จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

“นี่แหน่ะ!” ฉันรีบเอามือจ้วงน้ำแล้วสาดใส่เขาทันทีเป็นการแก้แค้น

“แกล้งฉันหรอห๊ะ? ได้ๆ” เขาหันมาพูดแล้วก็สาดน้ำใส่หน้าฉัน น้ำมันเข้าปากเข้าจมูกฉันหมดแล้ว

        เวลาเกือบ 20 นาทีหลังจากที่เราลงน้ำมา เราทั้งสองคนก็ยังไม่ได้ว่ายน้ำเลย เราสองคนได้แต่เล่นน้ำ สาด

น้ำใส่กันเสียมากกว่า

“พอแล้ว มาว่ายน้ำกันได้แล้ว” เขาพูดแล้วหยุดสาดน้ำแล้วเขาก็เอามือยกขึ้นมาลูบหน้าตัวเอง เท่อ่ะ >O<

        เขาดึงตัวฉันเข้ามาให้ใกล้ตัวเขา พร้อมบอกให้ว่ายน้ำแตะขาไปอีกฝั่งหนึ่ง

“ว่ายไปตรงนู้นแล้วว่ายกลับมาหาฉันสิ” เขาพูด

“ตะ..แต่ตรงนั้นมันลึกนะ” ฉันแย้งไปเพราะรู้ว่าตัวเองว่ายน้ำไม่แข็งนัก

“นี่เธอว่ายน้ำเป็นใช่มั้ย?”

“เป็น แต่ฉันว่ายไม่แข็งอ่า”

“งั้นมานี่” เขาพูดแล้วจับฉันมายืนด้านหลังของเขาแล้วเขาก็เอามือฉันไปจับไหล่เขา

“ทำอะไรอ่า??”

“เตะขาสิ” เขาพูดฉันก็ทำตาม พอฉันเตะขาเขาก็เดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ เอาง่ายๆคือเขาให้ฉันเตะขาอย่างเดียวโดย

ที่ให้ฉันเกาะเขา

“อ่ะๆ จมๆ!” ฉันโวยวายลั่นสระเมื่อขาเดินมาถึงบริเวณสระที่ลึกมิดหัว ตัวของโทโมะเหมือนจมลงไป ฉันที่เกาะเขา

อยู่ก็จมตามเขาแต่ฉันก็รีบปล่อยมือออกจากไหล่เขาแล้วเตะขาให้ตัวเองโผล่พ้นน้ำทันที

        O_O!! คุณโทโมะหายไป~

        ตอนนี้ฉันลอยอยู่กลางสระน้ำคนเดียว สภาพฉันตอนนี้ทำได้แค่เตะขาให้ตัวเองลอยขึ้นเหนือน้ำเท่านั้น

ความสามารถฉันมืไม่ถึงที่จะดำหาเขา ฉันรีบเตะขาว่ายเข้าขอบสระแล้วเกาะไว้ทันที

“คุณโทโมะ ฉันไม่เล่นนะ!” ฉันตะโกนลั่นสระเพราะเขาต้องแกล้งฉันแน่ๆ

“....” ไม่มีเสียงตอบรับ

“อย่าเล่นแบบนี้ ฉันกลัว ฮึก..” ตอนนี้ฉันกลัวมากจนน้ำตาคลอเบ้า ถ้าอีกห้านาทีเขาไม่โผล่ขึ้นมาฉันจะร้องไห้แล้ว

นะ TOT

        มันนานไปแล้วนะ เขาก็ยังไม่ขึ้นมาสักที

“ฮึก..ฮือออ” ฉันเม้มปากร้องไห้อยู่ที่ขอบสระ

“แบร่!!” จู่ๆคุณโทโมะก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำ โผล่มาอยู่ข้างๆฉันแล้วแบร่ใส่จนฉันตกใจ ฉันปล่อยมือออกจากขอบสระ

ด้วยความตกใจ ทำให้ร่างของฉันจมลงไป แต่ดีที่คุณโทโมะคว้าฉันไว้ได้ทันก่อนที่ฉันจะดิ่งลงพื้นสระ

“ดูหน้าเธอสิ ฮ่าๆ กลัวหรอ?” เขายังยิ้มหน้าทะเล้นได้

“เล่นแบบนี้ทำไมอ่า! ฉันตกใจ ฮืออ..” ฉันร้องไห้ออกมาอีกรอบก่อนจะโผล่เข้ากอดคอเขาทันที นึกว่าเขาจะตาย

ไปแล้วซะอีก ฮึก..

“โอ๋ๆ แกล้งเล่นเฉยๆเอง” เขาพูดแล้วลูบหัวฉัน

        หลังจากนั้นเขาก็ว่ายน้ำเล่นของเขาไปเพราะฉันขอพักเพราะเหนื่อยมาก ตอนนี้ฉันเลยนั่งอยู่บนสระดูเขา

ว่ายน้ำ

-----------------------------------

“หลับซะแล้ว” โทโมะเดินขึ้นมาบนบกหลังจากที่ว่ายน้ำอย่างสมใจแล้ว เขาคิดไวว่าจะพาเธอลงไปว่ายอีกสักรอบ

แล้วจะพากลับห้องพักแล้ว แต่เขาว่าเขาคงไม่ต้องให้เธอว่ายแล้วล่ะ ก็ในเมื่อเธอหลับไปแล้ว

“ถ้าไม่สบายจะทำยังไงเนี่ย” เขาส่ายหัวกับร่างตรงหน้าที่หลับไปทั้งๆที่ชุดก็ยังเปียกอยู่ เขาช้อนตัวเธอขึ้นแล้วพา

เดินกลับห้องพักทันที

----------------------------------------------------------------------------------------------

มาแบบสั้นๆ มีอะไรจะมาบอกกกกกก ตอนนี้คือไรเตอร์ขึ้น ม.4 เรียนเยอะมาก สอบเยอะมาก เดือนหน้ากสอบเก็บคะแนนอีกแล้ว เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็พึ่งสอบกลางภาคไป เหนื่อยมากๆเลย วันเสาร์ก็ต้องเรียนที่โรงเรียนอีก วันอาทิตย์ก็มีเรียนพิเศษ เวลาทำงานยังไม่ค่อยมี อ่านหนังสือไม่ค่อยทัน คะแนนสอบออกมาก็แย่อ่ะ เฟลสุดๆเลย ที่จะบอกคือไรเตอร์ไม่รู้ว่าจะแต่งไปได้นานเท่าไร ตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีเวลาจะมาอัพเลย ถ้ามันนานเกินไป ไรเตอร์อัพช้ามาก อยากจะบอกว่าไม่ต้องรอไรเตอร์ก็ได้ บางทีไรเตอร์อาจจะไม่ได้มาอัพอีกเลยเพราะตอนนี้เป้าหมายคืออยากติด สอวน. 5555555555 ถ้ามันนานก็ไม่ต้องรอก็ได้นะค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะค่ะ บางทีตอนนี้อาจจะเป็นตอนสุดท้ายก็ได้ ^^