ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

9.3

เขียนโดย toey

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.49 น.

  35 chapter
  1447 วิจารณ์
  54.13K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34) ดูแลนาย~

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         ฉันเดินกางร่มโดยที่มืออีกข้างก็ถือร่มส่วนอีกมือหนึ่งก็ เอ่อ..จับมือโทโมะอยู่ ><  เราสองคนเดินฝ่าฝนมา

 

แล้วก็ถึงห้องจนได้ ก็ดูเขาสิเป็นภาระจริงๆเล๊ย ดึกแล้วก็ไ่ม่ได้นอน ต้องไปกางร่มพากลับหอซะิีิอีก ตัวก็โดนละออง

 

ฝนเปียกไปหมด เดี๋ยวต้องอาบน้ำใหม่อีกแน่

 

"นี่ๆ รีบไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" ฉันไล่ให้โทโมะไปอาบน้ำทันทีที่เข้ามาถึงหอ

 

"ไม่อยากอาบเช็ดตัวให้หน่อยสิ"แหม่ๆ พอเข้าห้องมาล่ะก็พูดลื่นเชียว  ทำไมอยู่ที่สนามบาสพูดติดๆขัดๆ หรือ

 

แกล้งให้เราสงสาร?

 

"ไม่ต้องมาอ้อนเลย รีบไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้้เลยนะ!" ฉันเริ่มขึ้นเสียงใส่ ชอบดื้อแบบนี้น่าจะเอาไม้เรียวฟาดให้สักที

 

สองที  นั้นไง! ยังนอนเฉยได้อีกนะ

 

"ขี้เกียจเดินเช็ดให้หน่อยซี" โทโมะอ้อนเข้าไปใหญ่ เอาหน้ามาถูแขนฉันอีกนะ ไม่ไหวแล้ว!

 

"สนุกมารึไงกัน! ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงแถมยังชอบทำอะไรเป็นเด็กๆอยู่ได้! ทำไมถึงไม่ยอมฟังกันบ้าง บอกให้

 

ไปอาบน้ำแต่กลับนั่งเฉยแบบนี้ อยากไม่สบายตายรึไง!  ก็ดี! งั้นต่อไปนี้ฉันจะไม่เป็นห่วงนายอีกเล่า!" ฉันร่ายยาว

 

ก็บอกแล้วว่าทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ออกไปตากฝน หึ..ทำอะไรเป็นเด็กๆไปได้ เล่นฉันแทบจะไม่ได้นอน นี่หรอ?

 

นิสัยของคนที่โตแล้ว

 

 

            ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจที่ฉันพูด ฉันพูดแรงไปรึเปล่านะ? แต่ก็ดี ก็เขานะเดินหยิบผ้าขนหนูแล้วก็เดินเข้า

 

ไปในห้องน้ำเลย ฉันได้ยินเสียงของน้ำที่ไหลออกจากฝักบัวก็รู้ได้ว่าเขาคงจะอาบน้ำตามที่ฉันบอก ไม่นานเขาก็

 

เดินออกมาในสภาพที่แต่งตัวเรียบร้อย ฉันไม่กล้าสบตาเขาเลย เขาคงจะโกรธที่ฉันว่าเขาไปแบบนั้น -___-

 

เขาเดินไปหยิบยาแก้ปวดหัวมากิน 2 เม็ด แล้วเขาก็ล้มตัวนอนบนเตียงของเขาเองไม่ยอมคุยกับฉันสักคำ

 

ฉันแค่รอเวลาที่เขาหลับเดี๋ยวจะเดินไปดูสักนิดว่าเขาเป็นไงบ้าง ไม่ได้เป็นห่วง แค่รู้สึกผิดเฉยๆ

 

"ไม่สบายยังจะสระผมอีกนะ" ฉันเดินย่องไปดู ผมเปียกชุ่ม นี่ได้เช็ดมั้งมั้ยเนี่ย นอนแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายอีก ฉัน

 

เลยต้องเดินไปเอาผ้าขนหนูผืินเล็กๆมาเช็ดหัวให้อีตานั้น แต่เช็ดเบาๆนะ เดี๋ยวเขาตื่นขึ้นมาฉันก็ซวยนะสิ!

 

"เช็ดผมให้ฉันทำไม?" อยู่ๆตานั้นก็ตื่นขึ้นมาแล้วก็จับมือฉันเอาไว้

 

"แล้วนายล่ะ ไม่สบายแล้วสระผมทำไม?" ฉันถามย้อนไปอีกคำถาม ก็คำถามที่นายนั้นถามฉันตอบไม่ได้ ว่าเช็ด

 

ผมให้ตานั้นทำไม? ฉันก็ยังไม่รู้ตัวเองเลย

 

"คำถามต้องการคำตอบไม่ได้ต้องการคำถามต่อท้าย" เขาพูดแล้วดึงฉันลงมานอนข้างๆตัวเอง

 

"คำถามฉันก็ต้องการคำตอบเหมือนกันแหละ ปล่อยๆ" ฉันพูดแล้วตีมือโทโมะแถมทุบอกเขาไปอีกหลายที

 

"แต่ฉันถามก่อน ฉันต้องได้คำตอบก่อนสิ" โทโมะพูดต่อ แล้วเอามือพาดมาที่เอวของฉันก่อนจะรัดเอวของฉันขน

 

ฉันแทบจะชยับไปไหนไม่ได้

 

"แต่ฉันถามทีหลัง :P" แฮะๆ แถไปก่อนแล้วกัน ถึงมันจะฟังไม่ขึุ้นเท่าไรก็ตาม

 

"ตอบฉันก่อน" โทโมะพูด

 

"นายก็ตอบฉันก่อน"

 

"ตอบฉันก่อน!"

