วงเวียนแห่งรัก

ด้านฟางกับป๊อปปี๊

 

         หลับจากที่ฟางไขกุญแจห้องเข้าไป ป๊อปปี๊ก็เดินตรงเข้าไปหาตัวเล็กที่ร้องไห้เอาหน่าซุกกับหมอน

 

"พอใจครับ ฟังป๊าก่อนนะ" ป๊อปปี๊เดินเข้าไป

 

"ฮือออ ป่ะป๊ะไม่รักพอใจ ฮึกก.พอใจก็ไม่รักป่ะป๊าแล้ว" ร้องไห้หนักขึ้นกว่าเดิม แล้วก็ผลักป๊อปปี๊ แต่แรงแค่นี้ไม่

 

ได้ทำให้ป๊อปปี๊เซหรือล้มอะไรทั้งนั้น

 

"งั้นป๊อปกลับดีกว่า พอใจไม่รักแล้วนิเรื่องอะไรที่ป๊อปจะต้องไปรักเด็กดีๆแบบนี้" ฟางพูด ป๊อปปี๊ก็เดินออกจากห้อง

 

"ฮือออ ป๊าอย่าพึ่งไป พอใจขอโทษ ฮือออ" วิ่งตามป๊อปปี๊ลงมาแล้วก็กอดขาป๊อปปี๊ไำว้

 

"ไหนบอกไม่รักป๊าแล้วไงค่ะ?" ป๊อปปี๊ถาม

 

"รัก  ฮึก..ป๊าอย่าพึ่งไปน๊า ฮือออ" พอใจพูด

 

"ครับๆ เลิกร้องไห้ได้รึยัง?" ป๊อปปี๊พูด

 

"ไม่ร้องแล้วค่ะ" พอใจพูดแล้วก็ปาดน้ำตายิ้มให้ป๊อปปี๊ทีหนึ่ง

 

 

 

 

ห้องนั่งเล่น

 

          บนโซฟาตัวยาว ก็มีพอใจฟาง ป๊อปปี๊นั่งอยู่ พอใจนั่งกลางแล้วก็ดูทีวี

 

"น่ากลัวจังเลยป่ะป๊ะ ดูการ์ตูนแทนได้ไหม?" พอใจพูดเพราะหนังที่ดูอยู่เป็นหนังผี

 

"เอางั้นหรอครับ ก็ได้ครับ" ป๊อปปี๊พูดแล้วก็เปลี่ยนการ์ตูนให้พอใจ

 

 

          พอใจที่นั่งดูการ์ตูนไปสักพัก ก็เริ่มตาปิด นี่มันก็เย็นมากๆแล้ว นอนกลางวันวันนี้่พอใจก็ไม่ได้นอน ตอนนี้

 

หัวเริ่มหนัก แองอิงซบกับไหล่ของม๊าก่อนจะหลับไปเพราะความง่วง

 

"การ์ตูนจบแล้ว หนุกไหมค่ะ?" ฟางถาม

 

"หลับไปแล้ว ^^" ป๊ิอปปี๊ตอบ

 

"เดี๋ยวฟางอุ้มพอใจไปนอนก่อนนะ ถ้าป๊อปปี๊จะกลับบ้านก็ช่วยปิดประตูให้ด้วยนะ" ฟางพูดกับป๊อปปี๊แล้วก็ทำท่าจะ

 

อุ้มพอใจ

 

"ฉันอุ้มเองดีกว่า เธออุ้มไม่ไหวแน่" ป๊อปปี๊พูดแล้วก็อุ้มพอใจแล้วก็เดินขึ้นไปบนห้อง ฟางก็เดินตาม

 

 

 

ห้องนอน

 

            ป๊อปปี๊วางพอใจลงบนเตียงอย่างเบามือ ส่วนป๊อปปี๊ก็เตรียมจะกลับบ้าน

 

"ฉันกลับก่อนนะ" ป๊อปปี๊พูด

 

"ขอบใจมากนะที่มาวันนี้ ไม่งั้นยัยตัวเล็กร้องไห้ไใ่หยุดแน่" ฟางพูดแล้วก็ยิ้มให้ป๊ิอปปี๊

 

"ป่ะป๊าจะไปไหน?" พอใจตื่นขึ้นมาแล้วก็ถาม ไม่อยากจะเชื่อว่าแค่พวกเขาสองคนคุยกัน จะทำให้คนที่หลับอย่าง

 

พอใจตื่นขึ้นมาได้

 

"ป่ะป๊าต้องไปทำงานนะค่ะ" หาข้ออ้างให้ป๊อปปี๊

 

"ไม่เอา พอใจไม่ให้ไป" พอใจทำท่าจะดื้อขึ้นอีกรอบ

 

"อย่าดื้อสิค่ะ ไม่น่ารักเลยนะ" ฟางตำหนิพอใจเบาๆ

 

"นอนด้วยกันก่อนนะป๊าม๊า พอใจอยากกอดทั้งสองคนเลย" พอใจพูด

 

"แต่ป๊าติดงานนะค่ะ นอนกับหนูไม่ได้หรอก" ฟางพูด

 

"โอเคครับ ป๊านอนด้วย" ป๊อปปี๊พูโทำให้ฟางหันไปมองอย่างตกใจทันที จะให้เขากับเธอนอนบนเตียงเดียวกันถึง

 

จะมีพอใจนอนคั่นกลางแต่มันก็ไม่ควรอยู่ดี

 

