จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)
9.1
30) เช็ดเหงื่อ..ปลุกคนขี้เซา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผมเดินลงมาจากห้อง เพื่อลงไปเอาของที่ซื้อมาวันนี้ทั้งหมด มันเยอะจนเต็มกระโปรงหลัง ผมแบกของ
ทั้งหมดโดยต้องขึ้นลงลิฟต์ตั้งสองรอบกว่าจะขนของขึ้นห้องหมด แล้วก็ต้องลงมาอีกรอบเพื่อซื้อมะยมให้ยัยตัว
แสบนั้น คิดแล้วก็น่าขำชะมัด คนอะไรกลัวเข็มฉีดยาเข้าเส้นเลือด แถมกลัวโรงพยาบาลอีก ผมว่าแก้วนะที่จริงกลัว
เข็มฉีดยาอย่างเดียวมากกว่า พอเจอเข็มฉีดยาเลยพาลไม่ชอบโรงพยาบาลไปด้วย นี่ผมก็ยังไม่รู้ว่ายัยแก้วจะชอบ
กินยาบำรุงครรภ์ที่อาหมอให้มารึเปล่านะสิ
“ป้าครับ เอามะยม เอ่อ...” เอากี่ถุงล่ะว่ะเนี่ย?
“พ่อหนุ่มเอากี่ถุงลูก?” ป้าคนขายถามผม
“เอา 5 ถุงครับ” เอาไป 5 ถุงก่อนก็แล้วกัน ไม่พอก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว
ผมเดินถือถุงมะยมขึ้นมาถึงคอนโด ยัยนั้นจะรู้มั้ยว่ามันยากลำบากแค่ไหนที่จะซื้อมะยมมาได้
(ไม่เคยลำบากตรงไหนเลย : Toey) เฮ้อ~ ร้อนจังเลยแฮะ ผมยกมือปาดหน้าผากตัวเองหลายรอบมากในการ
เดินลงมาขนของแล้วก็ซื้อมะยมเนี่ย พูดมาตั้งนาน ถึงห้องแล้ว เย้! ^O^
ปัง~
ผมปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง
“อ้าว ตื่นแล้วหรอ?” ผมถามเพราะเห็นแก้วมาเดินเร่ร่อนอยู่บริเวณโซฟา
“ยังไม่ได้นอนเลยต่างหาก” เธอพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ผม
“แล้วทำไมไม่นอนเล่า!?” ทีให้นอนไม่ยอมนอน แต่พอพาไปเดินห้างเดินตลาดหน่อยกับบ่นว่าอยากพักผ่อน
ยังไงว่ะเนี่ย!
“อยากกินมะยมนี่หน่า” แก้วเดินมาแล้วก็มาหยิบถุงมะยมจากมือผมไป
“ทำอะไรมา? ทำไมเหงื่อออกเต็มหน้าขนาดนั้นล่ะ” เธอเอ่ยถาม เท่านั้นแหละผมรีบยกมือมาปาดเหงื่ออีกรอบ
“แฮะๆ ร้อนนิดหน่อย ฉันเป็นคนขี้ร้อนนะ” ผมพูด ผมเป็นคนเหงื่อออกง่าย แล้วสิวก็จะขึ้นตามมา ผมเลยต้องเปิด
แอร์ในห้องตลอดแบบที่เห็น
“ฉันเช็ดให้” แก้วล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าสีเทามาซับที่หน้าผากของผม จนผมเริ่มรู้สึกว่าเหงื่อมัน
หายออกไปจากหน้าหมดแล้ว
“อ๊ะ ขอโทษค่ะ” แก้วรีบขอโทษเมื่อเห็นว่าผมกำลังจ้องเธออยู่ ผมก็ไม่ได้จะว่าเธอซะหน่อย แก้วรีบชักมือตัว
เองกลับไป น่าจะเช็ดให้นานกว่านี้หน่อยนะ ไม่ใช่แล้ว!!
“ขอบใจ เธอไปนอนพักได้แล้วไป” ผมดันหลังเธอให้เดินเข้าห้องไป
---------------------------
ผมหยิบปลาที่ซื้อมาใส่ไว้ในกะละมังเพื่อจะล้างปลาแล้วจับมันทอดซะ ร้านเขาเอาเกล็ดออกให้แล้ว แล้วก็
พวกเครื่องในทางร้านก็ผ่าออกไปแล้ว กระพุ่งแก้มทั้งสองข้างก็โดนสับออกไปแล้ว ผมเลยเอาแค่ช้อนสั้นมาขูด
เกล็ดปลาที่หลงเหลือออกจากนั้นก็ล้างปลาให้สะอาด เสร็จแล้วก็หันตรงเนื้อปลาให้เป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสเพื่อเวลา
ทานจะได้ตักง่ายๆ จากนั้นก็นำปลามาคลุกกับเกลือเพื่อให้มันเค็ม จะได้อร่อยๆ
ผมตักกระทะไว้ เทน้ำมันไปเยอะพอสมควร เวลาทอดปลาน้ำมันต้องท่วมตัวปลา ปลาจะได้กรอบๆ ผม
รอจนน้ำมันเดือดแล้วค่อยใส่ปลาลงไป จากนั้นก็รออย่างเดียวเพราะใช้เวลาพอสมควรเพราะปลาจะได้กรอบๆ ผม
เลยใช้โอกาสนี้ไปจัดของที่ซื้อมาเข้าตู้เย็นให้หมด พอจัดเสร็จก็กลับมาทอดปลาต่อ ปลานั้นสุกสีทองอล่าม ส่ง
กลิ่นหอมชวนให้หิวชะมัด ผมจัดโต๊ะอาหารพร้อมตักข้าวเตรียมเรียบร้อย ผมจึงเดินเข้าไปหาแก้วในห้อง
“ไปทานข้าวได้แล้ว” ผมเปิดประตูเข้าไปก็เจอแก้วหลับคาถุงมะยม แปปเดี๋ยวแก้วกินมะยมไป 3 ถุงแล้วนะ กิน
เยอะใช่ย่อยเลยจริงๆ
“ปายยทานนข้าววว” ผมพูดเสียงยานข้างๆหูของคนที่หลับไม่รู้เรื่อย
“อือ...” แก้วร้องออกมาแล้วพลิกตัวหนีผม ไม่ตื่นๆ
“ไม่ตื่นใช่มั้ย? ได้!”
จุ๊บ~ จุ๊บ~ จุ๊บ~
ผมพรมจูบไปทั่วใบหน้าของแก้วเพื่อเป็นการปลุก แต่ถ้าไม่ตื่นผมจะปล้ำ!!
“อือ..ทำอะไรอ่า?” เธอลุกขึ้นมานั่งพร้อมยกมือขึ้นมาเช็ดแก้มเช็ดปากของตัวเอง
“ปลุกคนขี้เซา” ผมพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่แก้ว ยั่วโมโหซะหน่อย
“ปลุกด้วยวิธีนี้นะหรอ? ยี๋~” แก้วพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
แก้วเดินออกมาอีกทีพร้อมหยดน้ำที่เกาะเต็มใบหน้า
“รังเกียจจูบฉันขนาดนั้นเลยรึไง?” ผมถาม เพราะการกระทำมันแสดงออก
“เปล่าซะหน่อย ฉันแค่กลัวสิวขึ้น” เธอตอบไปเพราะไม่อยากจะไปยั่วโมโหเขา เดี๋ยวคนที่เจ็บตัวจะเป็นเธอเอง
“งั้นฉันก็จูบเธออีกได้อะดิ?” ผมพูดเพราะเธอเป็นคนบอกเองว่าไม่รังเกียจจูบของผม
“ไอ้บ้า! ไปกินข้าวแล้ว แบร่~” แก้วคว้าถุงมะยมอีกสองถุงที่ยังเหลือแล้วเดินออกไปจากห้อง โดยไม่ลืมแลบลิ้น
ให้ผม
พอแก้วเดินออกไป ผมแอบยิ้มกับตัวเองก่อนที่จะเดินตามแก้วออกไป
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะีค่ะ จะัมีใครอ่ายมั้ยหว่า? เศร้าๆ
อ่านแล้วเม้นโหวตๆหน่อยนะค่ะ ตอนนี้จะสอบเก็บคแนนและสอบ o-net แล้ว ไม่มีเวลาเลยค่า
ทิ้งเฟซบุ๊ค : Eno'ToEy แอดมานะครับ เรารับทุกคน 555555555 มาคุยกันเนอะๆ
18:44 TOEY
18 มกราคม 2555
ทั้งหมดโดยต้องขึ้นลงลิฟต์ตั้งสองรอบกว่าจะขนของขึ้นห้องหมด แล้วก็ต้องลงมาอีกรอบเพื่อซื้อมะยมให้ยัยตัว
แสบนั้น คิดแล้วก็น่าขำชะมัด คนอะไรกลัวเข็มฉีดยาเข้าเส้นเลือด แถมกลัวโรงพยาบาลอีก ผมว่าแก้วนะที่จริงกลัว
เข็มฉีดยาอย่างเดียวมากกว่า พอเจอเข็มฉีดยาเลยพาลไม่ชอบโรงพยาบาลไปด้วย นี่ผมก็ยังไม่รู้ว่ายัยแก้วจะชอบ
กินยาบำรุงครรภ์ที่อาหมอให้มารึเปล่านะสิ
“ป้าครับ เอามะยม เอ่อ...” เอากี่ถุงล่ะว่ะเนี่ย?
“พ่อหนุ่มเอากี่ถุงลูก?” ป้าคนขายถามผม
“เอา 5 ถุงครับ” เอาไป 5 ถุงก่อนก็แล้วกัน ไม่พอก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว
ผมเดินถือถุงมะยมขึ้นมาถึงคอนโด ยัยนั้นจะรู้มั้ยว่ามันยากลำบากแค่ไหนที่จะซื้อมะยมมาได้
(ไม่เคยลำบากตรงไหนเลย : Toey) เฮ้อ~ ร้อนจังเลยแฮะ ผมยกมือปาดหน้าผากตัวเองหลายรอบมากในการ
เดินลงมาขนของแล้วก็ซื้อมะยมเนี่ย พูดมาตั้งนาน ถึงห้องแล้ว เย้! ^O^
ปัง~
ผมปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง
“อ้าว ตื่นแล้วหรอ?” ผมถามเพราะเห็นแก้วมาเดินเร่ร่อนอยู่บริเวณโซฟา
“ยังไม่ได้นอนเลยต่างหาก” เธอพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ผม
“แล้วทำไมไม่นอนเล่า!?” ทีให้นอนไม่ยอมนอน แต่พอพาไปเดินห้างเดินตลาดหน่อยกับบ่นว่าอยากพักผ่อน
ยังไงว่ะเนี่ย!
“อยากกินมะยมนี่หน่า” แก้วเดินมาแล้วก็มาหยิบถุงมะยมจากมือผมไป
“ทำอะไรมา? ทำไมเหงื่อออกเต็มหน้าขนาดนั้นล่ะ” เธอเอ่ยถาม เท่านั้นแหละผมรีบยกมือมาปาดเหงื่ออีกรอบ
“แฮะๆ ร้อนนิดหน่อย ฉันเป็นคนขี้ร้อนนะ” ผมพูด ผมเป็นคนเหงื่อออกง่าย แล้วสิวก็จะขึ้นตามมา ผมเลยต้องเปิด
แอร์ในห้องตลอดแบบที่เห็น
“ฉันเช็ดให้” แก้วล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าสีเทามาซับที่หน้าผากของผม จนผมเริ่มรู้สึกว่าเหงื่อมัน
หายออกไปจากหน้าหมดแล้ว
“อ๊ะ ขอโทษค่ะ” แก้วรีบขอโทษเมื่อเห็นว่าผมกำลังจ้องเธออยู่ ผมก็ไม่ได้จะว่าเธอซะหน่อย แก้วรีบชักมือตัว
เองกลับไป น่าจะเช็ดให้นานกว่านี้หน่อยนะ ไม่ใช่แล้ว!!
