วงเวียนแห่งรัก
8.9
เขียนโดย toey
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.51 น.
76 chapter
3776 วิจารณ์
172.64K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
61) จับผิดตัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“พวกแกเป็นใคร! ปล่อยฉันนะ!! ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนมาช่วย” เกลร้องลั่นเมื่อถูกใครคนหนึ่งจับตัวมา
“เงียบเดี๋ยวนี้นะมึง! เฮ้ย! เอาตัวไปให้นาย” หนึ่งในนั้นสั่งขึ้น
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วยยย!! อือ!~ๆ” เกลส่งเสียงร้องหาความช่วยเหลืออย่างดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนจะ
โดนพวกนั้นปิดปากกลบเสียงไปตามระเบียบ
---------------------------
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วยยย!!” เสียงร้องของใครสักคนดังแว่วเข้าไปกระทบประสาทหูฉัน เสียงคุ้นๆเหมือนเป็นคน
ที่ฉันรู้จักเลย เดินไปดูสักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ฉันได้ฟังเสียงนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าน่าจะมาจากท้ายไร่ซึ่งก็ไม่ได้ไกลมากจากตรงคอกม้า ฉันรีบเดินไปดูทันที
นั้นเกลนิน่า!! แถมยังโดนจับตัวไว้อีกด้วยพวกสามคนนั้นเป็นใครกันน่ะ แล้วเข้ามาในไร่นี้ได้ยังไงกัน คำถามมาก
มายต่างผุดออกมาจากหัวสมอง แต่สิ่งแรกที่ฉันควรจะทำในตอนนี้คือต้องเข้าไปช่วยเกล
ฉันคิดว่าถ้าฉันเข้าไปมือเปล่าแบบนี้คงจะช่วยใครไม่ได้แน่ๆ แถมตัวเองอาจจะพลอยโดนทำร้ายไปด้วย ฉัน
เลยหาอาวุธ ฉันมองไปรอบๆตัวก่อนจะเจอท่อนไม้ขนาดพอมือ ฉันเลยหยิบท่อนไม้นั้นเป็นอาวุธซะ
ปั๊ก!
ฉันเดินเข้าไปข้างหลังของคนที่จับเกลเอาไว้แล้วฟาดไม้ใส่หัวไอ้บ้านั้นอย่างแรกจนมันสลบลงแล้ว
ปล่อยเกลหยุดมือ แต่อีกสองคนก็หันมามองฉันทันที ตายแน่เลยอ่ะ!
“หนีเร็ว!” ฉันฉุดมือเกลแล้ววิ่งทันที ถ้ายืนอยู่เฉยๆเราสองคนคงจะไม่รอดแน่ๆ
“โอ๊ยย!” เกลสะดุดรากไม้ก่อนที่จะล้มลงกับพื้น
“เป็นอะไรรึเปล่า? ไหวมั้ย?” ฉันถาม
“เธอหนีไปก่อนสิ ทิ้งฉันไว้นี่แหละ ไป!!”
“ไม่! ฉันทิ้งเธอไม่ได้ เราต้องไปด้วยกันสิ!” ฉันพูดแล้วจับมือของเกลเอาไว้แต่ไม่ทันแล้วพวกนั้นอีกสองคนวิ่ง
ตามเรามาแล้ว
“มึงคิดว่ากูจะตามไม่ทันรึไง!!”
“ออกไปนะ อย่าเข้ามานะ!!” ฉันยื่นไม้ที่ถือมาไว้ข้างหน้า เป้ฯเชิงว่า ‘ถ้าเข้ามาฉันฟาดไม่ยั้งแน่’
“โอ๊ยยย!” โจรอีกคนจับเกลล็อกคอไว้แล้ว ฉันจะทำยังไงดี ฮึก..
“เหลือแกคนเดียวแล้ว วางไม้ซะถ้าไม่อยากเจ็บตัว” ไอ้บ้านั้นขู่
“แกต้องการอะไร แล้วจับเกลไปทำไม!!”