"ม๊าเร็วค่าคริคริ" พอใจเรียกฟาง พอฟางหันไปมองก็เจอป๊อปปี๊กับพอใจนอนอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว

 

"ไม่กล้านอนกับฉันหรอ?" ป๊อปปี๊พูด

 

"ใครบอกว่าไม่กล้า ชิ!" พูดใส่หน้าป๊อปปี๊แล้วก็ขึ้นมานอนอีกข้างหนึ่งของพอใจ

 

"กอดด้วยค่ะ" พอใจพูด ฟางก็เอามือไปไว้ที่เอวของพอใจเพื่อที่ไม่ให้ไปโดนตวป๊อปปี๊ แต่ป๊อปปี๊กลับเอามือไว้ที่

 

เอวของฟาง เหมือนจะกอดทั้งสองคน

 

"คริคริ" พอใจหัวเราะชอบใจ

 

"ชู่ว์ เบาๆสิครับตัวเล็ก ม๊าหลับไปแล้วนะ" สงสัยวันนี้ฟางคงเหนื่อยเลยหลับไปซะแล้ว

 

'น่ารักจัง' ป๊อปปี๊คิด

 

           ผ่านไปสักพักพอใจก็หลับไปหลับจากที่ป๊อปปี๊เล่านิทานให้ฟัง

 

 

 

 

จุ๊บ~

 

         ป๊อปปี๊แอบจุ๊บปากฟางไปทีหนึ่ง รู้ว่าไม่สมควรแต่ก็อดไม่ได้นิหน่า

 

"ป๊าจูบม๊า คริๆ" พอใจที่แกล้งหลับแอบมองป๊ากับม๊าจุ๊บปากกัน

 

"เรายังไม่นอนอีกหรอ?" ป๊อปปี๊ถามเป็นเชิงเอ็ด ภาพแบบนี้เด็กไม่ควรดู

 

"อือ..อะไรกันค่ะพ่อลูก จูบอะไรกัน?" ฟางที่ได้ยินเสียงก็ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย

 

"ก็ป๊าจะ..อือๆ" พอใจกำลังจะบอกว่าป๊าแอบจูบม๊าแต่ก็ตอนป๊อปปี๊ปิดปาก

 

"นายจะไปปิดปากพอใจทำไม?" ฟางถาม

 

"พอใจ เอ่อ..พอใจจะไอนะ ฉันเลยปิดปากให้่" ขืนให้ฟางรู้ว่า้เขาแอบจุ๊บเธอไปเมื่อกี้ เขาต้องตายแน่

 

"นอนได้แล้วนะค่ะพอใจ เดี๋ยวตื่นไม่ไหวนะ" ฟางพูดแล้วก็กล่อมพอใจจนหลับไป

 

"หายง่วงแล้วหรอ?" ป๊อปปี๊ถามเพราะเห็นว่าฟางไม่นอน

 

"ง่วงแล้วก็จะนอนด้วย" พูดแล้วก็นอนจนหลับไป ป๊อปปี๊ก็แอบเปลี่ยนข้างนอน มานอนข้างๆฟางแล้วก็กอดเอวฟาง

 

เอาไว้ ตัวเล็กน่ากอด นุ่มนิ่มจริงๆ

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

 

ด้านแก้ว

 

            ตอนนี้แก้วนอนหลับอยู่บนเตียงหลับจากร้องไห้มานานหลายชั่วโมง

 

 

ปัง!!

 

         เสียงปิดประตูที่แสดงให้รู้ว่ามีคนเข้ามา เสียงนี้ทำให้แก้วที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมา

 

"นายเข้ามาทำไม" เมื่อรู้ว่าเป็นยใครก็แทบจะวิ่งออกไปข้างนอก

 

"ฉันมีอารมณ์อยากจะระบาย" โทโมะัพูดอย่างไม่อายปาก

 

"ออกไปนะ!" ตวาดไล่อย่างดังลั่นห้อง

 

"นายยังไม่พออีกรึไง! ไประบายกับใครมาแล้วนิ แล้วจะเอามาระบายที่ฉันอีกทำไม!!!" โทโมะก็งงว่าแก้วพูด

 

อะไร  เขายังไม่เคยไปมีอะไรกับใครทั้งนั้นนอกจากแก้ว แล้ววันนี้เขาก็ไม่ได้ทำเรื่องอย่าง่วากับใครมั้งนั้นด้วย นั่ง

 

ทำงานอยู่ในห้องทั้งวันไม่ได้เอาเวลาไปทำเรื่องแบบนั้น แล้วแก้วพูดถึงอะไร?

 

"คนอื่นมันไม่เร้าใจเท่าเธอไงล่ะ" โทโมะพูด ทำใหเ้แก้วอึ้งไป

 

"ออกไป! ฉันเกลีดนาย!" แก้วตะโกนว่าโทโมะ

 

"มานี่" โืทโมะจับหาแก้วแล้วก็ลากเข้าหาตัวเอง ก่อนจะทิ้งน้ำหนักทับตัวแก้วเอาไว้

 

"อย่านะ ฮือออ" ร้องไห้ออกมา

 

"อื้อ!" โดนโทโมะปิดปากเพราะรำคานเสียงของแก้ว มือก็เคล้นหน้าอก ลูบไล้ตามตัวของแก้วเพื่อปลุกอารมณ์

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ จะมีคนอ่านไหมหนอ? ฝากด้วยน๊า ทุกเรื่องเลยยยยย ขอบคุณค่ะ เม้นโหวตด้วยนะ เม้นเยอะมาเร็วนะจ๊ะ ขอบคุณค่ะ