เป็นได้แค่ " เงา "

" โมะพอเถอะ พิมเขาไม่ได้รักโมะนะ " แก้วลูบหลังโทโมะที่นั่งโทรมอยู่กลับพื้น
 
 
" พิม คือโมะระ.."โทโมะยังไม่ทันพูดจบก็มีคนแซก
 
 
" ฉันรักเธอนะพิม " ป๊อปปี้พูดแซกโทโมะทำให้พิมยืนมองงงกลับทั้ง 2
 
 
 
"เอ่อ หยุดเถอะนะโทโมะ ป๊อปปี้ ฉันไม่ได้รักเธอเลยเราเป็นกันแค่เพื่อนเถอะนะ "พิมประภาพูด
 
 แล้วปล่อยน้ำตาลงมาสุดท้ายเขาก็เดินไปกับกวินแฟนของเขา
 
 
" ฉะ..ฉันขอโทษนะ โทโมะ ป๊อป คือฉันไม่ได้ตั้งใจแย่งพิมมาจากพวกนายหรอก " กวินพูด
 
แล้วก้มหน้าเดินตามพิมประภาไป
 
 
"นี่นายลองกลับไปสนใจคนที่รักนายมั่งสิ " แก้วพูดใส่โทโมะ
 
 
"ไม่..ไม่มีทางฉันรักพิมคนเดียว " โทโมะพูดแล้วร้องไห้ออกมาเหมือนเขื่อนแตกในบ้าน
 
 
"แก้วคนมันรัก มันเลิกไม่ได้ง่ายๆหรอกนะถึงไอโมะกับฉันจะรักพิมแค่ไหน พิมก็ไม่ได้รักฉัน
 
อยู่ดี ฉันก็อยากให้ไอโมะมันเลิกนะ " ป๊อปปี้พูดแล้วมองท้องฟ้า
 
 
"ละ..แล้วนายจะพูดว่า ฉันรักพิมทำไมเมื่อกี้ "แก้วพูดแล้วทำหน้าโกรธใส่ป๊อปปี้
 
 
"ก็พูดแซกไอโมะไง มันจะได้ไม่มีโอกาศดะ.."ป๊อปปี้ยังไม่ทันพูดจบโทโมะก็ใช้มือหนากำมัด
 
ต่อยไปที่หน้าป๊อปปี้
 
 
"เปรี้ยง แกนี่มันเลวจริงๆเลยนะไอป๊อป " โทโมะพูดแล้วยังกระชากคอเสื้อของป๊อปปี้
 
 
" ทำไมล่ะ ฉันมันเลวแบบนี้แหล่ะในเมื่อฉันเปิดตารับความจริงแล้ว ฉันก็อยากจะหวังดีกลับ
 
นายไง " ป๊อปปี้พูดแล้วดึงมือโทโมะออกจากคอเสื้อ
 
 
"ทำไมฉันด้อยกว่ากวินตรงไหน..ตรงไหนฮะ "โทโมะพูดแล้วทำท่าเหมือนจะต่อยป๊อปปี้อีก
 
ครั้งแต่แก้วก็ไปจับแขนนั้นไว้จนโทโมะสะบัดแก้วออกจากมือ ทำให้แก้วล้มไปโดนขอบถนน
 
หัวแตก
 
 
" โอ๊ย.."แก้วล้มลงไปอย่างหมดสติ
 
 
" ไอโมะแกเห็นมั้ยว่าแก้วเป็นแบบนั้น " ป๊อปปี้พูดเสร็จก็อุ้มแก้วขึ้นรถ
 
 
โทโมะยืนมองเหตุการณ์แบบงงๆแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ
 
 
" โถ่เว๊ย" โทโมะพูดแล้วเตะต้นไม้ริมทาง "โอ๊ยเจ็บเว๊ย " โทโมะก้มจับเท้าของตัวเอง
 
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 
ตอนแรกนี้สนุกมั้ย เราตั้งใจแต่งเพื่อทุกคนเลยนะ อย่าลืมเม้นให้นะจ๊ะ