“ขอบใจ เธอไปนอนพักได้แล้วไป” ผมดันหลังเธอให้เดินเข้าห้องไป
---------------------------
ผมหยิบปลาที่ซื้อมาใส่ไว้ในกะละมังเพื่อจะล้างปลาแล้วจับมันทอดซะ ร้านเขาเอาเกล็ดออกให้แล้ว แล้วก็
พวกเครื่องในทางร้านก็ผ่าออกไปแล้ว กระพุ่งแก้มทั้งสองข้างก็โดนสับออกไปแล้ว ผมเลยเอาแค่ช้อนสั้นมาขูด
เกล็ดปลาที่หลงเหลือออกจากนั้นก็ล้างปลาให้สะอาด เสร็จแล้วก็หันตรงเนื้อปลาให้เป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสเพื่อเวลา
ทานจะได้ตักง่ายๆ จากนั้นก็นำปลามาคลุกกับเกลือเพื่อให้มันเค็ม จะได้อร่อยๆ
ผมตักกระทะไว้ เทน้ำมันไปเยอะพอสมควร เวลาทอดปลาน้ำมันต้องท่วมตัวปลา ปลาจะได้กรอบๆ ผม
รอจนน้ำมันเดือดแล้วค่อยใส่ปลาลงไป จากนั้นก็รออย่างเดียวเพราะใช้เวลาพอสมควรเพราะปลาจะได้กรอบๆ ผม
เลยใช้โอกาสนี้ไปจัดของที่ซื้อมาเข้าตู้เย็นให้หมด พอจัดเสร็จก็กลับมาทอดปลาต่อ ปลานั้นสุกสีทองอล่าม ส่ง
กลิ่นหอมชวนให้หิวชะมัด ผมจัดโต๊ะอาหารพร้อมตักข้าวเตรียมเรียบร้อย ผมจึงเดินเข้าไปหาแก้วในห้อง
“ไปทานข้าวได้แล้ว” ผมเปิดประตูเข้าไปก็เจอแก้วหลับคาถุงมะยม แปปเดี๋ยวแก้วกินมะยมไป 3 ถุงแล้วนะ กิน
เยอะใช่ย่อยเลยจริงๆ
“ปายยทานนข้าววว” ผมพูดเสียงยานข้างๆหูของคนที่หลับไม่รู้เรื่อย
“อือ...” แก้วร้องออกมาแล้วพลิกตัวหนีผม ไม่ตื่นๆ
“ไม่ตื่นใช่มั้ย? ได้!”
จุ๊บ~ จุ๊บ~ จุ๊บ~
ผมพรมจูบไปทั่วใบหน้าของแก้วเพื่อเป็นการปลุก แต่ถ้าไม่ตื่นผมจะปล้ำ!!
“อือ..ทำอะไรอ่า?” เธอลุกขึ้นมานั่งพร้อมยกมือขึ้นมาเช็ดแก้มเช็ดปากของตัวเอง
“ปลุกคนขี้เซา” ผมพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่แก้ว ยั่วโมโหซะหน่อย
“ปลุกด้วยวิธีนี้นะหรอ? ยี๋~” แก้วพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
แก้วเดินออกมาอีกทีพร้อมหยดน้ำที่เกาะเต็มใบหน้า
“รังเกียจจูบฉันขนาดนั้นเลยรึไง?” ผมถาม เพราะการกระทำมันแสดงออก
“เปล่าซะหน่อย ฉันแค่กลัวสิวขึ้น” เธอตอบไปเพราะไม่อยากจะไปยั่วโมโหเขา เดี๋ยวคนที่เจ็บตัวจะเป็นเธอเอง
“งั้นฉันก็จูบเธออีกได้อะดิ?” ผมพูดเพราะเธอเป็นคนบอกเองว่าไม่รังเกียจจูบของผม
“ไอ้บ้า! ไปกินข้าวแล้ว แบร่~” แก้วคว้าถุงมะยมอีกสองถุงที่ยังเหลือแล้วเดินออกไปจากห้อง โดยไม่ลืมแลบลิ้น
ให้ผม
พอแก้วเดินออกไป ผมแอบยิ้มกับตัวเองก่อนที่จะเดินตามแก้วออกไป
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะีค่ะ จะัมีใครอ่ายมั้ยหว่า? เศร้าๆ
อ่านแล้วเม้นโหวตๆหน่อยนะค่ะ ตอนนี้จะสอบเก็บคแนนและสอบ o-net แล้ว ไม่มีเวลาเลยค่า
ทิ้งเฟซบุ๊ค : Eno'ToEy แอดมานะครับ เรารับทุกคน 555555555 มาคุยกันเนอะๆ
18:44 TOEY
18 มกราคม 2555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