จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

9.1

เขียนโดย toey

วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.36 น.

  48 chapter
  2734 วิจารณ์
  162.29K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

30) เช็ดเหงื่อ..ปลุกคนขี้เซา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           ผมเดินลงมาจากห้อง เพื่อลงไปเอาของที่ซื้อมาวันนี้ทั้งหมด มันเยอะจนเต็มกระโปรงหลัง ผมแบกของ

 

ทั้งหมดโดยต้องขึ้นลงลิฟต์ตั้งสองรอบกว่าจะขนของขึ้นห้องหมด แล้วก็ต้องลงมาอีกรอบเพื่อซื้อมะยมให้ยัยตัว

 

แสบนั้น คิดแล้วก็น่าขำชะมัด คนอะไรกลัวเข็มฉีดยาเข้าเส้นเลือด แถมกลัวโรงพยาบาลอีก ผมว่าแก้วนะที่จริงกลัว

 

เข็มฉีดยาอย่างเดียวมากกว่า พอเจอเข็มฉีดยาเลยพาลไม่ชอบโรงพยาบาลไปด้วย นี่ผมก็ยังไม่รู้ว่ายัยแก้วจะชอบ

 

กินยาบำรุงครรภ์ที่อาหมอให้มารึเปล่านะสิ

 

“ป้าครับ เอามะยม เอ่อ...” เอากี่ถุงล่ะว่ะเนี่ย?

 

“พ่อหนุ่มเอากี่ถุงลูก?” ป้าคนขายถามผม

 

“เอา 5 ถุงครับ” เอาไป 5 ถุงก่อนก็แล้วกัน ไม่พอก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว

       

           ผมเดินถือถุงมะยมขึ้นมาถึงคอนโด ยัยนั้นจะรู้มั้ยว่ามันยากลำบากแค่ไหนที่จะซื้อมะยมมาได้              

 

(ไม่เคยลำบากตรงไหนเลย : Toey) เฮ้อ~ ร้อนจังเลยแฮะ  ผมยกมือปาดหน้าผากตัวเองหลายรอบมากในการ

 

เดินลงมาขนของแล้วก็ซื้อมะยมเนี่ย พูดมาตั้งนาน ถึงห้องแล้ว เย้! ^O^

 

 

 

ปัง~

       

            ผมปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง

 

“อ้าว ตื่นแล้วหรอ?” ผมถามเพราะเห็นแก้วมาเดินเร่ร่อนอยู่บริเวณโซฟา

 

“ยังไม่ได้นอนเลยต่างหาก” เธอพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ผม

 

“แล้วทำไมไม่นอนเล่า!?” ทีให้นอนไม่ยอมนอน แต่พอพาไปเดินห้างเดินตลาดหน่อยกับบ่นว่าอยากพักผ่อน        

ยังไงว่ะเนี่ย!

 

“อยากกินมะยมนี่หน่า” แก้วเดินมาแล้วก็มาหยิบถุงมะยมจากมือผมไป

 

“ทำอะไรมา? ทำไมเหงื่อออกเต็มหน้าขนาดนั้นล่ะ” เธอเอ่ยถาม เท่านั้นแหละผมรีบยกมือมาปาดเหงื่ออีกรอบ

 

“แฮะๆ ร้อนนิดหน่อย ฉันเป็นคนขี้ร้อนนะ” ผมพูด ผมเป็นคนเหงื่อออกง่าย แล้วสิวก็จะขึ้นตามมา ผมเลยต้องเปิด

 

แอร์ในห้องตลอดแบบที่เห็น

 

“ฉันเช็ดให้” แก้วล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าสีเทามาซับที่หน้าผากของผม จนผมเริ่มรู้สึกว่าเหงื่อมัน

 

หายออกไปจากหน้าหมดแล้ว

 

“อ๊ะ ขอโทษค่ะ” แก้วรีบขอโทษเมื่อเห็นว่าผมกำลังจ้องเธออยู่ ผมก็ไม่ได้จะว่าเธอซะหน่อย แก้วรีบชักมือตัว

 

เองกลับไป น่าจะเช็ดให้นานกว่านี้หน่อยนะ ไม่ใช่แล้ว!!

