว่าป่านนี้พี่มากิคงตื่นแล้วล่ะก็นี่มัน8แปดโมงแล้วนิ ฉันเลยเดินออกไปเปิดหน้าต่างรับลมก่อนข้างล่างอากาศตื่นเช้านี่มันสดชื่นดีจริง(เฉพาะวันที่ไม่ค่อยมีแสงแดดอ่ะนะ) พอเสร็จแล้วฉันเดินลงมาหาพี่มากิที่น่ังอ่านหนังสือพิมพ์อยู๋พี่มากิคงตื่นนานแล้วมั้ง

"อ้าวน้องแก้วเมื่อคืนหลับสบายมั้ยจ๊ะ" เสียงพี่มากิทักฉัน

"อ๋อก็ดีค่ะ" ฉันตอบไปพร้อมกับนั่งลงจรงข้ามกับพี่มากิ

"จ๊ะวันนี้พี่ทำข้าวทะเลไว้อ่ะถ้าหิวเราก็กินก่อนได้เลยนะจ๊ะเพราะนรายนั้นน่ะคงตื่นสาย" พี่มากิบอกแล้วอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ

"ใคร...ใครที่ตื่นสายไม่เห็นมีเลยสักคน" โทโมะที่ลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เอ่ยขึ้นแล้วเดินมานั่งข้างๆฉัน

"อ้าววันนี้ตื่นเช้าได้ดวยหรอจ๊ะ..อ้อ1พี่ลืมไปว่าบ้านเรามีสมาชิกเพิ่ม" พี่มากิพับหนังสือพิมพ์เก็บไว้ที่เดิมแล้วพูดกับโทโมะ

"คงงั้น..." โทโมะตอบแค่นั้น

"แก้วว่าเรามากินข้าวกันเถอะค่ะเดี๋ญวแก้วไปตักให้" ฉันบอกเพราะคิดว่า2พี่น้องนี่น่าจะอยากเคลียกันเอง

"มาแล้วค่ะข้าวต้มทะเลร้อนๆ" หลังจากที่ฉันหายไปประมาณ5นาทีก็กลับมาพร้อมกับข้าวต้มกุ้ง3ชาม

"ดีจีะพี่กำลังหิวอยู่พอดีเลย" พี่มากิบอก

"ค่ะนี่ค่ะ" ฉันบอกแล้วยกชามข้าวต้ม1ชามให้พี่มากิ

"พี่มากิครับผมมีเรื่องอยากให้พี่ช่วย" ระหว่างที่นั่งกินข้าวต้มอยู่ดีๆโทโมะก็พูดขึ้น

"พูดซะเพราะแสดงว่าคงเป็นเรื่องใหญ่มีอะไรล่ะ" พี่มากิบอกพร้อมวางช้อนในมือลง