 

"ตอบฉันมาก่อนสิ! แล้วเราจะทะเลาะกันทำไมเนี่ย!" เราสองคนเหมือนจะบ้า ทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง

 

"สรุปยังไงเช็ดผมให้ฉันทำไม?" เขายังไม่เลิกถามอ่า

 

"ไม่ตอบ :P" ฉันพูดแล้วก็แลบลิ้นให้ก่อนจะรีบลุกขึ้น

 

"อ๊ายย จะทำไรอ่า!" อยู่ๆก็โดนโทโมะดึงือลงมาก่อนจะคร่อมตัวของฉันไว้ แล้วยึดเอวฉันไว้ด้วย

 

"ตอบมา ไม่งั้นไม่ปล่อย" เขาพูด

 

"นิปล่อย! ปล่อยๆๆ บอกให้ปล่อยยย อ๊ายย" ฉันหยิบหมอนมาฟาดหัวอีตาโทโมะนั้นทันที

 

"โอ๊ยย!" เขาร้องออกมาแล้วก็กุมหัวตัวเอง ก่อนจะล้มไปนอนที่ตัวเองทันที

 

"เป็นไรอ่ะ นายๆ โทโมะ!" พอฉันตั้งสติได้ก็รีบลุกขึ้นมาดูโทโมะทันที

 

"ไม่ได้เป็นไร ปวดหัวเฉยๆ" ปวดหัว ฮืออ เึขาต้องปวดหัวเพราะฉันตีเขาไปแน่ๆเลยอ่า T^T

 

"ฉันขอโืทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตีนายนะ" ฉันพูดอย่างรวดเร็ว ถ้าเขาเป็นไรขึ้นมาฉันจะทำยังไง?

 

"อือๆ ฉันนอนนะ" เขาพูดแล้วก็หันหลังให้ฉันทันที ปวดมากรึเปล่าก็ไม่รู้

 

----------

 

            เวลาล่วงเลยมาเกือบ 2 ชั่วโมง ฉันก็ยังไม่ได้นอนอยู่ดี ฉันอุตส่าห์หยิบผ้าปิดตามาปิดตาแล้ว เอาสำลี

 

อุดหูแล้วแต่มันก็ยังไม่หลับ วันนี้เป็นอะไรไปเนี่ย? นี่มันก็เกือบจะตี 2 แล้ว ฉันยังข่มตาหลับไม่ลงเลย  พยายาม

 

จะไม่สนใจเขาแล้วนะแต่ทำไม่ได้อ่ะ  ตานั้นเงียบไปคงจะหลับฉันยังพอเข้าใจ แต่นิ่งนี่คืออะไร? เวลาคนหลับก็

 

ต้องพลิกซ้ายพลิกขวานอนหงายบ้างสิ แต่นี่นอนอยู่ท่าเดียวชักเป็นห่วงแล้วนะ เฮ้ย! ไม่ใช่ๆ ไม่ได้ห่วงซะหน่อย!

 

ก็แค่ตอบแทนเท่านั้นเอง ตอนฉันไม่สบายเขาก็เป็นคนเดียวที่ดูแลฉัน แต่พอเขาไม่สบายฉันจะทิ้งให้เขานอนป่วย

 

อยู่คนเดียวได้ไง มันไม่ใช่นิสัยฉันนะ!

 

"นายปวดหัวมากรึเปล่า?" ฉันค่อยๆขึ้นไปนั่งบนเตียงของโทโมะ ก่อนจะค่อยๆเอามือรองตรงคอของเขาเพื่อจะได้

 

ถาม ถ้าปวดจะได้กินยาได้เลย

 

"อือ..ปวดหัว" พอได้ยินคำตอบแค่นั้นฉันเลยเอายาที่เตรียมไว้ใส่ปากเขาทันทีก่อนจะเอาน้ำที่ใส่หลอดให้เขาดูด

 

น้ำตามเข้าไป ก่อนจะค่อยๆวางหัวของเขาลงอย่างเบาที่สุดบนหมอนของเขาเอง

 

"ตัวก็ร้อน ยาที่กินไปก่อนนอนไม่ช่วยอะไรนายเลยรึไงกัน!" ก็เห็นอยู่นิว่าตานั้นกินยาแก้ปวดไปแล้วตั้ง 2 เม็ด ฉัน

 

ก็เลยไม่ได้เป็นห่วงอะไรมาก นี่ถ้ารู้ว่ากินยาเข้าไปแล้วยาไม่ช่วยอะไรแบบนี้นะ ฉันก็คงมาเช็ดตัวให้เขาตั้งนาน

 

แล้ว! ไม่ปล่อยให้ตัวร้อนขนาดนี้หรอก

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

มาแล้ววว  กับนิยายเน่าๆเรื่องนี้ ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ โครตเหนื่อยเลยอ่า T^T

ยังมีคนอ่านกันอยู่มั้ย? ท้อเต็มทน _*_

เม้น+โหวตจ้า จ๊วบๆ~

12 ตุลาคม 2555

16:43  TOEY

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา