ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

ฉันเดินกลับห้อง อย่างหมดอาลัยตายอยากมาก จะทำไงได้ ต้องอยู่กับตาบ้านั้นนะหรออ แล้วฉันจะทำไงเนี่ย
พอเดินเข้าห้องมา
"เห้ย!"
ไม่น่ะ ฉันเห็นภาพผู้ชายคนนึงกำลังทับตานั้นอยู่ หรือว่าไอนั้นมันจะเป็นเกย์
"เห้ย! ไม่ใช่น่ะ"
คนที่ทับตานั้นเอ่ยปฏิเสธขึ้น
"พวกนาย..เป็นเกย์หรอ"
ฉันยังอึ้งอยู่ จะทำอะไรกันก็ไปทำที่อื่นได้มั้ย อย่ามาทำบนเตียงฉัน
"ก็บอกอยู่ว่าไม่ใช่"
ตานั้นรีบลุกขึ้นมาปฏิเสธ ทำหน้าโหดอีก คิดว่าฉันกลัวรึไง
"แกกลับไปก่อนดีกว่า ฉันขอเคลียกับป้านี้ก่อน"
มันบอกให้คู่เกย์มันกลับไปก่อน แต่ที่เคืองมา คือ มันมาเรียกฉันว่าป้า
"ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับแม่นาย"
ตอบกลับไป สะใจเป็นบ้าเลย
"นี่! เธอ"
ชี้หน้าฉันอีกตั้งหาก
"ทำไม! อย่ามาทำหน้าโหดใส่นะ ฉันไม่กลัวหรอ แบร่"
พูดแล้วก็ขอแลบลิ้นใส่หน่อย ยังเคืองไม่หาย
"นี่ถ้าเธอไม่ใช่ผู้หญิง ฉันตบ! ไปแล้ว"
หือ.. ตบเลยหรอ เดี๋ยวแม่ก็เตะปากซะเลย
"อ๋อ นายคงตบแต่ผู้ชายสินะ ตบเสร็จแล้วก็ลากเข้าห้องเลยใช่ป่ะ"
ลากเข้าห้องไปทำอะไร คิดเอาเองละกันนะ
"ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ได้เป็นเกย์!"
ดูท่าจะโมโหมากนะเนี่ย 555
"ฉันไม่คุยกับนายแล้ว เปลืองน้ำลาย"
ว่าแล้วก็กระโดดขึ้นเตียง ของีบซะหน่อย แต่ก็กลัวอีบ้านั้นจะเอาผ้ามายัดปากให้ฉันตาย แต่พอได้ยินว่าตานั้นออกไปข้างนอก เลยหลับลงได้
~~~ครืดๆ~~~
"อือ เสียงอะไรว่ะ"
ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงบางอย่าง
"เห้ย! นี่นายทำอะไรกับห้องฉันเนี่ย"
โวยวาย เมื่อพบว่าข้าวของในห้องนั้นย้ายทีหมด ทั้งทีวี โต๊ะ ตู้เสื้อผ้่า แม้แต่เตียงที่เคยอยู่สองเตียงติดกัน บัดนี้ถูกแยกออกจากกัน
"โอ๊ย!"
ไอบ้านั้นมันปาตุ๊กตาใส่หน้าฉัน
"เลิกพูดซักที รำคาน"
หมอนั้นพูดพร้อมกับนั่งลงบนเตียงของตัวเอง
"ต่อไปนี้เราจะอยู่คนละฝั่งกัน ห้ามข้ามเส้นสีแดง"
อยู่คนละฝั่งหรอ เส้นสีแดง ว่าแล้วฉันก็ก้มลงดูบนพื้น ก็มีเส้นสีแดงแบ่งเขตกันอยู่
"เราจะแยกกันอยู่ และฉันก็จะทำเป็นว่า เธอไม่ได้อยู่ในห้อง"
ไม่อยากให้ฉันอยู่มากรึไง จะทำเป็นว่าไม่เห็นฉันอยู่ในห้อง นี่ฉันคนนะ ไม่ใช่ขี้จิ้งจก
"นี่ มันไม่มากไปหน่อยหรอห๊ะ!"
แบ่งเขตกัน โต๊ะก็อยู่ฝั่งตานั้น ทีวีก็อยู่ คอมก็อยู่ ฝั่งฉันก็มีแค่เตียงกับตู้เสื้อผ้า
"ไม่ยุติธรรม"
ฉันบอกไป เผื่อมันจะเอาคอมมาไว้ฝั่งฉันบ้าง
"ไม่ยุติธรรมตรงไหน"
ถามเหมือนตัวเองจะยังไม่รู้
"ทุกตรงอ่ะแหละ"
"แล้วถ้าฉันจะใช้คอมขึ้นมาจะทำไงห๊ะ!"
คอมก็เผื่อไว้ใช้ทำรายงานไง ถ้าไม่มีฉันก็ตายอ่ะดิ
"เธอก็ต้องมาขอฉัน  ฉันจะให้เวลาเธอ อาจจะชั่วโมงสองชั่วโมง แล้วแต่อารมณ์"
ดูมันพูดดิ น่ากระโดดถีบจริงๆ
"นี่นายมีสิทธิ้อะไรห๊ะ! นายก็ไม่ใช่เจ้าของห้อง"
หาข้อเรียกร้องความยุติธรรมต่อไป
"ฉันก็ไม่ใช่เจ้าของห้อง แต่ฉันยึดหลักว่า ฉันเป็นคนเข้ามาในห้องนี้ก่อน ถ้าเธอไม่เชื่อฟัง เธออาจจะ..เสร็จฉัน"
นายนั้นพูดจบก็เดินไปนอนที่เตียงตัวเอง ฉันอยากจะเดินตามไปเขกหัวมันมาก แต่ติดตรงที่ว่าเส้นเขตสีแดง ถ้าฉันข้ามไปมีหวัง 'เละ' แน่
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เม้น+โหวต เผื่อพรุ่งนี้ไม่มีเวลาอัพ คอมแฮงก์อ่ะ == ไรเตอร์อยากถามว่า ทำไมนิยายของไรเตอร์เรื่องนี้ ตรงที่เขียนว่า อ่าน มันไม่เพิ่มเลยอ่ะ หรือว่าไม่มีคนอ่าน หรือว่ามันเป็นอะไรอ่ะ ช่วยบอกหน่อยสิ