ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

9.3

เขียนโดย toey

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.49 น.

  35 chapter
  1447 วิจารณ์
  54.51K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ปิดทำไม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตกดึกในห้องของแก้วกับโทโมะ

"เธอไปอาบน้ำก่อนเลยไป"

โทโมะบอกแก้วในขณะที่ตัวเองกำลังเล่นคอมอยู่

"ทำไมฉันต้องไปอาบก่อนด้วย นายก็ไปอาบก่อนดิ"

กอดอกแล้วนั่งอยู่บนเตียงตัวเอง

"โอเค ฉันไปอาบก่อน"

โทโมะถือผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห่้องน้ำไป

                 แก้วรอโทโมะอาบน้ำ ผ่านไป 10 นาทีก็แล้ว 20 นาที จนเวลาล่วงเลยมาชั่วโมงกว่า โทโมะถึงจะอาบน้ำเสร็จ

"นี่นายเข้าไปอาบน้ำ หรือเข้าไปหลับเนี่ยห๊ะ!"

พอแก้วเห็นโทโมะออกมาก็โวยแตกทันที

"ฉันให้เธออาบแล้วน่ะ แต่เธอให้ฉันอาบก่อน"

"ไอบ้า!"

แก้วจะวิ่งเข้าไปชกหน้าอีบ้านั้น

"อ่ะๆ อย่านะ ห้ามเลยเส้นเด็ดขาด ไม่งั้นเธอ เสร็จฉัน! แน่"

โทโมะขู่แก้ว เสร็จแล้วก็เดินไปปิดไฟ โดยที่ปลั๊กไฟก็อยู่ฝั่งของตัวเอง

"ไอ้บ้า ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ จะปิดไฟทำบ้าอะไรล่ะ!"

ไอ้บ้า ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย แล้วฉันจะทำไงเนี่ย ยิ่งกลัวความมืดอยู่ด้วย กลัวผีอีกตั้งหาก แถมไฟก้อยู่ฝั่งไอ้บ้านั้น จะไปเปิดก็ไม่ได้

"ฮ่าๆ"

โทโมะนอนลงบนเตียง แล้วขำอย่างมีความสุข ส่วนแก้วก็จำใจต้อนอนทั้งที่ไม่ได้อาบน้ำ

"แค่วันแรกยังขนาดนี้แล้วฉันจะรอดมั้ยเนี่ย "

บ่นงุบงิบกับตัวเองก่อนหลับไป

 

ณ ตอนเช้า

แก้วตื่นขึ้นมาก็พบกับความว่างเปล่า เพราะโทโมะตื่นไปเรียนแล้ว

"เห้ยๆ ตาย ไอบ้านั้นไม่คืดจะปลุกฉันบ้างรึไง"

พอตื่นขึ้นมาก็รีบคว้านาฬิกาที่อยุ่บนหัวเตียงมาดู  แล้วก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัว

 

ณ มหาลัย

ด้านโทโมะ

ผมก็เดินกำลังเข้าไปที่มหาลัยแต่..

"โอ๊ย"

"เป็นอะไรรึป่าวครับ"

โทโมะเดินชนผู้หญิงคนนึง ทำให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นแผลที่เข่า

"มะไม่ค่ะ"

ผู้หญิงคนนั้น พยุงตัวเองขึ้นมา

"เลือดออกด้วย"

โทโมะคุกเข่าแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้ามารัดที่เข่าของผู้หญิงคนนั้นเพื่อเป็นการห้ามเลือดแล้วก็พาไปทำแผลที่ห้องพยาบาล

 

ด้านแก้วที่โต๊ะประจำ

"มาสักที"

เฟย์เอ่ยมักเพื่อน

"โทษที ช้าไปหน่อย"

แก้วพูดตอบเฟย์

"ไม่ช้าแล้วล่ะน่ะ"

ฟางพูดขึ้น ฉันไม่ผิดซะหน่อย ก็ตานั้นไม่ปลุกอ่ะ(ตัวเองผิดเต็มๆ)

"เห้ย! เข่าไปโดนอะไรมาอ่ะ"

ฉันเหลือบเห็นพิม เดินกะเผกๆมา พิมอ่ะเป็นเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน แต่ก็ไม่ได้สนิทมากเท่าเฟย์ฟาง

"อุบัติเหตุนิดหน่อย"

พิมตอบกลับมา พร้อมกบยิ้มหวาน

"ทำท่าไหน ถึงเป็นแผลล่ะ"

ฉันถามพิมขึ้น เพราะพิมก็ไม่ได้ซ่มซามขนาดนั้น

"เดินชนคนอื่นอ่ะ"

พิมตอบพร้อมกับดูแผลตัวเอง

 

ตอนเย็นที่ห้องหอของแก้วกับโทโมะ

"เชอะ!"

ฉันเชอะใส่ไอ้บ้านั้น เพราะเจอกันที่หน้าหอ แล้วฉันก็รีบเดินเข้าห้องไป

"จะรีบไปไล่ควายที่ไหนห๊ะ!"

โมโหแก้ว ที่รีบเดินจนชนตัวเอง

"ไล่นายไงล่ะ"

แก้วหันมาพูดแล้วหมุนตัวเดินเข้าห้องน้ำไป เพราะถ้าให้บ้านั้นอาบก่อน ตัวเองคงจะไม่ได้อาบแน่

---------------------------------------------------------------------------------------------------

อันแล้ว เม้น+โหวตด้วยนะเยอะๆนะค่ะ แล้วจะมาอัพใหม่

พิมจากโน๊ตบุ๊คแล้วมันแปลกๆอ่ะ ไม่ถนัด ตอนนี้คอมแฮงแล้วจ๊ะ โทษทีที่อัพช้าไปหน่อย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา