ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

         ฉันเดินกางร่มโดยที่มืออีกข้างก็ถือร่มส่วนอีกมือหนึ่งก็ เอ่อ..จับมือโทโมะอยู่ ><  เราสองคนเดินฝ่าฝนมา
 
แล้วก็ถึงห้องจนได้ ก็ดูเขาสิเป็นภาระจริงๆเล๊ย ดึกแล้วก็ไ่ม่ได้นอน ต้องไปกางร่มพากลับหอซะิีิอีก ตัวก็โดนละออง
 
ฝนเปียกไปหมด เดี๋ยวต้องอาบน้ำใหม่อีกแน่
 
"นี่ๆ รีบไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" ฉันไล่ให้โทโมะไปอาบน้ำทันทีที่เข้ามาถึงหอ
 
"ไม่อยากอาบเช็ดตัวให้หน่อยสิ"แหม่ๆ พอเข้าห้องมาล่ะก็พูดลื่นเชียว  ทำไมอยู่ที่สนามบาสพูดติดๆขัดๆ หรือ
 
แกล้งให้เราสงสาร?
 
"ไม่ต้องมาอ้อนเลย รีบไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้้เลยนะ!" ฉันเริ่มขึ้นเสียงใส่ ชอบดื้อแบบนี้น่าจะเอาไม้เรียวฟาดให้สักที
 
สองที  นั้นไง! ยังนอนเฉยได้อีกนะ
 
"ขี้เกียจเดินเช็ดให้หน่อยซี" โทโมะอ้อนเข้าไปใหญ่ เอาหน้ามาถูแขนฉันอีกนะ ไม่ไหวแล้ว!
 
"สนุกมารึไงกัน! ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงแถมยังชอบทำอะไรเป็นเด็กๆอยู่ได้! ทำไมถึงไม่ยอมฟังกันบ้าง บอกให้
 
ไปอาบน้ำแต่กลับนั่งเฉยแบบนี้ อยากไม่สบายตายรึไง!  ก็ดี! งั้นต่อไปนี้ฉันจะไม่เป็นห่วงนายอีกเล่า!" ฉันร่ายยาว
 
ก็บอกแล้วว่าทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ออกไปตากฝน หึ..ทำอะไรเป็นเด็กๆไปได้ เล่นฉันแทบจะไม่ได้นอน นี่หรอ?
 
นิสัยของคนที่โตแล้ว
 
 
            ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจที่ฉันพูด ฉันพูดแรงไปรึเปล่านะ? แต่ก็ดี ก็เขานะเดินหยิบผ้าขนหนูแล้วก็เดินเข้า
 
ไปในห้องน้ำเลย ฉันได้ยินเสียงของน้ำที่ไหลออกจากฝักบัวก็รู้ได้ว่าเขาคงจะอาบน้ำตามที่ฉันบอก ไม่นานเขาก็
 
เดินออกมาในสภาพที่แต่งตัวเรียบร้อย ฉันไม่กล้าสบตาเขาเลย เขาคงจะโกรธที่ฉันว่าเขาไปแบบนั้น -___-
 
เขาเดินไปหยิบยาแก้ปวดหัวมากิน 2 เม็ด แล้วเขาก็ล้มตัวนอนบนเตียงของเขาเองไม่ยอมคุยกับฉันสักคำ
 
ฉันแค่รอเวลาที่เขาหลับเดี๋ยวจะเดินไปดูสักนิดว่าเขาเป็นไงบ้าง ไม่ได้เป็นห่วง แค่รู้สึกผิดเฉยๆ
 
"ไม่สบายยังจะสระผมอีกนะ" ฉันเดินย่องไปดู ผมเปียกชุ่ม นี่ได้เช็ดมั้งมั้ยเนี่ย นอนแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายอีก ฉัน
 
เลยต้องเดินไปเอาผ้าขนหนูผืินเล็กๆมาเช็ดหัวให้อีตานั้น แต่เช็ดเบาๆนะ เดี๋ยวเขาตื่นขึ้นมาฉันก็ซวยนะสิ!
 
"เช็ดผมให้ฉันทำไม?" อยู่ๆตานั้นก็ตื่นขึ้นมาแล้วก็จับมือฉันเอาไว้
 
"แล้วนายล่ะ ไม่สบายแล้วสระผมทำไม?" ฉันถามย้อนไปอีกคำถาม ก็คำถามที่นายนั้นถามฉันตอบไม่ได้ ว่าเช็ด
 
ผมให้ตานั้นทำไม? ฉันก็ยังไม่รู้ตัวเองเลย
 
"คำถามต้องการคำตอบไม่ได้ต้องการคำถามต่อท้าย" เขาพูดแล้วดึงฉันลงมานอนข้างๆตัวเอง
 
"คำถามฉันก็ต้องการคำตอบเหมือนกันแหละ ปล่อยๆ" ฉันพูดแล้วตีมือโทโมะแถมทุบอกเขาไปอีกหลายที
 
"แต่ฉันถามก่อน ฉันต้องได้คำตอบก่อนสิ" โทโมะพูดต่อ แล้วเอามือพาดมาที่เอวของฉันก่อนจะรัดเอวของฉันขน
 
ฉันแทบจะชยับไปไหนไม่ได้
 
"แต่ฉันถามทีหลัง :P" แฮะๆ แถไปก่อนแล้วกัน ถึงมันจะฟังไม่ขึุ้นเท่าไรก็ตาม
 
"ตอบฉันก่อน" โทโมะพูด
 
"นายก็ตอบฉันก่อน"
 
"ตอบฉันก่อน!"
 
