วงเวียนแห่งรัก

เวลา 3 ทุ่มครึ่ง
 
“เมียกูล่ะ!!” โทโมะมาถึงก็ถามถึงแก้วก่อนคนแรก
 
“เอาโฉนดมึงมาก่อน!” กวินสั่ง ถึงแม้เขาจะไม่อยากทำตามแต่ก็ต้องทำเพราะพวกมันกำลังเล็งกระบอกปืนมาทาง
 
เขา พอให้โฉนดพวกมันไปเสร็จ กวินก็สั่งให้ลูกน้องเอาตัวโทโมะไปขังรวมกับแก้วอยู่ในกระท่อม
 
“แก้ว!” โทโมะรีบโผล่เข้ามากอดแก้วที่นอนอยู่บนแคร่ด้วยความเป็นห่วงทันที ตอนนี้แก้วมีอาการไม่ต่างจากทีแรก
 
เลยสักนิด ตัวสั่นเทา หน้าแดง เหงื่อออก ซึ่งอาการเหล่านี้ก็มาจากฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ที่แก้วโดนไป
 
“มันทำอะไรเธอรึเปล่า?” โทโมะถามพร้อมสำรวจเนื้อตัวของแก้วทันที เสื้อผ้าของแก้วยังอยู่ครบเพียงแต่แค่มีรอบ
 
จ้ำๆที่คอเท่านั้น
 
“เค้า..อือ..ไม่ไหว..แล้ว” แก้วที่นอนข่มตัวอยู่เอ่ยขึ้น ทำให้เขารู้ได้ว่ายายังไม่หมดฤทธิ์ แล้วตอนนี้แก้วก็
 
ไม่ไหวแล้ว
 
“อดทนหน่อยนะแก้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว” โทโมะดึงแก้วเข้ามากอดแนบอกด้วยความสงสาร รู้ว่าอาการที่ต้องการมี
 
เพศสัมพันธ์มันเป็นยังไง ถ้าถามว่าทำไมเขาไม่ช่วย มันคงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ถ้าคนท้องจะมีอะไรๆกับผู้ชายด้วย
 
ความรุนแรงจากฤทธิ์ยา คนที่โดนยานี่ไปก็ต้องมีอารมณ์ที่รุนแรงพอควรแก้วคงไม่มีสติพอที่จะห้ามตัวเองไม่ให้ทำ
 
อะไรรุนแรงได้ ถ้าอะไรๆมันเกิดขึ้น คนที่ไม่ปลอดภัยคือ..ลูกของเรา
 
“ฮึก..ฉัน อยาก..ไม่ไหวแล้ว ฮึก..” แก้วกำเสื้อของโทโมะไว้แน่น เพื่อต่อต้านอารมณ์ที่พุ่งซ่านของตัวเอง เขา
 
สงสารเธอจับใจที่ไม่สามารถทำได้ แต่พอเห็นน้ำตาของแก้วทันนั้น ความคิดที่คิดว่าไม่อยากช่วยก็พังทลายลง
 
       โทโมะค่อยๆถอดชุดคลุมท้องของแก้วออกไป ส่วนตัวเองก็ขึ้นค่อมร่างของตัวเล็กนี่ไว้เป็นท่ามาตรฐาน เขา
 
ค่อยๆก้มลงบรรจงจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มของแก้วเป็นการปลอบโยน จากนั้นเขาก็บรรจบจูบไล่ไปที่ขมับของหญิงสาว
 
ที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
 
“เร็วหน่อย~ เค้าจะ..ตายแล้ว ฮือออ” แก้วเอ่ยเร่งโทโมะมือทั้งสองข้างของแก้วก็รวบอยู่ที่คอของโทโมะ มือเล็ก
 
ขยุมเรือนผมของชายหนุ่มอย่างนึกสนุก เวลาที่โทโมะจูบแก้วก็จะจูบตอบด้วยสัมผัสที่ร้อนแรงเสมอทุกครั้งไป โท
 
โมะค่อยๆดึงอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากร่างหญิงสาว แล้วตัวเขาเองก็ค่อยๆดันความเป็นชายเข้าไปในช่องทางรักที่
 
มีน้ำรักไหลออกมาหล่อลื่น ช่องทางของเธอในเวลานี้พร้อมที่จะตอนรับแกนกายของเขา เขาค่อยๆดันตัวตนเข้าไป
 
อย่างช้าๆเพราะไม่อยากจะรีบเร่งอะไรมากเพราะกลัวเธอจะเจ็บ และเวลานี้เขาควรจะมีสติมากที่สุดเพื่อหักห้าม
 
อารมณ์ที่พุ่งซ่านของแก้ว
 
“ขะ..ขยับหน่อย อือ..” แก้วเอ่ยปากขอร้องเพราะทนอารมณ์ตัวเองไม่ไหวแล้ว มือเล็กเกาะกุมที่ไหล่อันบึกบึน
 
ของชายหนุ่มเพื่อเป็นที่ยึดเกาะ โทโมะค่อยๆขยับแกนกลางของเขาอย่างช้าๆ ให้เขาเป็นคนคุมเกมส์แบบนี้แหละดี
 
แล้ว เขาจะได้เป็นคนคุมความลึกและความแรงเพื่อไม่ให้แก้วเจ็บแบบนั้น และลูกของเขาจะได้ไม่เป็นอันตราย
 
