วงเวียนแห่งรัก

8.9

เขียนโดย toey

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.51 น.

  76 chapter
  3776 วิจารณ์
  173.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) เขาคือคนที่ฉันรักไม่ใช่เธอ!!...หาความสุขใส่ตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

~อย่าให้ความหวังทั้งที่เธอก็ยังต้องมีเขา~

 

"ม๊าค่ะ โทรศัพท์" น้องพอใจที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ก็รีบกระโดดลงมา(ขาไม่ถึงพื้นเลยต้องกระโดด) แล้วก็รีบวิ่งเข้าไป

 

ในห้องนอนของม๊าแล้วก็หยิบโทรศัพท์วิ่งออกไปหาฟางที่อยู่ในครัว

 

 

 

ห้องครัว

 

"ม๊าๆ โทรศัพท์ร้องเพลงใหญ่เลย" วิ่งเข้ามาด้วยท่าทีเหนื่อยหอบ

 

"โทรศัพท์ร้องเพลงที่ไหนล่ะค่ะ" ฟางยิ้มๆหัวเราะส่ายหน้าไปพร้อมๆกันกับความไร้เดียวสาของตัวเล็กอย่างพอใจ

 

โทรศัพท์ดังกลับนึกว่าโทรศัพท์ร้องเพลงได้ซะงั้น

 

"ใครโทรมาค่ะ" พอใจรีบปีนขึ้นมาบนเก้าอี้ตัวยาวแล้วก็ชะเง้อมองจ้อโทรศัพท์อย่างสงสัย

 

"ป๊อปปี๊" ฟางเอ่ยออกมาหลังจากที่ดูหน้าจอโทรศัพท์ ก่อนจะกดรับ

 

(ฟางหรอ? เป็นยังไงบ้าง) ป๊อปปี๊พูด

 

"สบายดี" ฟางตอบไป

 

(แล้วพอใจล่ะ?) ป๊อปปี๊ถามถึงพอใจเพราะคิดถึงแล้วก็เป็นห่วงมากๆ

 

"พอใจอยู่ข้างๆฉัน แค่นี้ก่อนได้ไหม?" ฟางพูดเพราะกลัวพอใจจะรู้ว่าใครโทรมา กลัวต่อมคิดถึงของน้องพอใจ

 

กำเริบเดี๋ยวจะร้องหาป๊อปปี๊ิีิอีก

 

"ป๊าๆ จะคุยกับป๊า" พอใจเขยิบมือจะมาหยิบโทรศัพท์

 

"ไม่ใช่ป๊านะค่ะเพื่อนม๊าเองนะ" ฟางพูด แล้วก็ยื้อโทรศัพท์ไว้

 

"พอใจได้ยินเสียงป๊า ฮือออ พอใจคิดถึงป๊า" พอใจร้องไห้ออกมา น้ำเสียงเจือเหมือนผิดหวัง พอใจไม่ได้เจอไม่

 

ได้คุยกับป๊อปปี๊ตั้งนานแล้ว

 

(ฟางๆ ขอคุยกับพอใจหน่อย ฉันคิดถึงพอใจ) ป๊อปปี๊พูด ตัวเองก็คิดถึงไม่แพ้พอใจหรอก แต่พอได้ยินเสียง

 

ร้องไห้ ก็อยากจะปลอบเท่านั้น

 

"ป๊่าจะคุยด้วยค่ะ" ฟางยื่นโทรศัพท์ให้พอใจ

 

"ป๊าพอใจ ฮืด~ คิดถึงปะป๋า" พอใจพูดแล้วก็สูดน้ำมูกไปด้วย

 

(ป๊าก็คิดถึงครับ อยู่กับม๊าตัวเล็กดื้อรึเปล่าครับ) ป๊อปปี๊ถาม

 

"พอใจไม่ดื้อค่ะ ถามม๊าได้เลย" พอใจพูดเสียงแจ่วกับป๊อปปี๊ไปนานหลายชั่วโมง จน..

 

(พอใจครับ ป๊าต้องไปทำงานแล้วนะ)

 

"ป๊ารักพอใจไหม?"

 

(รักสิครับ ระ....ป๊อปคุยกับใครอยู่ค่ะ) ป๊ิอปปี๊ยังพูดไม่จบแต่ก็มีเสียงแทรกเข้ามา

 

"ป๊าได้ยินพอใจไหม? ป่ะป๋า" พอใจตะโกนเข้าไป

 

(นิเกล!..) ป๊อปปี๊เรียกเกลที่แย่งโทรศัพท์ไป

 

"คุณเป็นใคร" พอใจถามอย่างไร้เดียงสา

 

(ฉันก็เป็นเมียของป๊อปปี๊นะสิ)

 

"ไม่จริง ป่ะป๊ามีม๊าคนเดียว แล้วป่ะป๊าก็รักม๊ากับพอใจมากด้วย" พอใจเถียงอย่างไม่ลดละ

 

(เขาอาจจะเคยรักแม่ของเธอ แต่ตอนนี้..มันไม่ใช่แล้ว!)