 

“ขอบใจ เธอไปนอนพักได้แล้วไป” ผมดันหลังเธอให้เดินเข้าห้องไป

 

---------------------------

       

          ผมหยิบปลาที่ซื้อมาใส่ไว้ในกะละมังเพื่อจะล้างปลาแล้วจับมันทอดซะ ร้านเขาเอาเกล็ดออกให้แล้ว แล้วก็

 

พวกเครื่องในทางร้านก็ผ่าออกไปแล้ว กระพุ่งแก้มทั้งสองข้างก็โดนสับออกไปแล้ว ผมเลยเอาแค่ช้อนสั้นมาขูด

 

เกล็ดปลาที่หลงเหลือออกจากนั้นก็ล้างปลาให้สะอาด เสร็จแล้วก็หันตรงเนื้อปลาให้เป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสเพื่อเวลา

 

ทานจะได้ตักง่ายๆ  จากนั้นก็นำปลามาคลุกกับเกลือเพื่อให้มันเค็ม จะได้อร่อยๆ

       

            ผมตักกระทะไว้ เทน้ำมันไปเยอะพอสมควร เวลาทอดปลาน้ำมันต้องท่วมตัวปลา ปลาจะได้กรอบๆ ผม

 

รอจนน้ำมันเดือดแล้วค่อยใส่ปลาลงไป จากนั้นก็รออย่างเดียวเพราะใช้เวลาพอสมควรเพราะปลาจะได้กรอบๆ ผม

 

เลยใช้โอกาสนี้ไปจัดของที่ซื้อมาเข้าตู้เย็นให้หมด พอจัดเสร็จก็กลับมาทอดปลาต่อ ปลานั้นสุกสีทองอล่าม ส่ง

 

กลิ่นหอมชวนให้หิวชะมัด ผมจัดโต๊ะอาหารพร้อมตักข้าวเตรียมเรียบร้อย ผมจึงเดินเข้าไปหาแก้วในห้อง

 

“ไปทานข้าวได้แล้ว” ผมเปิดประตูเข้าไปก็เจอแก้วหลับคาถุงมะยม แปปเดี๋ยวแก้วกินมะยมไป 3 ถุงแล้วนะ กิน

 

เยอะใช่ย่อยเลยจริงๆ

 

“ปายยทานนข้าววว” ผมพูดเสียงยานข้างๆหูของคนที่หลับไม่รู้เรื่อย

 

“อือ...” แก้วร้องออกมาแล้วพลิกตัวหนีผม ไม่ตื่นๆ

 

“ไม่ตื่นใช่มั้ย? ได้!”

 

 

 

จุ๊บ~ จุ๊บ~ จุ๊บ~

       

             ผมพรมจูบไปทั่วใบหน้าของแก้วเพื่อเป็นการปลุก แต่ถ้าไม่ตื่นผมจะปล้ำ!!

 

“อือ..ทำอะไรอ่า?” เธอลุกขึ้นมานั่งพร้อมยกมือขึ้นมาเช็ดแก้มเช็ดปากของตัวเอง

 

“ปลุกคนขี้เซา” ผมพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่แก้ว ยั่วโมโหซะหน่อย

 

“ปลุกด้วยวิธีนี้นะหรอ? ยี๋~” แก้วพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

       

            แก้วเดินออกมาอีกทีพร้อมหยดน้ำที่เกาะเต็มใบหน้า

 

“รังเกียจจูบฉันขนาดนั้นเลยรึไง?” ผมถาม เพราะการกระทำมันแสดงออก

 

“เปล่าซะหน่อย ฉันแค่กลัวสิวขึ้น” เธอตอบไปเพราะไม่อยากจะไปยั่วโมโหเขา เดี๋ยวคนที่เจ็บตัวจะเป็นเธอเอง

 

“งั้นฉันก็จูบเธออีกได้อะดิ?” ผมพูดเพราะเธอเป็นคนบอกเองว่าไม่รังเกียจจูบของผม

 

“ไอ้บ้า! ไปกินข้าวแล้ว แบร่~” แก้วคว้าถุงมะยมอีกสองถุงที่ยังเหลือแล้วเดินออกไปจากห้อง โดยไม่ลืมแลบลิ้น

 

ให้ผม

       

            พอแก้วเดินออกไป ผมแอบยิ้มกับตัวเองก่อนที่จะเดินตามแก้วออกไป

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วนะีค่ะ จะัมีใครอ่ายมั้ยหว่า? เศร้าๆ

อ่านแล้วเม้นโหวตๆหน่อยนะค่ะ ตอนนี้จะสอบเก็บคแนนและสอบ o-net แล้ว ไม่มีเวลาเลยค่า

ทิ้งเฟซบุ๊ค : Eno'ToEy แอดมานะครับ เรารับทุกคน 555555555 มาคุยกันเนอะๆ

18:44   TOEY

18 มกราคม 2555

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา