secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
เขียนโดย 
ruktomokaew
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
24)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
'...ถึงฟ้า...
ผมมีเรื่องในใจอยากจะมาบอกฟ้าน่ะครับผมเลยจำเป็นต้องเขียนมาบอกเพราะผมกลัวว่าฟ้าจะไมม่ได้รู้แบบเดียวกันกับผมแต่ความรู้สึกของผมที่มัต่อฟ้ามันมากล้นหัวใจผมเหลือเกินครับ...ผมรักฟ้านะครับ รักมานานแล้วด้วย แล้วฟ้าก็เป็นรักแรกของผมด้วย...เราลองมาคบกันดูมั้ยครับ
จาก..........'
พออ่านจบฉันก็แทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่ฉนเลยต้องรีบปาดมันทิ้งก่อนที่โทโมะจะกลับมาเห็นแล้วจะเป็นเรื่อง ฉันยอมรับว่าฉันเสียใจแต่เหตุผลฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันมันอาจจะเป็ฯเพราะว่าฉันเสียใจที่โดนโทโมะหักหลัง หรือเป็นเพราะฉันรักเค้า.... '
ณ ตอนนี้บอกตรงๆฉันก็ยังทำใจไม่ได้เรื่องผู้หญิงคนนั้นถึงแม้ว่าเรื่องมันผ่านมา4ปีแล้วก็ตามแต่ว่าเธอเป็นรักแรกของโทโมะแล้วเธอก็กลับมาแล้วมันก็อาจจะเป็นไปได้ถ้าโทโมะจะกลับไปหาเธอที่สวยกว่าฉัน เธอที่น่ารักกว่าฉัน เธอที่...ดีกว่าฉัน แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นฉันคงต้องเป็นคนที่ยอมเจ็บอยู่คนเดียว เพื่อให้เค้าทั้งคู่ได้รักกัน....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อความคิดอันโดดเด่นในนาทีนี้ได้ปรากฏออกมาทำให้ฉันยิ่งคิดหนักไปอีกว่าควรจะทำดีมั้ย อ่าแต่ทำไมฉันถึงต้องเจ็บด้วยล่ะในเมื่อฉันกลับโทโมะก็ไม่ได้รักกันจริงๆอยู๋แล้วนิใช่มะ ฉันจะไม่แคร์ ฉันจะไม่สนใจ ฉันจะไม่ยุ่ง ฉันจะ....ทำได้มั้ยเนี๊ยT^T
"ยัยแก้วแกมานั่งทำไมตรงนี้เนี๊ย..." แค่ได้ยินเสียงฉันก็พอรู้แล้วจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก....
"ยัยเฟย์มากันถึงแล้วหรอ" ฉันลุกขึ้นเดินไปถามยัยเฟย์หลังจากที่ฉันเดินมาจนเหนื่อยเลยมานั่งพักแถวๆใต้ต้นไม้
"ย่ะฉันเอากระเป๋าไปเก็บแล้วไม่เจอแกเลยลองมาเดินหาดู" ยัยเฟย์คงมาถึงนานแล้วล่ะมั้งเท่าที่ฟังดูอ่ะนะ
"ก็เจอแล้วนี่แล้วยัยฟางล่ะ..." ฉันถามหาเพื่อนตัวดีอีกคน
"อ๋อสงสัยคงอยู๋กับนายป็อปปี้มั้งนะ...ช่วงนี้เห็นสยิทสนมกันจะตายจนฉันกลายเป็นหมาหัวเน่าแล้ว" เฟย์เริ่มตัดพ้อฟาง แต่ฟางจะไปสนิทกับนายป็อปปี้ได้ไงรึว่า...
"โอ๋ๆไม่เป็นไรยังมีฉันอีกคนนี่ไง^^" ฉันปลอบยัยเฟย์แต่เจ้าตัวกลับทำหน้ามุ่ยกว่าเดิม
"แกน่ะหนักเลยยัยแก้ว...พูดอย่างกับว่าตัวเองโสด" อ่ายัยเฟย์นี่ก็ถามแปลกฉันก็....
"ก็ใช่สิทำไมอ่ะ" ฉันตอบไปก่อนจะเริ่มมองหาที่นั่งดีๆที่ที่นึง
"พูดเป็นเล่นย่ะ...นายผีดิบนั่นไง" ยัยเฟย์บอกพร้อมชี้ให้ฉันหันไปดูทางโทโมะที่กำลังเดินอยู๋ไม่ไกลจากพวกฉัน
"ยัยเฟย์ไปที่อื่นกันเหอะ" ฉันไม่รอให้ยัยเฟย์ได้เถียงอะไรฉันก็ลากไปซะก่อน
"นี่ยัยแก้วแกจะรีบลากฉันไปไหนใจเย็นๆก่อนสิ" ระหว่างทางยัยเฟย์ก็เอาแต่บ่นไม่หยุด
"เออน่ะเงียบๆไปเหอะ" ฉันเองก็พยายามลากยัยเฟย์ต่อไป ไปกินอะไรมาว่ะหนักชะมัด
"เออๆเร็วๆด้วยล่ะฉันร้อน" แหมไม่ช่วยกันแล้วยังจะมาเร่งกันอีก ==
"อ่ะถึงล่ะน้องค่ะขอน้ำส้ม2แก้วค่ะ" ใช่แล้วฉันพายัยเฟย์มาที่ร้านน้ำผลไม้เล็กๆเรียกซุ้มก็ได้
ตอนนี้ในใจของฉันก็ยังคงนึกถึงเรื่องของโทโมะกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ทุกนาที ถึงแม้ว่ายัยเฟย์จะชวนฉันคุยเรื่องอะไรหลายเรื่องก็ตามแต่ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจอยู่ดี...ฉันจะปรึกษายัยเฟย์ดีมั้ยหรือว่าควรจะเก็บไว้เงียบๆดีนะแต่ถ้าฉันบอกยัยเฟย์มันคงกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ...
"ยัยแก้ว..."
"...."
"ยัยแก้ว!..."
"...."
"ยัยแก้ว!!..."
"...."
"นี่ยัยแก้ว" อยู่ๆยัยเฟย์ก็ลุกขึ้นมาเขย่าตัวฉันอย่างแรง
"อะไรของแกเนี๊ย" ฉันโวยเบาๆด้วยความตกใจ
"ฉันเรียกแกตั้งนาน...แกเหม่ออะไร" ยัยเฟย์ถามฉันอย่างสงสัย
"ยัยเฟย์...." ฉันเรียกยัยเฟย์เสียงเบา
"อะไรยัยแก้ว..." ยัยเฟย์ทำท่าสงสัยในตัวฉัน
"ปะ...เปล่าหรอก" ฉันบอกแค่นั้นแล้วก็ลุกขึ้นแล้ววิ่งไปให้ไกลที่สุด....
...ruktomokaew...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------เราแวะมาอัพให้ก่อนกลัวว่าจะมีคนลืมฟิคของเราเม้นกันหน่อยเนอะเยอะๆเลยสาธุ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