 

"คุณมันป้าใจร้าย ชอบแย่งแฟนคนอื่น นิสัยไม่ดี!" พอใจว่าเข้าไปในโทรศัพท์มือถือ ไม่้รู้เหมือนกันว่าพอใจไปเ

 

อาคำแบบนี้มาจากไหน

 

(เธอว่าฉันหรอห๊ะ!! จำไว้นะว่าป่ะป๊าเขาไม่รักเธอแล้ว!) เกลตวาดลั่นโทรศัพท์

 

"ไม่จริง ฮึก..ป่ะป๋ารักพอใจ" พอใจเริ่มร้องไห้ออกมา

 

(เขาไม่รักเธอแล้ว เธอมันดื้อ!)

 

"ไม่จริง ฮืออออ พอใจไม่ได้ดื้อ ป่ะป๋าอยู่ไหน ฮึก..พอใจจะคุยกับป่ะป๊า" พอใจร้องไห้

 

(พ่อเธอทิ้งเธอไปแล้ว!!) เกลตะโกน

 

"ฮือออออ" พอใจร้องไห้ลั่น ปล่อยโทรศัพท์ตกลงพื้น แล้วก็วิ่งร้องไห้ขึ้นข้างไปเลย

 

"พอใจค่ะ" ฟางที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นพอใจวิ่งไปด้วยน้ำตาก็ตกใจ

 

 

 

 

ด้านเกลกับป๊อปปี๊

 

"พอใจครับ พอใจ" พูดกับโทรศัพท์แล้วสายก็ตัดไป

 

"หึ เด็กนั้นปากมากจริงๆ" เกลพูดแสยะยิ้มมุมปาก

 

"เธอไม่มีสิทธิ์ว่าพอใจ!" ป๊ิอปปี๊ตะโกนออกมาอย่างเหลืออด โกรธที่เกลแย่งโทรศัพท์ไป แถมยังพูดอะไรทำร้าย

 

ใจของพอใจอีก เสียงร้องไห้ของพอใจดังจ้าออกมาลั่นโทรศัพท์ทำให้เขาอดเป็นห่วงไม่ได้

 

"คุณแต่งงานกับฉันแล้วนะ! ยังจะห่วงอะไรมันอีก!!"

 

"ก็เขาสองคนคือคนที่ฉันรัก ไม่ใช่เธอ!!!" ป๊อปปี๊ตะโกนใส่หน้าเกลแล้วก็หยิบกุญแจรถแล้วก็เดินออกไป

 

"อ๊ายยยยย" เกลร้องแล้วก็กระทืบเท้า

 

 

 

 

บ้านของฟาง

 

ก๊อกๆ~

 

"พอใจเปิดประตูให้ม๊าหน่อยค่ะ" ฟางเคาะประตูเรียกพอใจที่เข้าไปในห้องเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว

 

"ฮึก..ป๊าไม่รักพอใจแล้ว ฮือออ" ภายในห้องพอใจก็ร้องไห้หน้าซุกกับหมอน

 

"พอใจ ปัง~" ฟางเริ่มเคาะประตูแรงขึ้น

 

"ฟางพอใจล่ะ" ป๊อปปี๊ที่ถึงบ้านของฟางแล้วก็รีบวิ่งขึ้นมาชั้นบนแล้วถามของพอใจทันที

 

"ไม่ยอมเปิดประตูให้ฟางเลย" ฟางพูด

 

"พอใจครับ ป๊ามาหาแล้ว ปังๆ~" ป๊อปปี๊ตะโกนเข้าห้องไป

 

"พอใจเกลียดป่ะป๋า ป่ะป๋าไม่รักพอใจฮืออออ"

 

 

 

แกร๊ก~

 

          ฟางเอากุญแจสำรองไขเข้าไป

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

ด้านแก้ว

 

             ฉันเดินเข้ามาในบ้าน หลังจากที่ร้องไห้เสร็จที่คอกม้า

 

"โอ๊ยย" ร้องออกมาเพราะเดินชนใครคนนึง

 

"เธอนี่ไม่ระวังเลยนะ" พิมพูดแล้วก็ก้มเก็บของที่หล่นที่พื้น มันไม่ใช่ของธรรมดาแต่มันคือ ถุงยางกับแผงยาคุม!!

 

"เธอจะไปไหน" ฉันเดินเข้าไปขว้างแขนของพิมไว้

 

"ฮะๆ ฉันก็จะไปหาความสุขใส่ตัวนะสิ! ขอตัวนะ" พิมพูดแล้วก็สะบัดแขนแก้วออก

 

"ฮึก.." สะอื้นออกมาเบาๆ ที่เห็นพิมเดินเข้าไปในห้องของ..โทโมะ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ ฝากเม้น+โหวตหน่อยน๊า เรื่องอื่นด้วยที่อัพไปวันนี้ ก็แค่อยากจะบอกว่าถ้าไม่เม้นไม่โหวตกัน

 

ไีรเตอร์จะปิดนิยายนะ ไม่ได้ปิดเรื่องเดียวแต่จะปิดทุกเรื่อง ฝากด้วยนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา