วงเวียนแห่งรัก

           ผ่านไปสองวัน โทโมะดูจะใจดีกับฉันมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเขายุ่งๆอยู่กับงานรึเปล่าถึงไม่ได้สนใจฉัน

 

มาก ไปไร่ก็เช้า กลับมาบ้านก็ดึก วันๆนึงแทบไม่เจอหน้าเขาเลย เพราะว่าตอนดึกฉันก็หลับ เขาจะกลับหรือ

 

ไม่กลับฉันยังไม่รู้เลย พอตอนเช้าเขาก็ไปไร่ซึ่งฉันก็ยังไม่ตื่น ก็เลยไม่มีคนจับผิด ฉันก็เบื่อๆอยู่แต่ในบ้าน แต่ก็

 

ยังดีที่มีเฟย์คอยไปมาหาสู่ มานั่งคุยเล่น เล่าเรื่องของโทโมะให้ฟังบ้าง มันเลยทำให้ฉันไม่เหงา

 

"พี่แก้ว ไปหาพี่โมะกัน" เฟน์เดินเข้ามาในบ้านเป็นเรื่องปกติของทุกวัน

 

"เอ่อ..ไปหาทำไมล่ะ?" ฉันไม่กล้าไปยุ่งวุ่นวายกับงานของเขาหรอกนะ

 

"ไปเถอะหน๊าน่ะ" ฉันยังไม่ทันตกลง เฟย์ก็ลากออกมาจากบ้านแล้ว

 

 

ณ ไร่ไทยานนท์

 

"เอ่อ..พี่ค่ะนายหัวอยู่ไหนค่ะ" เฟย์ถามคนงานเพราะว่าถ้าให้เดินหาคงขาลากกันพอดี เพราะไร่ของโทโมะใหญ่

 

มาก หาทั้งวันก็คงไม่เจอ

 

"นายหัวอยู่กับเจ้าสีทองทางด้านนู้นนะจ๊ะ" คนงานบอกพร้อมกับชี้นิ้วไปทางที่โทโมะอยู่

 

"ขอบคุณนะค่ะ" แล้วเฟย์ก็เดินมาจูบมือฉันแล้วก็พาไป

 

 

ด้านโทโมะ

 

        โทโมะที่อยู่กับสีทอง สีทองเป็นม้าตัวโปรดของเขาเลย ไม่มีใครขี่ได้เพราะว่ามันไม่ชอบคนแปลกหน้า

 

แต่ว่ามันก็รักเจ้าของมาก ที่ไร่ของโทโมะมีทั้งฟาร์มม้า วัวรวมอยู่ด้วย ตอนนี้โทโมะกำลังแปรงขนของเจ้าสี

 

ทองอยู่ด้วยความรัก และเอาใจใส่

 

 

ฮี้~

 

"เอ่อ.." ฉันรีบไปยืนหลบอยู่หลังเฟย์กลัวมันจะวิ่งไล่ ส่วนโทโมะที่กำลังแปรงขนอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมา แล้วก็ลูบที่

 

หน้าของใจสีทอง เหมือนโทโมะกำลังจะบอกว่าให้ใจเย็นๆ

 

"แหม่ๆ อยู่กับม้าลืมแฟนไปรึเปล่าค่ะ" เฟย์แซวโทโมะเล่น

 

"มาทำไม" โทโมะถามด้วยน้ำเสียงแข็งๆ เพราะว่าเขากำลังเครียดเรื่องงานในไร่เลยออกมาผ่อนคลายอารมณ์ด้วย

 

การแปรงขนของเจ้าสีทอง

 

"พี่โมะทิ้งให้พี่แก้วอยู่คนเดียวได้ยังไง พี่แก้วเหงาแย่" เฟย์พูดแล้วก็ลากฉันเดินเข้าไปใกล้ๆโทโมะ

 

"เดี๋ยวฉันกลับบ้านก่อนก็ได้" ฉันก็หมุนตัวจะเดินกลับไปบ้าน เพราะได้ยินน้ำเสียงของเขาแล้วเหมือนว่าเขาไม่

 

อยากให้ตัวเองมาที่นี่เท่าไหร่

 

ขวับ~

 

       ฉันเดินไปยังไม่ทันจะพ้น โทโมะก็คว้ามือฉันไว้ เพื่อไม่ให้เดินไปไหน

 

"ไหนๆก็มาแล้ว ไม่ต้องกลับ" โทโมะพูดโดยไม่บอกหน้าฉัน เหมือนเขากำลังปิดบังบงอย่างที่อยู่ในแววตา

 

"อิอิ" เฟย์แอบหัวเราะเบาๆ

 

"เฟย์เย่ไปอยู่กับเขื่อนดีกว่า ปล่อยเขาสองคนสวีตกันไป" เขื่อนที่มาจากไหนไม่รู้ มากระซิบข้างหูเฟย์

 

"อืมๆ" เฟย์พยักหน้าตกลงแล้วก็เดินออกไปกับเขื่อน

 

"มาที่นี่ทำไม" โทโมะยังถามคำถามเดิม

 

"เฟย์พามา" ฉันก็บอกไปตรงๆ

 

"ไปด้วยฉันแปรงขนสีทองดีกว่า" แล้วโทโมะก็ดึงมือฉันไปแต่ฉันยื้อตัวเอาไว้

 

"มะ..ไม่เอา" ฉันส่ายหน้าเบาๆ

 

 

ฮี้~ฮีี้~

 

"ว๊ายยยย" ฉันตกใจเสียงของสีทอง เลยถอยหลังไปแต่ดันชนกับถังน้ำที่อยู่ข้างหลัง แต่โทโมะมาดึงไว้ก่อน ไม่

 

งั้นคงจะล้มหัวฟาดไปแล้ว

 

"ระวังหน่อยสิ" โทโมะพูดมือก็ยังโอบเอวฉันอยู่

 

"เอ่อ..ไม่เป็นไรแล้ว" พอโทโมะได้ยินก็ปล่อยมือที่โอบอยู่

 

"มานี่เดินดีๆ" แล้วโทโมะก็พาเดินมาให้ใกล้สีทองมากกว่าเดิม

 

"ฉันกลัวอ่า" ภาพที่สีทองวิ่งไล่มันยังติดตาอยู่เลย

 

"ไม่ต้องกลัว มันใจดีจะตาย"

 

"หรอ?" นี่ขนาดใจดีฉันยังเกือบตาย ถ้ามันดุขึ้นมาไม่อยากจะคิดเลย

 

"สีทองนี่นายหญิงของแก ดูแลเธอให้ดีๆด้วย" โทโมะลูบที่หน้าของสีทองแล้วก็พูดกับมัน ก่อนจะหันมามองหน้าฉัน

 

พร้อมกับส่งยิ้มที่อบอุ่นมาให้ฉัน

 

"น่ารักดีนะ" ฉันเผลอยิ้มออกมาแล้วก็ชมโทโมะที่ยิ้มอยู่

 

"อะไรนะ อะไรน่ารักนะ" โทโมะถาม ตายแล้วถ้าบอกว่าเขาน่ารักขึ้นมา ก็เขินแย่ละสิ

 

"เอ่อ..สีทองน่ารักดีนะ" เกือบคิดไม่ทัน ดีนะที่คิดออก

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ เม้นโหวตด้วยนะค่ะ ขอโทษด้วยที่อัพให้ช้า อยากจะคิดอะไรได้เยอะๆหน่อย

กว่าตันค่ะ แต่ยังไงก็อัพให้แล้วนะค่ะ ย้ำ! เม้นโหวตน๊า กำลังใจของไรเตอร์ รักรีดเดอร์