วงเวียนแห่งรัก

เวลา 3 ทุ่มครึ่ง

 

“เมียกูล่ะ!!” โทโมะมาถึงก็ถามถึงแก้วก่อนคนแรก

 

“เอาโฉนดมึงมาก่อน!” กวินสั่ง ถึงแม้เขาจะไม่อยากทำตามแต่ก็ต้องทำเพราะพวกมันกำลังเล็งกระบอกปืนมาทาง

 

เขา พอให้โฉนดพวกมันไปเสร็จ กวินก็สั่งให้ลูกน้องเอาตัวโทโมะไปขังรวมกับแก้วอยู่ในกระท่อม

 

“แก้ว!” โทโมะรีบโผล่เข้ามากอดแก้วที่นอนอยู่บนแคร่ด้วยความเป็นห่วงทันที ตอนนี้แก้วมีอาการไม่ต่างจากทีแรก

 

เลยสักนิด ตัวสั่นเทา หน้าแดง เหงื่อออก ซึ่งอาการเหล่านี้ก็มาจากฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ที่แก้วโดนไป

 

“มันทำอะไรเธอรึเปล่า?” โทโมะถามพร้อมสำรวจเนื้อตัวของแก้วทันที เสื้อผ้าของแก้วยังอยู่ครบเพียงแต่แค่มีรอบ

 

จ้ำๆที่คอเท่านั้น

 

“เค้า..อือ..ไม่ไหว..แล้ว” แก้วที่นอนข่มตัวอยู่เอ่ยขึ้น ทำให้เขารู้ได้ว่ายายังไม่หมดฤทธิ์ แล้วตอนนี้แก้วก็

 

ไม่ไหวแล้ว

 

“อดทนหน่อยนะแก้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว” โทโมะดึงแก้วเข้ามากอดแนบอกด้วยความสงสาร รู้ว่าอาการที่ต้องการมี

 

เพศสัมพันธ์มันเป็นยังไง ถ้าถามว่าทำไมเขาไม่ช่วย มันคงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ถ้าคนท้องจะมีอะไรๆกับผู้ชายด้วย

 

ความรุนแรงจากฤทธิ์ยา คนที่โดนยานี่ไปก็ต้องมีอารมณ์ที่รุนแรงพอควรแก้วคงไม่มีสติพอที่จะห้ามตัวเองไม่ให้ทำ

 

อะไรรุนแรงได้ ถ้าอะไรๆมันเกิดขึ้น คนที่ไม่ปลอดภัยคือ..ลูกของเรา

 

“ฮึก..ฉัน อยาก..ไม่ไหวแล้ว ฮึก..” แก้วกำเสื้อของโทโมะไว้แน่น เพื่อต่อต้านอารมณ์ที่พุ่งซ่านของตัวเอง เขา

 

สงสารเธอจับใจที่ไม่สามารถทำได้ แต่พอเห็นน้ำตาของแก้วทันนั้น ความคิดที่คิดว่าไม่อยากช่วยก็พังทลายลง

 

       โทโมะค่อยๆถอดชุดคลุมท้องของแก้วออกไป ส่วนตัวเองก็ขึ้นค่อมร่างของตัวเล็กนี่ไว้เป็นท่ามาตรฐาน เขา

 

ค่อยๆก้มลงบรรจงจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มของแก้วเป็นการปลอบโยน จากนั้นเขาก็บรรจบจูบไล่ไปที่ขมับของหญิงสาว

 

ที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

 

“เร็วหน่อย~ เค้าจะ..ตายแล้ว ฮือออ” แก้วเอ่ยเร่งโทโมะมือทั้งสองข้างของแก้วก็รวบอยู่ที่คอของโทโมะ มือเล็ก

 

ขยุมเรือนผมของชายหนุ่มอย่างนึกสนุก เวลาที่โทโมะจูบแก้วก็จะจูบตอบด้วยสัมผัสที่ร้อนแรงเสมอทุกครั้งไป โท

 

โมะค่อยๆดึงอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากร่างหญิงสาว แล้วตัวเขาเองก็ค่อยๆดันความเป็นชายเข้าไปในช่องทางรักที่

 

มีน้ำรักไหลออกมาหล่อลื่น ช่องทางของเธอในเวลานี้พร้อมที่จะตอนรับแกนกายของเขา เขาค่อยๆดันตัวตนเข้าไป

 

อย่างช้าๆเพราะไม่อยากจะรีบเร่งอะไรมากเพราะกลัวเธอจะเจ็บ และเวลานี้เขาควรจะมีสติมากที่สุดเพื่อหักห้าม

 

อารมณ์ที่พุ่งซ่านของแก้ว

 

“ขะ..ขยับหน่อย อือ..” แก้วเอ่ยปากขอร้องเพราะทนอารมณ์ตัวเองไม่ไหวแล้ว มือเล็กเกาะกุมที่ไหล่อันบึกบึน

 

ของชายหนุ่มเพื่อเป็นที่ยึดเกาะ โทโมะค่อยๆขยับแกนกลางของเขาอย่างช้าๆ ให้เขาเป็นคนคุมเกมส์แบบนี้แหละดี

 

แล้ว เขาจะได้เป็นคนคุมความลึกและความแรงเพื่อไม่ให้แก้วเจ็บแบบนั้น และลูกของเขาจะได้ไม่เป็นอันตราย

 

“ขยับ..ระ.เร็วหน่อย อะ..อ๊า~” แก้วร้องครางออกมา มือเล็กไล้ไปมาที่หน้าท้องของชายหนุ่มเพื่อปลุกอารมณ์ใน

 

ตัวเขา

 

“แค่นี้ก็พอแล้ว แรงกว่านี้มันไม่ดีรู้รึเปล่า” ถึงแม้จะรู้ว่าตอนนี้หญิงสาวไม่ค่อยมีสติและคงไม่รู้ด้วยว่าตอนนี้ตัวเธอ

 

เองกำลังเป็นอันตรายถ้าได้รับแกนกลางของเขาอย่างรุนแรง เด็กอะไรก็ไม่รู้ยอมให้ไอ้บ้านั้นกรอกยาเลิฟง่ายๆ

 

เลย!!

 

“เค้า อือ..แรงอีก อ๊า~” แก้วร้องขอความเห็นใจจากเขาด้วยน้ำตาทึ่คลอเบ้า เป็นสัญญาณว่าเธอยังไม่ถึงจุดสุด

 

ยอดและเธอคงค้างหนักมาก เขาเห็นใจเลยเหยียบจากเกียร์หนึ่งเป็นเกียร์สอง เขาขยับแกนกลางของตัวเองเร็วขึ้น

 

อีกระดับตามคำเรียกร้องของเธอ

 

“อะ..อ่ะ..อ๊า~” แก้วร้องครางออกมาเป็นจังหวะตามแรงโยกของคนด้านบน พอเขาได้ยินเสียงเธอครางแบบนั้นก็

 

เลยหยุดแกนกลางไว้เหมือนเดิม

 

“อ๊ะ! โอ๊ยย” แต่อยู่ๆแก้วก็ยกสะโพกขึ้นทำให้แกนกายของเขาพุ่งเข้าไปในช่องทางรักของเธออย่างแรง จนคนที่

 

ทำเองน้ำตาปริ่ม

 

“ยัยเด็กแสบ ห้ามทำแบบนี้นะ!!” ผมถอนแกนกลางออกพร้อมดุแก้วหนักๆหนึ่งดอก

 

“เค้า..อือ..ขะ..ขอโทษ ต่อได้..มะ..มั้ย” แก้วค่อยๆลุกขึ้นมานั่งบนแคร่แล้วกระตุกแขนเขาเบาๆ โทโมะหันมามอง

 

หน้าแก้ว ตอนนี้แก้วคงทรมานอยู่เป็นแน่ โทโมะค่อยๆค่อมร่างของแก้วใหม่อีกครั้งแล้วค่อยๆสอดแกนกลางของตัว

 

เองเข้าไปในช่องทางรักของแก้วอีกที

 

“อยู่เฉยๆ เดี๋ยวฉันทำเอง” โทโมะพูดแล้วค่อยขยับแกนกลางเร็วบางช้าบางสลับกันไปเพื่อให้แก้วได้ถึงจุดสุดยอด

 

“อะ~..อ๊า~” เขาและเธอครางออกมาพร้อมกันเป็นสัญญาณว่าถึงจุดสุดยอดด้วยกันทั้งคู่ เขาเลือกที่จะปลดปล่อย

 

ข้างนอกเพื่อไม่ให้น้ำรักของตัวเองฉีดเข้าไปในช่องทางของแก้ว เพราะกลัวว่าลูกอาจจะระคายเคืองได้

 

       โทโมะดึงแก้วเข้ามานอนกอดไว้ พรุ่งนี้จะเป็นยังไงก็ไม่มีใครรู้ เธอและเขาก็รอดไปพร้อมกันหรือมีคนใดคน

 

หนึ่งเป็นอะไรไปเขาก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าตอนนี้เป็รช่วงเวลาที่เขาทั้งสองคนมีความสุขด้วยกันก็พอแล้ว

 

“เจ็บมั้ยคนเก่ง?” โทโมะถามแก้วด้วยความเป็นห่วง

 

“....” แก้วใส่หน้าแล้วยิ้มบางๆให้โทโมะ สักพักแก้วก็หลับไปเพราะความเพลียและเพราะฤทธิ์ยาหมดไปแล้ว

 

       คืนนี้เขาไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้เพราะที่นี่เป็นที่ที่อันตราย ปล่อยให้หัวใจของเขาได้พักผ่อน เขาจะคอย

 

ดูแลเธอตลอดระยะเวลาของคืนนี้เอง โทโมะลูบผมแก้วที่หลับปุ๋ยไปแล้วอย่างเอ็นดู เขามองใบหน้าหญิงสาวด้วย

 

ความรักทั้งใจที่มอบให้ เขาอาจจะไม่ได้บอกรัก อาจจะไม่ได้ทำอะไรหวานๆ แต่สิ่งที่บอกได้ว่าเขารักเธอ นั้นคือ

 

แววตา แววตาที่ไม่ปิดบังแล้วตอนนี้แววตาของเขาก็ฉายแววใบหน้าของแก้วอยู่เสมอ คนที่อยู่ในแววตาเขาตอนนี้

 

คือคนที่เขารักมากที่สุด

 

----------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วโย้วววว!

เม้น+โหวตหน่อยค่า

17:47  TOEY

12 พฤษภาคม 2556