วงเวียนแห่งรัก
เขียนโดย toey
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.51 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) จะเอา?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไร่ของโทโมะ
ฉันเดินเข้ามาในไร่ ไร่สวยมากอ่ะ ใหญ่มาก อากาศก็ดี เห็นแล้วไม่อยากกลับบ้านเลย
"โอ๊ยยย" ฉันร้องออกมา ดันเดินสะดุดต้นหญ้า จนฉันนั่งกองกับพื้นเลย
"เอ้าๆ เดินดีๆ" โทโมะเดินเข้ามาฉุดฉันให้ยืนขึ้น
"แฮะๆ ก็ไม่ได้มองทางนิหน่า" ตั้งแต่เดินมาก็เอาแต่มององุ่น
"เดี๋ยวฉันไปดูองุ่นก่อนนะ เธอก็เดินเล่นแถวนี้ไปแล้วกัน" โทโมะพูดแล้วก็หันหลังเดินออกไป ฉันก็เลยต้องอยู่คน
เดีัยว คนงานหายไปไหนกันหมดไม่รู้ ฉันเลยนั่งลงเล่นอยู่กับหญ้า(ดึงหญ้าเล่น)
"อ้าวว ไม่เดินต่อแล้วหรอ?" โทโมะเดินเข้ามานั่งข้างๆ
"เหนื่อยแล้วอ่า" นับวันฉันจะเริ่มเป็นเด็กแล้วนะเนี่ย
"ฮ่าๆ เมื่อกี้ยังกระดี้กระด้าอยู่เลย" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้มออกมา
"O.O" โทโมะยิ้มอีกแล้ว เดี๋ยวนี้ยิ้มเยอะเกิน
"เป็นอะไรรึเปล่า" โทโมะพูดแล้วก็เอามือมาพัดไปพัดมาที่หน้าของฉัน
"เ่อ่อ..เปล่าๆ ไปเดินต่อดีกว่า" ฉันก็ลุกขึ้นยืน ไหนๆก็ได้มาแล้ว เดินให้ทั่วไปเลย
"เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริง" โทโมะก็ลุกขึ้นยืนตาม
"เจ้าของไร่พาฉันชมไร่หน่อยสิ" ฉันยกมือกอดอกแล้วก็ออกคำสั่ง แต่ไม่รู้ว่าเขาจะทำตามรึเปล่า
"คร้าบบ คุณผู้หญิง" เกินคาด! แล้วโทโมะก็เดินนำไปเลยอ่า ซึ่งนั้นก็ทำให้ฉันยิ้มแก้มปริเลย
+
+
+
"โฮ้วว องุ่นไร่นายลูกโต๊โต" ฉันเดินเข้ามาในไร่ก็เจอองุ่นสีแดงม่วงๆ ลูกใหญ่ด้วย
"ทำหน้าแบบนั้น อยากกินล่ะซิ" โทโมะพูดแกล้งแก้ว แต่แค่เห็นหน้าแก้วก็รู้แล้วว่าแก้วอยากกิน
"บ้า! ฉันไม่กินหรอกนะ" ในใจก็อยากกินอะนะ อยากรู้ว่ามันจะอร่อยแค่ไหน
"กินได้นะ ฉันไม่ว่าหรอก" โทโมะพูด
"ไม่เอาอ่ะ องุ่นนายพึ่งจะเสียไป ฉันไม่กินให้ไร่นายขาดทุนหรอก"
"โอเคๆ อุตส่าห์ให้กิน ไม่กินก็ไม่เป็นไร" โทโมะพูดแล้วก็กำลังจะเดินออกไป
"เดี๋๋ยวสิ ให้กินจริงอ่ะ" ถามอีกรอบเพื่อความแน่ใจ
"อือ กินได้เลย" โทโมะบอก
"งั้นองุ่นนายหมดฉันไม่รู้ด้วยนะ" แล้วฉันก็เด็ดองุ่นออกมาจากต้น เตรียมจะเข้าปาก
"เต็มทีเลยครับ กินหมดฉันให้เธอลากฉันขึ้นเตียงเลย" โทโมะพูดแล้วก็ทำหน้ากวนประสาทใส่แก้ว
"ลามก หื่นอีกแล้วนะ แหวะ~ " พอพูดจบฉันก็กินองุ่นเข้าไป แต่ก็ต้องคายมันออกมาทันที
"ไม่เห็นอร่อยเลยอ่า" ฉันทำหน้าเหยเกใส่โทโมะ
โป๊ก~
ก่ิอนที่โทโมะจะพูดอะไรก็เอามือมาเขยหัวหญิงสาวเบาๆ
"ลูกนั้นมันยังไม่สุกดีเลยนะ" โทโมะบอกองุ่นที่แก้่วคลายออกมา
"แล้วทำไมไม่บอกกันเล่า! ให้ฉันกินทำไมเนี่ย" ฉันโวยวายใส่โทโมะใหญ่เลย
"ฮ่าๆ เอ้า กินลูกนี้สิ" แล้วโทโมะก็หยิบองุ่นลูกใหม่มาให้ฉัน
"ง่ำ~" ฉันไม่ได้รับองุ่นมาหรอก แต่เข้าปากรับจากมือเข้าเลย กะจะงับมือโทโมะซะหน่อย แต่หมอนั้นหลบได้
"จะกัดมือฉันรึไง?" โทโมะถาม แต่จริงๆไม่ต้องถามโทโมะก็รู้อยู่แล้วล่ะ
"ปล๊าวนะ" พูดทั้งๆที่องุ่นยังเต็มปากอยู่เลย
"ไงล่ะ อร่อยรึเปล่า?" โทโมะถามถึงองุ่นของตัวเอง
"อื้อ ง่ำๆ อร่อยมากกกก"
"ไม่คิดจะป้อนฉันหน่อยหรอ?" โทโมะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จนฉันต้องรีบเอาหน้าออกห่าง
"โอเคได้!" แล้วฉันก็เดินไปหยิบองุ่นมาหนึ่งลูก แล้วก็กำไว้ในมือก่อน
"อ้าา~" โทโมะอ้าปากรอ
"หลับตาก่อนสิ" ฉันจะแกล้งเขา ถ้าเขาลืมตาก็ไม่สุกนะสิ
"ทำไมอ่า" โทโมะถามด้วยความสงสัย
"ไม่หลับก็ไม่ป้อน" ฉันพูดแล้วก็สะบัดหน้าหนี
"ก็ได้ๆ" แล้วโทโมะก็หลับตาอ้าปาก
"เอาแล้วนะ" แล้วฉันก็ยัดองุ่นเข้าไปในปากของโทโมะ มันคือองุ่นที่ยังไม่สุกดีนั้นแหละ มันจะออกเปรี้ยวๆหน่อย
ไม่ค่อยออกหวานนะ ฉันต้องเอามือมาปิดปากโทโมะเด้วย กันเขาคายออกมานะสิ
"เธอแกล้งฉันหรอ?" โทโมะเดินเข้ามาใกล้ฉัน โทโมะต้องกลืนองุ่นลงไปเพราะคายออกมาไม่ได้ สะใจชะมัด
"อ๊ายยยยย" ฉันต้องวิ่งหนีโทโมะแล้ว นายนั้นจะโกรธฉันไหมเนี่ย?
