วงเวียนแห่งรัก

             จู่ๆก็มีเสียงไวโอลินดังขึ้นมา เรียกความสนใจจากฉันเป็นอย่างมาก เสียงไวโอลินที่มีความไพเราะเพราะ
 
พริ้งถูกบรรเลงด้วยความตั้งใจ ผู้ชายที่เล่นไวโอลินเดินนำมาสองคนก่อนจะมายืนขนาบข้างฉัน ก่อนที่จะมีผู้ชาย
 
ใส่สูทสีขาวที่ฉันคุ้นตาเดินถือดอกกุหลาบสีขาวหนึ่งช่อแล้วเดินมาหยุดที่ตรงหน้าฉัน
 
"คะ..คุณจะทำอะไร?" ฉันถามด้วยเสียงสั่นๆ
 
"แต่งงานกับฉันนะ" โทโมะพูดแล้วคุกเข่าลงตรงหน้าฉันก่อนจะยื่นช่อดอกกุหลาบสีขาวมาให้ฉัน แต่มันไม่ใช่แค่
 
ดอกกุหลาบธรรมดา มันมี..แหวนแต่งงานที่แอบซ่อนอยู่ในดอกกุหลาบ
 
"คุณ..ฮึก" ฉันรู้สึกว่าตัวเองน้ำตาคลอเบ้า น้ำตามันจะไหลออกมาให้ได้ ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะมีผู้ชายมาคุกเข่า
 
ขอแต่งงานอยู่ตรงหน้า มันมีทั้งความปราบปลื้มและความดีใจจนฉันไม่สามารถที่จะกลั้นน้ำตาไว้อยู่
 
                โทโมะหยิบแหวนที่อยู่ในดอกกุหลายแล้วยื่นช่อดอกกุหลาบมาให้ฉัน ก่อนจะจับมือฉันแล้วสวม
 
แหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายก่อนที่ตัวเองจะลุกขึ้นมาแล้วดึงฉันเข้าไปกอดท่ามกลางเสียงปรบมือของผู้คนที่เป็น
 
สักขีพยาน
 
"ฉันรักเธอนะ" โทโมะกอดแก้วแล้วพูดอยู่ที่ข้างๆหูเธอ
 
"ฉัน ฮืออ..ก็รักคุณ" ฉันกอดตอบเขาพร้อมร้องไห้ออกมา ไม่รู้จะขอบคุณยังไงกับสิ่งที่เขาทำให้ฉันมาตลอด
 
"อาโมะค่ะ" พอใจเรียก โทโมะหันไปเหมือนรู้หน้าที่ก่อนจะหยิบของสิ่งนั้นที่ำพอใจถือมา
 
"ขอบคุณมากครับนางฟ้าตัวน้อย" โทโมะพูด วันนี้พอใจเหมือนนางฟ้าจริงๆ ชุดพอใจเป็นสีขาวยาวถึงเข่า
 
กระโปรงเป็นชั้นๆทำให้กระโปรงดูพองๆ มีที่คาดผมเป็นรูปดาว แถมยังมีปีกติดอยู่ข้างหลังชุดอีกด้วย
 
             โทโมะเอาสิ่งที่พอใจเอามาให้มาสวมไว้บนหัวของฉัน นั้นก็คือ มงกุฏดอกไม้ ถูกประดับตกแต่งด้วย
 
ดอกไม้สดหลายชนิด ส่วนมากจะเน้นดอกไม้สีมีสีขาวแล้วเป็นดอกเล็กๆตัดสีกับดอกไม้สีชมพูหวานแววที่
 
สามารถเข้ากันได้อย่างลงตัวทำให้มงกุฏดอกไม้นั้นมีความสวยงาม
 
"ขอบคุณค่ะ" ฉันย่อตัวแล้วก้มหัวเป็นเชิงขอบคุณให้เขา ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้
 
"ร้องไห้ทำไมเนี่ย นี่ฉันมาขอแต่งงานนะ"  โทโมะพูด มือก็จับเอวฉันไว้อยู่
 
"ก็ ฮึก..ฉันดีใจนิ ฮืออออ" เขาถามฉันก็ตอบ แต่ไม่ตอบอย่างเดียว ฉันร้องไห้ออกมาอีกรอบ
 
"ฉันสัญญา...ฉันจะดูแลเธอตลอดไป" เขาพูดอยู่ข้างๆหูฉัน ฉันไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้แต่พอมันเกิดขึ้น ฉันก็พูด
 
ไม่ออก มันดีใจ จนฉันไม่สามารถอธิบายมันได้
 
"แปะๆ" เสียงตบมือของผู้คนมากมาย หมายถึงคำยินดีที่พวกเขามีให้เราสองคน
 
"จูบเลย จูบเลย!" เสียงของทุกคนถูกร่วมกันเป็นเสียงเดียว พร้อมเปล่งคำที่เหมือนกันออกมา
 
"คุณ..ฉันอายคนอื่น" ฉันดันไหล่ของเขาไว้ คนเยอะแยะจะให้มาจูบโชว์หรอ?
 
"วันนี้วันของเรา จะอายทำไม" เขาเลิกคิ้วถามฉัน ฉันได้แต่หลบสายตาเขาด้วยความเขิน
 
"ตะ..แต่ว่า อื้อ!" ฉันยังพูดไม่ืทันจบเสียงของฉันก็ขาดหายไปโดยอัตโนมัติ โทโมะก้มลงมาแล้วจูบปากฉันอย่าง
 
รวดเร็ว แล้วก็ถอนจูบออก จูบนี้ไม่ได้เป็นจูบที่ดูดดื่ม แต่มันเป็นจูบที่มีความหมาย
 
"วู้ๆ เย้ๆ" เสียงทุกคนร้องออกมาด้วยความดีใจ
 
"แก้วจะโยนแล้วนะ" ฉันพูดในมือมือดอกกุหลายสีขาวที่โทโมะให้มา เขาบอกให้ฉันโยน จริงๆอยากจะเก็บไว้
 
"1...2...3" พอนัดถึง 3 ปุ๊บ ฉันก็หันแล้วแล้วก็โยนทันที แต่คนที่ได้คือ..ป๊อปปี๊
 
"ยินดีด้วยนะ" ฉันหันไปพูดกับป๊อปปี๊ คงต้องลุ้นเอาว่าเขาจะแต่งกับใคร
 
              งานในวันนี้ดูทุกคนจะมีความสุขและแฮปปี้ไปกับพวกเขา 2 คน แต่กลับมีบางคนที่ไม่พอใจใน
 
เหตุการณ์นี้ แถมยังไม่มีความสุขอีกด้วยนั้นก็คือ..พิม
 
"หึ..รักกันเข้าไปเถอะ!" พิมพูดแล้วแสยะยิ้มออกมา่
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
เค้ากลับมาอัพแล้วนะ! จะใีคนอ่านมั้ยเนี่ย?
เค้ากำลังนอยด์นะ (ก็นอยด์ตลอดอยู่แล้ว)
ขอความใคร่กรุณาช่วยเม้น+โหวตหน่อยค่า
เึค้าไม่มีกำลังใจจะมาอัพแล้ว T---T (เวอร์)
ไปแล้วนะทุกคน เจอกันใหม่นะค่ะ (อีกนานนนน!)
FB:Eno'ToEy (แอดมาคุยกันได้นะค่ะ ^^)
2 พฤจิกายน 2555
18:35   TOEY