“ขยับ..ระ.เร็วหน่อย อะ..อ๊า~” แก้วร้องครางออกมา มือเล็กไล้ไปมาที่หน้าท้องของชายหนุ่มเพื่อปลุกอารมณ์ใน
 
ตัวเขา
 
“แค่นี้ก็พอแล้ว แรงกว่านี้มันไม่ดีรู้รึเปล่า” ถึงแม้จะรู้ว่าตอนนี้หญิงสาวไม่ค่อยมีสติและคงไม่รู้ด้วยว่าตอนนี้ตัวเธอ
 
เองกำลังเป็นอันตรายถ้าได้รับแกนกลางของเขาอย่างรุนแรง เด็กอะไรก็ไม่รู้ยอมให้ไอ้บ้านั้นกรอกยาเลิฟง่ายๆ
 
เลย!!
 
“เค้า อือ..แรงอีก อ๊า~” แก้วร้องขอความเห็นใจจากเขาด้วยน้ำตาทึ่คลอเบ้า เป็นสัญญาณว่าเธอยังไม่ถึงจุดสุด
 
ยอดและเธอคงค้างหนักมาก เขาเห็นใจเลยเหยียบจากเกียร์หนึ่งเป็นเกียร์สอง เขาขยับแกนกลางของตัวเองเร็วขึ้น
 
อีกระดับตามคำเรียกร้องของเธอ
 
“อะ..อ่ะ..อ๊า~” แก้วร้องครางออกมาเป็นจังหวะตามแรงโยกของคนด้านบน พอเขาได้ยินเสียงเธอครางแบบนั้นก็
 
เลยหยุดแกนกลางไว้เหมือนเดิม
 
“อ๊ะ! โอ๊ยย” แต่อยู่ๆแก้วก็ยกสะโพกขึ้นทำให้แกนกายของเขาพุ่งเข้าไปในช่องทางรักของเธออย่างแรง จนคนที่
 
ทำเองน้ำตาปริ่ม
 
“ยัยเด็กแสบ ห้ามทำแบบนี้นะ!!” ผมถอนแกนกลางออกพร้อมดุแก้วหนักๆหนึ่งดอก
 
“เค้า..อือ..ขะ..ขอโทษ ต่อได้..มะ..มั้ย” แก้วค่อยๆลุกขึ้นมานั่งบนแคร่แล้วกระตุกแขนเขาเบาๆ โทโมะหันมามอง
 
หน้าแก้ว ตอนนี้แก้วคงทรมานอยู่เป็นแน่ โทโมะค่อยๆค่อมร่างของแก้วใหม่อีกครั้งแล้วค่อยๆสอดแกนกลางของตัว
 
เองเข้าไปในช่องทางรักของแก้วอีกที
 
“อยู่เฉยๆ เดี๋ยวฉันทำเอง” โทโมะพูดแล้วค่อยขยับแกนกลางเร็วบางช้าบางสลับกันไปเพื่อให้แก้วได้ถึงจุดสุดยอด
 
“อะ~..อ๊า~” เขาและเธอครางออกมาพร้อมกันเป็นสัญญาณว่าถึงจุดสุดยอดด้วยกันทั้งคู่ เขาเลือกที่จะปลดปล่อย
 
ข้างนอกเพื่อไม่ให้น้ำรักของตัวเองฉีดเข้าไปในช่องทางของแก้ว เพราะกลัวว่าลูกอาจจะระคายเคืองได้
 
       โทโมะดึงแก้วเข้ามานอนกอดไว้ พรุ่งนี้จะเป็นยังไงก็ไม่มีใครรู้ เธอและเขาก็รอดไปพร้อมกันหรือมีคนใดคน
 
หนึ่งเป็นอะไรไปเขาก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าตอนนี้เป็รช่วงเวลาที่เขาทั้งสองคนมีความสุขด้วยกันก็พอแล้ว
 
“เจ็บมั้ยคนเก่ง?” โทโมะถามแก้วด้วยความเป็นห่วง
 
“....” แก้วใส่หน้าแล้วยิ้มบางๆให้โทโมะ สักพักแก้วก็หลับไปเพราะความเพลียและเพราะฤทธิ์ยาหมดไปแล้ว
 
       คืนนี้เขาไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้เพราะที่นี่เป็นที่ที่อันตราย ปล่อยให้หัวใจของเขาได้พักผ่อน เขาจะคอย
 
ดูแลเธอตลอดระยะเวลาของคืนนี้เอง โทโมะลูบผมแก้วที่หลับปุ๋ยไปแล้วอย่างเอ็นดู เขามองใบหน้าหญิงสาวด้วย
 
ความรักทั้งใจที่มอบให้ เขาอาจจะไม่ได้บอกรัก อาจจะไม่ได้ทำอะไรหวานๆ แต่สิ่งที่บอกได้ว่าเขารักเธอ นั้นคือ
 
แววตา แววตาที่ไม่ปิดบังแล้วตอนนี้แววตาของเขาก็ฉายแววใบหน้าของแก้วอยู่เสมอ คนที่อยู่ในแววตาเขาตอนนี้
 
คือคนที่เขารักมากที่สุด
 
----------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วโย้วววว!
เม้น+โหวตหน่อยค่า
17:47  TOEY
12 พฤษภาคม 2556