"เสร็จฉันแน่!" แล้วโทโมะก็จับแก้วนอนลงกับพื้นหญ้า แล้วก็ขึ้นคร่อมไว้
"นายนังแกฉันอีกแล้วนะ!" ฉันพยายามผลักตานั้นออก มันคงไม่ดีแน่ถ้าให้มาเห็นแบบนี้
"เธอแกล้งฉันเองนะ คืนนี้โดนไม่ใช่น้อยแน่" โทโมะจับมือแก้วกางออกเล็กน้อย แล้วก็ลงไปไซร้คอของแก้ว
"นะ..นายหยุดก่อน" จะทำกันตรงนี้เลยรึไง
"ทำไม หึ" โทโมะเงยหน้าขึ้นมามอง
"ฉันว่าตรงนี้ไม่ดีแน่"
"เธอเป็นคนบอกเองนะ งั้นขึ้นห้องกัน!" คำที่แก้วพูดมา มันเหมือนว่าแก้วยอมเขาแล้ว
"แกๆ ดูนายหัวกับนายหญิงสิ" คนงานต่างเดินออกมาจากบ้านพัก แล้วก็มาเห็นนายหัวกำลัง เอ่อ..นั้นแหละ
+
+
+
"O_O" เฟย์เดินออกมาที่ระเบียงบนบ้าน ก็เห็นพี่โทโมะกับแก้วกำลังคร่อมกันอยู่
(ระเบียงจากตรงนี้มองเห็นทั้งไร่ของโทโมะ)
"เฟย์เย่ทำอะไรอยู่ " เฟย์เดินมากอดคอแฟนสาว
"ดะ..ดูนู้น" เฟย์ชี้เข้าไปในไร่
"พี่ว่าเราไปนอนกันดีกว่านะ ปล่อยสองคนนั้นไปเถอะ" แล้วเขื่อนก็ลากเฟย์ออกมา
ด้านโทโมะแก้ว
"นายจะบ่้าหรอ? จะเอาฉันขึ้นเตียงอีกแล้วนะ!" ฉันฟาดมือไปที่ไหล่ของโทโมะแรงๆที่นึง
"เอ้า! ก็เธอบอกว่าตรงนี้ไม่ดีก็จะขึ้นห้องไง" โทโมะพูดกวนประสาทแก้ว แถมยังไม่ยอมลุกของจากตัวแก้วอีก
"หนักนะ ลุกก่อนได้ไหม" ฉันพยายามผลัก
"ฉันจะเอา!" โทโมะพูดแล้วก็อุ้มแก้วแล้วก็เดินเข้ามาในบ้านเลย
ด้านฟาง
ป๊อปปี๊หายไปไหนหลายวันก็ไม่รู้ ตอนนี้ฉันก็ติดต่อแก้วไม่ได้ แถมน่้องพอใจก็งอแงบ่อยด้วย
"แม่ค่า พ่อไม่รักพอใจแล้วหรอค่ะ" น้องพอใจเดินมาจับมือแม่
"พ่อยังไม่ว่างนะค่ะ พอใจไม่กินข้าวกับม๊าดีกว่านะ" ฟางอุ้มพอใจมาที่โต๊ะอาหาร
"พอใจอยากเจอพ่อจังเลย" น้องพอใจทำหน้าเศร้า มือก็ตักข้าวกินไป ฟางก็ไม่รู้จะทำยังไง
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ ที่อัพเรื่องนี้เพราะว่าเม้นเยอะสุด อยากอ่านเรื่องไหนก็เม้นเยอะๆนะค่ะ
เพราะเรื่องนั้นเม้นเยอะ ไรเตอร์ก็จะอัพเรื่องนั้นอ่า อย่าโกรธไรเตอร์เลยนะค่ะ T^T
ขโมยหัวใจนายตำรวจขี้เก๊ก <<เรื่องนี้ไม่ค่อยมีคนอ่านเลย ฝากหน่อยนะค่ะ
http://www.keedkean.com/novel/KK0003295.html?page_article=3
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