“เกล? มึงมั่วป่ะเนี่ย! กูจะจับนายหญิงของไร่นี้!!” นายหญิงของไร่? มันฉันไม่ใช่หรอ? ไม่รู้ล่ะ
ยังไงฉันกับเกลต้องรอด
“แกนั้นแหละมั่ว!! บอกเพื่อนแกให้ปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ!! ถ้าแกอยากจะโดนนายหัวของไร่นี้อัดตายก็ตามใจ
แกแล้วกัน!” ไม่รู้จะทำไงแล้ว ขู่ไว้ก่อนเผื่อมันจะกลัวแล้วหนีไป
“กูไม่กลัวหรอกเว้ย!! จับมันขึ้นรถ!” ไอ้บ้าที่ล็อกตัวเกลลากเกลเดินไปแล้ว ฉันจะตามไปแต่ไอ้โจรบ้าอีกคนก็กั่น
ตัวฉันไว้
ปั๊ก~
ฉันยกไม้ฟาดไปที่ร่างใหญ่นั้น โดนไม่โดนไม่รู้เหมือนกัน
“กูหมดแล้วอดทนแล้วนะเว้ย!!” ไอ้นั้นดึงไม้ออกจากมือฉัน พอฉันเห็นแบบนั้นฉันก็เตรียมจะวิ่ง แต่..
“มึงคิดว่ากูจะปล่อยคนที่ฟาดหัวลูกพี่กูไปง่ายๆหรอว่ะ! ไหนๆมึงก็หาเรื่องเสือกเอง กูก็จะสงเคราะห์ให้มึงไปสวรรค์
เร็วๆไง!” ไอ้บ้านั้นคว้ามือฉันไว้เพื่อไม่ให้ฉันวิ่ง
“ปล่อยนะเว้ย! แกมันก็ดีแต่รังแกผู้หญิง!! ไอ้หน้าตัวเมีย!”
เพี๊ยะ~
ไม่กี่วินาที ฝ่ามือไอ้บ้านั้นก็ประทะลงที่แก้มฉันจนฉันได้กลิ่นคาวเลือดทันที ปากแตกหรอ? ฮึก..เจ็บ
“ปากเก่งจริงๆเลยนะมึง!” ไอ้บ้านั้นจับแขนฉันแล้วลากให้ฉันเดินตามมันไป
“ปล่อยฉันนะ! ฮึก..ปล่อย!”
“วันนี้มึงไม่รอดแน่!!” โจรบ้าผลักฉันนอนราบกับพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ใหญ่ก่อนจะฉีกเสื้อฉันกระจายไป
คนละทิศละทาง
“ฮึก..ฮือออ” ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว มือของมันอยู่ไม่สุข ลูบไล้ไปตามร่างกายของฉันอย่างบ้าคลั้ง ก่อน
ที่มือของมันจะมาหยุดอยู่ที่ท้องของฉัน ซึ่งมันทำให้ฉันนึกอะไรขึ้นมาได้ นี่ฉันท้องอยู่น่ะ!! ฉันจะปล่อยให้มันทำ
อะไรแบบนั้นกับฉันไม่ได้ ไม่งั้นลูก..ลูกฉันต้องเป็นอันตรายแน่
“ช่วยด้วย! ปล่อยนะไอ้บ้า” ฉันตะโกนสุดเสียงดีกว่าปล่อยให้มันทำอะไรบ้าๆแบบนั้น
“หนวกหูโว้ยยย” ไอ้บ้านั้นยกมือขึ้นมากำหมัดเพื่อจะชกเข้าที่ท้องของฉัน แต่..