"ตอบฉันมาก่อนสิ! แล้วเราจะทะเลาะกันทำไมเนี่ย!" เราสองคนเหมือนจะบ้า ทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง
 
"สรุปยังไงเช็ดผมให้ฉันทำไม?" เขายังไม่เลิกถามอ่า
 
"ไม่ตอบ :P" ฉันพูดแล้วก็แลบลิ้นให้ก่อนจะรีบลุกขึ้น
 
"อ๊ายย จะทำไรอ่า!" อยู่ๆก็โดนโทโมะดึงือลงมาก่อนจะคร่อมตัวของฉันไว้ แล้วยึดเอวฉันไว้ด้วย
 
"ตอบมา ไม่งั้นไม่ปล่อย" เขาพูด
 
"นิปล่อย! ปล่อยๆๆ บอกให้ปล่อยยย อ๊ายย" ฉันหยิบหมอนมาฟาดหัวอีตาโทโมะนั้นทันที
 
"โอ๊ยย!" เขาร้องออกมาแล้วก็กุมหัวตัวเอง ก่อนจะล้มไปนอนที่ตัวเองทันที
 
"เป็นไรอ่ะ นายๆ โทโมะ!" พอฉันตั้งสติได้ก็รีบลุกขึ้นมาดูโทโมะทันที
 
"ไม่ได้เป็นไร ปวดหัวเฉยๆ" ปวดหัว ฮืออ เึขาต้องปวดหัวเพราะฉันตีเขาไปแน่ๆเลยอ่า T^T
 
"ฉันขอโืทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตีนายนะ" ฉันพูดอย่างรวดเร็ว ถ้าเขาเป็นไรขึ้นมาฉันจะทำยังไง?
 
"อือๆ ฉันนอนนะ" เขาพูดแล้วก็หันหลังให้ฉันทันที ปวดมากรึเปล่าก็ไม่รู้
 
----------
 
            เวลาล่วงเลยมาเกือบ 2 ชั่วโมง ฉันก็ยังไม่ได้นอนอยู่ดี ฉันอุตส่าห์หยิบผ้าปิดตามาปิดตาแล้ว เอาสำลี
 
อุดหูแล้วแต่มันก็ยังไม่หลับ วันนี้เป็นอะไรไปเนี่ย? นี่มันก็เกือบจะตี 2 แล้ว ฉันยังข่มตาหลับไม่ลงเลย  พยายาม
 
จะไม่สนใจเขาแล้วนะแต่ทำไม่ได้อ่ะ  ตานั้นเงียบไปคงจะหลับฉันยังพอเข้าใจ แต่นิ่งนี่คืออะไร? เวลาคนหลับก็
 
ต้องพลิกซ้ายพลิกขวานอนหงายบ้างสิ แต่นี่นอนอยู่ท่าเดียวชักเป็นห่วงแล้วนะ เฮ้ย! ไม่ใช่ๆ ไม่ได้ห่วงซะหน่อย!
 
ก็แค่ตอบแทนเท่านั้นเอง ตอนฉันไม่สบายเขาก็เป็นคนเดียวที่ดูแลฉัน แต่พอเขาไม่สบายฉันจะทิ้งให้เขานอนป่วย
 
อยู่คนเดียวได้ไง มันไม่ใช่นิสัยฉันนะ!
 
"นายปวดหัวมากรึเปล่า?" ฉันค่อยๆขึ้นไปนั่งบนเตียงของโทโมะ ก่อนจะค่อยๆเอามือรองตรงคอของเขาเพื่อจะได้
 
ถาม ถ้าปวดจะได้กินยาได้เลย
 
"อือ..ปวดหัว" พอได้ยินคำตอบแค่นั้นฉันเลยเอายาที่เตรียมไว้ใส่ปากเขาทันทีก่อนจะเอาน้ำที่ใส่หลอดให้เขาดูด
 
น้ำตามเข้าไป ก่อนจะค่อยๆวางหัวของเขาลงอย่างเบาที่สุดบนหมอนของเขาเอง
 
"ตัวก็ร้อน ยาที่กินไปก่อนนอนไม่ช่วยอะไรนายเลยรึไงกัน!" ก็เห็นอยู่นิว่าตานั้นกินยาแก้ปวดไปแล้วตั้ง 2 เม็ด ฉัน
 
ก็เลยไม่ได้เป็นห่วงอะไรมาก นี่ถ้ารู้ว่ากินยาเข้าไปแล้วยาไม่ช่วยอะไรแบบนี้นะ ฉันก็คงมาเช็ดตัวให้เขาตั้งนาน
 
แล้ว! ไม่ปล่อยให้ตัวร้อนขนาดนี้หรอก
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
มาแล้ววว  กับนิยายเน่าๆเรื่องนี้ ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ โครตเหนื่อยเลยอ่า T^T
ยังมีคนอ่านกันอยู่มั้ย? ท้อเต็มทน _*_
เม้น+โหวตจ้า จ๊วบๆ~
12 ตุลาคม 2555
16:43  TOEY