ปัง!~
----------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เม้น+โหวตหน่อยค่ะ
ช่วยกันอ่านเน้อ ตอนนี้ฟิคใหม่ๆมาเยอะมากอ่ะ เราเป็นนักเขียนตกรุ่น เห็นใจหน่อยนะ 555
ไปแล้วนะทุกคน รักนะ จ๊วบบ~
10:02 TOEY
5 มีนาคม 2556
“เงียบเดี๋ยวนี้นะมึง! เฮ้ย! เอาตัวไปให้นาย” หนึ่งในนั้นสั่งขึ้น
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วยยย!! อือ!~ๆ” เกลส่งเสียงร้องหาความช่วยเหลืออย่างดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนจะ
โดนพวกนั้นปิดปากกลบเสียงไปตามระเบียบ
---------------------------
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วยยย!!” เสียงร้องของใครสักคนดังแว่วเข้าไปกระทบประสาทหูฉัน เสียงคุ้นๆเหมือนเป็นคน
ที่ฉันรู้จักเลย เดินไปดูสักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
ฉันได้ฟังเสียงนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าน่าจะมาจากท้ายไร่ซึ่งก็ไม่ได้ไกลมากจากตรงคอกม้า ฉันรีบเดินไปดูทันที
นั้นเกลนิน่า!! แถมยังโดนจับตัวไว้อีกด้วยพวกสามคนนั้นเป็นใครกันน่ะ แล้วเข้ามาในไร่นี้ได้ยังไงกัน คำถามมาก
มายต่างผุดออกมาจากหัวสมอง แต่สิ่งแรกที่ฉันควรจะทำในตอนนี้คือต้องเข้าไปช่วยเกล
ฉันคิดว่าถ้าฉันเข้าไปมือเปล่าแบบนี้คงจะช่วยใครไม่ได้แน่ๆ แถมตัวเองอาจจะพลอยโดนทำร้ายไปด้วย ฉัน
เลยหาอาวุธ ฉันมองไปรอบๆตัวก่อนจะเจอท่อนไม้ขนาดพอมือ ฉันเลยหยิบท่อนไม้นั้นเป็นอาวุธซะ
ปั๊ก!
ฉันเดินเข้าไปข้างหลังของคนที่จับเกลเอาไว้แล้วฟาดไม้ใส่หัวไอ้บ้านั้นอย่างแรกจนมันสลบลงแล้ว
ปล่อยเกลหยุดมือ แต่อีกสองคนก็หันมามองฉันทันที ตายแน่เลยอ่ะ!
“หนีเร็ว!” ฉันฉุดมือเกลแล้ววิ่งทันที ถ้ายืนอยู่เฉยๆเราสองคนคงจะไม่รอดแน่ๆ
“โอ๊ยย!” เกลสะดุดรากไม้ก่อนที่จะล้มลงกับพื้น
“เป็นอะไรรึเปล่า? ไหวมั้ย?” ฉันถาม
“เธอหนีไปก่อนสิ ทิ้งฉันไว้นี่แหละ ไป!!”
“ไม่! ฉันทิ้งเธอไม่ได้ เราต้องไปด้วยกันสิ!” ฉันพูดแล้วจับมือของเกลเอาไว้แต่ไม่ทันแล้วพวกนั้นอีกสองคนวิ่ง
ตามเรามาแล้ว
“มึงคิดว่ากูจะตามไม่ทันรึไง!!”
“ออกไปนะ อย่าเข้ามานะ!!” ฉันยื่นไม้ที่ถือมาไว้ข้างหน้า เป้ฯเชิงว่า ‘ถ้าเข้ามาฉันฟาดไม่ยั้งแน่’
“โอ๊ยยย!” โจรอีกคนจับเกลล็อกคอไว้แล้ว ฉันจะทำยังไงดี ฮึก..
“เหลือแกคนเดียวแล้ว วางไม้ซะถ้าไม่อยากเจ็บตัว” ไอ้บ้านั้นขู่
“แกต้องการอะไร แล้วจับเกลไปทำไม!!”
“เกล? มึงมั่วป่ะเนี่ย! กูจะจับนายหญิงของไร่นี้!!” นายหญิงของไร่? มันฉันไม่ใช่หรอ? ไม่รู้ล่ะ
ยังไงฉันกับเกลต้องรอด
“แกนั้นแหละมั่ว!! บอกเพื่อนแกให้ปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ!! ถ้าแกอยากจะโดนนายหัวของไร่นี้อัดตายก็ตามใจ
แกแล้วกัน!” ไม่รู้จะทำไงแล้ว ขู่ไว้ก่อนเผื่อมันจะกลัวแล้วหนีไป
“กูไม่กลัวหรอกเว้ย!! จับมันขึ้นรถ!” ไอ้บ้าที่ล็อกตัวเกลลากเกลเดินไปแล้ว ฉันจะตามไปแต่ไอ้โจรบ้าอีกคนก็กั่น
ตัวฉันไว้
ปั๊ก~
ฉันยกไม้ฟาดไปที่ร่างใหญ่นั้น โดนไม่โดนไม่รู้เหมือนกัน
“กูหมดแล้วอดทนแล้วนะเว้ย!!” ไอ้นั้นดึงไม้ออกจากมือฉัน พอฉันเห็นแบบนั้นฉันก็เตรียมจะวิ่ง แต่..
“มึงคิดว่ากูจะปล่อยคนที่ฟาดหัวลูกพี่กูไปง่ายๆหรอว่ะ! ไหนๆมึงก็หาเรื่องเสือกเอง กูก็จะสงเคราะห์ให้มึงไปสวรรค์
เร็วๆไง!” ไอ้บ้านั้นคว้ามือฉันไว้เพื่อไม่ให้ฉันวิ่ง
“ปล่อยนะเว้ย! แกมันก็ดีแต่รังแกผู้หญิง!! ไอ้หน้าตัวเมีย!”
เพี๊ยะ~
ไม่กี่วินาที ฝ่ามือไอ้บ้านั้นก็ประทะลงที่แก้มฉันจนฉันได้กลิ่นคาวเลือดทันที ปากแตกหรอ? ฮึก..เจ็บ
“ปากเก่งจริงๆเลยนะมึง!” ไอ้บ้านั้นจับแขนฉันแล้วลากให้ฉันเดินตามมันไป
“ปล่อยฉันนะ! ฮึก..ปล่อย!”
“วันนี้มึงไม่รอดแน่!!” โจรบ้าผลักฉันนอนราบกับพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ใหญ่ก่อนจะฉีกเสื้อฉันกระจายไป
คนละทิศละทาง
“ฮึก..ฮือออ” ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว มือของมันอยู่ไม่สุข ลูบไล้ไปตามร่างกายของฉันอย่างบ้าคลั้ง ก่อน
ที่มือของมันจะมาหยุดอยู่ที่ท้องของฉัน ซึ่งมันทำให้ฉันนึกอะไรขึ้นมาได้ นี่ฉันท้องอยู่น่ะ!! ฉันจะปล่อยให้มันทำ
อะไรแบบนั้นกับฉันไม่ได้ ไม่งั้นลูก..ลูกฉันต้องเป็นอันตรายแน่
“ช่วยด้วย! ปล่อยนะไอ้บ้า” ฉันตะโกนสุดเสียงดีกว่าปล่อยให้มันทำอะไรบ้าๆแบบนั้น
“หนวกหูโว้ยยย” ไอ้บ้านั้นยกมือขึ้นมากำหมัดเพื่อจะชกเข้าที่ท้องของฉัน แต่..
ปัง!~
----------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เม้น+โหวตหน่อยค่ะ
ช่วยกันอ่านเน้อ ตอนนี้ฟิคใหม่ๆมาเยอะมากอ่ะ เราเป็นนักเขียนตกรุ่น เห็นใจหน่อยนะ 555
ไปแล้วนะทุกคน รักนะ จ๊วบบ~
10:02 TOEY
5 มีนาคม 2556
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